IPPB3/423-870/09-5/AG - Skutki podatkowe zawarcia umowy cash-poolingu.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 11 lutego 2010 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB3/423-870/09-5/AG Skutki podatkowe zawarcia umowy cash-poolingu.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 9 listopada 2009 r. (data wpływu 13 listopada 2009 r.), uzupełnionym na wezwanie Nr IPPB3/423-870/09-2/AG z dnia 15 stycznia 2010 r. pismem z dnia 25 stycznia 2010 r. (data stempla pocztowego 25 stycznia 2010 r., data wpływu 27 stycznia 2010 r.) - w sprawie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych odnośnie konsekwencji zawarcia umowy cash poolingu (pytanie oznaczone Nr 2) - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 listopada 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych odnośnie konsekwencji zawarcia umowy cash poolingu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Sp. z o.o. zawarła z B. Oddział w Polsce oraz B. Oddział w Niemczech Umowę o Centralizacji Środków Pieniężnych dla Jednego Podmiotu. Spółka zamierzała bowiem wprowadzić procedurę centralizacji swoich sald w celu optymalnego zarządzania własnymi środkami pieniężnymi.

Wynika to z faktu, iż Spółka przystąpiła do B. zawartej przez A. z siedzibą w Niemczech (bezpośredniego udziałowca Spółki) i B. S.A. z siedzibą w Paryżu. Przedmiotowa umowa reguluje zasady dokonywania konsolidacji środków finansowych z rachunków Spółki, A. i pozostałych uczestników założonej struktury (usługa cash-poolingu, struktura cash-poolingu).

A. jest posiadaczem konta na którym dochodzi do centralizacji ujemnych i dodatnich sald na rachunkach bankowych wszystkich uczestników struktury. B. i B. Frankfurt pomagają Spółce we wdrożeniu od strony technicznej ww. przedsięwzięcia centralizacji środków pieniężnych i rejestracji Spółki w Usłudze Centralizacji Środków Pieniężnych. Z perspektywy Spółki przedmiotowa centralizacja odbywać się będzie poprzez rachunki otwarte w B. i B. Frankfurt.

W celu wprowadzenia procedury centralizacji sald na rzecz Spółki otwarte zostały dwa bankowe rachunki bieżące - Rachunek Główny i Subkonto. Konta te uczestniczą w zautomatyzowanej koncentracji środków pieniężnych w tej samej walucie. Rachunek Główny stanowi rachunek bieżący Spółki w banku B. Frankfurt, z którego środki pieniężne są przelewane z lub na Subkonto. Z kolei Subkonto to rachunek bieżący Spółki otwarty w banku B., z którego saldo jest regularnie przelewane na Rachunek Główny lub który jest kredytowany środkami z Rachunku Głównego, jeżeli istnieje potrzeba pokrycia debetu.

Ustalone na koniec danego dnia roboczego saldo, odzwierciedlające operacje zarejestrowane na rachunku B. (tj. na Subkoncie), jest "wyrównywane" z Rachunkiem Głównym. Wyrównanie polega na automatycznym przelewaniu środków pieniężnych z lub na Subkonto poprzez obciążanie lub kredytowanie Subkonta w tej samej walucie. Wyrównywanie przeprowadzane jest zgodnie z następującymi zasadami:

*

przelewy pomiędzy Subkontem a Rachunkiem Głównym dokonywane są zawsze w tej samej walucie na koniec każdego dnia roboczego,

*

przelew z Subkonta na Rachunek Główny ma miejsce zawsze w przypadku salda dodatniego na Subkoncie,

*

przelew z Rachunku Głównego na Subkonto ma miejsce zawsze w przypadku wystąpienia kwoty koniecznej do pokrycia salda ujemnego na koniec każdego dnia roboczego.

W związku z powyższym, Spółka zleciła B. dokonywanie przelewów wszelkich sald z Subkonta na Rachunek Główny w B. Frankfurt, zgodnie z zasadami i warunkami zawartymi w Umowie. Jednocześnie Spółka zleciła B. Frankfurt pokrywanie debetu na Subkoncie w B. przelewami z Rachunku Głównego.

W zawartej Umowie, Spółka, B. i B. Frankfurt uzgodniły, że Rachunek Główny będzie mieć zawsze saldo dodatnie lub w zakresie limitu dozwolonego przekroczenia stanu konta, który może być ustanowiony przez B. Frankfurt na mocy odrębnej umowy.

Saldo na Rachunku Głównym Spółki jest jednocześnie konsolidowane z saldami rachunków pozostałych uczestników struktury na rachunku posiadanym przez A. w B. Paryż. Konsekwentnie, w sytuacji gdy na koniec danego dnia na Rachunku Głównym Spółki wykazywane byłoby saldo dodatnie, środki z tego rachunku transferowane są na rachunek w B. Paryż. Z kolei, gdy na koniec danego dnia na Rachunku Głównym Spółki powstanie saldo ujemne, saldo to jest wyrównywane środkami z rachunku, należącego do A.

Po zakończeniu danego miesiąca (okres rozliczeniowy dla odsetek) Spółka otrzyma zestawienie przepływów pieniężnych dokonanych na jej rachunkach oraz zestawienie należnych odsetek A. odsetek, wynikających z transferów pieniężnych w ramach struktury cash-poolingu.

W odpowiedzi na wezwanie Nr IPPB3/423-870/09-2/AG z dnia 15 stycznia 2010 r. w piśmie z dnia 25 stycznia 2010 r. Spółka wyjaśniła, że A. jest podmiotem zapewniającym koncentrację środków uczestników struktury cash-poolingu oraz kompensowanie przejściowych nadwyżek wykazywanych przez poszczególne podmioty z przejściowymi niedoborami zaistniałymi u innych podmiotów. Tym samym A. pełni rolę pool leadera w strukturze opisanej we wniosku. Jednocześnie wyjaśniono, że A. z siedzibą w Niemczech posiada bezpośrednio ponad 25% udziałów A. Spółka z o.o.

W związku z powyższym Spółka zadała następujące pytanie (oznaczone numerem 2):

Czy odsetki wypłacane przez Spółkę za pośrednictwem rachunków w B. i B. Frankfurt podlegają w Polsce podatkowi u źródła zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych z uwzględnieniem postanowień właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania...

Stanowisko wnioskodawcy.

Odsetki płacone przez Wnioskodawcę za pośrednictwem rachunków w B. i B. Frankfurt w odniesieniu do sald wyrównanych należący do A. podlegają zryczałtowanemu podatkowi dochodowemu w Polsce, jako odsetki, których faktycznym odbiorcą jest A.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatek dochodowy z tytułu przychodów z odsetek uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2 tejże ustawy (podatnicy niemający na terytorium Polski siedziby lub zarządu), ustala się w wysokości 20% tych przychodów. Wskazany powyżej przepis stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Polska (art. 21 ust. 2 ustawy).

Zgodnie z treścią przywołanego wyżej art. 3 ust. 2 ww. ustawy, podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Zatem, w opisanym stanie faktycznym należałoby uznać, iż A. jest podmiotem podlegającym ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu z tytułu otrzymywanych odsetek w rozumieniu wyżej przytoczonych przepisów.

W myśl natomiast art. 26 ust. 1 ustawy, osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne, które dokonują wypłat m.in. należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1, są obowiązane, jako płatnicy, pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, w dniu dokonania wypłaty, zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.

Jak stanowi art. 11 ust. 1 i 2 Umowy między Rzeczpospolitą, Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, podpisanej w Berlinie dnia 14 maja 2003 r. (Dz. U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90), odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i są wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Jednakże takie odsetki mogą być także opodatkowane w Umawiającym się Państwie, w którym powstają i zgodnie z ustawodawstwem tego Państwa, ale jeżeli osoba uprawniona do odsetek ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, to podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 5% kwoty brutto tych odsetek. Właściwe organy Umawiających się Państw rozstrzygną, w drodze wzajemnego porozumienia, sposób stosowania tego ograniczenia.

Z Komentarza do Konwencji Modelowej OECD wynika jednakże, iż postanowienia umów (konwencji) o unikaniu podwójnego opodatkowania w zakresie dotyczącym odsetek mają zastosowanie jedynie w przypadku, gdy to podmiot uzyskujący odsetki posiada status rzeczywistego odbiorcy ("beneficial owner"), czyli jest podmiotem, którego prawo do dysponowania otrzymaną płatnością nie ma wyłącznie formalnego charakteru. Co do zasady, w sytuacji, gdy płatność dokonywana jest na rzecz pośrednika będącego rezydentem określonego państwa, który następnie przekazuje tę płatność ostatecznemu odbiorcy, państwo w którym powstaje dana płatność nie jest zobowiązane do zastosowania wobec tego pośrednika postanowień umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Sam bowiem fakt bycia rezydentem określonego państwa i otrzymania płatności nie jest wystarczającym warunkiem do skorzystania z postanowień umów o unikaniu podwójnego opodatkowania w sytuacji, gdy prawo do dysponowania dochodem ma ograniczony charakter. Oznacza to, iż postanowienia umów o unikaniu podwójnego opodatkowania mają zastosowanie wyłącznie do podmiotów będących faktycznymi odbiorcami odsetek.

A., posiadający rachunek w B. Paryż, pełni funkcję podmiotu zarządzającego w tamach struktury cash-poolingu i zapewnia dla wszystkich uczestników systemu środki finansowe na pokrycie sald ujemnych, a w przypadku wystąpienia sald dodatnich na rachunkach uczestników to na jego rachunek trafiają środki finansowe. W związku z tym, w ocenie Spółki to A., jako podmiot zapewniający koncentrację środków kilku uczestników struktury cash-poolingu oraz kompensowania przejściowych nadwyżek wykazywanych przez poszczególne podmioty z przejściowymi niedoborami zaistniałymi u innych podmiotów jest uprawnionym do uzyskania odsetek wypłacanych w ramach tej struktury. Tylko w wyniku działań A. i zebrania odpowiedniej ilości środków pieniężnych na własnym rachunku, jest możliwa realizacja przedmiotowej usługi i minimalizowanie kosztów kredytowania działalności podmiotów z grupy, w tym Spółki. A. jest bowiem ekonomicznym (faktycznym) właścicielem odsetek.

W związku z powyższym stwierdzić należy, iż 5% stawka podatku od odsetek wynikająca z przepisów polsko-niemieckiej umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, znajdzie zastosowanie jedynie w odniesieniu do całej kwoty odsetek, która jest należna A. jako ich rzeczywistego odbiorcy a środki finansowe pokrywające ujemne salda uczestników struktury pochodzą bezpośrednio od A.. Zastosowanie powyższej stawki wynikającej z przepisów polsko-niemieckiej umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku będzie oczywiście możliwe pod warunkiem uzyskania przez Wnioskodawcę ważnego certyfikatu rezydencji A.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z treścią art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r., Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) - dalej: ustawy, podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2 (podatnicy, niemający na terytorium RP siedziby lub zarządu), przychodów z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how), ustala się w wysokości 20% przychodów.

Przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska - art. 21 ust. 2 ustawy.

W myśl natomiast art. 26 ust. 1 ustawy, osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz w art. 22 ust. 1, są obowiązane, jako płatnicy, pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, w dniu dokonania wypłaty, zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.

Jak stanowi art. 11 ust. 1 i ust. 2 umowy miedzy Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku z 14 maja 2003 r. (Dz. U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90), odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i są wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Jednakże, takie odsetki mogą być także opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z prawem tego Państwa, ale jeżeli osoba uprawniona do odsetek ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, to podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 5 procent kwoty brutto tych odsetek. Właściwe organy Umawiających się Państw ustalą, w drodze wzajemnego porozumienia, sposób stosowania tego ograniczenia.

Należy przy tym zwrócić uwagę na tekst Modelowej Konwencji stanowiącej wzór umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania zawieranych przez Polskę, jak i brzmienie Komentarza do niej. Zostały one wypracowane w drodze konsensusu przez wszystkie państwa członkowskie OECD, które zobowiązały się tym samym do stosowania zawartych w nich postanowień. Modelowa Konwencja, jak i Komentarz do niej, nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa, natomiast stanowią wskazówkę, jak należy interpretować zapisy umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania.

Z Komentarza do Konwencji Modelowej OECD (Modelowa Konwencja w sprawie podatku od dochodu i majątku OECD - wersja skrócona, Kazimierz Bany, Warszawa, 2005) wynika, iż postanowienia umów (konwekcji) o unikaniu podwójnego opodatkowania w zakresie dotyczącym odsetek mają zastosowanie jedynie w przypadku, gdy to podmiot uzyskujący odsetki posiada status rzeczywistego odbiorcy ("beneficial owner"), czyli jest podmiotem, którego prawo do dysponowania otrzymaną płatnością nie ma wyłącznie formalnego charakteru.

Co do zasady, w sytuacji, gdy płatność dokonywana jest na rzecz pośrednika będącego rezydentem określonego państwa, który następnie przekazuje tę płatność ostatecznemu odbiorcy, państwo w którym powstaje dana płatność nie jest zobowiązane do zastosowania wobec tego pośrednika postanowień umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. Byłoby to bowiem sprzeczne z przedmiotem i celem Konwencji, gdyby państwo źródła przyznawało obniżkę lub zwolnienie od podatku tylko z tego powodu, że bezpośredni odbiorca dochodu ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim umawiającym się państwie.

Cash pooling jest formą zarządzania finansami stosowaną przez podmioty należące do jednej grupy kapitałowej (holdingu) lub podmioty powiązane ekonomicznie w inny sposób, która polega na koncentrowaniu środków z jednostkowych rachunków (sald) poszczególnych jednostek (rachunków uczestników) - na wspólnym rachunku grupy (rachunek główny, docelowy) i zarządzaniu zgromadzoną w ten sposób kwotą.

Prawo cywilne - w części zobowiązaniowej - nie zawiera przepisów odnoszących się do tego typu umów, stąd umowa cash poolingu pozostaje na gruncie polskiego prawa umowa nienazwaną. Mając natomiast na uwadze charakter i sposób funkcjonowania cash poolingu można stwierdzić, iż jest to transakcja zarządzania funduszami w grupie, której celem jest zapewnienie maksymalnych korzyści finansowych i minimalnych strat finansowych.

W związku z powyższym stwierdzić należy, iż 5% stawka podatku od odsetek wynikająca z przepisów polsko-niemieckiej umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, znajdzie zastosowanie jedynie w odniesieniu do podmiotów będących faktycznymi odbiorcami odsetek. Warunkiem zastosowania obniżonej stawki podatkowej jest bowiem, aby podmiot otrzymujący odsetki był ich właścicielem.

Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka przystąpiła do B. zawartej przez A. z siedzibą w Niemczech (bezpośredniego udziałowca Spółki) i B. z siedzibą w Paryżu. Przedmiotowa umowa reguluje zasady dokonywania konsolidacji środków finansowych z rachunków Spółki, A. i pozostałych uczestników założonej struktury (usługa cash-poolingu, struktura cash-poolingu). A. jest posiadaczem konta na którym dochodzi do centralizacji ujemnych i dodatnich sald na rachunkach bankowych wszystkich uczestników struktury.

Z powyższego nie wynika, jak twierdzi Spółka, iż właścicielem odsetek jest A.. Co prawda środki finansowe do poszczególnych spółek uczestniczących w systemie cash poolingu przekazywane są za pomocą jego rachunku, jednak sam fakt fizycznego przepływu środków pieniężnych pomiędzy rachunkami uczestników umowy cash poolingu i rachunkiem docelowym A. (pool leadera) nie powoduje, iż staje się on osobą uprawnioną. Pool leader jest jedynie ekonomicznym dysponentem odsetek, natomiast podmiotem uprawnionym (właścicielem należności odsetkowej) do odsetek pozostaje inny uczestnik umowy cash poolingu przekazujący nadwyżkę środków.

Należy zwrócić uwagę, iż fakt bycia rezydentem określonego państwa i otrzymania płatności nie jest wystarczającym warunkiem do skorzystania z postanowień umów o unikaniu podwójnego opodatkowania w sytuacji, gdy prawo do dysponowania dochodem ma ograniczony charakter. Oznacza to, iż postanowienia umów o unikaniu podwójnego opodatkowania mają zastosowanie do podmiotów będących faktycznymi odbiorcami odsetek.

Błędem jest utożsamianie, jak czyni to Spółka, właściciela odsetek wyłącznie z podmiotem dysponującym roszczeniem o ich wypłatę i posiadającym prawo do dysponowania nimi. Jak wcześniej wspomniano, status osoby uprawnionej przysługuje ekonomicznemu właścicielowi udostępnionego kapitału, (a nie ekonomicznemu dysponentowi samych odsetek).

Uprawnionym właścicielem może być podmiot posiadający prawo do kapitału, z tytułu którego udostępnienia należne będą odsetki, jak i prawo do gospodarowania tymi odsetkami, jako ich właściciel, a nie podmiot posiadający prawo tylko do dysponowania nimi.

Jak wskazuje sama Spółka, celem umowy o zarządzanie płynnością finansową jest optymalne zarządzanie własnymi środkami pieniężnymi. Dalej Spółka wskazuje, że saldo na Rachunku Głównym Spółki jest jednocześnie konsolidowane z saldami rachunków pozostałych uczestników struktury na rachunku posiadanym przez A. w B. Paryż.

W związku z powyższym stwierdzić należy, iż 5% stawka podatku od odsetek wynikająca z przepisów polsko -niemieckiej umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych, znajdzie zastosowanie jedynie w odniesieniu do podmiotów będących faktycznymi odbiorcami odsetek. Warunkiem zastosowania obniżonej stawki podatkowej jest bowiem, aby podmiot otrzymujący odsetki był ich właścicielem.

Pool leader będzie rzeczywistym odbiorcą odsetek (właścicielem) tylko w przypadku, gdy będzie spełniał warunki wynikające z umowy, tj. będzie mu przysługiwał, proporcjonalny do wielkości, salda na jego rachunku, udział w należności odsetkowej. Wtedy znajdzie zastosowanie art. 11 ust. 2 Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Republiką Federalną Niemiec. Wówczas Spółka będzie zobowiązana do pobrania podatku od wypłaconych odsetek z możliwością zastosowaniem obniżonej 5% stawki podatku określonej w Umowie (przy spełnieniu warunku określonego przepisem art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Ponieważ rola pool-leadera sprowadza się jedynie do zarządzającego całym systemem, otrzymywane przez A. środki pieniężne, podlegające następnie stosownej alokacji, nie będą stanowiły jego należności sensu stricto, gdyż jego funkcja w tym momencie sprowadza się do pośredniczenia w podziale tych środków.

Reasumując, skoro Spółka dokonuje wypłaty odsetek na rzecz A. z siedzibą w Niemczech, pełniącemu funkcję pool-leadera, który nie spełnia kryteriów klauzuli "beneficial owner", dla wypłaty odsetek pool-leaderowi nie znajdzie zastosowania obniżona 5% stawka podatku, o której mowa w art. 11 ust. 2 Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Republiką Federalną Niemiec. Spółka będzie mogła jednak zastosować w momencie wypłaty (art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych) zgodnie z postanowieniami art. 21 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, preferencyjną stawkę podatkową wynikającą z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania pomiędzy Polską, a państwem rezydencji podatkowej podmiotu uprawnionego, uzyskującego przychód z tytułu odsetek, a więc poszczególnych spółek z grupy, które biorą udział w systemie cash poolingu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego, w zakresie pytania oznaczonego numerem 2, uznaje się za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl