IPPB3/4510-258/15-2/GJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 24 marca 2015 r. (data wpływu 30 marca 2015 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów:

* składek na ubezpieczenie członków zarządu i pracowników pełniących funkcje kierownicze i nadzorcze - jest nieprawidłowe

* składek na ubezpieczenie Spółki - jest prawidłowe.

W dniu 30 marca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe

A. Sp. z o.o., zwana dalej Spółką, ma zamiar zawrzeć z towarzystwem ubezpieczeniowym umowę ubezpieczenia B. (B.), zgodnie z którą:

1. Ubezpieczającym jest Spółka;

2. Ubezpieczonymi są: byli, obecni i przyszli:

* członkowie zarządu,

* pracownicy pełniący określone funkcje kierownicze i nadzorcze,

* Spółka (z zakresu ochrony rozszerzonego o roszczenia wniesione przeciwko Spółce za szkody wynikające z uchybień Ubezpieczeniowych - osób fizycznych).

Ubezpieczeni w związku z wykonywaniem określonych funkcji w Spółce otrzymywać będą wynagrodzenie na podstawie umowy o pracę. Ze względu na szeroki krąg podmiotowy oraz występujące w Spółce zmiany zarówno osobowe jak i struktury organizacyjnej, a także fakt, że dla wypłaty odszkodowania nie będzie konieczne przypisanie odpowiedzialności za powstanie roszczenia konkretnej osobie, ubezpieczenie ma formułę bezimienną. Powyższe oznacza, że ubezpieczeniem są objęte wymienione powyżej kategorie osób, a nie imiennie wymienione osoby. Umowa ubezpieczenia ani wystawiona na jej potwierdzenie polisa nie zawierają imiennej listy osób Ubezpieczonych. Ochrona ubezpieczeniowa obejmuje wszelkie roszczenia, które wpłyną w okresie ubezpieczenia, niezależnie od tego kiedy się zdarzyły i czy dotyczą osób aktualnie pełniących określone funkcje (przy zachowaniu czasowego limitu czasu ustalonego z ubezpieczycielem). Ubezpieczeniem są więc objęte także te roszczenia, które wynikają z działań osób, które kiedyś pełniły określone funkcje, chociaż w okresie na który jest zawarta polisa, funkcji tych już nie pełnią. Umowa B. ma na celu zminimalizowanie konsekwencji finansowych dla Spółki mogących wynikać z decyzji podejmowanych przez osoby wchodzące w skład organów Spółki oraz osoby pełniące funkcje kierownicze. Zgodnie z większością ogólnych warunków ww. ubezpieczenia stosowanych w Polsce ubezpieczenie B. obejmuje szkody (roszczenia):

Przez szkodę rozumie się między innymi: odszkodowania zasądzone na podstawie orzeczenia sądowego lub arbitrażowego wydanego przeciwko Spółce, odszkodowania wynikające z ugód, a także inne, do których pokrycia zobowiązana jest Spółka w związku z roszczeniem objętym zakresem ubezpieczenia.

Ubezpieczenie B. nie pokrywa strat (szkód) poniesionych przez członków organów ubezpieczającej Spółki i pracowników, ponieważ występują oni w tej umowie ubezpieczenia jako Ubezpieczeni, bez wymienienia ich w polisie (forma bezimienna). Wynika to wprost z konstrukcji ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej - ubezpieczenia szkód osób trzecich, a nie szkód Ubezpieczonego.

Suma gwarancyjna jest stała, a składka ubezpieczeniowa ma charakter ryczałtowy, tj. niezależny od ilości osób Ubezpieczonych, ani też od okresu, w którym określona osoba znajduje się w danej grupie. Wysokość składki ubezpieczeniowej jest ustalona na podstawie oceny ryzyka działalności prowadzonej przez Spółkę. Składka z tytułu ubezpieczenia B. jest ponoszona przez Spółkę i nie będzie Spółce zwracana w jakiejkolwiek formie przez osoby fizyczne.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy zapłacone przez Spółkę na podstawie umowy ubezpieczenia składki będą mogły stanowić koszt uzyskania przychodów Spółki w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Co do zasady, zgodnie z art. 15 ustawy o CIT dany wydatek może być uznawany za koszt uzyskania przychodów jeżeli spełnia dwa podstawowe warunki, t.j.

* Został poniesiony w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów oraz

* Nie został wymieniony w katalogu kosztów niestanowiących kosztów uzyskania przychodów w art. 16 ustawy o CIT.

Spółka pragnie stwierdzić, że w przypadku przedstawionego w zdarzeniu przyszłym ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej spełnione są obie powyższe przesłanki.

