IPPB3/423-911/11-2/PK1

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 11 października 2011 r. (data wpływu 17 października 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości powstania przychodu w sytuacji przeznaczenia kapitału zapasowego na pokrycie straty bilansowej-jest prawidłowe.

W dniu 17 października 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości powstania przychodu w sytuacji przeznaczenia kapitału zapasowego na pokrycie straty bilansowej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Sp. z o.o. (dalej również jako: "Spółka") zamierza dokonać wypłaty dywidendy na rzecz swoich udziałowców. Za ostatni rok obrotowy Spółka osiągnęła zysk. Niemniej jednak, w poprzednich latach Spółka osiągała straty. Zgodnie z art. 192 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2000 r., Nr 94, poz. 1937 z późn. zm., dalej jako: "k.s.h."), kwota przeznaczona do podziału między wspólników nie może przekraczać zysku za ostatni rok obrotowy, powiększonego o niepodzielone zyski z lat ubiegłych oraz o kwoty przeniesione z utworzonych z zysku kapitałów zapasowego i rezerwowych, które mogą być przeznaczone do podziału. Kwotę tę należy pomniejszyć o niepokryte straty, udziały własne oraz o kwoty, które zgodnie z ustawą lub umową spółki powinny być przekazane z zysku za ostatni rok obrotowy na kapitały zapasowy lub rezerwowe.

W związku z powyższym, Spółka zamierza dokonać pokrycia strat środkami zgromadzonymi pochodzącymi z agio, przelanymi na kapitał zapasowy, traktowanymi dotychczas jako kapitał o charakterze rezerwowym, które może zostać przeznaczony na pokrycie straty bilansowej. W tym celu Spółka planuje podjęcie przez Zwyczajne Zgromadzenie Wspólników Spółki uchwały w przedmiocie pokrycia straty bilansowej środkami zgromadzonymi na kapitale zapasowym.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy w opisanym wyżej stanie faktycznym przeznaczenie kapitału zapasowego na pokrycie straty bilansowej będzie skutkowało dla Spółki powstaniem przychodu w podatku dochodowym od osób prawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanej wyżej sytuacji nie powstanie przychód w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz..U. Nr 74, poz. 397 z późn. zm., dalej jako: "Ustawa CIT")

Zgodnie z art. 12 ust. 1 Ustawy CIT, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Jak wynika z wyżej wskazanego przepisu, Ustawa CIT przewiduje liczne wyjątki w zakresie kwalifikacji zdarzeń, które należy traktować jako przychody podatkowe.

W myśl art. 12 ust. 4 pkt 11 ww. ustawy, do przychodów nie zalicza się dopłat wnoszonych do spółki, jeżeli ich wniesienie następuje w trybie i na zasadach określonych w odrębnych przepisach, kwot i wartości stanowiących nadwyżkę ponad wartość nominalną udziałów (akcji), otrzymanych przy ich wydaniu i przekazanych na kapitał zapasowy, oraz w spółdzielniach i ich związkach - wartości wpisowego, przeznaczonych na fundusz zasobowy.

Użyty przez ustawodawcę w ww. przepisie zwrot "kwot i wartości" wskazuje, że wyłączone z opodatkowania jest zarówno agio pieniężne, jak i agio aportowe.

W przypadku, gdy powstała nadwyżka ponad wartość nominalną udziałów otrzymanych przy ich wydaniu, zostanie w całości przekazana na fundusz zapasowy spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, zgodnie z art. 154 § 3 k.s.h., nie powstaje przychód w rozumieniu prawa podatkowego, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych. Nadwyżka uzyskana przez spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością ponad wartość nominalną udziałów i przekazana na I kapitał zapasowy, nie jest zaliczana do jej przychodów.

Zatem, w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością tworzy się kapitał zapasowy, na który przelewana jest nadwyżka (czyli tzw. agio) osiągnięta w tej spółce z tytułu objęcia udziałów po cenie wyższej od wartości nominalnej. Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z dnia 6 maja 2010 r. (sygn. ITPB3/423-153/10/PST) potwierdził, iż nadwyżka uzyskana przez spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością ponad wartość nominalną udziałów i przekazana na kapitał zapasowy, nie będzie zaliczana do przychodów tej spółki wmyśl art. 12 ust. 4 pkt 11 Ustawy CIT.

W praktyce spółek prawa handlowego, kapitał zapasowy przeznaczany jest głównie na pokrycie straty bilansowej, zwiększenie kapitału zakładowego, umorzenie udziałów.

W ocenie Spółki, umorzenie udziałów (akcji) bez wynagrodzenia i przeznaczenie kapitału zapasowego z agio na pokrycie strat nie zmienia ogólnej wysokości kapitałów własnych. A więc skoro nie zmieni się stan kapitałów własnych, a opodatkowaniu podlega tylko kwota przekazana na kapitał zakładowy, to w przedmiotowej sytuacji nie wystąpi zdarzenie podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Ustawa CIT nie wymienia bowiem wprost zdarzenia polegającego na pokryciu strat z lat ubiegłych z kapitału zapasowego utworzonego z agio jako zdarzenia powodującego konieczność opodatkowania przychodu na poziomie Spółki Żaden przepis podatkowy nie zawiera również ograniczeń w zakresie późniejszego dysponowania tym kapitałem (np. w celu pokrycia straty).

Mając na względzie powyższe, Spółka stoi na stanowisku, iż przekazanie przez nią środków zgromadzonych na kapitale zapasowym na pokrycie straty nie będzie skutkowało powstaniem przychodu w rozumieniu przepisów Ustawy CIT. Określenie przedmiotu opodatkowania musi być ścisłe, a wykładnia rozszerzająca, prowadząca do objęcia zakresem przedmiotowym jak najszerszego kręgu stanów faktycznych, nie wynikających wprost z przepisów prawa podatkowego jest sprzeczna z prawem.

Przepisy Ustawy CIT nie wskazują bowiem na takie zdarzenie, jako wywołujące skutki podatkowe. Przy przyjęciu, że ustawodawca na etapie uchwalania projektu tej ustawy oraz późniejszych jej nowelizacji działał racjonalnie, nie sposób interpretować opisanego w stanie faktycznym wniosku odmiennie niż czyni to Spółka.

Należy zwrócić uwagę, że ustawodawca, na gruncie innych przepisów, przewiduje niekiedy sytuacje, gdy np. w związku ze zmianą przeznaczenia składników majątkowych przedsiębiorstwa, następuje konieczność dokonania korekty pierwotnie poczynionych rozliczeń na gruncie przepisów prawa podatkowego.

Brak odpowiednich regulacji w odniesieniu do wykorzystania środków zgromadzonych na kapitale zapasowymi przeznaczenia ich na pokrycie straty prowadzi do wniosku, że czynność ta nie będzie stanowiła przychodu po stronie Wnioskodawcy.

Zasadność takiej wykładni przepisów Ustawy CIT potwierdził Naczelnik Urzędu Skarbowego Łódź-Bałuty w postanowieniu w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 15 kwietnia 2005 r. (sygn. II/423-005/59/1106/05/MZ), gdzie organ ten wskazał wprost, iż "pokrycie straty Spółki z o.o. z kapitału zapasowego i z zysku roku obrotowego nie powodują konsekwencji z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych, bowiem tylko faktycznie uzyskane dochody podlegają opodatkowaniu, a czynność pokrycia straty nie jest wymieniona w cytowanym art. 10 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.