IPPB3/423-921/09-3/KK - Ustalenie wartości początkowej nieruchomości wniesionej aportem przez spółkę z o.o. do spółki komandytowej oraz ustalenie kosztów uzyskania przychodów spółki z o.o. w sytuacji sprzedaży tej nieruchomości przez spółkę komandytową.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 16 grudnia 2009 r. (data wpływu 21 grudnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia:

W dniu 21 grudnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przychodów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Sp. z o.o. (zwana dalej: "Podatnikiem") jest właścicielem nieruchomości stanowiącej działkę gruntu (zwanej dalej: "Nieruchomością"). Nieruchomość zostanie wniesiona przez Podatnika jako wkład do spółki celowej - spółki komandytowej. Na potrzeby wniesienia wkładu do spółki komandytowej Podatnik wyceni nieruchomość według aktualnej wartości rynkowej, przewyższającej cenę nabycia Nieruchomości oraz aktualną wartość Nieruchomości ujawnioną w księgach rachunkowych Podatnika.

Wartość Nieruchomości zostanie wskazana w umowie spółki komandytowej jako wartość wkładu Podatnika do tej spółki.

W spółce komandytowej Podatnik będzie komplementariuszem, a osoby fizyczne, posiadające udziały w kapitale zakładowym podatnika będą komandytariuszami. Spółka komandytowa sprzeda nieruchomość.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej stanowi odpowiedź na pytania nr 2 i 3. W przedmiocie pytania nr 1 wydanie zostanie odrębna interpretacja indywidualna.

Stanowisko Wnioskodawcy dotyczące pytania nr 2

Spółka stoi na stanowisku, iż wartość początkowa Nieruchomości wniesionej tytułem wkładu niepieniężnego do spółki komandytowej powinna odpowiadać wartości Nieruchomości ustalonej przez Podatnika w uchwale o wniesieniu wkładu do spółki komandytowej.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 u.p.d.o.p., podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 16a-16 m u.p.d.o.p.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości, spółki osobowe prowadzą księgi rachunkowe i sporządzają sprawozdanie finansowe na zasadach określonych w tej ustawie. Przy braku przepisów szczególnych u.p.d.o.p. regulujących zasady ustalania wartości początkowej środków trwałych wniesionych aportera przez spółkę kapitałową do spółki osobowej, do ustalenia wartości środków trwałych wniesionych do spółki komandytowej należy stosować odpowiednio art. 16g u.p.d.o.p. Należy przy tym zauważyć, iż regulację odnoszącą się w tym zakresie wprost do spółek osobowych można znaleźć w art. 22g ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm., zwanej dalej: "u.p.d.o.f.") i regulacja ta jest identyczna z zasadami ustalenia wartości początkowej środków trwałych do spółki kapitałowej zawartymi w art. 16g u.p.d.o.p. Przy braku innych szczególnych regulacji u.p.d.o.p. dotyczących tej kwestii, prowadzi to do logicznego wniosku, że art. 16g u.p.d.o.f., identyczny co do konstrukcji z art. 22g u.p.d.o.f., stosuje się także do spółek osobowych, gdy ich wspólnikami są spółki kapitałowe.

Powyższe wnioski znajdują dodatkowe potwierdzenie w wykładni systemowej i celowościowej przepisów ustaw o podatkach dochodowych, ponieważ w przypadku spółki osobowej, w której wspólnikami są osoby fizyczne i prawne majątek spółki osobowej powinien posiadać tę samą wartość z punktu widzenia wszystkich ich wspólników. Dlatego zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 4 u.p.d.o.p., w razie nabycia Nieruchomości przez spółkę komandytową w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) wniesionego do tej spółki, za wartość początkową Nieruchomości Wniesionej aportem dc spółki komandytowej należy uznać ustaloną przez Podatnika na dzień wniesienia wkładu, wartość Nieruchomości, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej z dnia wniesienia wkładu.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p., kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p. Na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. a) tej ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów, wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.p., są jednak kosztem uzyskania przychodów, w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia.

Stosownie do art. 16c pkt 1 u.p.d.o.p., amortyzacji nie podlegają grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów. A zatem zgodnie z przepisami tej ustawy, wartość zbywanej Nieruchomości, ze względu na brak pomniejszających ją odpisów amortyzacyjnych, będzie co do zasady równa wartości początkowej tej Nieruchomości określonej we właściwej ewidencji prowadzonej przez spółkę osobową.

Stanowisko Podatnika znajduje potwierdzenie w treści Interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora izby Skarbowej w Warszawie, sygn. IPPB3/423-597109-4/MS z dnia 17 listopada 2009 r. oraz sygn. IPPB3/423-489/09-4/MS z dnia 4 listopada 2009 r.