Po pierwsze nie ulega wątpliwości, że powyższe ubezpieczenie ściśle wiąże się z zabezpieczeniem przez Spółkę źródeł przychodów. Członkowie zarządu i dyrektorzy zarządzający ponoszą odpowiedzialność m.in. w zakresie czynności prawnych i narażają w ten sposób majątek Spółki. W przypadku osób będących pracownikami, zgodnie z przepisami kodeksu pracy to Spółka jako pracodawca ponosi odpowiedzialność wobec osób trzecich za szkody wyrządzone przez pracowników przy wykonywaniu ich obowiązków służbowych. Wykupując więc polisę OC dla wskazanych powyżej osób Spółka zabezpieczyła przede wszystkim własne interesy majątkowe. Koszt taki jest więc typowym przykładem kosztów ogólnego zarządu mającym na celu ochronę Spółki przed nieprzewidywalnymi skutkami finansowymi błędnych działań jej pracowników, mogących wpływać na zdolność generowania przychodów podlegających opodatkowaniu przez Spółkę.

W przekonaniu Spółki zawarcie przez nią umowy ubezpieczenia poprawiło także jej sytuację rynkową, gdyż ubezpieczeni członkowie jej organów i pracownicy mogą wykonywać swoje czynności z mniejszym obciążeniem potencjalnymi skutkami finansowymi swoich decyzji, co przyczynia się do zwiększenia dynamiki rozwoju Spółki. Wykupienie polisy dla niewskazanych z imienia i nazwiska osób ma także swoje uzasadnienie ekonomiczne, ponieważ w sytuacji, gdy ubezpieczona osoba odchodziłaby z zarządu lub ze Spółki opłacona składka nie przepada, ale w dalszym ciągu zapewnia zabezpieczenie Spółce i pozostałym osobom nim objętym.

Co do wyłączenia możliwości zaliczenia wydatków na ubezpieczenie cywilne do koszów uzyskania przychodów, Spółka pragnie zauważyć, że art. 16 ust. 1 ustawy o CIT przewiduje dwie kategorie kosztów, które wymagałyby rozważenia w tym zakresie, t.j.

* Art. 16 ust. 1 pkt 38a ustawy o CIT dotyczący wydatków ponoszonych na rzecz osób wchodzących w skład organów stanowiących osób prawnych oraz

* Art. 16 ust. 1 pkt 59 ustawy o CIT dotyczący składek z tytułu zawartych umów ubezpieczenia na rzecz pracowników.

Spółka pragnie zauważyć, że żaden ze wskazanych powyżej przepisów nie będzie miał jednak zastosowania do przedstawionego zdarzenia przyszłego, ponieważ umowa ubezpieczenia nie zostanie zawarta na rzecz określonych osób fizycznych będących pracownikami Spółki ale na rzecz organów Spółki "in gremio", a głównym beneficjentem ubezpieczenia (a także jednym z Ubezpieczonych) będzie sama Spółka.

Skoro zawarcie ww. umowy ubezpieczenia zabezpiecza majątek Spółki, to zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, koszty opłacanych składek będą stanowić dla Spółki koszty uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Spółki w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów składek na ubezpieczenie członków zarządu i pracowników pełniących funkcje kierownicze - jest nieprawidłowe, w zakresie składek na ubezpieczenie Spółki - jest prawidłowe.

Wstępnie należy wskazać, że umowa ubezpieczenia została zdefiniowana w przepisach ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 131 z późn. zm.) - dalej k.c. Przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę (art. 805 § 1 k.c.). Oznacza to, że ubezpieczyciel udziela ubezpieczonemu ochrony w związku z występującym ryzykiem zajścia określonego zdarzenia, w zamian otrzymując określone wynagrodzenie (składkę na ubezpieczenie). Ubezpieczony nie musi być imiennie wskazany w umowie ubezpieczenia, chyba że jest to konieczne do określenia przedmiotu ubezpieczenia (art. 808 § 1 k.c.). W zależności od postanowień umowy ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się do wypłaty określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, wobec których odpowiedzialność ponosi ubezpieczający bądź ubezpieczony (art. 822 § 1 k.c.).

O możliwości obciążenia podatkowych kosztów uzyskania przychodów wydatkami ponoszonymi przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych decydują przepisy art. 15 i 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 851, z późn. zm. - dalej u.p.d.o.p.).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p., kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (nie wymienionych w art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p.) pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Tak więc, kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p.

