IPPB3/4510-264/15-2/MS

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 15 czerwca 2015 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB3/4510-264/15-2/MS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 31 marca 2015 r. (data wpływu 31 marca 2015 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ograniczeń wynikających z art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy jest - prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 marca 2015 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ograniczeń wynikających z art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Sp. z o.o. (dalej: Wnioskodawca) jest spółką kapitałową utworzoną zgodnie z prawem polskim i należącą do międzynarodowej Grupy B (dalej: Grupa). Wnioskodawca posiada siedzibę na terytorium Polski i jest polskim rezydentem podatkowym. Głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest świadczenie usług dla branży naftowo-gazowej. Obecnie jedynym udziałowcem Wnioskodawcy jest B. Ltd, spółka z siedzibą na Bermudach i będąca rezydentem podatkowym na Bermudach.

W grudniu 2014 r. Wnioskodawca otrzymał pożyczkę na podstawie umowy pożyczki (dalej: Pożyczka) zawartej ze spółką B1 działającej poprzez oddział w Szwajcarii (dalej: Oddział), założony zgodnie z prawem szwajcarskim. B1 siedzibę na terytorium Luksemburga i jest luksemburskim rezydentem podatkowym. Kwota Pożyczki została przekazana na rachunek Wnioskodawcy w grudniu 2014 r.

Charakter prawny Oddziału odpowiada definicji zawartej w art. 5 pkt 4 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 672 z późn. zm.), a zatem jest wyodrębnioną i samodzielną organizacyjnie częścią działalności gospodarczej wykonywanej przez B1 poza głównym miejscem wykonywania działalności. Oddział nie posiada odrębnego bytu prawnego od działalności B1, stanowi jedynie formę prowadzenia przez tę spółkę działalności na terytorium Szwajcarii. W związku z powyższym Oddział nie jest odrębnym przedsiębiorcą w Szwajcarii.

Z punktu widzenia Wnioskodawcy, na moment udzielenia Pożyczki oraz przekazania kwoty Pożyczki w 2014 r. ani B1 ani tym bardziej Oddział nie były podmiotami, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy o CIT z 2014 (tekst jedn.: Oddział i B1 nie były bezpośrednim udziałowcem Wnioskodawcy, ani też Wnioskodawca nie miał tego samego bezpośredniego udziałowca co B1).

Pożyczka udzielona na podstawie zawartej umowy kreuje, oprócz zobowiązania do spłaty kwoty głównej Pożyczki, zobowiązanie Wnioskodawcy do zapłaty odsetek. Płatności te będą dokonane na rzecz Oddziału. Z uwagi na postanowienia zawartej umowy Pożyczki, spłata pierwszej raty Pożyczki przez Wnioskodawcę nastąpi nie wcześniej niż w grudniu 2015 r.

Niezależnie od struktury finansowania Wnioskodawcy, na skutek planowanej restrukturyzacji Grupy w 2015 r. mogą zostać podjęte działania mające na celu zmianę udziałowca Wnioskodawcy. W konsekwencji, B1 może zostać udziałowcem Wnioskodawcy posiadającym łącznie nie mniej niż 25% jego udziałów. Planowana restrukturyzacja Grupy może nastąpić przed rozpoczęciem spłaty kwoty głównej Pożyczki oraz odsetek od przedmiotowej Pożyczki.

W związku z powyższym, po dniu nabycia udziałów Wnioskodawcy przez B1, Wnioskodawca może być zobowiązany do płatności kwoty głównej i odsetek z tytułu Pożyczki do Oddziału, gdzie na moment spłaty B1 będzie już bezpośrednim udziałowcem Wnioskodawcy. Innymi słowy, na moment spłaty kwoty głównej Pożyczki i odsetek od Pożyczki B1 może stać się podmiotem, o którym mowa w art. 16 ust. 1 pkt 60 ustawy o CIT z 2014 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy odsetki z tytułu pożyczki udzielonej Wnioskodawcy na podstawie umowy Pożyczki zawartej z B1 płatne do Oddziału, gdzie na moment udzielenia Pożyczki oraz przekazania kwoty głównej Pożyczki B1 nie był udziałowcem Wnioskodawcy, jednakże na moment spłaty kwoty głównej Pożyczki i odsetek od tej Pożyczki może być jego udziałowcem, będą podlegały ograniczeniom w przedmiocie zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy o CIT z 2014 r.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Odsetki z tytułu umowy Pożyczki zawartej z B1 płatne do Oddziału, gdzie na moment udzielenia Pożyczki oraz przekazania kwoty głównej Pożyczki B1 nie był udziałowcem Wnioskodawcy, jednakże na moment spłaty kwoty głównej Pożyczki i odsetek od tej Pożyczki może być jego udziałowcem, nie będą podlegały ograniczeniom w przedmiocie zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy o CIT z 2014 r.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT z 2015 r. kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT z 2015 r.

Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych kosztów (niewymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT z 2015 r.), pod warunkiem, źe podatnik wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Tak więc kosztami uzyskania przychodów są racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie przychodu, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 10 lit. a ustawy o CIT z 2015 r., nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na spłatę pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów). Z kolei w myśl art. 16 ust. 1 pkt 11 ustawy oCITz2015 r.,nie uważa się za koszty uzyskania przychodów naliczonych, ale nie zapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań, w tym od pożyczek (kredytów). W związku z powyższym odsetki od pożyczki mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w momencie ich faktycznej zapłaty lub kapitalizacji. Jednakże odsetki mogą być wyłączone z kosztów uzyskania przychodów jeżeli zachodzą okoliczności, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy o CIT z 2015 r.

Wnioskodawca pragnie wskazać, że zgodnie z art. 7 ustawy zmieniającej, "do odsetek od pożyczek (kredytów), w przypadku których kwota udzielonej podatnikowi pożyczki (kredytu) została temu podatnikowi faktycznie przekazana przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, stosuje się przepisy art. 16 ust. 1 pkt 60 i pkt 61 oraz ust. 6 ustawy wymienionej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznie 2015 r." W konsekwencji, biorąc pod uwagę fakt, iż zgodnie z umową pożyczki środki pieniężne zostały przekazane Wnioskodawcy na jego rachunek bankowy w grudniu 2014 r., zastosowanie znajdą przepisy ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2015 r.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 60 ustawy o CIT z 2014 r., nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odsetek od pożyczek (kredytów) udzielonych spółce przez jej wspólnika posiadającego nie mniej niż 25% udziałów (akcji) tej spółki albo wspólników posiadających łącznie nie mniej niż 25% udziałów (akcji) tej spółki, jeżeli wartość zadłużenia spółki wobec wspólników tej spółki posiadających co najmniej 25% udziałów (akcji) i wobec innych podmiotów posiadających co najmniej 25% udziałów w kapitale takiego wspólnika osiągnie łącznie trzykrotność wartości kapitału zakładowego spółki - w części, w jakiej pożyczka (kredyt) przekracza tę wartość zadłużenia, określoną na dzień zapłaty odsetek; przepisy te stosuje się odpowiednio do spółdzielni, członków spółdzielni oraz funduszu udziałowego takiej spółdzielni.

Ponadto, na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 61 ustawy o CIT z 2014 r., nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odsetek od pożyczek (kredytów) udzielonych przez spółkę innej spółce, jeżeli w obu tych podmiotach ten sam wspólnik posiada nie mniej niż po 25% udziałów (akcji), a wartość zadłużenia spółki otrzymującej pożyczkę (kredyt) wobec wspólników tej spółki posiadających co najmniej 25% jej udziałów (akcji) i wobec innych podmiotów posiadających co najmniej 25% udziałów w kapitale tych, wspólników oraz wobec spółki udzielającej pożyczki (kredytu) osiągnie łącznie trzykrotność wartości kapitału zakładowego spółki - w części, w jakiej pożyczka (kredyt) przekracza tę wartość zadłużenia, określoną na dzień zapłaty odsetek; przepisy te stosuje się odpowiednio do spółdzielni, członków spółdzielni oraz funduszu udziałowego takiej spółdzielni.

Reasumując, zgodnie z treścią art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy o CIT z 2014 r., do kosztów uzyskania przychodów nie można zaliczyć odsetek od pożyczek udzielanych przez tzw. "kwalifikowanych pożyczkodawców" jeżeli wartość zadłużenia spółki wobec określonych w przepisach podmiotów osiągnie łącznie trzykrotność wartości kapitału zakładowego spółki - w części w jakiej pożyczka (kredyt) przekracza tę wartość zadłużenia, określoną na dzień zapłaty odsetek.

