IPPB3/4510-168/15-2/JBB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2014 r. poz. 851) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko #61485; przedstawione we wniosku z dnia 19 lutego 2015 r. (data wpływu 2 marca 2015 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie zastosowania art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy o podatku dochodowego od osób prawnych, oraz art. 7 ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw - jest prawidłowe.

W dniu 2 marca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zastosowania art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy o podatku dochodowego od osób prawnych, oraz art. 7 ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Sp. z o.o. (dalej: Spółka) posiada siedzibę na terytorium Polski i podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Spółka jest członkiem grupy kapitałowej (dalej: Grupa) zrzeszającej kilkadziesiąt podmiotów zależnych, głównie z krajów Europy i Ameryki Północnej. Jednostką dominującą w Grupie jest spółka z siedzibą na terytorium Szwecji.

Jedynym udziałowcem Wnioskodawcy jest podmiot z siedzibą w Finlandii, którego głównym udziałowcem (99% udziałów) jest jednostka dominująca. Jednym z podmiotów działających w ramach Grupy jest belgijska spółka świadcząca usługi doradztwa w zakresie zarządzania, skoncentrowane na usługach finansowych. Głównym udziałowcem tej spółki (99% udziałów) jest jednostka dominująca.

Wnioskodawca w 2014 r. zawarła umowy pożyczek z ww. podmiotem belgijskim (dalej: Pożyczkodawcą), w celu pozyskania niezbędnych środków finansowych zabezpieczających prowadzenie działalności gospodarczej. Kwoty udzielonych pożyczek zostały przekazane na rachunek bankowy Spółki przed końcem 2014 r. Termin spłaty pożyczek przewidziany jest na dzień 4 maja oraz 22 czerwca 2015 r., odsetki od udzielonych pożyczek płatne są jednorazowo - ich wymagalność przewidziana jest na dzień spłaty kwoty pożyczki.

Spółka planuje przedłużyć termin spłaty pożyczek, poprzez aneksowanie zawartych umów. Operacja wydłużenia terminu spłaty odbędzie się poprzez zawarcie pisemnego porozumienia, nie będzie towarzyszyć jej żaden przepływ funduszy pomiędzy rachunkami Pożyczkodawcy i Spółki. Odsetki naliczone na dzień 4 maja i 22 czerwca 2015 r. zostaną zapłacone. Kwota przyszłych odsetek od pożyczek oraz termin ich spłaty zostaną określone w aneksach do umów pożyczek.

W związku z powyższym opisem zdarzenia przyszłego zadano następujące pytania:

Czy na gruncie ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw oraz brzmienia Ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2015 r. Spółka będzie mogła zakwalifikować odsetki od pożyczek zaciągniętych na podstawie umów pożyczek oraz aneksów do tych umów, w całości jako koszt uzyskania przychodu, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, odsetki od zaciągniętych pożyczek na mocy art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: ustawy o p.d.o.p) stanowią koszt uzyskania przychodu.

Zgodnie z przytoczonym przepisem kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Analizując ww. przepis zaznaczyć należy, iż zgodnie z art. 7 ust. 1 Ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (dalej: ustawy zmieniającej) do odsetek od pożyczek, w przypadku których kwota udzielonej pożyczki została podatnikowi faktycznie przekazana przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy (1 stycznia 2015 r.) stosuje się przepisy art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2015 r.

Pożyczki otrzymane zostały przez Spółkę w 2014 r., co potwierdzić mogą wpływy na rachunek bankowy Spółki. Umowy pożyczek zawarte w 2014 r. zostaną w przyszłości aneksowane, niemniej nie będzie temu towarzyszył przepływ jakichkolwiek środków pomiędzy rachunkami Pożyczkodawcy i Spółki, wobec tego zobowiązanie Spółki z tytułu pożyczki nie ulegnie zmianie. Mając na uwadze powołany przepis ustawy zmieniającej, w ocenie Spółki, ich literalna wykładnia wskazuje na szczególne podkreślenie momentu faktycznego przekazania kwoty udzielonej pożyczki. Bez znaczenia pozostaje zatem fakt zawierania dodatkowych umów pomiędzy pożyczkodawcą i pożyczkobiorcą, w przypadku, gdy nie towarzyszy im transfer środków pieniężnych.

Pożyczki zaciągnięte przez Spółkę spełniają tym samym warunek przewidziany w art. 7 ust. 1 ustawy zmieniającej, w skutek czego do tych pożyczek zastosowanie mają przepisy art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 Ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2015 r.

Jak wskazano powyżej Spółka zawarła umowy pożyczek w celu pozyskania niezbędnych środków finansowych zabezpieczających prowadzenie działalności gospodarczej, dlatego też odsetki od pożyczek można zakwalifikować jako koszt poniesiony w celu osiągnięcia lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ust. o p.d.o.p do kosztów uzyskania przychodów nie zalicza się kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tej ustawy. Biorąc pod uwagę przedmiotowe odsetki należy w szczególności rozważyć punkt 60 oraz 61 ww. przepisu.

Zgodnie z punktem 60 ww. artykułu w brzmieniu ustawy przed dniem 1 stycznia 2015 r. nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odsetek od pożyczek udzielonych spółce przez jej wspólnika posiadającego nie mniej niż 25% udziałów tej spółki albo wspólników posiadających łącznie nie mniej niż 25% udziałów tej spółki, jeżeli wartość zadłużenia spółki wobec wspólników tej spółki posiadających co najmniej 25% udziałów i wobec innych podmiotów posiadających co najmniej 25% udziałów w kapitale takiego wspólnika osiągnie łącznie trzykrotność wartości kapitału zakładowego spółki - w części w jakiej pożyczka przekracza tę wartość zadłużenia, określoną na dzień zapłaty odsetek,

Spółka posiada jednego wspólnika, innego niż podmiot udzielający Spółce przedmiotowych pożyczek. Tym samym art. 16 ust. 1 pkt 60 ustawy o p.d.o.p nie ma zastosowania do odsetek od tych pożyczek.

Z kolei pkt 61 w brzmieniu ustawy przed dniem 1 stycznia 2015 r. stanowi, iż nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odsetek od pożyczek udzielonych przez spółkę innej spółce, jeżeli w obu tych podmiotach ten sam wspólnik posiada nie mniej niż po 25% udziałów, a wartość zadłużenia spółki otrzymującej pożyczkę wobec wspólników tej spółki posiadających co najmniej 25% jej udziałów i wobec innych podmiotów posiadających co najmniej 25% udziałów w kapitale tych wspólników oraz wobec spółki udzielającej pożyczki osiągnie łącznie trzykrotność wartości kapitału zakładowego spółki-w części w jakiej pożyczka przekracza tę wartość zadłużenia, określoną na dzień zapłaty odsetek.

Powyżej wskazano, iż jedynym udziałowcem Spółki jest podmiot z siedzibą w Finlandii. 99% udziałów w podmiocie fińskim posiada jednostka dominująca w Grupie.

Pożyczkodawcą jest z kolei spółka z siedzibą na terenie Belgii, której udziały w 99% posiada jednostka dominująca. Analizując strukturę Grupy pod kątem powyższego przepisu należy zaznaczyć, iż brak jest w Grupie podmiotu, który posiada co najmniej 25% udziałów zarówno Spółki, jak i Pożyczkodawcy, Tym samym art. 16 ust. 1 pkt 61 ustawy o p.d.o.p nie ma zastosowania do odsetek od tych pożyczek.

Zakładając, iż odsetki od pożyczek nie mają znamion pozostałych wydatków wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o p.d.o.p. Spółka stoi na stanowisku, iż mogą być one zaliczone do kosztów uzyskania przychodów na mocy art. 15 ust. 1 ww. ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.