IPPB3/423-953/13-4/EŻ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 25 listopada 2013 r. (data wpływu 29 listopada 2013 r.) uzupełnionym pismem z dnia 14 marca 2014 r. (data wpływu do BKIP w Płocku 17 marca 2014 r.) na wezwanie z dnia 25 lutego 2014 r. Nr IPPB3/423-953/13-2/EŻ (data doręczenia 10 marca 2014 r.) w sprawie o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

* zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odsetek od kredytu - jest prawidłowe,

* zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów rat kredytu - jest nieprawidłowe,

* zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od lokali użytkowych - jest prawidłowe.

W dniu 29 listopada 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w sprawie podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółdzielnia "B." z siedzibą w W. jest właścicielem budynku mieszkalnego w którym znajduje się 69 lokali mieszkalnych oraz 10 lokali użytkowych. Spółdzielnia "B." jest użytkownikiem wieczystym gruntu na którym usadowiony jest budynek mieszkalny, lokale użytkowe zostały wynajęte osobom trzecim a spółdzielnia ma z tego tytułu przychody. Najemcy lokali użytkowych uiszczają opłaty z tytułu: najmu, za wodę i kanalizację, centralne ogrzewanie, podgrzew wody użytkowej oraz wywóz nieczystości.

Opłatami za wodę i kanalizację, podgrzew wody użytkowej najemcy obciążani są według wskazań wodomierzy. Za centralne ogrzewanie według wskaźnika wynikającego ze stosunku powierzchni użytkowej danego lokalu do całkowitej powierzchni użytkowej wszystkich lokali w budynku. Najemca koszty wywozu nieczystości zgodnie ze złożoną deklaracją. Wszystkie lokale użytkowe mają zawarte umowy na dostawę energii elektrycznej bezpośrednio z dostawcą.

Spółdzielnia w 2012 r. wykonała remont budynku ze środków własnych oraz otrzymała kredyt na ww. przedsięwzięcie. Dotychczas odsetki od kredytu nie były zaliczane w ciężar kosztów uzyskania przychodu z tytułu najmu lokali użytkowych. Raty kredytowe zaciągniętego kredytu nie były zaliczane w ciężar kosztów uzyskania przychodu z tytułu najmu lokali użytkowych. Również środki własne wydane na remont nie były zaliczane w ciężar kosztów uzyskania przychodu z tytułu najmu lokali użytkowych.

Koszty centralnego ogrzewania oraz koszty sprzątania, zarządzania, obsługi prawnej, konserwacji technicznej, podatków Spółdzielnia zalicza w ciężar kosztów uzyskania przychodu z tytułu najmu lokali użytkowych wg. wskaźnika wynikającego ze stosunku powierzchni lokali użytkowych do powierzchni użytkowej wszystkich lokali w budynku.

Spółdzielnia dotychczas nie odlicza amortyzacji budynku w tym lokali użytkowych jako koszty uzyskania przychodów z lokali użytkowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy odsetki od kredytu zaciągniętego na remont budynku w częściach przypadającej proporcjonalnie do powierzchni użytkowej lokali użytkowych można zaliczyć w ciężar kosztów uzyskania przychodu z działalności z tytułu najmu lokali użytkowych i uwzględnić je przy obliczeniu dochodu z tej działalności za rok 2013 oraz na lata następne.

2. Czy raty kredytu zaciągniętego na remont budynku w części przypadającej proporcjonalnie do powierzchni użytkowej lokali użytkowych można zaliczyć w ciężar kosztów uzyskania przychodu z działalności z tytułu najmu lokali użytkowych i uwzględnić je przy obliczeniu dochodu z tej działalności a rok 2013 oraz na lata następne.

3. Czy w ciężar kosztów uzyskania przychodu z działalności z tytułu najmu lokali użytkowych można zaliczyć amortyzację lokali użytkowych (w części przypadającej proporcjonalnie do powierzchni lokali użytkowych w stosunku do powierzchni użytkowej wszystkich lokali).

Zdaniem Wnioskodawcy:

1. Odsetki od kredytu zaciągniętego na remont budynku w części przypadającej proporcjonalnie do powierzchni użytkowej lokali użytkowych można zaliczyć w ciężar kosztów uzyskania przychodu z działalności z tytułu najmu lokali użytkowych i uwzględnić je przy obliczeniu dochodu z tej działalności za rok 2013 oraz na lata następne.

