IPPB3/423-771/13-2/EŻ

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 17 grudnia 2013 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB3/423-771/13-2/EŻ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 25 września 2013 r. (data wpływu 27 września 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącego podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 września 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczący podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie dotyczącym zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na nabycie palet.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka S.A. (dalej: Wnioskodawca, Spółka) prowadzi działalność gospodarczą polegającą na udostępnianiu do odpłatnego używania palet (określanych również jako europalety) służących do transportu towarów. Wnioskodawca zawiera ze swoimi klientami (dalej: Dostawcy) umowy, na podstawie których zobowiązuje się udostępnić Dostawcy do używania określoną liczbę palet przez oznaczony czas. Wnioskodawca rezerwuje na potrzeby Dostawcy określoną liczbę palet, a następnie, zgodnie z zapotrzebowaniem przekazywanym przez Dostawcę, dostarcza palety do wskazanego miejsca (np. zakładu produkcyjnego Dostawcy). Dostawca zapełnia palety własnymi towarami, po czym są one transportowane do klientów danego Dostawcy, najczęściej punktów sprzedaży (hurtowej lub detalicznej), dalej: Sieci handlowe. Po uwolnieniu palet ze znajdujących się na nich towarów Wnioskodawca odbiera puste palety z miejsca ich aktualnego pobytu (np. z magazynu Sieci handlowej, od klienta Dostawcy), dokonuje oceny ich stanu oraz przeprowadza ewentualne naprawy, po czym palety są ponownie przekazywane Dostawcom.

Wnioskodawca podkreśla także, że z uwagi na wielką liczbę obsługiwanych palet oraz przyjęty model biznesowy prowadzonej działalności w ramach świadczonej usługi udostępnienia palet, Wnioskodawca w rozliczeniach z Dostawcami prowadzi wyłącznie ewidencję ilościową udostępnionych i odebranych palet, co wyklucza indywidualną identyfikację poszczególnych palet. Oznacza to, że Wnioskodawca udostępnia Dostawcy np 10.000 palet, a Dostawca zobowiązany jest zwrócić również 10.000 (z uwzględnieniem odpisów na utracone i zlikwidowane palety, o czym poniżej) palet tego samego rodzaju, ale nie muszą być to te same palety, które zostały mu udostępnione.

Warunki dostawy towarów oraz rozliczenia obowiązku zwrotu palet, na których zostały dostarczone te towary, regulują umowy zawierane przez Dostawców z Sieciami handlowymi. Wnioskodawca nie ma wpływu na treść tych umów. Powszechnie stosowaną przez Sieci handlowe praktyką, jest zastrzeganie w umowach zawieranych z Dostawcami klauzuli dotyczącej odpisów zwracanych palet (sensem gospodarczym takiej klauzuli jest zabezpieczenie Sieci handlowej na wypadek naturalnego zużycia palet w czasie użytkowania, przypadkowej utraty lub zniszczenia na skutek działania czynników zewnętrznych itp. oraz uproszczenie rozliczeń z Dostawcami). Na tej podstawie Sieć handlowa ma możliwość niedokonania zwrotu określonej (najczęściej w%) liczby palet, na których znajdowały się dostarczone przez Dostawców towary, bez potrzeby każdorazowego udokumentowania okoliczności zniszczenia lub utraty palety.

W umowach zawieranych przez Wnioskodawcę z Dostawcami, Wnioskodawca przejmuje na siebie ryzyko utraty palet w związku z odpisami dokonanymi przez Sieci handlowe. Przejęcie wskazanego ryzyka stanowi istotny z biznesowego punktu widzenia element usługi udostępnienia palet świadczonej przez Wnioskodawcę.

W celu prawidłowego wykonania usług udostępnienia palet, Wnioskodawca nabywa w ciągu roku znaczną liczbę palet od ich producentów, sprzedawców oraz od samych Dostawców. Udostępniane palety stanowią przez cały czas własność Wnioskodawcy. Planowany okres użytkowania pojedynczej palety jest dłuższy niż jeden rok. Jednostkowa cena zakupu palety jest zmienna i zależy od aktualnych warunków rynkowych oraz stanu palety (nowa/używana) i w ostatnich latach mieściła się przeciętnie w przedziale ok. 15-25 zł za sztukę, w żadnym jednak przypadku nie przekracza 3.500 zł.

Wnioskodawca w ujęciu bilansowym traktuje nabywane palety jako towary handlowe (opakowania zwrotne) co oznacza w szczególności, że nie zalicza wydatków na nabycie palet do kosztów bilansowych w momencie ich poniesienia, ale dopiero w momencie utraty i likwidacji nabytych palet albo ich sprzedaży.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

1. W jaki sposób Wnioskodawca powinien rozliczyć wydatki na nabycie palet w kosztach uzyskania przychodów.

2. Czy utrata palet stanowiących własność Wnioskodawcy w związku z odpisami dokonywanymi przez sieci handlowe stanowi zdarzenie mające wpływ na rozliczenia podatkowe Wnioskodawcy z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych.

Stanowisko Wnioskodawcy

Ad. 1.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 Ustawy CIT kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tej Ustawy. Z powyższego wynika, że kosztem może być każdy wydatek o ile wykazuje on związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, polegający na tym, że poniesiony wydatek powiązać można z osiąganymi przychodami (koszty bezpośrednie, o których mowa w art. 15 ust. 4 Ustawy CIT i pośrednie, których dotyczą przepisy art. 15 ust. 4d Ustawy CIT), jak również koszty których poniesienie ukierunkowane było na osiągnięcie przychodów, nawet jeżeli przychód faktycznie nie został osiągnięty (poniesione "w celu" uzyskania przychodów) oraz koszty dotyczące samego źródła przychodów (np. ogółu prowadzonej działalności gospodarczej) o ile służą jego zachowaniu lub zabezpieczeniu. Związek kosztów z przychodami lub źródłem przychodów oceniać należy z uwzględnieniem zasad racjonalnej gospodarki, ekonomicznej efektywności oraz celu w jakim poniesiony został dany wydatek.

Jak zostało to wskazane w opisie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) nabywanie przez Wnioskodawcę palet, stanowiących następnie przedmiot udostępnienia do odpłatnego używania na rzecz Dostawców, stanowi konieczny warunek dla możliwości osiągnięcia przez Wnioskodawcę przychodów z prowadzonej działalności. Nabycie palet bez wątpienia związane jest zatem z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą, a palety wykorzystywane są w prowadzeniu tej działalności, Wydatki ponoszone na nabycie palet spełniają zatem warunki do uznania ich za koszty uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 Ustaw CIT.

Mając na uwadze, że nabywane palety stanowią przez cały okres oddania do odpłatnego używania własność Wnioskodawcy, planowany okres użyłkowania pojedynczej palety przekracza rok, ale wartość jednostkowa w cenie zakupu nie przekracza 3.500 zł (przeciętnie wynosiła w ostatnich latach ok. 15-25 zł), w ocenie Wnioskodawcy w odniesieniu do palet nabywanych w celu przekazania do odpłatnego używania zastosowanie znajduje przepis art. 16d ust. 1 Ustawy CIT. tj. Wnioskodawca może nie dokonywać odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej nabywanych palet, ale powinien w takim przypadku zaliczać wydatki poniesione na ich nabycie do kosztów uzyskania przychodów w miesiącu oddania ich do używania. Wnioskodawca uważa również, że w takim przypadku nie ma obowiązku ujawnienia nabytych palet w prowadzonej ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych.

Wnioskodawca wskazuje, że stanowisko zgodne z wyrażonym powyżej wynika z treści interpretacjach indywidualnych wydanych przez Dyrektura Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 29 grudnia 2010 r. nr ILPB3/423-799/10-2/KS i nr ILPB3/423-799/10-3/KS. w której stwierdzono w szczególności "w świetle powyższego, należy stwierdzić, iż Spółce będzie przysługiwało prawo zaliczenia jednorazowo do kosztów podatkowych wydatków na nabycia palet spełniających definicję środka trwałego, których wartość początkowa jest niższa lub równa 3500 zł w miesiącu oddania ich do używania". Z kolei odnosząc się do kwestii możliwości uznania zbioru palet za zbiorczy środek trwały organ podatkowy uznał w powołanej interpretacji, że: "Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawierają definicji "zbiorczy środek trwały" ani nie dopuszczają możliwości dokonywania od "zbiorczego środka trwałego" odpisów amortyzacyjnych. Powyższe znajduje uzasadnienie w treści przytoczonego wcześniej art. 16f ust. 3 oraz art. 16h ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w których to przepisach ustawodawca wskazał na wartość początkową środka trwałego".

W ocenie Wnioskodawcy, bez znaczenia dla rozliczenia ponoszonych wydatków na zakup palet w podatkowych kosztach uzyskania przychodów pozostaje sposób ich bilansowego ujęcia jako towarów. Podejście powyższe wynika z rekomendacji zaleceń udzielonych Wnioskodawcy przez biegłego rewidenta badającego sprawozdanie finansowe. Mając na uwadze zasadę autonomiczności regulacji podatkowych wobec innych dziedzin prawa, w szczególności ustawy o rachunkowości i międzynarodowych standardów rachunkowości, zdaniem Wnioskodawcy istnienie wskazanej rozbieżności mającej uzasadnienie w treści obowiązujących przepisów Ustawy CIT jest uzasadnione.

Ad. 2.

Wnioskodawca podkreśla że istotnym elementem świadczonej przez Wnioskodawcę usługi jest przejęcie ryzyka utraty części udostępnionych palet na skutek odpisów dokonywanych przez Sieci handlowe w umowach zawieranych z Dostawcami. Wyrażenie przez Wnioskodawcę zgody na to, iż część udostępnionych palet nie zostanie Wnioskodawcy zwrócona stanowi zatem naturalną i niedającą się uniknąć konsekwencję prowadzonej działalności, Wnioskodawca nie ma bowiem wpływu na wysokość odpisów palet stosowanych przez Sieci handlowe, do których Dostawcy dostarczają swoje towary na paletach udostępnionych przez Wnioskodawcę, zaś powszechną praktyką rynkową jest dokonywanie takich odpisów przez Sieci handlowe w celu uproszczenia zasad rozliczania zwrotu palet zniszczonych w toku normalnego zużycia lub utraconych w innych okolicznościach.

Wnioskodawca stoi zatem na stanowisku, że wartość utraconych palet, niezwróconych przez Dostawców z uwagi na odpisy dokonane przez Sieci handlowe, pozostaje bez wpływu na wysokość kosztów uzyskania przychodów poniesionych z tytułu nabycia palet i zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów w miesiącu oddania ich do używania, stosownie do art. 15 ust. 1 w związku z art. 16d ust. 1 Ustawy CIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, w tym zakresie odstąpiono od uzasadnienia prawnego oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr z 2012 poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl