IPPB3/423-896/13-2/KK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 10 października 2013 r. (data wpływu 14 października 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącego podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie obniżenia stawki amortyzacyjnej na podstawie decyzji Spółki podjętej w trakcie trwającego już roku podatkowego:

* jest prawidłowe, jeżeli chodzi o wysokość obniżenia stawki,

* jest nieprawidłowe, jeżeli chodzi o moment, od którego można dokonać obniżenia stawki.

W dniu 14 października 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczący podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie obniżenia stawki amortyzacyjnej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Sp. z o.o. (dalej: "Spółka" lub "Wnioskodawca") prowadzi działalność gospodarczą polegającą m.in. na świadczeniu usług telekomunikacyjnych, głównie w zakresie telefonii komórkowej oraz usług dostępu do sieci Internet.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka nabywa składniki majątkowe, które ujmuje w prowadzonej przez siebie ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych jako środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne. Dla celów podatkowych Spółka wprowadza je do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w momencie przekazania ww. składników majątkowych do używania w ramach prowadzonej działalności gospodarczej i rozpoczyna dokonywanie odpisów amortyzacyjnych od ich wartości początkowej począwszy od następnego miesiąca.

Obecnie, Spółka rozważa obniżenie podatkowych stawek amortyzacyjnych w odniesieniu do środków trwałych (wszystkich lub wybranych), będących już przedmiotem amortyzacji podatkowej, ze skutkiem od pierwszego miesiąca bieżącego roku podatkowego, na podstawie decyzji Spółki, która zostanie podjęta w trakcie trwania tego roku podatkowego.

Stosując obniżone stawki amortyzacyjne Spółka będzie dokonywała odpisów amortyzacyjnych, tj. Spółka nie zamierza stosować stawek amortyzacyjnych wynoszących 0% (zero), choć obniżone stawki są lub mogą być w niektórych przypadkach bliskie zeru.

Planowana zmiana (tekst jedn.: obniżanie) stosowanych przez Spółkę podatkowych stawek amortyzacyjnych będzie miała zastosowanie wyłącznie w odniesieniu do środków trwałych amortyzowanych dla celów podatkowych według tzw. metody liniowej, tj. metody przewidzianej w treści art. 16i ust. 1 w związku z art. 16h ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm., dalej: "u.p.d.o.p."). Zgodnie z tą metodą odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych dokonuje się przy zastosowaniu stawek podstawowych przewidzianych w Wykazie rocznych stawek amortyzacyjnych (dalej: "Wykaz").

Spółka pragnie wskazać, że w bieżącym roku podatkowym system księgowy Spółki generował w sensie technicznym odpisy amortyzacyjne według stawek obowiązujących w 2012 r. Podkreślenia wymaga jednak fakt, że z uwagi na znaczące straty podatkowe poniesione w latach poprzednich, Spółka nie płaciła w bieżącym roku podatkowym zaliczek na podatek dochodowy od osób prawnych. Planowane obniżenie stawek amortyzacyjnych, nawet do poziomu bliskiego zeru, nie spowoduje zmiany tego stanu rzeczy. W konsekwencji, obniżenie stawek amortyzacyjnych nie wpłynie w żaden sposób na powstanie/wysokość zobowiązania podatkowego na gruncie u.p.d.o.p. za bieżący rok.

Rok podatkowy Spółki jest zgodny z rokiem kalendarzowym tj. rozpoczyna się 1 stycznia i kończy 31 grudnia każdego roku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, zgodnie z którym w myśl art. 16i ust. 5 u.p.d.o.p. Spółka może według własnego uznania niezależnie od stawek amortyzacyjnych wynikających z obowiązującej w Spółce polityki rachunkowości obniżyć - na podstawie decyzji Spółki podjętej w trakcie trwającego już roku podatkowego, ze skutkiem od pierwszego miesiąca obecnego roku podatkowego - do dowolnej wysokości (nawet bliskiej zeru) stawki amortyzacji podatkowej w stosunku do stawek amortyzacyjnych wynikających z Wykazu, dla wybranych lub wszystkich środków trwałych będących przedmiotem amortyzacji dla celów podatkowych, dla których przyjęto liniową metodę amortyzacji.

Zdaniem Wnioskodawcy, w myśl art. 16i ust. 5 u.p.d.o.p. Spółka może według własnego uznania i niezależnie od stawek amortyzacyjnych wynikających z obowiązującej w Spółce polityki rachunkowości obniżyć - na podstawie decyzji Spółki podjętej w trakcie trwającego już roku podatkowego, ze skutkiem od pierwszego miesiąca obecnego roku podatkowego - do dowolnej wysokości (nawet bliskiej zeru) stawki amortyzacji podatkowej w stosunku do stawek amortyzacyjnych wynikających z Wykazu, dla wybranych lub wszystkich środków trwałych będących przedmiotem amortyzacji dla celów podatkowych, dla których przyjęto liniową metodę amortyzacji.

Dodatkowo, zdaniem Spółki, powyższa możliwość nie jest ograniczona w jakikolwiek sposób wysokością stawek amortyzacyjnych wynikających z obowiązującej w Spółce polityki rachunkowości.

1.

Zgodnie z normą art. 16a u.p.d.o.p., amortyzacji podlegają co do zasady środki trwale stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania - o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy leasingu.

Stosownie zaś do treści art. 16f ust. 1 u.p.d.o.p., podatnicy prowadzący działalność gospodarczą, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych. Przedmiotowych odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych można dokonywać, zgodnie z normą art. 16i ust. 1 u.p.d.o.p., przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie i zasad, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.p. (tzw. metoda amortyzacji liniowej).

Jednocześnie, w myśl art. 16i ust. 5 u.p.d.o.p.; "Podatnicy mogą obniżać podane w Wykazie stawek amortyzacyjnych stawki dla poszczególnych środków trwałych.

Zmiany stawki dokonuje się począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji albo od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego.

Mając na uwadze powyższe regulacje, oczywistym jest, że podatnicy amortyzujący środki trwale wykorzystywane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej z zastosowaniem metody liniowej mogą:

(i) począwszy od miesiąca, w którym dane środki trwałe zostały wprowadzone do ewidencji albo

(ii) od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego, obniżyć stosowane dla celów podatkowych stawki amortyzacyjne w stosunku do stawek określonych w Wykazie.

W konsekwencji należy uznać, iż norma art. 16i ust. 5 u.p.d.o.p. wyraża generalną zasadę zezwalającą podatnikom na obniżenie stawek amortyzacji podatkowej środków trwałych amortyzowanych metodą liniową. Co więcej, ustawodawca nie przewidział żadnych dodatkowych ustawowych ograniczeń www. zakresie - w szczególności:

* nie określił minimalnego poziomu, do którego można obniżyć stawki amortyzacji podatkowej. W tym kontekście należy podkreślić, że w przypadku obniżania stawek amortyzacyjnych dla celów podatkowych, podatnik nie jest związany jakimikolwiek ograniczeniami (za wyjątkiem ograniczeń wynikających bezpośrednio z przepisów podatkowych), w tym w szczególności wysokością stawek wynikających z zasad polityki rachunkowości. Oznacza to, że podatnik może - jeśli uzna to za stosowne - obniżyć stawkę amortyzacyjną poniżej poziomu stawek wynikających z przyjętej przez niego polityki rachunkowości,

* nie określił wprost, czy ww. obniżenie stawek amortyzacji podatkowej powinno dotyczyć wszystkich środków trwałych zakwalifikowanych do danej grupy/typu środków trwałych, czy też może dotyczyć tylko dowolnie wybranych przez podatnika środków. W tym kontekście wskazać jednak należy na posłużenie się www. przepisie zwrotem "mogą obniżać (...) stawki dla poszczególnych środków trwałych", co wskazuje, że ewentualne obniżenie stawek amortyzacyjnych dotyczyć może zarówno wszystkich, jak i tylko wybranych ("poszczególnych"} środków trwałych podatnika i to do podatnika należy wybór środków trwałych, w stosunku do których dokona on obniżenia wysokości stawek amortyzacyjnych.

Mając zatem na uwadze powyższe rozważania, uznać należy, że wolą ustawodawcy było pozostawienie podatnikowi prawa podjęcia indywidualnej/swobodnej decyzji w ww. zakresie. Potwierdzeniem prawidłowości powyższego stanowiska jest m.in. treść uzasadnienia projektu zmian do u.p.d.o.p., w szczególności wprowadzających ww. art. 16i ust. 5 u.p.d.o.p. (Druk nr 411 z dnia 17 kwietnia 2002 r.,), gdzie stwierdzono:

"Wprowadzono też możliwość zmniejszenia stawek amortyzacyjnych z Wykazu w dowolnej wysokości oraz w wybranym przez podatnika momencie. Taka zmiana podyktowana była koniecznością (...) stworzenia mocniejszego instrumentu polityki podatkowej prowadzonej przez podatników. Podatnicy będą mogli w okresie ponoszenia strat podatkowych zaplanować maksymalnie obniżone stawki amortyzacyjne i powrócić do stawek, tj. wyższych kosztów podatkowych, w okresie osiągania dochodów, a tym samym odpowiednio wpływać na wysokość straty podatkowej i dochodu do opodatkowania."

Na poparcie powyższego stanowiska Spółka pragnie powołać się także na liczne interpretacje indywidualne wydane przez organa podatkowe. Przykładowo:

* w interpretacji indywidualnej z dnia 26 sierpnia 2013 r. (sygn..: ILPB4/423-182/13-2/DS) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu wskazał, że:

"Reasumując, stosownie do art. 16i ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, Spółka może obniżyć stawki amortyzacyjne dla wybranych środków trwałych położonych poza terytorium specjalnej strefy ekonomicznej, przy czym wysokość obniżenia stawki dla danego środka trwałego jest dowolna i pozostaje w gestii Spółki (również do wysokości 0% rocznie). Obniżenia stawki amortyzacyjnej można dokonać począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji albo od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego."

w interpretacji indywidualnej z dnia 11 października 2012 r. (sygn.: IPPBS/423-623/12-2/RS) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie wskazał, że:

"Możliwość obniżania lub podwyższania uprzednio obniżonych stawek nie jest uwarunkowana wystąpieniem jakichkolwiek okoliczności, taką decyzję podejmuje podatnik. Wysokość obniżenia/podwyższenia stawki dla danego środka trwałego jest dowolna i pozostaje w gestii podatnika, jednakże tylko w granicach wyznaczonych stawką wynikającą z Wykazu stawek amortyzacyjnych. Wnioskodawca może, obniżać lub podwyższyć wcześniej obniżone dla poszczególnych środków trwałych stawki amortyzacyjne wynikające z Wykazu stawek amortyzacyjnych, począwszy od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego.

Oznacza to, że Spółka mając np. kilka, kilkanaście środków trwałych tego samego rodzaju może stosować obniżaną stawkę, przykładowo, jedynie w stosunku do jednego z tych środków, pozostałe zaś amortyzować według stawek amortyzacyjnych dotychczas stosowanych.

Podstawowym warunkiem jest to, aby stawki te nie były wyższe od stawek określonych w ww. Wykazie. Wysokość obniżenia/podwyższenia stawki dla danego środka trwałego jest dowolna i pozostaje w gestii podatnika."

* w interpretacji indywidualnej z dnia 21 marca 2012 r. (sygn.: IBPBI/2/423-1508/11/MS) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach stwierdził że:

(...) Spółka stosownie do art. 16i ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych może obniżyć stawki amortyzacyjne dla wybranych środków trwałych wykorzystywanych w działalności gospodarczej obecnie amortyzowanych oraz wprowadzonych do ewidencji w przyszłości nawet do poziomu 0%, przy czym wysokość obniżenia stawki dla danego środka trwałego jest dowolna i pozostaje w gestii podatnika. Prawem Spółki jest także podwyższenie wcześniej obniżonej stawki amortyzacyjnej dla poszczególnych środków trwałych, przy czym maksymalny pułap podwyższenia stanowi poziom stawek wynikających z Wykazu rocznych stawek amortyzacyjnych."

* w interpretacji indywidualnej z dnia 9 stycznia 2012 r. (sygn. IPTPB3/423-263/11-4/PM) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi potwierdził, iż:

"Możliwość obniżania stawek nie jest uwarunkowana wystąpieniem jakichkolwiek okoliczności. Taką decyzję podejmuje podatnik. (...) W konsekwencji przedsiębiorca, który wybral metodę amortyzacji określoną wart, 16i cyt. ustawy ma zatem możliwość stosowania różnych stawek amortyzacyjnych dla środków trwałych na każdy rok podatkowy. Podstawowym warunkiem jest to, aby stawki te nie były wyższe od stawek określonych www. Wykazie. Wysokość obniżenia stawki dla danego środka trwałego jest dowolna i pozostaje w gestii podatnika."

* w interpretacji indywidualnej z dnia 15 lutego 2011 r. (sygn.; ILPB4/423-304/10-2/DS) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu wyraził pogląd, że;

(...) możliwość obniżania stawek nie jest uwarunkowana wystąpieniem jakichkolwiek okoliczności. Taką decyzję podejmuje podatnik. Ponadto, wysokość obniżenia lub podwyższenia dla danego środka trwałego jest dowolna i pozostaje w gestii podatnika. Wnioskodawca może, na podstawie art. 16i ust. 5 ww. ustawy, obniżyć, bądź podwyższyć dla poszczególnych środków trwałych stawkę amortyzacyjną wynikającą z Wykazu stawek amortyzacyjnych, <...>".

2.

Zgodnie z normą art. 16i ust. 5 u.p.d.o.p.:

<...> Zmiany stawki dokonuje się począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji albo od pierwszego dnia miesiąca każdego następnego roku podatkowego."

Stosownie do treści ww. przepisu stawka amortyzacji podatkowej może zostać zmieniona (w tym obniżona) od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji (w odniesieniu do nowo wprowadzonych do ewidencji środków trwałych) albo od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego (w odniesieniu do środków trwałych, które już podlegają amortyzacji dla celów podatkowych).

Z literalnego brzmienia ww. normy wynika zatem, że podatnicy mogą dokonywać ewentualnego obniżenia podatkowych stawek amortyzacyjnych dla poszczególnych środków trwałych jedynie raz w roku.

Zdaniem Spółki, celem powyższej normy jest więc wykluczenie możliwości stosowania dwóch różnych stawek amortyzacyjnych dla jednego środka trwałego w trakcie trwania jego roku podatkowego (z wyłączeniem przypadków szczególnych, w których możliwe jest stosowanie stawek podwyższonych, np. dla środków trwałych używanych w warunkach pogorszonych) i taka była intencja ustawodawcy wprowadzającego regulację, zgodnie z którą zmiany stawki dokonuje się od pierwszego miesiąca roku podatkowego (lub od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji).

Jednocześnie Spółka pragnie zauważyć, iż art. 16i ust. 5 u.p.d.o.p., tj. jedyny przepis, który dotyczy obniżania podatkowych stawek amortyzacyjnych w przypadku metody liniowej (z wyłączeniem przepisów odnoszących się do obniżania stawek w szczególnych okolicznościach, które nie mają zastosowania w przedmiotowej sprawie) nie nakazuje dokonać obniżenia stawek amortyzacyjnych faktycznie w pierwszym miesiącu roku podatkowego. Na powyższe wskazuje fakt posłużenia się przez ustawodawcę stwierdzeniem od pierwszego miesiąca", a nie np. "w pierwszym miesiącu". W konsekwencji, w opinii Spółki jest ona uprawniona do dokonania obniżenia stawek amortyzacyjnych od pierwszego miesiąca obecnego roku podatkowego.

A zatem, podsumowując, w przypadku Spółki, gdzie zmiana stawek zostanie dokonana ze skutkiem od pierwszego miesiąca obecnego roku podatkowego na podstawie decyzji Spółki, która zostanie podjęta już w trakcie trwania roku podatkowego, należy uznać, że cel powyższej normy zostanie zatem osiągnięty. Spółka będzie bowiem stosowała tylko jedną podatkową stawkę amortyzacyjną w trakcie całego roku podatkowego, tj. zmiana stawki zostanie dokonana począwszy od pierwszego miesiąca roku podatkowego (jedynie potwierdzenie tego faktu w formie decyzji nastąpi już w trakcie roku).

Dodatkowo, należy podkreślić iż, obniżenie stawek amortyzacyjnych nie wpłynie w żaden sposób na powstanie/wysokość zobowiązania podatkowego na gruncie u.p.d.o.p. za bieżący rok, ponieważ Spółka rozlicza znaczące straty podatkowe poniesione w poprzednich latach podatkowych. W rezultacie, rozważana zmiana stawek amortyzacyjnych nie będzie miała negatywnych skutków dla Skarbu Państwa - nie wpłynie na uszczuplenie należności publicznoprawnych na rzecz Skarbu Państwa.

3.

Mając zatem na uwadze całość powyższych rozważań, zdaniem Spółki, nie powinno budzić żadnych wątpliwości, iż wmyśl art. 16i ust. 5 u.p.d.o.p. Spółka może według własnego uznania i niezależnie od stawek amortyzacyjnych wynikających z obowiązującej w Spółce polityki rachunkowości obniżyć - na podstawie decyzji Spółki podjętej w trakcie trwającego już roku podatkowego, ze skutkiem od pierwszego miesiąca obecnego roku podatkowego - do dowolnej wysokości (nawet bliskiej zeru) stawki amortyzacji podatkowej w stosunku do stawek amortyzacyjnych wynikających z Wykazu, dla wybranych lub wszystkich środków trwałych będących przedmiotem amortyzacji dla celów podatkowych, dla których przyjęto liniową metodę amortyzacji.

Dodatkowo, zdaniem Spółki, powyższa możliwość nie jest ograniczona w jakikolwiek sposób wysokością stawek amortyzacyjnych wynikających z obowiązującej w Spółce polityki rachunkowości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe, jeżeli chodzi o wysokość obniżenia stawki i nieprawidłowe, jeżeli chodzi o moment, od którego można dokonać obniżenia stawki.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.; dalej: u.p.d.o.p.) kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Na podstawie art. 16i ust. 1 u.p.d.o.p. odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych, z zastrzeżeniem art. 16j-16ł, dokonuje się przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych i zasad, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1.

W myśl art. 16i ust. 5 ustawy, podatnicy mogą obniżać podane w Wykazie stawek amortyzacyjnych stawki dla poszczególnych środków trwałych. Zmiany stawki dokonuje się począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji albo od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego.

Ustawodawca dopuścił więc możliwość obniżania stawek amortyzacyjnych (w stosunku do tych wynikających z Wykazu), przy czym wysokość tego obniżenia jest dowolna i pozostaje w gestii samego podatnika.

Jednocześnie, w powołanym powyżej przepisie ustawodawca jasno określił, kiedy może nastąpić obniżenie stawki z Wykazu, stwierdzając, iż zmiany stawki w odniesieniu do:

* środków trwałych wprowadzonych po raz pierwszy do ewidencji - dokonuje się począwszy od miesiąca, w którym środek trwały został wprowadzony do ewidencji;

* środków pozostających już w ewidencji - dokonuje się począwszy od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka nabywa składniki majątkowe, które ujmuje w prowadzonej przez siebie ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych jako środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne. Dla celów podatkowych Spółka wprowadza je do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w momencie przekazania ww. składników majątkowych do używania w ramach prowadzonej działalności gospodarczej i rozpoczyna dokonywanie odpisów amortyzacyjnych od ich wartości początkowej począwszy od następnego miesiąca. Obecnie, Spółka rozważa obniżenie podatkowych stawek amortyzacyjnych w odniesieniu do środków trwałych (wszystkich lub wybranych), będących już przedmiotem amortyzacji podatkowej, ze skutkiem od pierwszego miesiąca bieżącego roku podatkowego, na podstawie decyzji Spółki, która zostanie podjęta w trakcie trwania tego roku podatkowego.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy zgodzić się ze Spółką, że może ona według własnego uznania i niezależnie od obowiązującej w Spółce polityki rachunkowości obniżyć, do dowolnej wysokości, stawki amortyzacyjne wynikające z Wykazu dla wybranych lub wszystkich środków trwałych będących przedmiotem amortyzacji dla celów podatkowych, dla których przyjęto liniową metodę amortyzacji.

Natomiast na aprobatę nie zasługuje stanowisko, zgodnie z którym Spółka może zmienić stosowane stawki amortyzacyjne ze skutkiem od pierwszego miesiąca trwającego roku podatkowego na podstawie decyzji Spółki, która zostanie podjęta już w trakcie trwania roku podatkowego. Stanowisko to jest sprzeczne z literalnym brzmieniem przepisu art. 16i ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W art. 16i ust. 5 ustawodawca nie pozostawia bowiem wątpliwości, kiedy może nastąpić obniżenie stawki z Wykazu stwierdzając, iż zmiany stawki (w odniesieniu do środków pozostających już w ewidencji) dokonuje się począwszy od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego. Skoro więc, przedmiotowy przepis brzmi, iż "Zmiany stawki dokonuje się począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji albo od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego", to znaczy, że tej decyzji Spółka nie może podjąć w trakcie trwania roku podatkowego. Brzmienie przepisu art. 16i ust. 5, nie budzi, zdaniem organu, wątpliwości, że ustawodawca zawarł w nim wymóg co do terminu podjęcia przez podatnika decyzji co do obniżenia stawki amortyzacyjnej - w pierwszym miesiącu danego roku podatkowego - a nie w trakcie trwania roku podatkowego. Przy czym decyzja o zmianie stawki amortyzacyjnej nie może być tylko efektem procesu decyzyjnego nie znajdującego swojego wyrazu (odzwierciedlenia) w dokumentacji podatnika. Dlatego również w tym terminie podjęta decyzja musi zostać "uzewnętrzniona" w stosownych dokumentach podatnika dotyczących środków trwałych i ich amortyzacji. Jak wynika z wniosku, Spółka w 2013 r. dokonywała odpisów amortyzacyjnych według stawek obowiązujących w 2012 r. Trudno zgodzić się ze Spółką, że odpisy te dokonywane były w "sensie technicznym". Jak bowiem wynika z przywołanego na wstępie art. 15 ust. 6 u.p.d.o.p. odpisy amortyzacyjne stanowią koszty uzyskania przychodów i jako takie wpływają na wynik podatkowy, także ten, który służy za podstawę dla prawidłowego określenia zaliczki na podatek w ciągu roku. Okoliczność, że cyt: "zmiana stawki nie będzie miała negatywnych skutków dla Skarbu Państwa - nie wpłynie na uszczuplenie należności publicznoprawnych na rzecz Skarbu Państwa" bowiem Spółka rozlicza znaczące straty podatkowe poniesione w poprzednich latach podatkowych, nie ma znaczenia dla właściwej interpretacji przepisu art. 16i ust. 5 u.p.d.o.p. Gdyby przyjąć za Spółką, że stawki amortyzacyjne można zmieniać w ciągu roku, to dotyczyłoby to wszystkich podatników, także tych, którzy wykazują dochód podlegający opodatkowaniu w ciągu roku skutkujący powstaniem miesięcznej zaliczki na podatek. Mogliby oni dowolnie modyfikować podstawę opodatkowania poprzez odpowiednie zmniejszanie stawek amortyzacyjnych nawet kilka razy w roku gdyż, jak pisze Spółka, zmiany dokonywane byłyby "ze skutkiem" od pierwszego miesiąca danego roku podatkowego. Jest to oczywiście niedopuszczalne, gdyż w trakcie roku wysokość kosztów z tytułu amortyzacji nie byłaby tak naprawdę znana, co oznacza, ze nieznany byłby także dochód do opodatkowania stanowiący podstawę dla wyliczenia prawidłowej zaliczki na podatek w ciągu roku.

Potwierdzeniem stanowiska organu jest prawomocny wyrok WSA w Warszawie z dnia 22 czerwca 2012 r. sygn. akt III SA/Wa 2817/11, w którym czytamy: "W ocenie Sądu Minister Finansów trafnie wskazał Skarżącej, że sprzeczne z literalnym brzmieniem przepisu art. 16i ust. 5 ustawy jest również stanowisko Skarżącej w zakresie pytania nr 2, a mianowicie, że Spółka może obniżyć stosowaną stawkę amortyzacyjną w momencie dokonania odpisu na koniec kwartału lub roku kalendarzowego oraz że faktyczna zmiana wysokości odpisu może zostać dokonana przed końcem pierwszego w roku okresu, za który dokonywany jest odpis amortyzacyjny. Sąd również zgodził się ze stanowiskiem organu, że nie negując możliwości zmiany okresu dokonywania odpisów amortyzacyjnych z miesięcznych na kwartalne lub roczne (zgodnie z art. 16h ust. 4 u.p.d.o.p.) nie można uznać, że zmiana wysokości stawki, o której mowa w art. 16i ust. 5 u.p.d.o.p. może zostać dokonana dopiero przed końcem okresu, w którym dokonywany jest pierwszy w roku odpis amortyzacyjny, a więc przed końcem pierwszego kwartału lub roku podatkowego". Organ zauważa, że w powołanym wyroku aprobaty Sądu nie znalazło stanowisko, zgodnie z którym zmiana stawki mogłaby nastąpić przed dokonaniem pierwszego w roku odpisu amortyzacyjnego. Stanowisko Spółki przedstawione w analizowanym wniosku jest dużo dalej idące, zakłada bowiem zmianę stawki, według której odpisy były już dokonywane.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr z 2012 poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.