IPPB3/4510-793/15-2/MS

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 30 listopada 2015 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB3/4510-793/15-2/MS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 4 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 7 września 2015 r. (data wpływu 10 września 2015 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej ustawy o wpłatach z zysku przez jednoosobowe spółki Skarbu Państwa w zakresie zasady wyliczenia podstawy ustalania wysokości wpłat z zysku, o której mowa w art. 2 ust. 1 ustawy - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 września 2015 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej ustawy o wpłatach z zysku przez jednoosobowe spółki Skarbu Państwa w zakresie zasady wyliczenia podstawy ustalania wysokości wpłat z zysku, o której mowa w art. 2 ust. 1 ustawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Sp. z o.o. (dalej: Wnioskodawca lub Spółka) jest jednoosobową spółką Skarbu Państwa utworzoną w celu wykonywania monopolu państwa w zakresie gier losowych. Spółka powstała w wyniku komercjalizacji przedsiębiorstwa państwowego o szczególnym znaczeniu dla gospodarki państwa. Na podstawie ustawy z dnia 1 grudnia 1995 r. o wpłatach z zysku przez jednoosobowe spółki Skarbu Państwa (Dz. U. z 1995 r. Nr 154, poz. 792 z późn. zm.; dalej: ustawa o wpłatach z zysku), Wnioskodawca - jako jednoosobowa spółka Skarbu Państwa - jest obowiązany do dokonywania na rzecz budżetu państwa wpłat w wysokości 15% z zysku po opodatkowaniu podatkiem dochodowym (por. art. 2 ust. 1 w związku z art. 4 w związku z art. 1 pkt 1 ustawy o wpłatach z zysku). Zgodnie zaś z § 5 w związku z załącznikiem nr 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 21 lutego 1996 r. w sprawie określenia trybu i terminów dokonywania wpłat z zysku oraz składania deklaracji przez jednoosobowe spółki Skarbu Państwa, a także określenia wzorów tych deklaracji (Dz. U. z 1996 r. Nr 21, poz. 100 z późn. zm.; dalej: Rozporządzenie o wpłatach z zysku) jednoosobowe spółki Skarbu Państwa są obowiązane dokonać ostatecznego rozliczenia wpłat z zysku do budżetu państwa, na podstawie deklaracji WZS-1R, w terminie 14 dni po zatwierdzeniu sprawozdania finansowego.

W toku prowadzonej działalności, Spółka zidentyfikowała nadpłaty w ciążącym na niej podatku dochodowym od osób prawnych i wystąpiła do odpowiedniego organu podatkowego o stwierdzenie i zwrot nienależnie zapłaconego podatku. Przykładowo, po zidentyfikowaniu nadpłaty w podatku dochodowym od osób prawnych, Spółka w 2014 r. złożyła wniosek o stwierdzenie i zwrot nadpłaty za rok 2008. W konsekwencji złożonego wniosku, Spółka otrzymała w 2015 r. zwrot nadpłaty w żądanej wysokości.

Spółka prowadzi księgi rachunkowe zgodnie z polityką rachunkowości określoną ustawą z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 330 z późn. zm.; dalej: ustawa o rachunkowości) oraz rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 września 2009 r. w sprawie szczegółowych zasad sporządzania przez jednostki inne niż banki, zakłady ubezpieczeń i zakłady reasekuracji skonsolidowanych sprawozdań finansowych grup kapitałowych (Dz. U. z 2009 r. Nr 169, poz. 1327 z późn. zm.). W przypadku poprawiania błędów rachunkowych Spółka stosuje postanowienia Krajowego Standardu Rachunkowości nr 7 (Dz. Urz. MF z 2012 r., poz. 34).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy otrzymana przez Wnioskodawcę nadpłata w podatku dochodowym od osób prawnych powinna zostać uwzględniona w podstawie ustalenia wysokości wpłaty z zysku, o której mowa w art. 2 ust. 1 ustawy o wpłatach z zysku, w roku jej otrzymania przez Wnioskodawcę, czy w roku którego dotyczy.

