IPPB3/4510-2/16-2/JBB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 4 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 30 grudnia 2015 r. (data wpływu 4 stycznia 2016 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie przychodów i kosztów uzyskania przychodu - jest prawidłowe.

W dniu 2 stycznia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przychodów i kosztów uzyskania przychodu.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny/ zdarzenie przyszłe:

Spółka S.A. (dalej: "Bank" lub "Wnioskodawca") jest Bankiem, prowadzącym działalność na podstawie ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe. Jednym z rodzajów transakcji zawieranych przez Bank w ramach prowadzonej działalności bankowej są transakcje Repo, Reverse Repo, Sell Buy Back ("SBB") oraz Buy Sell Back ("BSB") - transakcje te dalej nazywane są łącznie jako "Transakcje z Grupy Repo".

Celem transakcji z Grupy Repo jest pozyskiwanie bądź udzielania przez strony krótkoterminowego finansowania. Zabezpieczeniem transakcji jest przeniesienie papierów wartościowych (np. obligacji, bonów skarbowych).

W ramach transakcji Repo i SBB, bank przenosi papiery wartościowe na rzecz drugiej strony transakcji (finansującego), w zamian za pozyskanie środków finansowych. Należy podkreślić, iż operacja ta ma charakter zwrotny. W momencie zamknięcia transakcji Bank zwraca pożyczoną kwotę, odpowiednio powiększoną o wynagrodzenie finansowania udzielonego Bankowi w okresie trwania transakcji. Natomiast na Bank przenoszone są z powrotem przedmiotowe papiery wartościowe od finansującego. Transakcje Reverse Repo i SBB maja analogiczny charakter, przy czym w tych przypadkach to Bank jest finansującym.

Dla celów rachunkowych, zawarcie transakcji z Grupy Repo nie powoduje zmiany stanu papierów wartościowych w księgach Banku. Pierwotny właściciel nie traci bowiem ekonomicznej kontroli nad papierami. Transakcje te dla celów rachunkowych są ujmowane analogicznie jak udzielone bądź otrzymane pożyczki/kredyty. Natomiast w przypadku Reverse Repo i BSB, czyli transakcji udzielenia finansowania ujmowane są one jak udzielone pożyczki/kredyty. Konsekwentnie przychody i koszty traktowane są dla celów rachunkowych tak jak przychody/koszty z tytułu pożyczek/kredytów.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy dla celów podatku dochodowego od osób prawnych transakcje z Grupy Repo należy traktować jak udzielenie/zaciąganie pożyczki/kredytu i tym samym wynagrodzenie za finansowanie otrzymane/płacone przez Wnioskodawcę z tego tytułu powinno stanowić odpowiednio przychód/koszt uzyskania przychodów na zasadach, które ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych przewiduje dla przychodów i kosztów wynikających z pożyczek/kredytów.

Zdaniem Wnioskodawcy, transakcje z Grupy Repo służą zarządzaniu płynnością finansowa z reguły w perspektywie krótkoterminowej, przez pozyskania finansowania (Repo/SBB) lub lokowanie nadwyżek finansowych (reverse Repo/BSB). Przeniesienie papierów wartościowych nie jest celem tych transakcji i nie ma charakteru definitywnego, ale stanowi jedynie zabezpieczenie udzielonego finansowania. Podobnie jak w innych transakcjach pozyskania finansowania, jest to jedna ze stosowanych form zabezpieczenia finansującego, dzięki czemu możliwe jest tańsze pozyskanie finansowania.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: u.p.d.o.p.) nie zawierają regulacji bezpośrednio odnoszących się do opodatkowania transakcji z Grupy Repo. W opinii wnioskodawcy, dla ustalenia konsekwencji podatkowych tych transakcji, kluczowe jest przeanalizowanie ich celu oraz określenie definitywnego przysporzenia majątkowego (przychodu) oraz definitywnych kosztów poniesionych przez Bank w wyniku ich realizacji.

Zdaniem Wnioskodawcy, dla celów u.p.d.o.p., transakcje z Grupy repo należy traktować jak udzielenie/zaciągnięcie pożyczki i tym samym wynagrodzenie za finansowanie otrzymane/płacone przez Wnioskodawcę z tego tytułu powinno stanowić odpowiednio przychód/ koszt uzyskania przychodów na zasadach, które u.p.d.o.p. przewiduje dla przychodów i kosztów wynikających z pożyczek/kredytów.

Analizowane transakcje nie mają wpływu na stan papierów wartościowych zaewidencjonowanych w księgach Banku. Innymi słowy, jeśli Bank w ramach transakcji Repo lub SBB przeniesie papiery wartościowe na drugą stronę transakcji, te papiery wartościowe podczas trwania transakcji ewidencjonowane są nadal jako składnik aktywów Banku.

Bank pozostając ekonomicznym właścicielem papierów wartościowych, otrzymuje od finansującego środki pieniężne stanowiące równowartość tych papierów, a jednocześnie zobowiązuje się do zwrotu w określonej dacie kwoty odpowiednio powiększonej o wynagrodzenie za finansowanie. To wynagrodzenie jest traktowane analogicznie jak odsetki, od np. otrzymanej pożyczki.

W efekcie, środki pieniężne stanowiące równowartość ceny papierów wartościowych nie mają charakteru definitywnego przysporzenia. Takim definitywnym przysporzeniem jest zrealizowany wynik na transakcji i ta wartości powinna zostać uwzględniona w rachunku podatkowym Banku. Sprawia to, że kwalifikacja podatkowa dla transakcji z Grupy Repo powinna być zbieżna z kwalifikacją rachunkowa tych transakcji.

Podejście opisane powyżej znajduje potwierdzenie w ugruntowanym stanowisku Ministra finansów, wyrażonym np. w interpretacji z 10 stycznia 2014 r. (sygn. IPPB3/423-877/13-2/MS, interpretacji z 29 marca 2012 r. (sygn. IPPB3/423-1108/11-2/AG), interpretacji z 22 marca 2012 r. (sygn. IPPB3/423-13/12/2/AG), interpretacji z 20 lutego 2012 r. (sygn. IPPB3/423-968/11-4/AG).

Powyższe stanowisko znajduje ponadto potwierdzenie w wydanej przez Ministra Finansów interpretacji z 23 września 2011 r. (sygn. DD6/033/70/SOH/PK-961/11), zmieniającej z urzędu interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie. We wskazanej interpretacji Minister nie podzielił poglądu, iż w ramach transakcji typu Repo dochodzi do dwóch transakcji zbycia oraz nabycia dłużnych papierów wartościowych. Natomiast uznał, iż sposób kwalifikowania tych transakcji dla celów prawa bilansowego jest zbieżny z prawem podatkowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.