Stanowisko Wnioskodawcy dotyczące pytania nr 3

Dochód, który zostanie osiągnięty przez Podatnika w wyniku sprzedaży Nieruchomości przez spółkę komandytową należy ustalić - proporcjonalnie do posiadanego przez Podatnika udziału w przychodach/kosztach spółki komandytowej jako nadwyżkę ceny sprzedaży nad kosztami uzyskania przychodów równymi wartości początkowej Nieruchomości wg stanu z dnia wniesienia ich do spółki osobowej, tj. kwotą równą wartości rynkowej Nieruchomości określoną przez Podatnika w umowie spółki komandytowej na potrzeby wniesienia wkładu do tej spółki

Spółka komandytowa nie ma osobowości prawnej, a z punktu widzenia prawa podatkowego podmiotami obowiązanymi do zapłaty podatku (podatnikami) od dochodów osiąganych przez spółkę komandytową są jej wspólnicy.

Zasadą jest, że przychody z udziału w spółce osobowej łączy się z przychodami każdego wspólnika w stosunku określonym w umowie spółki albo (w braku odmiennych postanowień umowy) proporcjonalnie do posiadanego udziału w zysku. Powyższą zasadę stosuje się odpowiednio do rozliczenia kosztów uzyskania przychodów, wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów, zwolnień i ulg podatkowych oraz obniżenia dochodu, podstawy opodatkowania lub podatku.

W wyniku sprzedaży Nieruchomości przez spółkę komandytową wspólnicy tej spółki uzyskają przychody w łącznej kwocie równej należnej cenie, wynikającej z urnowy sprzedaży Nieruchomości (art. 12 ust. 3 u.p.d.o.p.), a każdy z nich będzie miał udział w tym przychodzie w proporcji do udziału w zyskach określonego w umowie spółki. W zakresie kosztów uzyskania przychodów, z uwagi na brak unormowań dotyczących sposobu określenia wartości początkowej składników majątkowych wnoszonych przez osoby prawne jako wkład do spółki osobowej, zastosowanie znajdzie odpowiednio metoda określona w art. 16g ust. 1 pkt 4 u.p.d.o.p., dotycząca wnoszenia wkładów niepieniężnych do spółki kapitałowej. Zgodnie z tym przepisem za wartość początkową środków trwałych uważa się ustaloną przez podatnika na dzień wniesienia wkładu wartość poszczególnych środków trwałych, nie wyższą od ich wartości rynkowej z dnia wniesienia wkładu. Dla potrzeb ewidencji środków trwałych należy zatem przyjąć jako wartość początkową wartość Nieruchomości określoną przez wspólników w umowie spółki komandytowej, pod warunkiem, że wartość ta odpowiada kryteriom wartości rynkowej w rozumieniu art. 14 ust. 2 u.p.d.o.p.

Dlatego za koszty uzyskania przychodu ze zbycia Nieruchomości należy uznać wartość początkową Nieruchomości wynikającą z wyceny wkładu dokonanej przez wspólników w umowie spółki komandytowej (art. 16 ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.p.). Każdy ze wspólników uzyska udział w tych kosztach w proporcji do określonego w umowie spółki udziału w stratach. Dodatnia różnica udziału w przychodzie ze sprzedaży Nieruchomości i udziału w kosztach uzyskania tego przychodu będzie odpowiednio dochodem Podatnika i pozostałych wspólników spółki komandytowej, podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych według stawki 19 %.

Stanowisko Podatnika znajduje potwierdzenie w treści interpretacji indywidualnych wydanych przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, sygn. IPPB3/423-597/09-5/MS z dnia 17 listopada 2009 r. oraz sygn. IPPB3/423-427/09-4/MS z dnia 6 października 2009 r.,

W odniesieniu do przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 1 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.; dalej: ustawa o p.d.o.p.) przepisy ustawy mają zastosowanie do osób prawnych, spółek kapitałowych w organizacji oraz do jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, z wyjątkiem spółek niemających osobowości prawnej. Z uwagi na fakt, że zgodnie z art. 4 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2000 r. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.; dalej: "k.s.h."), spółki komandytowe są zaliczane do spółek osobowych nie posiadających osobowości prawnej nie mogą one być uznane za podatników podatku dochodowego od osób prawnych. Nie oznacza to jednak, że dochody osiągane przez spółki osobowe są wyłączone spod opodatkowania podatkiem dochodowym, przychody i koszty powstające w spółce osobowej przypisywane są bowiem odpowiednio do jej wspólników, co w sytuacji gdy wspólnikiem takim pozostaje osoba prawna wynika z art. 5 ustawy p.d.o.p. Zgodnie z ust. 1 powołanego przepisu przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, łączy się z przychodami każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego udziału, zaś z ust. 2 wynika stosowanie takiej samej zasady do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, zwolnień i ulg podatkowych oraz obniżenia dochodu, podstawy opodatkowania lub podatku. Konsekwentnie skutki podatkowe związane z funkcjonowaniem spółek osobowych a odnoszące się do jej wspólników będących osobami prawnymi, powinny być rozpatrywane w oparciu o pozostałe przepisy ustawy p.d.o.p.

Z opisu zawartego we wniosku wynika, iż Wnioskodawca jest właścicielem nieruchomości stanowiącej działkę gruntu. Nieruchomość zostanie wniesiona przez Podatnika jako wkład do spółki celowej - spółki komandytowej. Spółka stoi na stanowisku, iż wartość początkowa Nieruchomości wniesionej tytułem wkładu niepieniężnego do spółki komandytowej powinna odpowiadać wartości Nieruchomości ustalonej przez Podatnika w uchwale o wniesieniu wkładu do spółki komandytowej. Natomiast dochód, który zostanie osiągnięty przez Podatnika w wyniku sprzedaży Nieruchomości przez spółkę komandytową należy ustalić - proporcjonalnie do posiadanego przez podatnika udziału w przychodach/kosztach spółki komandytowej jako nadwyżkę ceny sprzedaży nad kosztami uzyskania przychodów równymi wartości początkowej Nieruchomości wg stanu z dnia wniesienia ich do spółki osobowej, tj. kwota równa wartości rynkowej Nieruchomości określona przez Podatnika w umowie spółki komandytowej na potrzeby wniesienia wkładu do tej spółki.

Stanowiska Spółki nie można uznać za prawidłowe, gdyż w jego założeniu leży nieprawidłowy sposób ustalania wartości początkowej wniesionej aportem Nieruchomości.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera przepisu, który przewidywałby szczególny sposób ustalania kosztów uzyskania przychodów dotyczących środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych otrzymanych przez spółkę osobową w drodze wkładu niepieniężnego od wspólnika, którym jest osoba prawna - spółka kapitałowa. W szczególności nie jest to powoływany przez Wnioskodawcę przepis art. 16g ust. 1 pkt 4 ustawy o p.d.o.p. Zgodnie z tym przepisem w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) wniesionego do spółki kapitałowej, a także udziału w spółdzielni - za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych uważa się ustaloną przez podatnika na dzień wniesienia wkładu lub udziału wartość poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej. Przepis ten w sposób jednoznaczny odnosi się tylko do wkładów wnoszonych do spółek kapitałowych. Za taką zaś nie można uznać spółki komandytowej.

Nie jest także możliwe zastosowanie w tym zakresie przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (art. 22g ust. 1 pkt 4 ustawy), gdyż jak wynika z jej art. 1 ustawa ta "reguluje opodatkowanie podatkiem dochodowym osób fizycznych". Za taką zaś "osobę fizyczną" nie można uznać ani Wnioskodawcy ani spółki komandytowej, do której Wnioskodawca wnosi wkład.

Wobec braku uregulowań szczególnych, w omawianym przypadku zastosowanie znajdą ogólne zasady uznawania wydatków za koszty uzyskania przychodów, w tym dotyczące środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych.

W przedmiotowej sprawie istotnym jest, iż wniesienie wkładu niepieniężnego przez spółkę kapitałową do spółki komandytowej nie spowoduje przysporzenia po stronie Wnioskodawcy (co, zgodnie z art. 12 ust. 7 ustawy o p.d.o.p., ma miejsce w przypadku wniesienia wkładu niepieniężnego do spółki kapitałowej), a co za tym idzie w związku z tą operacją gospodarczą nie powstanie też u Wnioskodawcy przychód podatkowy (potwierdzenie stanowiska Wnioskodawcy w tym zakresie zawarto w odrębnej interpretacji stanowiącej odpowiedź na pytanie nr 1 wniosku ORD-IN).

Artykuł 15 ust. 1 ustawy o p.d.o.p. określa co do zasady, jakie wydatki stanowią koszty uzyskania przychodów. Zgodnie z jego brzmieniem, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Z powyższego przepisu wynika, że aby można było uznać wydatek za koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

Łączne spełnienie tych warunków jest konieczne, aby dany wydatek uznać za koszt uzyskania przychodów.