Ograniczeniom przewidzianym w art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy o CIT z 2014 r., podlegają zatem odsetki od pożyczek udzielonych przez określone podmioty ("kwalifikowanych pożyczkodawców"), tj.:

1.

udziałowca posiadającego bezpośrednio nie mniej niż 25% udziałów w kapitale zakładowym spółki której udzielono pożyczki, lub

2.

udziałowców bezpośrednich posiadających łącznie co najmniej 25% udziałów w kapitale zakładowym spółki, lub

3.

spółkę - siostrę, jeżeli w obydwu spółkach (pożyczkodawcy i pożyczkobiorcy) ten sam udziałowiec posiada bezpośrednio co najmniej 25% udziałów.

W analizowanym przypadku, podmiotem, który udzielił Pożyczki jest zagraniczny oddział zagranicznego przedsiębiorcy. Należy podkreślić, że z punktu widzenia prawa podatkowego oddział jest rozpoznawany jako tzw. zakład, zarówno w świetle art. 5 Konwencji Modelowej OECD jak również umów o zapobieganiu podwójnemu opodatkowaniu. W konsekwencji, instytucja oddziału jest jedynie formą działania przedsiębiorcy, a nie odrębnym od niego podmiotem podatkowym. Podatnikiem jest i pozostaje dana spółka, a jej oddział nie stanowi odrębnego podmiotu od jednostki macierzystej.

W związku z powyższym, pomimo, że w ramach umowy Pożyczki środki pieniężne zostały przekazane Wnioskodawcy przez Oddział, stroną ww. umowy jest de facto B1. Również w przypadku spłaty kwoty głównej Pożyczki i odsetek, pomimo że formalnie te środki pieniężne zostaną przekazane Oddziałowi, ich faktycznym odbiorcą będzie B1.

Zgodnie z art. 16 ust. 7b ustawy o CIT z 2014 r. przez pożyczkę, o której mowa w art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 oraz w art. 16 ust. 7 ustawy o CIT z 2014 r., rozumie się każdą umowę, w której dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca otrzymał pożyczkę od podmiotu niebędącego na moment zawarcia umowy Pożyczki oraz przekazania kwoty Pożyczki podmiotem wymienionym w art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy o CIT z 2014 r. (a więc nie będący podmiotem wymienionym w punktach 1 - 3 powyżej).

W konsekwencji, ograniczenie (wyłączenie) przewidziane w art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy o CIT z 2014: r. nie obejmuje swym zakresem kwoty Pożyczki udzielonej Wnioskodawcy przez podmiot niekwalifikowany niezależnie od tego, że w wyniku późniejszych planów restrukturyzacyjnych dany podmiot nie kwalifikowany ma zostać udziałowcem Wnioskodawcy na moment spłaty kwoty głównej Pożyczki i odsetek i stać się podmiotem kwalifikowanym.

Zatem zdaniem Wnioskodawcy o tym, czy mamy do czynienia z "kwalifikowanym pożyczkodawcą", czy też nie, decyduje moment udzielenia pożyczki (tu: przez Oddział).

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w licznych indywidualnych interpretacjach podatkowych. Przykładowo:

Z literalnego brzmienia art. 16 ust. 1 pkt 60 u.p.d.o.p. wynika, że dla oceny wystąpienia przesłanek zastosowania ograniczeń wynikających z tych przepisów należy brać pod uwagę (w pierwszej z wymienionych przesłanek) status wspólnika udzielającego pożyczki, który określa sie na dzień zawarcia umowy pożyczki. W konsekwencji, zmiana statusu wierzyciela (strony umowy) dokonana po dniu zawarcia umowy pożyczki, poprzez zbycie udziałów jakie pożyczkodawca posiadał w kapitale zakładowym pożyczkobiorcy, nie skutkuje ponowną weryfikacją wystąpienia ograniczeń wynikających z niedostatecznej kapitalizacji, w odniesieniu do określenia rodzaju pożyczek nimi objętych - "udzielonych spółce przez (...)" (interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 24 listopada 2014 r., sygn. IBPBI/2/423-988/14/AK);

