IPPB3/4510-198/15-2/PK1

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 17 lutego 2015 r. (data wpływu: 12 marca 2015 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie do kosztów uzyskania przychodów opłat za usługi związane z ograniczeniem poboru energii-jest prawidłowe.

W dniu 12 marca 2015 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie do kosztów uzyskania przychodów opłat za usługi związane z ograniczeniem poboru energii.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Polska Spółka Akcyjna (dalej: "Wnioskodawca" lub "R ") prowadzi działalność w zakresie obrotu energią elektryczną. Wnioskodawca zamierza wdrożyć nowy produkt dla dużych klientów biznesowych. Generalnie ideą produktu jest zobowiązanie się klienta R do ograniczenia zużycia energii elektrycznej w czasie, w którym obowiązuje wysoka cena rynkowa energii lub istnieje szczytowe zapotrzebowanie na energię. W konsekwencji klient będzie świadczył na rzecz R usługę polegającą na zredukowaniu swego zapotrzebowania na energię elektryczną.

Produkt będzie dostępny w trzech wariantach:

a. Negawaty - Usługa Wewnętrznej Dobrowolnej Redukcji Zapotrzebowania na polecenie R (dalej: "Usługa Wewnętrzna Dobrowolna"),

b. Negawaty - Usługa Wewnętrznej Obligatoryjnej Redukcji Zapotrzebowania na polecenie R (dalej: "Usługa Wewnętrzna Obligatoryjna"),

c. Negawaty - Usługa Zewnętrznej Obligatoryjnej Redukcji Zapotrzebowania na polecenie operatora systemu przesyłowego elektroenergetycznego (dalej: "Usługa Zewnętrzna Obligatoryjna"),

dalej łącznie zwane jako "Usługi".

Usługa Wewnętrzna Dobrowolna polegałaby na dokonaniu przez odbiorcę energii elektrycznej dobrowolnego ograniczenia swojego zapotrzebowania na moc czynną na sygnał przekazany przez Wnioskodawcę. Usługa ma znajdować zastosowanie w tzw. godzinach szczytowych, kiedy cena rynkowa energii elektrycznej może przekroczyć cenę, jaką płaci odbiorca końcowy. Zamiast kupować energię w wybranych godzinach szczytowych po wysokich cenach, R płaciłoby swym klientom za zredukowanie ich zużycia w tych godzinach. Ustalona zostałaby stawka dla pojedynczego klienta za ograniczony w ten sposób Megawat energii elektrycznej, zwany Negawatem. Klient nie będzie ponosił żadnych konsekwencji finansowych w związku z niewykonaniem Usługi Wewnętrznej Dobrowolnej.

Usługa Wewnętrzna Obligatoryjna byłaby zbliżona do Usługi Wewnętrznej Dobrowolnej, to jest polegałaby na dokonaniu przez odbiorcę energii elektrycznej ograniczenia swojego zapotrzebowania na moc czynną na sygnał przekazany przez Wnioskodawcę. W tym wariancie klient będzie jednakże zmuszony ponieść konsekwencje finansowe w związku z niewykonaniem Usługi Wewnętrznej Obligatoryjnej (w umowie będzie podana dozwolona procentowa wartość graniczna niepełnego wykonania Usługi Wewnętrznej Obligatoryjnej).

W dwóch pierwszych przypadkach (Usługa Wewnętrzna Dobrowolna i Usługa Wewnętrzna Obligatoryjna) korzyść dla R z tytułu wdrożenia produktu może być dwojakiego rodzaju:

a. R będzie zwolniony z obowiązku sprzedaży klientowi energii elektrycznej, której uzgodniona umownie cena okazałaby się niższa od obowiązującej w danym momencie ceny rynkowej,

b. R będzie mógł dokonać sprzedaży energii elektrycznej dowolnie wybranemu nabywcy po obowiązującej aktualnie cenie rynkowej, która będzie wyższa niż cena uzgodniona umownie z klientem.

Klient, który ograniczy zakup energii w godzinach, w których kształtuje się jej wysoka cena na rynku, zakupi ją w innym czasie, to jest wówczas, gdy nie będzie zobowiązany do ograniczenia swojego zużycia przez R, bowiem cena rynkowa ulegnie obniżeniu w porównaniu do poziomu szczytowego.

Z kolei Usługa Zewnętrzna Obligatoryjna polegałaby na świadczeniu przez zagregowanych klientów usługi związanej z redukcją zapotrzebowania na polecenie podmiotu trzeciego będącego operatorem systemu przesyłowego elektroenergetycznego (dalej: "Operator"). Wysokie zapotrzebowanie na energię, w celu zbilansowania systemu elektroenergetycznego, może bowiem powodować konieczność podłączenia kolejnego bloku energetycznego, co powoduje dodatkowe koszty. W tej sytuacji korzystniejsze dla Operatora jest dokonanie zapłaty za ograniczenie poboru mocy na jego żądanie. Jednakże Operator wymaga, aby ograniczona moc osiągnęła określoną minimalną wartość, stąd R dokonałby agregacji kilku lub kilkudziesięciu podmiotów, których wspólnie ograniczona moc osiągnęłaby co najmniej minimalny wymóg Operatora. Usługa Zewnętrzna Obligatoryjna polegałaby więc na ograniczeniu poboru mocy czynnej z sieci elektroenergetycznej przez zagregowanych klientów w godzinach, które wskaże Operator. Z tytułu redukcji mocy R otrzymałby od Operatora zapłatę, której następnie określona część przekazywana byłaby przez Wnioskodawcę tym podmiotom, które zredukowały zapotrzebowanie na energię.