Zatem, aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między tym kosztem a przychodem musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy. Chodzi tu o związek tego typu, że poniesienie kosztu ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu. Przez koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami należy rozumieć te koszty, których poniesienie wpływa bezpośrednio na uzyskanie przychodu z danego źródła. Są to więc wszelkie koszty, których poniesienie jest niezbędne, aby określone źródło przychodów przyniosło konkretne przychody. Aby uznać dany wydatek za koszt uzyskania przychodów nie jest konieczne w każdym przypadku wykazanie między nim a przychodem bezpośredniego związku. Należy zaznaczyć, że kosztami uzyskania przychodów są wszystkie wydatki poniesione w celu uzyskania przychodów, w tym również w celu zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości. Wobec powyższego, kosztami będą również koszty pośrednie związane z uzyskiwanymi przychodami, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Należy jednak pamiętać, że samo wyliczenie kosztów, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, nie stwarza domniemania, że wszelkie pozostałe koszty, które nie są zamieszczone w art. 16 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zostaną na mocy ustawy uznane za koszty uzyskania przychodów.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

* został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

* jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

* pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

* poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

* został właściwie udokumentowany,

* nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Należy przy tym zauważyć, że definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach, należy zaś zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 59 u.p.d.o.p., nie uważa się za koszty uzyskania przychodów składek opłaconych przez pracodawcę z tytułu zawartych lub odnowionych umów ubezpieczenia na rzecz pracowników, z wyjątkiem umów dotyczących ryzyka grup 1, 3 i 5 udziału I oraz grup 1 i 2 działu II wymienionych w załączniku do ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej (Dz. U. z 2013 r. poz. 950 i 1289 oraz z 2014 r. poz. 586) jeżeli uprawnionym do otrzymania świadczenia nie jest pracodawca i umowa ubezpieczenia w okresie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym ją zawarto lub odnowiono, wyklucza:

Z powyższego wynika, że kosztem uzyskania przychodów mogą być opłacone przez pracodawcę składki ubezpieczeniowe na rzecz pracowników, które są wymienione w załączniku do ustawy o działalności ubezpieczeniowej, tj.:

Nie będą natomiast kosztem uzyskania przychodów składki płacone z tytułu umów ubezpieczenia innych, niż wymienione powyżej i to również w stosunku do podatników, którzy opłacają składki na rzecz osób niebędących pracownikami. To oznacza, że składki z tytułu ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej (mieszczących się w dziale II grupa 10-13), nie mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów podmiotu opłacającego składki na rzecz osób objętych tym ubezpieczeniem.

Innymi słowy wskazane w tym przepisie rozwiązania odnoszą się, co do zasady, do grup ryzyka dotyczących ubezpieczeń na życie i ubezpieczeń wypadkowych i chorobowych. Wydatki z tytułu konkretnych umów zawartych na rzecz pracowników stanowią zatem koszty uzyskania przychodów. Zakres powyższego przepisu, umożliwiającego zaliczenie składek opłaconych przez pracodawcę z tytułu zawartych lub odnowionych umów ubezpieczenia na rzecz pracowników, nie obejmuje natomiast swoim zakresem składek na ubezpieczenie OC. A zatem, skoro tylko wydatki z tytułu niektórych umów ubezpieczenia mogą stanowić koszty uzyskania przychodów, to wydatki dotyczące innych umów nie powinny podlegać zaliczeniu do kosztów podatkowych.

Dodatkowo, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 38a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnicy nie mogą zaliczać do kosztów uzyskania przychodów wydatków na rzecz osób wchodzących w skład rad nadzorczych, komisji rewizyjnych lub organów stanowiących osób prawnych, z wyjątkiem wynagrodzeń wypłacanych z tytułu pełnionych funkcji.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Spółka zawarła z towarzystwem ubezpieczeniowym umowy ubezpieczenia DO (B.), gdzie ubezpieczającym jest Spółka, a ubezpieczonymi są obecni i przyszli:

* członkowie zarządu,

* pracownicy pełniący określone funkcje kierownicze i nadzorcze,

* Spółka (z zakresu ochrony rozszerzonego o roszczenia wniesione przeciwko Spółce za szkody wynikające z uchybień Ubezpieczonych - osób fizycznych).

Ubezpieczeni w związku z wykonywaniem określonych funkcji w Spółce otrzymują wynagrodzenie na podstawie umowy o pracę (zarząd, pracownicy pełniący funkcje kierownicze). Ubezpieczenie ma formułę bezimienną, co oznacza, że ubezpieczeniem są objęte wymienione powyżej kategorie osób, a nie imiennie wymienione osoby.

Zawarta umowa ma na celu zminimalizowanie konsekwencji finansowych dla Spółki mogących wynikać z decyzji podejmowanych przez osoby wchodzące w skład organów Spółki oraz osoby pełniące funkcje kierownicze. Suma gwarancyjna jest stała, a składka ubezpieczeniowa ma charakter ryczałtowy, tj. niezależny od ilości osób Ubezpieczonych, ani też od okresu, w którym określona osoba znajduje się w danej grupie. Wysokość składki ubezpieczeniowej jest ustalona na podstawie oceny ryzyka działalności prowadzonej przez Spółkę. Składka z tytułu ubezpieczenia DO jest zapłacona przez Spółkę i nie będzie Spółce zwracana w jakiejkolwiek formie przez osoby fizyczne.

W świetle powyższego, mając na uwadze powołane uregulowania prawne należy stwierdzić, że wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę na opłacenie składek na ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej członków zarządu będących pracownikami Spółki oraz pracowników pełniących funkcje kierownicze i nadzorcze nie będą mogły być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, bowiem tego rodzaju umowa ubezpieczenia nie została wymieniona w cytowanym powyżej art. 16 ust. 1 pkt 59 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej mieszczą się w innych grupach ryzyka, to jest w dziale II grupa 10-13).

Ponadto należy zauważyć, że wydatki, które Spółka zamierza ponieść w związku z ubezpieczeniem od odpowiedzialności cywilnej członków zarządu oraz określonych pracowników nie mają na celu osiągnięcia przychodów przez Spółkę; mają na celu chronić od odpowiedzialności osoby pełniące funkcję w organach Spółki. Osoba fizyczna, przyjmując funkcję członka zarządu Spółki za określone wynagrodzenie, winna przejąć odpowiedzialność za pełnienie tej funkcji. Zatem to w interesie osób fizycznych jest ewentualne zabezpieczenie się przed odpowiedzialnością cywilną. W przypadku umów dotyczących ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej osób fizycznych mamy więc do czynienia z zamiarem uchronienia takich osób przed kosztami, jakie mogą wyniknąć w związku z ich działalnością. Skoro więc Wnioskodawca de facto ponosić będzie koszty z tytułu umowy ubezpieczenia, które dotyczyć mają innych podmiotów i powinny być przez nie finansowane, to wydatki takie nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów Spółki.

Podobne stanowisko w zakresie niemożności zaliczenia do kosztów podatkowych wydatków na ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej członków organów spółki kapitałowej zajmują wojewódzkie sądy administracyjne np. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w wyroku z dnia 15 listopada 2005 r. sygn. akt I SA/Bk 289/05, Wojewódzki Sądu Administracyjny w Krakowie w wyroku z dnia 22 kwietnia 2009 r. sygn. akt I SA/Kr 1563/09, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w wyroku z dnia 27 lipca 2011 r., sygn. akt I SA/Sz 535/11 oraz Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 15 października 2015 r., sygn. akt II FSK 2924/11 (http://orzeczenia.nsa.gov.pl). NSA we wskazanym wyroku wyraził pogląd, że " (...) Poniesiony bowiem przez Spółkę wydatek de facto to nie Spółce przyniesie ewentualne korzyści ale ubezpieczonym tj. członkom zarządu, gdyż to te osoby - jak wskazała Spółka we wniosku o udzielenie interpretacji - będą beneficjantami ubezpieczenia. W konsekwencji oznacza to, że Spółka poniesie wydatek, który w żaden sposób nie przyczyni się do powstania po jej stronie przychodu czy zabezpieczenia lub zachowania źródła przychodu, a to oznacza, że wydatek nie zostanie poniesiony w celu, który stanowi warunek sine qua non uznania go za koszt podatkowy w świetle art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p."

W odniesieniu natomiast do składek opłacanych przez Spółkę z tytułu jej ubezpieczenia w zakresie ochrony rozszerzonym o roszczenia wniesione przeciwko Spółce za szkody wynikające z uchybień Ubezpieczonych - osób fizycznych, należy stwierdzić, że mogą one podlegać zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, na podstawie art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. Koszty z tego tytułu dotyczą bowiem działalności samej Spółki (ubezpieczającym i ubezpieczonym jest Spółka). Koszty składki z takiego tytułu mogą być potraktowane, jako koszty działalności - funkcjonowania podatnika. Zatem, koszty składki z tytułu ubezpieczenia Spółki w zakresie jej odpowiedzialności cywilnej mogą podlegać zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p., jako koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Podsumowując, stanowisko Spółki w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów zapłaconych przez Spółkę składek na podstawie umowy ubezpieczenia dotyczącej:

* odpowiedzialności cywilnej członków zarządu i pracowników pełniących określone funkcje kierownicze i nadzorcze - jest nieprawidłowe,

* odpowiedzialności cywilnej Spółki (z zakresu ochrony rozszerzonego o roszczenia wniesione przeciwko Spółce za szkody wynikające z uchybień Ubezpieczonych - osób fizycznych) - jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock