IPPB3/423-869/13-3/MC

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 17 października 2013 r. (data wpływu 22 października 2013 r.) uzupełnione pismem z dnia 15 stycznia 2014 r., o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie sposobu ustalenia kosztów uzyskania przychodów z tytułu sprzedaży wierzytelności - jest prawidłowe.

W dniu 22 października 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie sposobu ustalenia kosztów uzyskania przychodów z tytułu sprzedaży wierzytelności.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka S.A. (dalej: "Wnioskodawca") w ramach prowadzonej działalności nabywa różnego rodzaju wierzytelności, np. wierzytelności z tytułu faktur (dalej: "Wierzytelności"). Wnioskodawca opierając się na przesłankach biznesowych zamierza dokonać sprzedaży (odpłatnego zbycia) niektórych nabytych Wierzytelności do podmiotu powiązanego bądź do podmiotu niepowiązanego z Wnioskodawcą (dalej: "SPV"). Takie działanie ma na celu dywersyfikację ponoszonych ryzyk działalności operacyjnej oraz zmianę struktury pozycji bilansowych Wnioskodawcy.

Należna cena z tytułu sprzedaży Wierzytelności może zostać ustalona na dzień sprzedaży poniżej lub w wysokości wartości nominalnej Wierzytelności. Termin zapłaty ceny będzie determinowany momentem wyegzekwowania Wierzytelności przez SPV. Niemniej jednak przeniesienie prawa własności Wierzytelności nastąpi już w momencie zawarcia umowy sprzedaży.

W przypadku jednakże przyszłych zdarzeń i obiektywnych okoliczności, które wystąpią po transakcji sprzedaży (np. trudności w wyegzekwowaniu przez SPV Wierzytelności w okresie ustalonym w umowie sprzedaży przykładowo 2 lata) dopuszcza się możliwość zmiany umowy skutkującej np. redukcją ceny. Jednakże istotne jest, że żadna konkretna korekta ceny nie będzie ustalona w umowie sprzedaży; umowa będzie zawierała jedynie postanowienie o możliwości potencjalnych zmian do umowy, w tym również ceny sprzedaży, jeśli z obiektywnych przyczyn zaistniałych po podpisaniu umowy SPV nie będzie w stanie wywiązać się z zawartej umowy sprzedaży. Oznacza to, że takie zmiany mogą nigdy nie zostać wprowadzone.

Wnioskodawca otrzymał interpretację indywidualną prawa podatkowego (sygn. IPPB3/423- 506/13-2/GJ), zgodnie z którą na moment sprzedaży Wierzytelności B. winien rozpoznać przychód podatkowy w wysokości ceny należnej z tytułu sprzedaży Wierzytelności. Wyprzedzając skutki potencjalnych zdarzeń zachodzących w działalności Wnioskodawcy, Wnioskodawca chciałby wiedzieć jakie skutki podatkowe w przyszłości wywołają opisane przez niego zdarzenia.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy kosztem uzyskania przychodów będzie wartość historyczna "wydatków" poniesionych na nabycie wierzytelności, niezaliczonych uprzednio do kosztów uzyskania przychodów, z uwzględnieniem art. 16 ust. 1 pkt 39 Ustawy CIT.

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do ustalenia kosztów uzyskania przychodów z tytułu odpłatnego zbycia Wierzytelności zastosowanie znajdą przepisy ogólne. tj. art. 15 ust. 1 ust. ustawy CIT. W konsekwencji w momencie odpłatnego zbycie Wierzytelności kosztem uzyskania przychodów będzie wartość historyczna "wydatków" poniesionych na nabycie wierzytelności niezaliczonych wcześniej do kosztów uzyskania przychodów, z uwzględnieniem art. 16 ust. 1 pkt 39 ustawy CIT.

W tym przypadku wydatki na nabycie wierzytelności są proste do ustalenia, gdyż wynikają one z zawartych przecz Wnioskodawcę transakcji nabycia Wierzytelności. Należy mieć jednakże na uwadze ograniczenie wynikające z art. 16 ust. 1 pkt 39 ustawy CIT, zgodnie z którym nie zalicza się do kosztów uzyskania przychodów strat z tytułu odpłatnego zbycia wierzytelności (za wyjątkiem tych wierzytelności, które były zarachowane jako przychod należny). Tym samym, Wnioskodawca będzie miał prawo do zaliczenia wydatków na nabycie Wierzytelności do kosztów uzyskania przychodów, ale tylko do wysokości przychodu uzyskanego ze zbycia wierzytelności.Potwierdzeniem zaprezentowanego podejścia mogą być liczne interpretacje organów podatkowych, np interpretacja indywidualna Dyrektora izby Skarbowej w Poznaniu r dnia 8 grudnia 2011 r. (sygn ILPB4/423-385/11-4/MC), który stwierdził, iż "w momencie zbycia wierzytelności do kosztów uzyskania przychodów Spółka może zaliczyć wydatki poniesione na ich nabycie, jednakże mając na względzie ograniczenie wynikające z cyt. art. 16 ust. 1 pkt 39 ww. ustawy, tylko do wysokości przychodu, uzyskanego z tytułu zbycia wierzytelności". Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku sprzedaży Wierzytelności kosztem uzyskania przychodów będzie wartość historyczna "wydatków" poniesionych na nabycie wierzytelności, do wysokości przychodu uzyskanego ze zbycia tych Wierzytelności.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej przez Spółkę oceny swego stanowiska.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.