IPPB3/423-992/09-2/JG - Możliwość opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych uzyskania poręczenia pożyczki od podmiotu trzeciego bez odpłatności na jego rzecz.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 28 grudnia 2009 r. (data wpływu 30 grudnia 2009 r.), uzupełnionym w dniu 24 marca 2010 r. na wezwanie tutejszego Organu Nr IPPB3/423-992/09-3/JG z dnia 10 marca 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie powstania przychodu podatkowego z tytułu poręczenia pożyczki - jest prawidłowe.

W dniu 30 grudnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie powstania przychodu podatkowego z tytułu poręczenia pożyczki. Wniosek został uzupełniony w dniu 22 marca 2010 r. (data wpływu 24 marca 2010 r.) na wezwanie tutejszego Organu Nr IPPB3/423/992/09-3/JG z dnia 10 marca 2010 r. poprzez doprecyzowanie treści wniosku - stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca realizuje przedsięwzięcie inwestycyjne (zakup gruntu i budowa centrum handlowego). Celem finansowania procesu inwestycji zaciągnięta została pożyczka od podmiotu trzeciego niebędącego polskim rezydentem podatkowym. Celem zabezpieczenia transakcji powiązany ze spółką podmiot gospodarczy niebędący polskim rezydentem podatkowym, będący częścią międzynarodowej grupy, udzielił poręczenia co do spłaty pożyczki. Udzielający poręczenia (gwarancji) nie pobrał (umowa nie zakłada odpłatności z tego tytułu wobec poręczyciela) wynagrodzenia z tytułu dokonanej czynności.

Spółka doprecyzowując treść wniosku na wezwanie tutejszego Organu, poinformowała, że podmiot, który udzielił Spółce nieodpłatnej gwarancji bankowej (poręczenia kredytu) nie występuje w przedmiotowej sytuacji jako podmiot profesjonalny. Podmiot ten będący częścią międzynarodowej grupy działającej w branży inwestycji związanych z majątkiem nieruchomym celem optymalizacji procesów biznesowych - w tym i związanych z finansowaniem działań inwestycyjnych - zabezpiecza między innymi efektywność procesu inwestycyjnego pod kątem ekonomicznym. Podmiot ten nie prowadzi działalności stricte finansowej, w tym usług pośrednictwa finansowego. Wszelkie podejmowane działania ukierunkowane są wyłącznie na działalność samej grupy. Podmiot ten nie świadczy w sposób odpłatny usług poręczenia kredytu (pożyczki).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy uzyskanie poręczenia pożyczki od podmiotu trzeciego bez jakiejkolwiek odpłatności na rzecz tego ostatniego, jest dla wnioskodawcy przychodem do opodatkowania jako nieodpłatnie otrzymane świadczenie.

Stanowisko Spółki.

Zdaniem Wnioskodawcy udzielenie poręczenia pożyczki, jaka instrumentu zabezpieczającego pożyczkodawcę na wypadek zaprzestania spłaty pożyczki, nie stanowi dla Wnioskodawcy nieodpłatnego świadczenia. Zgodnie z treścią art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, jest w szczególności wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń. Zatem w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, aby można było określone świadczenie zaliczyć do kategorii świadczeń nieodpłatnych, źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu, musi dojść do stosunku prawnego, w wyniku którego jeden podmiot dokonuje faktycznie świadczenia, drugi natomiast to świadczenie otrzymuje nieodpłatnie. Warunkiem uznania nieodpłatnego świadczenia za przychód - co wynika z literalnego brzmienia art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy przywołanej powyżej - jest jego (przychodu, przysporzenia majątkowego) faktyczne otrzymanie. Nie jest wystarczające samo zawarcie umowy - tu: poręczenia, które następuje nieodpłatnie, lecz konieczne jest faktyczne wykonanie treści umowy. Z uwagi na fakt, że w momencie poręczenia umowy pożyczki Wnioskodawca nie uzyskuje jakichkolwiek korzyści majątkowych kosztem poręczyciela, zdaniem Wnioskodawcy poręczenie nie stanowi nieodpłatnego świadczenia powodującego na gruncie podatku dochodowego jakiekolwiek skutki podatkowe. Ponadto Wnioskodawca podkreśla, że w przedmiotowej sprawie istotne jest również, że z tytułu nieodpłatnie udzielonego poręczenia poręczyciel nie ponosi jakiegokolwiek obciążenia kosztem swego majątku, a w związku z powyższym nie można tu mówić o osiągnięciu korzyści przez wnioskodawcę kosztem zubożenia osoby trzeciej (tu: poręczyciela). Wnioskodawca z tytułu uzyskanego poręczenia nie jest również zobligowany do jakiegokolwiek świadczenia na rzecz poręczyciela; te może dopiero nastąpić w sytuacji dokonania spłaty pożyczki przez poręczyciela i dochodzenia zwrotu świadczenia względem wnioskodawcy.

Stanowisko wskazane powyżej poparte jest zarówno przez orzecznictwo sądowe (m.in. WSA w Łodzi z 24 kwietnia 2007 r., WSA w Gliwicach z 19 czerwca 2008 r., czy WSA w Warszawie z 18 czerwca 2008 r.), jak również w interpretacjach organów podatkowych (m.in. interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie IP-PB3-423-698/08 czy Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 28 września br. ITPB3/423-365/09/PS).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.