Podsumowując, wymienione wyżej Usługi polegałyby w ogólności na powstrzymaniu się od poboru mocy czynnej na sygnał przekazany przez Wnioskodawcę lub mocy czynnej z sieci elektroenergetycznej w godzinach, które wskaże Operator. We wszystkich przypadkach wynagrodzenie za wykonane Usługi następowałoby na podstawie faktur wystawionych Wnioskodawcy przez podmioty, które ograniczyły zapotrzebowanie na energię.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy wynagrodzenie wypłacane przez Wnioskodawcę za nabywane Usługi (Usługę Wewnętrzną Dobrowolną, Usługę Wewnętrzną Obligatoryjną i Usługę Zewnętrzną Obligatoryjną) będzie stanowiło dla Wnioskodawcy koszt uzyskania przychodu.

Zdaniem Wnioskodawcy, wynagrodzenie wypłacane przez niego za nabywane Usługi (Usługę Wewnętrzną Dobrowolną, Usługę Wewnętrzną Obligatoryjną i Usługę Zewnętrzną Obligatoryjną) będzie stanowiło dla Wnioskodawcy koszt uzyskania przychodów.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 Ustawy CIT kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 Ustawy CIT.

W związku z powyższym, podstawową cechą kosztu podatkowego jest związek tego kosztu z przychodem (ewentualnie z zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów).

W orzecznictwie sądów administracyjnych (przykładowo wyrok WSA w Krakowie z dnia 23 kwietnia 2009 r., sygn. I SA/Kr 296/09), dodatkowo wskazuje się, że:

Dodatkowo zwraca się uwagę, że wydatek, w celu uznania go za koszt podatkowy, musi być właściwie udokumentowany.

Opisane Usługi są racjonalnie związane z działalnością R i mają na celu zwiększenie zysków Wnioskodawcy.

W wyniku wdrożenia Usługi Wewnętrznej Dobrowolnej i Usługi Wewnętrznej Obligatoryjnej, Wnioskodawca nie będzie zmuszony do zakupu energii elektrycznej, której cena w danym momencie może być wyższa od ceny sprzedaży uzgodnionej w umowie z klientem. Z drugiej strony, jeżeli Wnioskodawca posiadałby wolne zasoby energii elektrycznej, to korzystając z atrakcyjnej ceny na rynku, będzie mógł ją odsprzedać podmiotowi trzeciemu po aktualnej cenie rynkowej, a nie po cenie wynikającej z umowy z klientem (niższej od ceny rynkowej).

Z kolei w przypadku Usługi Zewnętrznej Obligatoryjnej, Wnioskodawca dokona agregacji podmiotów, którzy łącznie ograniczą zapotrzebowanie na energię elektryczną co najmniej do minimalnego poziomu wymaganego przez Operatora. Z tego tytułu Wnioskodawca otrzyma wynagrodzenie od Operatora, przy czym określona część wynagrodzenia zostanie przekazana dalej do podmiotów, które ograniczyły pobór energii, na podstawie wystawionych przez nich faktur.

W związku z powyższym, dzięki nabyciu Usług, po stronie R może nastąpić uzyskanie przychodów z tytułu sprzedaży energii podmiotom trzecim po atrakcyjnej cenie rynkowej (przy Usłudze Wewnętrznej Dobrowolnej i Usłudze Wewnętrznej Obligatoryjnej) albo przychodów od Operatora - przy Usłudze Zewnętrznej Obligatoryjnej.

Dodatkowo, w ramach Usługi Wewnętrznej Dobrowolnej i Usługi Wewnętrznej Obligatoryjnej może mieć miejsce ograniczenie przychodów ze sprzedaży energii przez R w tych godzinach, w których kształtuje się wysoka cena energii na rynku, zaś zakup energii przez klienta nastąpi w czasie, gdy jej cena ulegnie obniżeniu.

W orzecznictwie sądów administracyjnych podnosi się, że wydatek może być kwalifikowany jako koszt podatkowy nie tylko wówczas, gdy został poniesiony w celu uzyskania przychodów, ale również gdy ma on związek z zabezpieczeniem albo zachowaniem źródła przychodów. W wyroku WSA w Warszawie z dnia 8 sierpnia 2006 r., sygn. III SA/Wa 1447/06, wskazano przy tym, że "Artykuł 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych ma zastosowanie również w sytuacji, gdy wydatek poniesiono nie tylko w celu osiągnięcia przychodu, ale także w celu zapobieżenia powstaniu straty ".

Podobne stanowisko wyraził Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 23 lutego 2011 r., sygn. II FSK 1895/09: "Kosztami uzyskania przychodów są zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli wykaże się, że zostały poniesione racjonalnie w celu uzyskania przychodów bądź zabezpieczenia źródła przychodów, czy też zapobieżenia stracie

W omawianej sprawie spełniony zostanie również warunek polegający na właściwym udokumentowaniu poniesionych kosztów z tytułu nabycia Usług. Podstawą ich rozpoznania przez Wnioskodawcę będą bowiem faktury wystawione przez podmioty, które ograniczyły zapotrzebowanie na energię.

Należy przy tym wskazać, że żaden z przepisów art. 16 ust. 1 Ustawy CIT nie wyłącza omawianych wydatków z katalogu kosztów uzyskania przychodów.

Podsumowując, wydatki poniesione na zakup Usług będą stanowić dla Wnioskodawcy, zgodnie z przepisami Ustawy CIT, koszty uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.