Zdaniem Wnioskodawcy, nadpłata w podatku dochodowym od osób prawnych powinna zostać uwzględniona w podstawie ustalenia wysokości wpłaty z zysku, o której mowa w art. 2 ust. 1 ustawy o wpłatach z zysku, w roku jej otrzymania przez Wnioskodawcę.

Wpłaty z zysku, o których mowa w ustawie o wpłatach z zysku, stanowią niepodatkową należność budżetu państwa, o której mowa art. 3 pkt 3 i 8) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.). W konsekwencji, do wpłat z zysku znajdują zastosowanie przepisy Ordynacji podatkowej, w tym dotyczące wydawania indywidualnych interpretacji prawa podatkowego (art. 14b i n. Ordynacji podatkowej) - zgodnie bowiem z art. 2 § 1 pkt 1) Ordynacji podatkowej "Przepisy ustawy stosuje się do podatków, opłat oraz niepodatkowych należności budżetu państwa oraz budżetów jednostek samorządu terytorialnego, do których ustalania lub określania uprawnione są organy podatkowe". Powyższą konkluzję potwierdza również art. 2 ust. 6 ustawy o wpłatach z zysku, zgodnie z którym "Do wpłat z zysku stosuje się przepisy o zobowiązaniach podatkowych". Zgodnie zaś ze stanowiskiem piśmiennictwa podatkowego: "Wpłatę z zysku można określić jako "niepodatkową należność budżetu państwa" w rozumieniu art. 2 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa." (Adamus R., Przedsiębiorstwo upadłego w upadłości likwidacyjnej., Lex 2011).

W konsekwencji, Minister Finansów jest władny wydać interpretację indywidualną w zakresie pytania Wnioskodawcy, czy nadpłata w podatku dochodowym od osób prawnych powinna zostać uwzględniona w podstawie ustalenia wysokości wpłaty z zysku, o której mowa w art. 2 ust. 1 ustawy o wpłatach z zysku, w roku jej otrzymania przez Wnioskodawcę.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy o wpłatach z zysku, jednoosobowe spółki Skarbu Państwa "są obowiązane do dokonywania wpłat z zysku po opodatkowaniu podatkiem dochodowym, zwanych dalej "Wpłatami z zysku" na rzecz budżetu państwa.".

Podstawa ustalenia wysokości wpłaty z zysku została ustalona więc jako zysk brutto wskazany w zatwierdzonym sprawozdaniu finansowym pomniejszony o podatek dochodowy zapłacony za dany rok.

W konsekwencji, Spółka zobowiązana jest do wpłaty z zysku ustalonego corocznie w sposób formalny - na podstawie danych wykazanych w zatwierdzonym sprawozdaniu finansowym oraz z uwzględnieniem faktycznie zapłaconego podatku w danym roku. Przykładowo więc, Spółka w 2009 r. była zobowiązana do wpłaty z zysku z uwzględnieniem zysku brutto wskazanego w zatwierdzonym sprawozdaniu finansowym za rok 2008 oraz kwoty podatku dochodowego za 2008 r. zapłaconego w 2009 r. - tj. kwota podstawy ustalenia wysokości wpłaty z zysku musiała zostać ustalona, na podstawie art. 2 ust. 1 ustawy o wpłatach z zysku, zgodnie z kwotą zysku brutto wynikającą z zatwierdzonego sprawozdania finansowego oraz z pozycją podatku należnego wskazanego w złożonym zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) przez podatnika podatku dochodowego od osób prawnych za rok podatkowy 2008 (CIT-8).

Prawidłowość rozliczeń podatnika, a w konsekwencji wysokość zobowiązania podatkowego na gruncie ustawy o wpłatach z zysku, powinna być zaś oceniana - tak jak na gruncie pozostałych podatków dochodowych - na dzień złożenia zeznania podatkowego za dany rok. Późniejsze zdarzenia nie powinny mieć co do zasady wpływu na rozliczenia podatników za okresy przeszłe - tym bardziej, że zadeklarowana pierwotnie kwota podstawy ustalenia wysokości wpłaty z zysku została ustalona prawidłowo, zgodnie z przepisami prawa (tekst jedn.: art. 2 ust. 1 ustawy o wpłatach z zysku).