2. Raty kredytu zaciągniętego na remont budynku w części przypadającej proporcjonalnie do powierzchni użytkowej lokali użytkowych można zaliczyć w ciężar kosztów uzyskania przychodu z działalności z tytułu najmu lokali użytkowych i uwzględnić je przy obliczeniu dochodu z tej działalności za rok 2013 oraz na lata następne.

3. Do kosztów uzyskania przychodu z działalności z tytułu najmu lokali użytkowych można zaliczyć amortyzację lokali użytkowych w części przypadającej proporcjonalnie do powierzchni lokali użytkowych w stosunku do powierzchni użytkowej wszystkich lokali.

W odpowiedzi na wezwanie Wnioskodawca wyjaśnił, że:

Ad. 1. Remont dotyczył lokali mieszkalnych i użytkowych (docieplenie elewacji budynku, a także wymiana instalacji kanalizacyjnej oraz cyrkulacji wody ciepłej wraz z wymianą wodomierzy).

W wyniku remontu został ulepszony środek trwały.

Wyjaśnienie znaczenia sformułowań

a. za centralne ogrzewanie naliczone są opłaty według wskaźnika wynikającego ze stosunku powierzchni danego lokalu do całkowitej powierzchni użytkowej wszystkich lokali w budynku.

Wskaźnik Wx = Powierzchnia Lokalu. N/Suma Powierzchnia wszystkich lokali.

Np.

Lokal o pow. 50 m²

Suma wszystkich powierzani lokali 1000 m²

Wskaźnik naliczenia opłaty (Wx) wynosi: 50/1000 = 0,05.

Jeżeli całkowity koszt ogrzewania wszystkich lokali wynosi 20 000 zł, to koszt ogrzania lokalu wynosi 20 000 zł x 0,05 = 1000 zł

b. Koszt centralnego ogrzewania oraz sprzątania, zarządzania, obsługi prawnej, konserwacji i podatków jest zaliczany w ciężar kosztów uzyskania przychodu z tytułu najmu lokali użytkowych według wskaźnika wynikającego ze stosunku powierzchni lokali użytkowych do powierzchni wszystkich lokali w budynku.

Wskaźnik Wy = Suma powierzchni lokali użytkowych / sumy powierzchni wszystkich lokali.

Np.

Suma powierzchni lokali użytkowych: 200 m²

Suma wszystkich powierzani lokali: 1000 m²

Wskaźnik udziału w kosztach (Wy) wynosi: 200/1000 = 0,2.

Jeżeli całkowity koszt ww. usług i mediów wynosi: 40000 zł,

to koszt przypadający na lokale użytkowe wynosi: 40000 zł x 0,2 = 8000 zł

Ad. 2. Dotyczy wskazania przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie pytania nr 1 2.

Odnośnie odsetek od kredytu i raty spłaty zaciągniętego kredytu na remont budynku uważamy, iż zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r., o podatku dochodowym od osób prawnych, można je zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu z działalności z tytułu najmu lokali użytkowych.

Ad. 3. W zakresie wyjaśnienia do pytania nr 3 dotyczącego zaliczenia amortyzacji lokali użytkowych w ciężar kosztów uzyskania przychodów z działalności z tytułu najmu lokali użytkowych uważamy, iż zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, można je zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu z ww. działalności.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za:

* prawidłowe - w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odsetek od kredytu oraz odpisów amortyzacyjnych od lokali użytkowych,

* nieprawidłowe - w zakresie zaliczenia kosztów uzyskania przychodów rat kredytu.

Stosownie do treści art. 1 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (tekst jedn.: Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1116, z późn. zm.), celem spółdzielni mieszkaniowej, jest zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych i innych potrzeb członków oraz ich rodzin, przez dostarczanie członkom samodzielnych lokali mieszkalnych lub domów jednorodzinnych, a także lokali o innym przeznaczeniu. Przedmiotem działalności spółdzielni może być:

Spółdzielnia może prowadzić również inną działalność gospodarczą na zasadach określonych w odrębnych przepisach i w statucie, jeżeli działalność ta związana jest bezpośrednio z realizacją celu, zaspokajania potrzeb mieszkaniowych i innych potrzeb członków oraz ich rodzin.

