IPPB3/423-889/14-2/AG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 26 sierpnia 2014 r. (data wpływu 29 sierpnia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów z tytułu odpłatnego zbycia udziałów/akcji - jest nieprawidłowe.

W dniu 29 sierpnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów z tytułu odpłatnego zbycia udziałów/akcji.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością w organizacji z siedzibą i zarządem w Polsce, która podlega w Polsce opodatkowaniu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania (nieograniczony obowiązek podatkowy, w dalszej części wniosku zwana: "Spółką").

Wnioskodawca nabędzie własność aktywów (akcji, udziałów w sp. z o.o., w dalszej części wniosku zwanych "Aktywami") będących obecnie własnością spółki typu private company limited by shares prawa cypryjskiego, która jest spółką utworzoną według prawa cypryjskiego: "#949;#964;#945;#953;#961;#949;#943;#949;#962;", jak określono w przepisach dotyczących podatku dochodowego, będącą odpowiednikiem spółki z ograniczoną odpowiedzialnością prawa polskiego (w dalszej części wniosku zwana: "Spółką Kapitałową").

Spółka Kapitałowa podlega w Republice Cypryjskiej opodatkowaniu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania (nieograniczony obowiązek podatkowy na Cyprze).

Podstawą prawną nabycia Aktywów Spółki Kapitałowej będzie umowa sprzedaży, która odbędzie się w ten sposób, że Spółka (kupujący) zawrze ze Spółką Kapitałową (sprzedającym) umowę sprzedaży, na podstawie której własność Aktywów przejdzie na Spółkę.

Istotny dla niniejszej interpretacji jest sposób rozliczenia ceny za Aktywa ("Cena"). Z tytułu tej Ceny Spółka będzie zobowiązana wobec Spółki Kapitałowej do uiszczenia na jej rzecz określonej kwoty pieniężnej. Spółka Kapitałowa będzie więc miała wierzytelność wobec Spółki z tego tytułu.

Jednocześnie w Spółce zostanie podjęta uchwala zgromadzenia wspólników o podwyższeniu kapitału zakładowego i pokryciu go wkładem pieniężnym w kwocie równej Cenie. Nadwyżka wartości wkładu nad wartością nominalną wyemitowanych udziałów zostanie przekazana na kapitał zapasowy lub rezerwowy (jako tzw. agio). Udziały zostaną zaoferowane do nabycia Spółce Kapitałowej. Spółka Kapitałowa będzie więc zobowiązana wobec Spółki do dokonania wpłaty określonej kwoty pieniężnej równej wkładowi pieniężnemu określonemu w uchwale Zgromadzenia Wspólników. Wierzytelność Spółki Kapitałowej wobec Spółki z tytułu Ceny ulegnie umownemu potrąceniu (nie w oparciu o przepisy polskiego Kodeksu Cywilnego, tj. art. 498 Kodeksu Cywilnego, lecz w oparciu o tzw. potrącenie umowne, czyli zgodnie z art. 14 § 4 kodeksu spółek handlowych) z wierzytelnością Spółki wobec Spółki Kapitałowej z tytułu wpłaty wkładu pieniężnego. W wyniku tego, biorąc pod uwagę fakt, że obie wierzytelności będą wobec siebie równe, obie wierzytelności umorzą się wzajemnie.

W przyszłości Spółka dokona odpłatnego zbycia Aktywów i będzie zobowiązana z tego tytułu, zgodnie z przepisami podatkowymi, do ustalenia przychodu, kosztu uzyskania przychodów oraz dochodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Jak w kontekście przedstawionych okoliczności dotyczących nabycia Aktywów, spółka powinna ustalić koszt uzyskania przychodów z tytułu ich odpłatnego zbycia w przyszłości.

Zdaniem Spółki.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Zgodnie z powyższymi uregulowaniami, Spółka dla celów podatkowych ma możliwość pomniejszenia przychodów o wszelkie wydatki, pod warunkiem, że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu lub jego zachowanie albo zabezpieczenie.