Z literalnego brzmienia art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy o p.d.o.p. wynika, iż ograniczenie (wyłączenie) możliwości zaliczania odsetek od pożyczek (kredytów) do kategorii kosztów uzyskania przychodów obejmuje wyłącznie odsetki od pożyczek (kredytów), które zostały udzielone spółce przez podmiot albo podmioty o statusie udziałowca (akcjonariusza) tej spółki. A contrario, ograniczenie (wyłączenie) to nie obeimuie swym zakresem pożyczek (kredytów) udzielonych spółce przez podmioty, które - na moment udzielania pożyczki (kredytu) - nie były jej udziałowcami (akcjonariuszami). niezależnie od tego, czy później stały się udziałowcami (akcjonariuszami) spółki. Zatem, o ustaleniu, czy mamy do czynienia z..kwalifikowanym pożyczkodawcą" czy też nie, decyduje moment udzielenia pożyczki (kredytu).' (interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 30 sierpnia 2013 r., sygn. IBPBI/2/423-634/13/SD);

Z literalnego brzmienia powołanego wyżej art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 u.p.d.o.p. wynika, że dla oceny wystąpienia przesłanek zastosowania ograniczeń wynikających z tych przepisów należy brać pod uwaqę (w pierwszej z wymienionych przesłanek) status udziałowca/akcionariusza udzielającego Pożyczki, czyli pożyczkodawcy/finansującego, a więc określa się go na dzień zawarcia umowy Pożyczki/kredytu. Zmiana wierzyciela (strony umowy) np. poprzez przeniesienie wierzytelności z tytułu pożyczki/odsetek od pożyczki na inną spółkę nie skutkuje ponowną weryfikacją wystąpienia ograniczeń wynikających z niedostatecznej kapitalizacji, w odniesieniu do określenia rodzaju pożyczek/kredytów nimi objętych. W wyniku przeniesienia wierzytelności na inną spółkę przechodzi ogół uprawnień przysługujących dotychczasowemu wierzycielowi, który zostaje wyłączony ze stosunku zobowiązaniowego, jaki wiązał go z dłużnikiem. Sam stosunek zobowiązaniowy nie ulega jednak zmianie, zmienia się spółka uczestnicząca w nim po stronie wierzyciela." (interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 14 listopada 2011 r., sygn. IBPBI/2/423-1009/11/BG).

Ponadto, analogiczne stanowisko zostało przedstawione między innymi w następujących interpretacjach podatkowych:

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 16 lipca 2014 r., sygn. IPPB3/423-457/14-2/k.k.;

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 9 lipca 2014 r.p sygn. ITPB3/423-201/14/PS;

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 14 sierpnia 2013 r., sygn. IPPB3/423-382/13-2/k.k.

Ze wskazanych powyżej interpretacji wynika, że zdaniem Ministra Finansów, w kontekście ograniczeń dotyczących tzw. niedostatecznej kapitalizacji istotnym jest to, że pożyczka nie została udzielona przez podmiot kwalifikowany, o którym mowa w art. 16 ust. 1 pkt 60 lub 61 ustawy o CIT z 2014 r. a późniejsza zmiana statusu wierzyciela nie ma wpływu na brak stosowania ograniczeń przewidzianych w art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy o CIT z 2014 r.

Odnosząc powyższe do przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego - fakt, że umowa Pożyczki została zawarta oraz kwota Pożyczki została przekazana Wnioskodawcy na podstawie umowy z B1 działającej poprzez Oddział, gdzie na moment zawarcia umowy Pożyczki oraz przekazania kwoty głównej Pożyczki B1 nie był udziałowcem Wnioskodawcy, jednakże na moment spłaty kwoty głównej Pożyczki i odsetek będzie jego udziałowcem, nie będzie miał wpływu na zastosowanie przepisów art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy o CIT z 2014 r.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy odsetki z tytułu Pożyczki udzielonej Wnioskodawcy na podstawie umowy zawartej z B1 działającej poprzez Oddział, gdzie na moment zawarcia umowy Pożyczki oraz przekazania kwoty głównej Pożyczki na rachunek bankowy B1 nie był udziałowcem Wnioskodawcy, jednakże na moment spłaty kwoty głównej Pożyczki i odsetek może być jego udziałowcem, nie będą podlegały ograniczeniom w przedmiocie zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy o CIT z 2014 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Spółki w sprawie oceny prawnej przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr z 2012 poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl