IPPB3/4510-1148/15-2/EŻ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 4 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 18 grudnia 2015 r. (data wpływu 28 grudnia 2015 r.) w sprawie o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów dotyczących przebudowy drogi publicznej - jest prawidłowe.

W dniu 28 grudnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w sprawie podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów dotyczących przebudowy drogi publicznej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka poniosła wydatki na przebudowę drogi publicznej stanowiącej dojazd do nowego obiektu biurowo-magazynowego, którego jest właścicielem. Na poniesione wydatki składały się między innymi: usługi budowlane wykonane przez podmioty specjalizujące się w tego rodzaju budowach, materiały budowlane służące do wykonania przebudowy drogi publicznej. W celu dokonania przebudowy drogi publicznej Spółka zawarła potrzebne umowy z dostawcami towarów i usług. Wykonane dostawy zostały potwierdzone fakturami, które zostały zapłacone. Droga w przebudowanym stanie technicznym jest oddana do użytkowania.

Wykonanie przebudowy drogi publicznej odbyło się zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa po uzyskaniu stosownych decyzji a więc nie było to dokonane przez Spółkę samowolnie bez jakiejkolwiek kontroli instytucji publicznych. W obiekcie tym będzie prowadzona przez Spółkę działalność operacyjna a ponadto jego część powierzchni użytkowej jest wynajęta dla innych podmiotów prowadzących działalność gospodarczą za odpowiednim wynagrodzeniem. Poniesienie przez Spółkę wydatki na podstawie przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm.) nie zostały zakwalifikowane, jako inwestycje w obcym środku trwałym gdyż Spółka nie posiada prawa do użytkowania drogi publicznej na podstawie umowy dwustronnej. Droga publiczna jest obiektem budowlanym ogólnie dostępnym dla jej użytkowników. Nakłady te nie stanowią też dla Spółki środka trwałego w rozumieniu ww. przepisów ustawy.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy poniesione wydatki na przebudowanie drogi publicznej stanowią koszty uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

Czy koszty te powinny być ujęte dla celów podatkowych w momencie ich poniesienia, o którym mowa w art. 15 ust. 4d ustawy o CIT.

Zdaniem Wnioskodawcy, z przepisów ustawy o CIT wynika, że kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów (art 15 ust. 1) z wyłączeniem kosztów, o których mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT (w przedstawionym stanie faktycznym nie ma on zastosowania).

W związku z tym, aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów podatkowych powinien spełniać następujące warunki:

W przedstawionym stanie faktycznym poniesione przez Spółkę wydatki miały na celu umożliwienie dojazdu do nowo powstałego obiektu, w którym to Spółka będzie prowadzić działalność operacyjną oraz działalność polegającą na wynajmowaniu powierzchni użytkowej. Oznacza to, że wydatki te w przyszłości przyniosą dla Spółki potencjalne przychody podatkowe z wykonywanej działalności operacyjnej jak i usług wynajmu części powierzchni biurowo-magazynowej. W związku z tym cel poniesienia - osiągnięcia przychodu jak najbardziej dla tych wydatków został spełniony.

Wydatki na przebudowanie drogi publicznej zostały poniesione w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, gdyż to Spółka zakupiła usługi i materiały budowlane mające na celu przebudowanie drogi publicznej. Spółka wystąpiła we własnym imieniu do organów administracji publicznej w celu uzyskania stosownych decyzji umożliwiających dokonanie przebudowy drogi publicznej.

Ponadto wydatki te zostały poniesione na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, bo bez poniesienia tych wydatków Spółka nie mogłaby korzystać z obiektu biurowo-magazynowego.

Poniesione przez Spółkę wydatki zostały udokumentowane fakturami wystawionymi przez dostawców towarów i usług. Ponadto Spółka posiada odpowiednie umowy potwierdzające nabycie przedmiotowych świadczeń. W związku z tym poniesione wydatki zostały odpowiednio udokumentowane.

Wydatki na przebudowę drogi zostały definitywnie poniesione, co potwierdzają dowody zapłaty. Spółka nie otrzymała jakiegokolwiek zwrotu poniesionych wydatków przez zarządcę (właściciela) drogi publicznej. Wydatki te zostały samodzielnie sfinansowane przez Spółkę, W związku z tym poniesione wydatki mają charakter definitywny.

W związku z powyższym zdaniem Spółki poniesione wydatki na przebudowę drogi publicznej stanowią koszty uzyskania przychodów w świetle art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

Natomiast moment ujęcia tych wydatków dla celów podatkowych należy określić w zależności od tego czy są to koszty pośrednie czy tez koszty bezpośrednie. W przedstawionym stanie faktycznym poniesione wydatki stanowią bez jakichkolwiek wątpliwości koszty pośrednie. W żaden sposób nie można ich powiązać bezpośrednio z potencjalnym przychodem, który zostanie osiągnięty w przyszłości. Wydatki te nie służą do powstania konkretnego przychodu tylko generalnie do osiągnięcia przychodu z prowadzonej działalności operacyjnej jak i działalności polegającej na wynajmie części powierzchni użytkowej nieruchomości.

Ze względu na to, że poniesione wydatki stanowią koszty pośrednie powinny być ujmowane (rozliczane) dla celów podatkowych na podstawie art. 15 ust. 4d ustawy o CIT. Z przepisu tego wynika, że koszty uzyskania przychodów inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu dłuższego niż rok podatkowy i podatnik może określić, jakich lat podatkowych to wtedy należy je rozliczyć w odpowiednich latach podatkowych. Jak podatnik nie wie to musi takie koszty dotyczące okresu dłuższego niż rok podatkowych rozliczyć proporcjonalnie.

W przypadku kosztów przebudowy drogi publicznej mamy do czynienia z kosztami, które dotyczą jednego roku podatkowego pomimo tego, że przebudowana droga publiczna będzie służyła przez wiele lat. Wydatek ten jest wydatkiem jednorazowym, incydentalnym dla danego roku podatkowego. Nie można go traktować, jako wydatku dotyczącego kilku lat podatkowych, bo doprowadziłoby to do naruszenia wskazanego przepisu. Jeżeli koszt ten służy ogólnie do osiągania przychodów, które będą generowane w roku bieżącym jak i w latach przyszłych to powinien być ujęty w dacie poniesienia jednorazowo.

Reasumując poniesione wydatki na przebudowanie drogi publicznej stanowią dla Spółki koszty uzyskania przychodów w świetle art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, ponieważ określone tym przepisem warunki do uznania wydatku za koszty uzyskania przychodów zostały spełnione. Wydatki te stanowią koszty uzyskania przychodów w momencie ich poniesienia na podstawie art. 15 ust. 4d ustawy o CIT, gdyż stanowią one koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodami oraz nie dotyczą one okresu dłuższego niż rok podatkowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, w tym zakresie odstąpiono od uzasadnienia prawnego oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.