IPPB3/4510-648/15-2/JBB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 4 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko #61485; przedstawione we wniosku z dnia 24 lipca 2015 r. (data wpływu 30 lipca 2015 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy wartość umorzonych wierzytelności będzie mogła stanowić koszt uzyskania przychodu - jest prawidłowe.

W dniu 30 lipca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy wartość umorzonych wierzytelności będzie mogła stanowić koszt uzyskania przychodu.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

W przypadku sprzedaży obligacji Skarbu Państwa na rzecz podmiotu powiązanego Spółka rozpozna przychód należny na podstawie, art. 12 ust. 3 Ustawy CIT. Jest przy tym możliwe, że Spółka w przyszłości zwolni nabywcę obligacji z konieczności zapłaty ceny (tzw. zwolnienie z długu) na podstawie art. 508 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121 z późn. zm. dalej: k.c.). W takim przypadku jest prawdopodobne, że nabywca takie zwolnienie przyjmie.

Wierzytelność podlegająca zwolnieniu z długu (umorzeniu) nie będzie na moment umarzania przedawniona.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wartość umorzonych wierzytelności będzie mogła stanowić dla Wnioskodawcy koszt uzyskania przychodu na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 44 Ustawy CIT.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku umorzenia wierzytelności będzie ona uprawniona do rozpoznania kosztów uzyskania przychodu zgodnie z brzmieniem art. 16 ust. 1 pkt 44 Ustawy CIT.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 Ustawy CIT kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje zatem podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich poniesionych kosztów związanych lub mogących mieć związek z uzyskiwanymi przychodami, które jednocześnie nie są wymienione w art. 16 ust. 1 Ustawy CIT. Tak więc kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 44 Ustawy CIT nie uważa się za koszty uzyskania przychodów umorzonych wierzytelności, z wyjątkiem tych, które uprzednio na podstawie art. 12 ust. 3 Ustawy CIT zostały zarachowane jako przychody należne. Powołany przepis zakazuje, co do zasady, zaliczania umorzonych wierzytelności do kosztów uzyskania przychodów, z wyjątkiem sytuacji, gdy umarzana wierzytelność została uprzednio wykazana jako przychód należny podatnika, na podstawie art. 12 ust. 3 Ustawy CIT.

Dodatkowo należy mieć na uwadze przepis art. 16 ust. 1 pkt 20 Ustawy CIT, zgodnie z którym nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wierzytelności odpisanych jako przedawnione. Niemniej jednak, z uwagi na fakt, że umarzane wierzytelności nie będą - na moment dokonywania umorzenia - przedawnione, powyższy przepis nie będzie miał w ocenie Wnioskodawcy w niniejszej sprawie zastosowania.

Artykuł 12 ust. 1 pkt 1 Ustawy CIT stanowi, że przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. Natomiast w myśl art. 12 ust. 3 Ustawy CIT, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. Przychodami należnymi, o których mowa w art. 12 ust. 3 Ustawy CIT, są przychody, które w następstwie działalności gospodarczej podatnika stały się należnością (wierzytelnością), nawet chociaż faktycznie jeszcze ich nie uzyskano.

Biorąc pod uwagę przytoczone powyżej przepisy oraz przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego, w ocenie Wnioskodawcy, zostały spełnione warunki rozpoznania kosztów uzyskania przychodów w wysokości wartości umorzonej wierzytelności.

Stwierdzić należy, że na gruncie Ustawy CIT wyraźnie dopuszczono możliwość zakwalifikowania wartości umorzonej wierzytelności do kosztów uzyskania przychodów, o ile wierzytelność podlegająca umorzeniu została uprzednio zarachowana jako przychód należny oraz nie jest wierzytelnością przedawnioną. Zatem, mając na uwadze, że umarzana wierzytelność zostanie przez Wnioskodawcę zadeklarowana jako przychód należny na podstawie art. 12 ust. 3 Ustawy CIT - jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego - to w przypadku ewentualnego późniejszego umorzenia tej wierzytelności, Wnioskodawca będzie uprawniony do rozpoznania kosztów uzyskania przychodów.

Na możliwość rozpoznania kosztów uzyskania przychodów z tytułu umorzenia wierzytelności uprzednio rozpoznanych jako przychody należne wskazują liczne stanowiska organów podatkowych, jak np.:

* Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z 5 marca 2015 r.; sygn. IBPBI/2/423-1468/14/MO - "stwierdzić należy, że w przedstawionych okolicznościach umorzone wierzytelności z tytułu świadczonych przez Wnioskodawcę usług, które uprzednio zostały zarachowane jako przychód należny Spółki, mogą stanowić koszt uzyskania przychodów stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 44 u.p.d.o.p." (analogicznie ten sam organ w interpretacji z 3 grudnia 2014 r., sygn. IBPBI/2/423-1052/14/IŻ);

* Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z 20 stycznia 2014 r., sygn. IBPBI/2/423-1372/13/BG - "Organ stoi na stanowisku, że umorzone wierzytelności, które uprzednio zostały zarachowane jako przychody należne (w kwocie netto - po odjęciu podatku od towarów i usług), mogą stanowić koszty uzyskania przychodów stosownie do przepisu art. 16 ust. 1 pkt 44 u.p.d.o.p. w momencie zawarcia umowy o zwolnienie z długu zaakceptowanej zarówno przez wierzyciela i dłużnika. "

* Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z 18 września 2013 r., sygn. IPPB5/423-557/13-5/RS - "na mocy art. 16 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, umorzona wierzytelność (w formie zwolnienia z długu) Spółki Dominującej/Spółki Zależnej wobec Spółki Zależnej /Spółki Dominującej z tytułu zbycia składników majątkowych i świadczenia usług, dokonana w ramach Podatkowej Grupy Kapitałowej - uprzednio zarachowana, zgodnie z art. 12 ust. 3 tej ustawy, jako przychody należne i w sytuacji, gdy wierzyciel zwolnił dłużnika z obowiązku wykonania zobowiązania, a dłużnik przyjął to zwolnienie - może uznać za koszty uzyskania przychodów Spółki Dominującej/Spółki Zależnej".

* Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji z 1 lutego 2013 r., sygn. IPTPB3/423-397/12-2/IR - "Organ stoi na stanowisku, że umorzone wierzytelności, które uprzednio zostały zarachowane jako przychody należne, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów stosownie do przepisu art. 16 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Umorzona wierzytelność stanowić będzie koszt uzyskania przychodu w dacie zawarcia umowy o zwolnienie z długu zaakceptowanej zarówno przez wierzyciela jak i dłużnika. "

Konkludując powyższe w ocenie Spółki prawidłowe na gruncie Ustawy CIT jest rozpoznanie jako kosztów uzyskania przychodów umorzonych wierzytelności z tytułu sprzedaży obligacji, które uprzednio zostały zarachowane jako przychody należne na podstawie art. 12 ust. 3 Ustawy CIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu opisu zdarzenia przyszłego, należy uznać za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.