W odniesieniu do składników majątku uznawanych za środki trwałe i wartości niematerialne i prawne ustawodawca przewidział rozłożenie wydatków na ich nabycie lub wytworzenie w czasie, poprzez dokonywanie zgodnie z przepisami ustawy o p.d.o.p. odpisów amortyzacyjnych uznawanych za koszty uzyskania przychodów (art. 15 ust. 6 ustawy). Odpisów amortyzacyjnych uznawanych za koszty podatkowe dokonuje się co do zasady od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych (art. 16h ust. 1 pkt 1). Jednocześnie w art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. a) zawarto wyłączenie, zgodnie z którym nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów - wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem pkt 8a, w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia. Dodatkowo należy zauważyć, że w myśl art. 16c pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, amortyzacji nie podlegają grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów zwane odpowiednio środkami trwałymi lub wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Podkreślić należy, że przyjęta na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych konstrukcja kosztów uzyskania przychodów oznacza, że do kosztów podatkowych podatnik zaliczać może jedynie wydatki faktycznie poniesione, w tym na nabycie lub wytworzenie środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych. Za wydatek poniesiony zarówno przez spółkę osobową jak i jej wspólnika nie może być uznana wartość określona przez wspólników w uchwale o wniesieniu wkładu do spółki komandytowej - nie wyższa od wartości rynkowej składników majątku stanowiących przedmiot wkładu. Wycena przedmiotu wkładu na dzień wnoszenia aportu dokonywana jest dla potrzeb określenia wzajemnych praw i obowiązków wspólników spółki osobowej i na gruncie ustawy o p.d.o.p. nie może być utożsamiana z "poniesieniem" wydatku - zarówno przez spółkę osobową jak i przez jej wspólnika.

W konsekwencji brak jest podstawy prawnej do ustalenia, dla potrzeb ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych nowej wartości początkowej składników majątku, będących przedmiotem wkładu do spółki komandytowej. Za wartość początkową może być uznany wyłącznie wydatek poniesiony przez Wnioskodawcę ("koszt historyczny") na nabycie wniesionej przez Spółkę do spółki komandytowej Nieruchomości (gruntu),

Istotą powyższego stanowiska organu podatkowego jest podstawowa zasada wykładni systemowej w podatku dochodowym, zgodnie z którą ten sam wydatek nie może być uwzględniony więcej niż jeden raz, jako koszt uzyskania przychodu u tego samego podatnika. Jak stwierdził WSA w Warszawie w wyroku z dnia 30 stycznia 2009 r., sygn. akt III SA/Wa 2247/08 "Zasada ta co prawda nie jest w sposób wyraźny wyrażona w żadnym z przepisów ustawy dotyczącym podatku dochodowego (zarówno od osób prawnych jak i fizycznych), niemniej jednak zestawienie istniejących przepisów dotyczących sposobu konstruowania podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym uzasadnia przyjęcie takiego założenia".

Biorąc powyższe pod uwagę, za wartość początkową wniesionych przez Spółkę do spółki komandytowej Nieruchomości (gruntu) nie może być uznana wartość ustalona przez Podatnika w uchwale o wniesieniu wkładu do spółki komandytowej. Tym samym stanowisko Wnioskodawcy uznaje się w tym zakresie (pytanie nr 2) za nieprawidłowe. Wartość początkowa musi bowiem odpowiadać wydatkom poniesionym na nabycie Nieruchomości przez Spółkę, która następnie została wniesione przez Spółkę do spółki komandytowej.

Konsekwentnie, za nieprawidłowe musi być także uznane stanowisko w zakresie pytania nr 3. Spółka jako wspólnik spółki osobowej w momencie zbycia przez spółkę osobową Nieruchomości (gruntu) nie będzie uprawniona do rozpoznania proporcjonalnie do posiadanego udziału w zyskach tej spółki kosztów uzyskania przychodów w wysokości wartości początkowej Nieruchomości ustalonej zgodnie ze stanowiskiem do pytania nr 2. Spółka, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 1 ustawy p.d.o.p. będzie uprawniona, w proporcji do posiadanego udziału w spółce osobowej, do uznania za koszty podatkowe wydatków na nabycie Nieruchomości. Ponieważ zgodnie z art. 16c pkt 1 ustawy, amortyzacji nie podlegają grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów dochodem Spółki będzie różnica między ceną należną spółce osobowej z tytułu sprzedaży nieruchomości (art. 14 ust. 1 ustawy o p.d.o.p.) a wartością początkową Nieruchomości ustaloną w sposób jw.

Jednocześnie organ podatkowy pragnie wyjaśnić, że powołane we wniosku interpretacje indywidualne zostały wydane w indywidualnych sprawach innych wnioskodawców i nie mogą stanowić źródła praw i obowiązków dla innych podatników. W świetle stanowiska zaprezentowanego w niniejszej interpretacji, rozstrzygnięcia w nich zawarte, na podstawie art. 14e § 1 Ordynacji podatkowej mogą być zmienione przez Ministra Finansów, z uwagi na ich nieprawidłowość.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego, w zakresie pytań nr 2 i 3 uznaje się za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.