Zatem, aby dany wydatek mógł być zakwalifikowany do kosztów uzyskania przychodów muszą być spełnione łącznie dwa warunki, a mianowicie:

* wydatek musi być poniesiony w celu uzyskania przychodu, zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,

* wydatek nie może znajdować się w grupie wydatków określonych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Stosownie do treści art. 16 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów: wydatków na objęcie lub nabycie udziałów albo wkładów w spółdzielni, udziałów albo akcji w spółce oraz innych papierów wartościowych, a także wydatków na nabycie tytułów uczestnictwa lub jednostek uczestnictwa w funduszach kapitałowych, wydatki takie są jednak kosztem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia tych wkładów, udziałów, akcji oraz innych papierów wartościowych, w tym z tytułu wykupu przez emitenta papierów wartościowych, a także z odkupienia tytułów uczestnictwa lub jednostek uczestnictwa w funduszach kapitałowych albo umorzenia jednostek uczestnictwa, tytułów uczestnictwa oraz certyfikatów inwestycyjnych w funduszach kapitałowych, z zastrzeżeniem ust. 7e.

Powyższy przepis stanowi, iż wydatki na objęcie lub nabycie udziałów lub akcji w spółce są kosztem uzyskania przychodów w przypadku odpłatnego zbycia tych udziałów lub akcji. Należy zauważyć, iż pojęcie wydatków jest szerokie, a ustawa nie ogranicza wskazanego pojęcia tylko i wyłącznie do wydatków rozliczonych gotówką lub przelewem pieniężnym ale obejmuje także uiszczenie wydatku w formie potrącenia.

W konsekwencji wskazany przepis będzie odnosił się do sytuacji przedstawionej we wniosku, obejmującej rozliczenie Ceny w drodze potrącenia umownego. Innymi słowy z przedstawionych przepisów wynika, że kosztem uzyskania przychodu dla Spółki z tytułu odpłatnego zbycia Aktywów w przyszłości będzie kwota równa Cenie, rozliczonej w drodze potrącenia, pod warunkiem, że Cena w całości ulegnie potrąceniu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Na wstępie należy podkreślić, że obowiązkiem organu wydającego interpretacje indywidualną jest dokonanie oceny prawnej stanowiska przedstawionego we wniosku przez podatnika przy uwzględnieniu - również przedstawionego we wniosku - stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Nie oznacza to jednak, że w procesie dokonywania tej oceny organ podatkowy jest związany dokonaną przez podatnika oceną jego działań w świetle uregulowań przepisów prawa handlowego czy innych przepisów prawa. Organy podatkowe nie ingerują zatem w zasadę swobody umów, lecz jedynie odnoszą się do skutków podatkowych z nimi związanych.

Jak przewiduje art. 14 § 1 ustawy z 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1030, z późn. zm.), przedmiotem wkładu niepieniężnego do spółki kapitałowej nie może być prawo niezbywalne lub świadczenie pracy bądź usług. Zgodnie zaś z art. 14 § 4 tej ustawy, wspólnik i akcjonariusz nie może potrącać swoich wierzytelności wobec spółki kapitałowej z wierzytelnością spółki względem wspólnika z tytułu należnej wpłaty na poczet udziałów albo akcji. Nie wyłącza to natomiast potrącenia umownego.

Wierzytelność stanowi uprawnienie wierzyciela do żądania od dłużnika spełnienia określonego działania lub zaniechania, np. zapłaty ceny za wykonaną usługę lub zapłaty ceny za sprzedany towar, rzecz czy prawo majątkowe. Przepisy ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) w tytule IX, dziale I (art. 509-518) przewidują możliwość przeniesienia wierzytelności. Zbycie wierzytelności następuje w drodze przelewu wierzytelności. Umowa przelewu (cesji) wierzytelności nie jest odrębna umową nazwaną, lecz sposobem na dokonanie zmian podmiotowych w ramach łączących strony stosunków zobowiązaniowych.

Przedmiotem wkładu niepieniężnego do spółki kapitałowej może być więc każde prawo, które nie jest prawem niezbywalnym, świadczeniem pracy bądź usług, ale także nie kwalifikuje się jako tzw. prowizja grynderska, czyli wynagrodzenie wspólnika za świadczenia związane z zakładaniem spółki. Powszechnie przyjmuje się, że wierzytelność przysługująca osobie obejmującej udziały (akcje) w spółce kapitałowej może być przedmiotem wkładu niepieniężnego do tej spółki.

Przedmiotem wkładu niepieniężnego do spółki kapitałowej może być wierzytelność, jaką posiada wspólnik wobec spółki jak również wierzytelność posiadana przez wspólnika wobec osoby trzeciej.

Sytuację, w której przedmiotem aportu jest wierzytelność posiadana przez wspólnika wobec spółki przyjmuje się określać jako konwersję wierzytelności na udziały/akcje (z perspektywy wspólnika-wierzyciela) albo też jako konwersję długu na kapitał (z perspektywy spółki-dłużnika).

W pierwszym przypadku - konwersja wierzytelności na udziały w podwyższonym kapitale zakładowym oznacza dla wierzyciela rezygnację z przysługującej mu wobec spółki wierzytelności w zamian za udziały w podwyższonym kapitale zakładowym. Roszczenie wierzyciela będące przedmiotem wkładu tytułem pokrycia podwyższenia kapitału zakładowego wygasa w wyniku konfuzji.

W drugim przypadku - konwersja długu na kapitał zakładowy oznacza dla spółki-dłużnika umorzenie jej długu wobec wierzyciela, który w zamian uzyskuje udziały w podwyższonym kapitale zakładowym, a więc jednocześnie nabywa status wspólnika swojego dotychczasowego dłużnika lub też - jeżeli był już wcześniej jej wspólnikiem - powiększeniu ulega ilość lub wielkość posiadanych przez niego udziałów.

W obu przypadkach chodzi jednak o ten sam proces transformacji prawa względnego - wierzytelności w inne prawo majątkowe - udziały.

W przypadku konwersji wierzytelności na kapitał zakładowy dłużnika - istniejąca wierzytelność (z tytułu np. należnej ceny za zbywane aktywa - udziały/akcje) podlega potrąceniu z wierzytelnością dłużnika względem wierzyciela z tytułu należnej wpłaty na poczet udziałów.

Konwersja wierzytelności wierzyciela oznacza zatem jej zamianę na inne prawo majątkowe i nie jest wniesieniem wkładu w formie pieniężnej albowiem tę można zrealizować tylko przez wpłatę pieniądza (gotówki) lub przy użyciu pieniądza bankowego.

Kodeks spółek handlowych, podobnie zresztą jak i poprzednio obowiązujący Kodeks handlowy, nie definiują pojęć wkład pieniężny czy niepieniężny (aport) jako form pokrycia kapitału w spółce z o.o., jak również technicznego sposobu realizacji wniesienia tego wkładu na pokrycie kapitału zakładowego. Ustawodawca wprowadzając ten dychotomiczny podział wkładów przeciwstawił wkład niepieniężny, wkładowi pieniężnemu, a to logicznie oznacza, że przedmiotem wkładu niepieniężnego może być wszystko to co - nie będąc pieniądzem - przedstawia wartość ekonomiczną.

Konwersja wierzytelności wierzyciela oznacza jej zamianę na inne prawo majątkowe i nie jest wniesieniem wkładu w formie pieniężnej albowiem tę można zrealizować tylko przez wpłatę pieniądza (gotówki) lub przy użyciu pieniądza bankowego.

Również regulacja art. 14 § 4 Kodeksu spółek handlowych nie przesądza pieniężnego charakteru konwersji wierzytelności na udziały w przypadku omawianej konwersji, lecz o wyeliminowaniu dotychczasowej praktyki wnoszenia tzw. ukrytych aportów polegającej na samowolnej zmianie sposobu pokrycia i zamiast wkładu pieniężnego do czego się zobowiązał wspólnik ("należnej zapłaty na poczet udziałów") wnoszenia do spółki za zgodą zarządu aportu w postaci wierzytelności pieniężnej, którą sam posiada względem spółki. Przepis ten więc dopuszczając umowne potrącenie zapewnia realność wniesionego wkładu, przez co realizuje ochronną funkcję kapitału zakładowego.

W kontekście powyższego nie można utożsamiać umownego potrącenia wzajemnych wierzytelności (spółki i wspólnika) związanego z podwyższeniem kapitału zakładowego, z fizycznym uregulowaniem przez wspólnika istniejącej wierzytelności spółki wobec tego wspólnika, z tytułu roszczenia o wniesienie przez niego wkładu pieniężnego na podwyższony kapitał zakładowy. Nie można zgodzić się zatem, że dokując konwersji na kapitał zakładowy Spółki wierzytelności, z tytułu Ceny za zbywane Wnioskodawcy (Spółce) Aktywa, drogą potrącenia umownego, co dopuszcza art. 14 § 4 k.s.h., można w ten sposób wywołać te same skutki podatkowe jakie powstać mogą jedynie w wyniku faktycznego przekazania środków pieniężnych na kapitał zakładowy. Potrącenie jest bowiem formą wygaszania istniejących wierzytelności prowadzącą do umorzenia wzajemnych należności i zobowiązań. Kompensata nie prowadzi zatem do realizacji świadczeń wzajemnych, a jedynie do zaliczenia jednej wierzytelności na poczet drugiej, przy czym wierzytelności umarzają się do wierzytelności niższej a zobowiązania wzajemne wygasają. Przyjęta przy kompensacie forma wykonania świadczenia jest więc czym innym niż spełnienie świadczenia poprzez zapłatę. W konsekwencji, nie można uznać, że w przedstawionym zdarzeniu przyszłym dojdzie, jak wskazano wyżej, do wniesienia przez Spółkę Kapitałową na kapitał zakładowy Spółki wkładu pieniężnego, podczas gdy dojdzie do "wpłaty" wkładu pieniężnego, w kwocie równej Cenie za zbywane Spółce Aktywa, poprzez potrącenie wierzytelności pieniężnych (z wykorzystaniem instytucji potrącenia, o której mowa w art. 498 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny - Dz. U. z 2014 r. poz. 121, z późn. zm.) a zatem, że faktycznie dojdzie do przekazania na kapitał zakładowy Spółki wierzytelności pieniężnej.

Stanowisko organu podatkowego potwierdza linia orzecznicza sądów administracyjnych w tym temacie, patrz: wyrok WSA w Warszawie z 14 listopada 2012 r., sygn. akt III SA/Wa 427/12, wyrok WSA w Warszawie z 6 września 2012 r. sygn. akt III SA/Wa 2314/11, wyrok WSA w Warszawie z 17 lipca 2012 r., sygn. akt III SA/Wa 2756/11, wyrok NSA z 25 maja 2012 r. sygn. akt II FSK 1892/10, wyrok WSA w Warszawie z 29 marca 2012 r. sygn. akt III SA/Wa 2488/11, a także wyrok NSA z 25 czerwca 2014 r. sygn. akt II FSK 1799/12.

Powyższe wnioski organu podatkowego mają decydujący wpływ na ocenę skutków podatkowych przedstawionego przez Spółkę zdarzenia przyszłego w kontekście zadanego we wniosku pytania, a w konsekwencji ustalenia kosztów uzyskania przychodów z tytułu odpłatnego zbycia przez nią Aktywów (udziałów/akcji) nabytych w sposób przedstawiony w zdarzeniu przyszłym.

Stosownie do treści przepisu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 851), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Treść art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wskazuje iż definicja kosztów uzyskania przychodów składa się z dwóch podstawowych elementów, które łącznie tworzą swego rodzaju normatywną klauzulę generalną.

Pierwszy z tych elementów określić można mianem przesłanki pozytywnej, zakładającej spełnienie łączne dwóch warunków, tj. konieczności faktycznego poniesienia wydatku oraz poniesienia wydatku w celu osiągnięcia przychodu, względnie zabezpieczenia bądź zachowania źródła przychodów.

Drugi z elementów zawartych w omawianym przepisie stanowi przesłankę negatywną, zgodnie z którą, ponoszony wydatek nie może być ujęty w zawartym w art. 16 ust. 1 ww. ustawy, katalogu wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów. Do tego katalogu należą m.in. wydatki, które nie są zaliczane do kosztów podatkowych po przekroczeniu ustawowo określonych limitów, gdy nie spełnią określonych warunków, bądź ze względu na swój charakter bezwzględnie nie stanowią kosztów podatkowych.

Zgodnie zaś z art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie udziałów (akcji). Wydatki takie są jednak kosztem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia tych udziałów (akcji), z zastrzeżeniem ust. 7e (nie ma zastosowania w przedmiotowej sprawie).

Z kolei termin "nabycie", o którym mowa w art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie został zdefiniowany na potrzeby ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zatem należy rozumieć go szeroko, jako każde uzyskanie prawa własności. Przez nabycie należy rozumieć więc również uzyskanie przez Spółkę własności udziałów/akcji (Aktywów) w zamian za wydanie własnych udziałów. Zgodnie z przywołanym wyżej art. 16 ust. 1 pkt 8, w przypadku zbycia przez Spółkę tych udziałów/akcji, kosztem uzyskania przychodów będą wydatki poniesione na ich nabycie.

Również termin "wydatki" nie został zdefiniowany na potrzeby ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Pojęcie wydatków jest szerokie, a ustawa ta nie ogranicza wskazanego pojęcia tylko i wyłącznie do wydatków pieniężnych podmiotu regulującego ciążące na nim zobowiązanie np. z tytułu ceny za nabycie udziałów/akcji. Poniesienie kosztu w rozumieniu omawianej ustawy jest świadomym, celowym działaniem podatnika. Polega na faktycznym i definitywnym przesunięciu określonej wartości z jego majątku do majątku innego podmiotu. W szczególności, może mieć postać wydatkowania środków pieniężnych bądź przekazania innych wartości majątkowych, a także potrącenia (kompensaty). Tak więc sformułowanie poniesione "wydatki" będzie odnosiło się do wydatków zarówno pieniężnych jak i niepieniężnych bezpośrednio poniesionych na wypełnienie istniejącego zobowiązania podatnika. Do wydatków w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych można więc zaliczyć nominalną wartość udziałów spółki, wydanych w zamian za wkład niepieniężny. Do takiego wniosku doszedł również Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w wyroku z dnia 7 lutego 2012 r., sygn. I SA/Kr 2186/11, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w wyroku z dnia 16 lipca 2008 r., sygn. akt I SA/Bk 155/08, WSA w wyroku z dnia Bydgoszczy z dnia 21 października 2010 r. sygn. akt I SA/Bd 769/10.

W sytuacji przedstawionej we wniosku, polegającej na objęciu przez Spółkę Kapitałową udziałów w podwyższonym kapitale zakładowym Spółki w wyniku wniesienia na jej kapitał wierzytelności Spółki Kapitałowej z tytułu Ceny za zbywane Spółce Aktywa (udziały/akcje), z wykorzystaniem instytucji potrącenia umownego, dojdzie do uregulowanie istniejącego zobowiązania Spółki z tytułu tejże wierzytelności Spółki Kapitałowej, czyli do zapłaty Ceny za te Aktywa. Jak wynika z treści wniosku Spółka wyda Spółce Kapitałowej w zamian za skonwertowaną wierzytelność swoje udziały, z tym że mogą one zostać objęte po cenie wyższej od ich wartości nominalnej. W konsekwencji, w takim przypadku nadwyżka zostanie przekazana na kapitał zapasowy lub rezerwowy Spółki.

Odnosząc powyższe wnioski oraz powołane wyżej uregulowania ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych do zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku, stwierdzić należy, że wydane Spółce Kapitałowej udziały Spółki będą stanowiły swoistą zapłatę za wniesioną wierzytelność Spółki Kapitałowej z tytułu Ceny za zbywane Spółce Aktywa (udziały/akcje). W konsekwencji dojdzie w ten sposób do nabycia przez Spółkę Aktywów w zamian za jej udziały. A więc wartość wydanych przez Spółkę udziałów własnych stanowiła będzie wydatek na nabycie udziałów/akcji (Aktywów) nabytych w sposób wskazany w zdarzeniu przyszłym, podlegający zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów z tytułu późniejszego zbycia tych udziałów/akcji.

Z tym, że za "poniesiony wydatek" o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych może być uznana jedynie wartość nominalna udziałów Spółki, odpowiadająca tej części wierzytelności Spółki Kapitałowej z tytułu Ceny za zbywane Spółce Aktywa (udziały/akcje), która zostanie przekazana na kapitał zakładowy Spółki. Trzeba bowiem pamiętać, że tylko wartość nominalna odpowiada wartości jednej z równych części, na które został podzielony kapitał zakładowy spółki wydającej udziały własne. Wartość akcji przewyższająca ich wartość nominalną - tzw. agio, przekazana na kapitał zapasowy lub rezerwowy Spółki, nie tworzy kapitału zakładowego Spółki, a co najważniejsze - nie stanowi przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych - art. 12 ust. 4 pkt 11 ww. ustawy. Skoro więc jest ona neutralna po stronie przychodów podatkowych, to nie powinna również sztucznie wpływać na wielkość kosztów uzyskania przychodu. Stanowisko organu podatkowego znajduje potwierdzenie w powołanym wyżej wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 16 lipca 2008 r. sygn. akt I SA/Bk 155/08 oraz prawomocnym wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 16 czerwca 2011 r. sygn. akt III SA/Wa 2882/10, prawomocnym wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 7 grudnia 2011 r. sygn. akt III SA/Wa 1087/11 oraz wyrokach NSA z dnia 22 października 2013 r. sygn. akt II FSK 2749/11 i z dnia 29 stycznia 2014 r. sygn. akt II FSK 371/12.

Tym samym do wyliczenia wartości poniesionych wydatków na nabycie przez Spółkę udziałów/akcji (Aktywów) poprzez konwersję wierzytelności Spółki Kapitałowej z tytułu Ceny za zbycie Spółce tych udziałów/akcji (w wyniku potrącenia), na kapitał zakładowy Spółki (wydanie udziałów Spółki), należy przyjąć wartość nominalną wydanych przez Spółkę udziałów, ponieważ to wartość nominalna udziałów Spółki odzwierciedla udział w kapitale zakładowym Spółki jaki Spółka Kapitałowa nabywa w ten sposób, a więc wysokość wydatku poniesionego przez Spółkę na uregulowanie (zapłatę) zobowiązania z tytułu Ceny za zbycie Spółce Aktywów (udziałów/akcji). W konsekwencji, w przypadku wydania Spółce Kapitałowej udziałów Spółki w wartości nominalnej niższej od wartości wnoszonego wkładu (z agio), Spółka będzie miała prawo zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów z tytułu zbycia Aktywów (udziałów/akcji), na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 8 w zw. z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wydatku w wysokości odpowiadającej jedynie wartości nominalnej udziałów Spółki wydanych Spółce Kapitałowej w wyniku dokonanej konwersji wierzytelności Spółki Kapitałowej. Zatem Spółka nie będzie mogła, w momencie zbycia nabytych Aktywów (udziałów/akcji) zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów kwoty równej Cenie za nabywane Aktywa, w części odpowiadającej wierzytelności Spółki Kapitałowej z tytułu zapłaty przez Spółkę tej Ceny - przekazanej na kapitał zapasowy lub rezerwowy Spółki, gdyż w tej części wydatki te nie zostały przez Spółkę poniesione.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr z 2012 poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.