Jak wynika z art. 4 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, członkowie spółdzielni, osoby niebędące członkami spółdzielni i inne osoby wymienione w tym przepisie, obowiązani są uczestniczyć w wydatkach związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości w częściach przypadających na ich lokale, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni oraz w zobowiązaniach spółdzielni z innych tytułów przez uiszczanie opłat zgodnie z postanowieniami statutu.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm. dalej: p.d.o.p.), przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.), wolne od podatku są dochody spółdzielni mieszkaniowych, wspólnot mieszkaniowych, towarzystw budownictwa społecznego oraz samorządowych jednostek organizacyjnych prowadzących działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi - w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów, z wyłączeniem dochodów uzyskanych z innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.

Stosownie do wyżej cytowanego przepisu zwolnione od podatku są wyłącznie te dochody spółdzielni mieszkaniowych, które zostały uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi i które zostały przeznaczone na utrzymanie tych zasobów.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Spółdzielnia prowadzi działalność zarówno w zakresie gospodarki mieszkaniowej (wolnej od podatku, przy spełnieniu warunku określonego w art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych) jak i inną działalność gospodarczą (podlegającą opodatkowaniu podatkiem dochodowym).

Spółdzielnia wskazuje, że otrzymuje dochody z wynajmu osobom trzecim lokali użytkowych znajdujących się w budynku Spółdzielni.

W związku z powyższym, koniecznym jest prowadzenie ewidencji księgowej w zakresie przychodów i kosztów w ten sposób, aby możliwe było rozróżnienie dochodów pochodzących z gospodarki zasobami mieszkaniowymi od dochodów z innych działalności - tj. wynajmu lokali użytkowych. Zgodnie bowiem z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 16a-16m.

Skoro Spółdzielnia prowadzi zarówno działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej (wolnej od podatku, przy spełnieniu warunku określonego w art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), jak i inną działalność gospodarczą (podlegającą opodatkowaniu podatkiem dochodowym), obowiązana jest, stosując przepisy art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podzielić przychody na te pochodzące z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, jak i z pozostałej działalności.

Niezwykle ważne jest też określenie prawidłowych wielkości kosztów uzyskania przychodów pamiętając o postanowieniach art. 15 ust. 1 w związku z art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (...).

Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (nie wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Tak więc, kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Zatem, aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między tym kosztem a przychodem musi istnieć związek przyczynowo - skutkowy. Chodzi tu o związek tego typu, że poniesienie kosztu ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu. Przez koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami należy rozumieć te koszty, których poniesienie wpływa bezpośrednio na uzyskanie przychodu z danego źródła. Są to więc wszelkie koszty, których poniesienie jest niezbędne, aby określone źródło przychodów przyniosło konkretne przychody. Aby uznać dany wydatek za koszt uzyskania przychodów nie jest konieczne w każdym przypadku wykazanie między nim a przychodem bezpośredniego związku. Należy zaznaczyć, że kosztami uzyskania przychodów są wszystkie wydatki poniesione w celu uzyskania przychodów, w tym również w celu zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości. Wobec powyższego, kosztami będą również koszty pośrednie związane z uzyskiwanymi przychodami, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie z

ostał osiągnięty.

Kosztem uzyskania przychodów będzie zatem taki koszt, który spełnia łącznie następujące warunki:

* został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika,

* jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

* pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

* poniesiony został w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów,

* został właściwie udokumentowany,

* nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Należy przy tym zauważyć, że definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach, należy zaś zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania. Podatnik oceniając związek wydatku z prowadzoną działalnością gospodarczą winien zakładać, że dany koszt może obiektywnie przyczynić się do osiągnięcia przychodu. Ponadto, należy mieć na względzie, że podatnik uznając wydatek za koszt uzyskania przychodu odnosi ewidentne korzyści albowiem o ten koszt zmniejsza podstawę opodatkowania. Na nim więc spoczywa ciężar udowodnienia, że określony wydatek jest kosztem uzyskania przychodu.

Uznanie danego wydatku za koszt uzyskania przychodów jest możliwe tylko wtedy, gdy z prawidłowo i rzetelnie udokumentowanych zdarzeń wynika ponad wszelką wątpliwość, że jest to wydatek celowy i racjonalnie uzasadniony. Podatnik zobowiązany jest więc wykazać nie tylko fakt poniesienia danego wydatku, ale także jego celowość i racjonalność. Przy ustalaniu kosztów uzyskania przychodów, nie można uznać za koszt wydatków, których charakter budzi wątpliwości.

W tym miejscu należy zauważyć, iż ustawodawca nie definiuje, co należy rozumieć pod pojęciami: "w celu" osiągnięcia przychodu, jak i "zachowanie" lub "zabezpieczenie" źródła przychodów.

Zgodnie z definicjami zawartymi w Słowniku języka polskiego PWN, pojęcie:

Można więc przyjąć, iż koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów to takie koszty, które są poniesione w trakcie dążenia do uzyskania przychodów. Określony cel musi być widoczny w momencie ponoszenia kosztu. Ponadto poniesione koszty winny omawiany cel realizować lub co najmniej zakładać jego realność. Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to takie koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu występowały w nienaruszonym stanie oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast jako zabezpieczenie źródła przychodów powinno się przyjmować koszty poniesione na ochronienie istniejącego źródła przychodów, w taki sposób, aby to źródło funkcjonowało w bezpieczny sposób.

Zauważyć należy, iż w ramach prowadzonej działalności gospodarczej podatnicy często korzystają z zewnętrznych źródeł finansowania, w szczególności w postaci pożyczek i kredytów.

Generalną zasadą obowiązującą w podatku dochodowym od osób prawnych w odniesieniu do kredytów jest to, iż kwota główna (kapitał) kredytu jest podatkowo obojętna. Zarówno otrzymanie, jak i zwrot kredytu nie wpływa zasadniczo na powstanie przychodów lub kosztów uzyskania przychodów. Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych określa w art. 12 ust. 4 pkt 1, iż do przychodów nie zalicza się otrzymanych lub zwróconych kredytów, z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych kredytów.

Spłata pożyczki (kredytu) zaciągniętej na prowadzoną działalność gospodarczą nie stanowi dla podatnika kosztu uzyskania przychodu; kosztem są skapitalizowane oraz naliczone i zapłacone odsetki - art. 16 ust. 1 pkt 10 lit. a) oraz pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Jeżeli zatem świadczenie główne (kredyt bankowy/pożyczka) zostało poniesione w celu uzyskania przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu, to świadczenie uboczne tj. np. odsetki od kredytu/pożyczki, zostało poniesione w tym właśnie celu.

W związku z powyższym należy uznać za prawidłowe stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania pierwszego dotyczącego zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odsetek od kredytu zaciągniętego na remont budynku w częściach przypadających proporcjonalnie do powierzchni lokali użytkowych. Natomiast nieprawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy w zakresie zaliczenia w koszty uzyskania przychodów rat kredytu zaciągniętego na remont budynku.

Natomiast odnośnie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych, zauważyć należy, że amortyzacji nie podlegają budynki, lokale, budowle i urządzenia zaliczane do spółdzielczych zasobów mieszkaniowych lub służących działalności społeczno-wychowawczej prowadzonej przez spółdzielnie mieszkaniowe (art. 16c pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Amortyzacji podlegają bowiem, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

* budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,

* maszyny, urządzenia i środki transportu,

* inne przedmioty

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi (art. 16a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Zatem aby składniki majątku wymienione w art. 16a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych mogły zostać zaliczone do środków trwałych podatnika, od których dokonuje się odpisów amortyzacyjnych, muszą spełniać następujące warunki:

Z treści ww. przepisów wynika, że spółdzielnie mieszkaniowe nie mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych w ciężar kosztów uzyskania przychodów dotyczących spółdzielczych zasobów mieszkaniowych. Natomiast w przypadku lokali użytkowych, których istotą jest ich niemieszkalne przeznaczenie, co oznacza, że nie można ich zaliczyć do zasobów mieszkaniowych, Wnioskodawca ma możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów z działalności z tytułu najmu lokali użytkowych odpisów amortyzacyjnych od tych lokali w części przypadającej proporcjonalnie do powierzchni lokali użytkowych w stosunku do powierzchni użytkowej wszystkich lokali w budynku Spółdzielni.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.