IPPB3/423-915/09-2/KK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 7 grudnia 2009 r. (data wpływu 8 grudnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 8 grudnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Dnia 6 listopada 2009 r. zawarto umowę leasingu operacyjnego samochodu ciężarowego. Umowa nie przewiduje opłaty wstępnej. Określa ona wysokość I raty stanowiącej 43% wartości przedmiotu leasingu oraz wysokość pozostałych równych 35 rat miesięcznych - co zawarte jest również w harmonogramie płatności, który poza określeniem wysokości rat określa terminy ich płatności.

Termin płatności I raty leasingowej - wyższej od pozostałych zgodnie z harmonogramem przypadł na 30 listopada 2009 r. i jej wypłata nie warunkowała możliwości korzystania z przedmiotu leasingu, gdyż termin wydania korzystającemu samochodu umowa określała na dzień zawarcia umowy tj. 6 listopada 2009 r.

Ponieważ na dzień zawarcia umowy Spółka posiadała na rachunku bankowym środki finansowe pozwalające na zapłatę I raty leasingowej to nie czekając terminu jej płatności dokonano po podpisaniu umowy jej przedpłaty chcąc uniknąć ewentualnych trudności w zgromadzeniu środków w terminie płatności określonym harmonogramem.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy pierwsza rata leasingowa mimo znacznej wartości (43% wartości przedmiotu leasingu) będzie stanowiła koszt uzyskania przychodu w momencie jego poniesienia (pod datą faktury) czy też powinna być rozliczana w koszty proporcjonalnie do okresu trwania umowy tj. 36 miesięcy.

Zdaniem Spółki zawarta umowa spełnia wymogi art. 17b ust. 1 ustawy CIT. Zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych koszty inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami są potracalne w dacie ich poniesienia. Za dzień poniesienia kosztu zgodnie z art. 15 ust. 4e ww. ustawy uważa się dzień na który ujęto koszt w księgach rachunkowych na podstawie otrzymanej faktury. Raty leasingowe opłacone w okresie trwania umowy będą stanowiły koszty pośrednio związane z przychodami i dotyczyć będą ściśle określonego okresu nie przekraczającego roku podatkowego. Pierwsza rata nie warunkowała rozpoczęcia umowy a jej termin płatności określono w harmonogramie już po uruchomieniu umowy. tj w podstawowym okresie umowy. Rata ta mimo że jest znacznie wyższa niż pozostałe - nie ma cech opłaty wstępnej której zapłata jest warunkiem zawarcia umowy oraz nie warunkuje możliwości korzystania z samochodu. W związku z tym Spółka stoi na stanowisku, że I rata będzie stanowiła koszt uzyskania przychodu w momencie jego poniesienia tj. pod datą wystawienia faktury przez leasingodawcę.

W odniesieniu do przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z dyspozycją art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Z przepisu tego wynika, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami, w tym służą zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.

W myśl art. 15 ust. 4d koszty uzyskania przychodów, inne niż bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu którego dotyczą.

Artykuł 15 ust. 4e u.p.d.o.p. stanowi, iż za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów

Zasady opodatkowania stron umowy leasingu podatkiem dochodowym od osób prawnych reguluje rozdział 4a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z przepisem art. 17a pkt 1 ww. ustawy przez umowę leasingu rozumie się umowę nazwaną w kodeksie cywilnym, a także każdą inną umowę, na mocy której jedna ze stron, zwana "finansującym", oddaje do odpłatnego używania albo używania i pobierania pożytków na warunkach określonych w ustawie drugiej stronie, zwanej "korzystającym", podlegające amortyzacji środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, a także grunty.

W przypadku, gdy umowa ta spełnia warunki określone w art. 17b ust. 1 wskazanej ustawy, czyli:

Jeżeli jednak zgodnie z art. 17b ust. 2 wskazanej ustawy, finansujący w dniu zawarcia umowy leasingu korzysta ze zwolnień w podatku dochodowym przysługujących na podstawie:

Aby dana umowa mogła zostać uznana za tzw. podatkową umowę leasingu muszą zostać spełnione łącznie następujące przesłanki:

Z przedstawionego opisu Stanu faktycznego wynika, iż Spółka zawarła umowę leasingu operacyjnego. Umowa nie przewiduje opłaty wstępnej. Umowa określa wysokość pierwszej raty stanowiącej 43% wartości przedmiotu leasingu oraz wysokość pozostałych równych 35 rat. Pierwsza rata nie warunkowała rozpoczęcia umowy a jej termin płatności określono w harmonogramie już po uruchomieniu umowy. Spółka wskazała również, iż rata ta mimo że jest znacznie wyższa niż pozostałe - nie ma cech opłaty wstępnej której zapłata jest warunkiem zawarcia umowy oraz nie warunkuje możliwości korzystania z przedmiotu leasingu.

Należy jednak podkreślić, że bez względu na nazewnictwo w przypadku, gdy pierwsza rata (czynsz inicjalny, opłata wstępna) warunkuje zawarcie umowy leasingu, ma charakter opłaty bez której nie dojdzie do podpisania umowy, winna być rozliczana proporcjonalnie do czasu trwania umowy. Gdy zaś pierwsza rata nawet, jeśli w sposób istotny różni się od pozostałych tzn. jest od nich dużo wyższa, poniesiona już po zawarciu umowy i dostarczeniu przedmiotu leasingu do używania, ma status raty, zaliczanej do kosztów uzyskania przychodów jednorazowo w dacie jej poniesienia.

Odnosząc powyższe do przedmiotowej sprawy, Organ uznaje, że pierwsza rata leasingowa poniesiona według oświadczenia Spółki po odbiorze przedmiotu leasingu i nie będąca warunkiem podpisania umowy leasingu operacyjnego spełniającego warunki określone w art. 17b ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych może zostać zaliczona do kosztów w dacie jej poniesienia, zdefiniowanej w art. 15 ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.