Co więcej, Ustawodawca definiując podstawę ustalania wysokości wpłaty odwołał się do "zysku" będącego pojęciem prawa bilansowego. Odniesienie do prawa bilansowego (ustawy o rachunkowości) znajduje również odzwierciedlenie w części C. deklaracji WZS-1R o wysokości zysku (straty) osiągniętego przez jednoosobową spółkę Skarbu Państwa i o wypłatach z zysku za rok obrotowy, stanowiącej załącznik nr 3 do Rozporządzenia o wpłatach z zysku, zgodnie z którym podstawą obliczenia zysku, o którym mowa w art. 2 ust. 1 ustawy o wpłatach z zysku, jest zysk brutto wskazany w zatwierdzonym sprawozdaniu finansowym.

W konsekwencji, decydujące znaczenie dla rozpoznania w podstawie naliczenia należnej za dany okres rozliczeniowy wpłaty określonego zysku (rozumianego zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 30 ustawy o rachunkowości jako zwiększenie wartości aktywów, które doprowadzi do wzrostu kapitału własnego) jest ujęcie danego zdarzenia w wyniku finansowym (sprawozdaniu finansowym) Spółki, które podlega zatwierdzeniu przed dokonaniem wpłaty z zysku.

Ponieważ więc zgodnie z zasadami rachunkowości wartość otrzymanej nadpłaty została rozpoznana w wyniku finansowym (sprawozdaniu finansowym) bieżącego okresu, zwiększenie podstawy ustalania wysokości wpłaty Spółki z tytułu nadpłaty - zgodnie z mechanizmem obliczania podstawy naliczania wysokości wpłat z zysku wskazanym w art. 2 ust. 1 ustawy o wpłatach z zysku - powinno zostać uwzględnione w tym samym okresie (tekst jedn.: w okresie, w którym Spółka otrzymała zwrot nadpłaty).

Równocześnie, odniesienie się przez Ustawodawcę przy określeniu podstawy ustalania wysokości wpłaty do pojęcia "zysku", który jest określany zgodnie z ustawą o rachunkowości, wskazuje na konieczność rozumienia instytucji wpłaty z zysku jako odwołującej się stricte do rzeczywistości gospodarczej (por. art. 4 ust. 2 ustawy o rachunkowości). Wpłacie z zysku podlega więc określona część faktycznego przyrostu aktywów Spółki w danym roku. Aktywa Spółki zostają zaś powiększone w momencie otrzymania zwrotu nadpłaty, nie zaś w roku, którego dana nadpłata dotyczy i w którym Spółka poniosła ciężar zapłaty podatku dochodowego.

Uwzględnienie wartości zysku Spółki z tytułu nadpłaty w podstawie naliczania wpłat z zysku w roku otrzymania zwrotu nadpłaty zabezpiecza jednocześnie słuszny interes Skarbu Państwa.

Rozpoznanie zwiększenia podstawy naliczania wpłat z zysku w roku otrzymania zwrotu nadpłaty zapewnia bowiem Skarbowi Państwa wpłatę z zysku w odniesieniu do zwróconej nadpłaty również za rok, w stosunku do którego prawo korekty wstecz wygasło ze względu na upływ terminu przedawnienia, o którym mowa w art. 70 § 1 Ordynacji podatkowej.

W sytuacji bowiem, kiedy wniosek o stwierdzenie i zwrot nadpłaty został złożony przed upływem okresu przedawnienia, a nadpłata - w skutek prowadzonego postępowania - została zwrócona już po upływie okresu przedawnienia za dany rok, Spółka jest pozbawiona prawnej możliwości korekty deklaracji WZS-1R za ten rok, a w konsekwencji wartość otrzymanej przez Spółkę nadpłaty - w przypadku obowiązku uwzględnienia nadpłaty w podstawie naliczania wpłat z zysku wstecz w roku, którego dotyczy - nie mogłaby być uwzględniona w podstawie naliczania wpłat z zysku w żadnym okresie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Spółki w sprawie oceny prawnej przedstawionego opisu stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr z 2012 poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl