IPPB3/423-684/10-2/AG - Konsekwencje podatkowe zbycia weksla przez bank.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 8 października 2010 r. (data wpływu 13 października 2010 r.) w sprawie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie konsekwencji podatkowych zbycia weksli - jest prawidłowe.

W dniu 13 października 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczący podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie konsekwencji podatkowych zbycia weksli.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca (Bank) przyjmuje do dyskonta weksle wystawiane przez przedsiębiorców (krajowych i zagranicznych). Dyskonto weksla polega na zakupie przez Bank weksla przed terminem jego płatności po cenie pomniejszonej o ustaloną kwotę (dyskonto).

W praktyce zdarzają się przypadki, iż Bank decyduje się na zbycie weksla przed terminem jego płatności lub weksle nie zostają w terminie wykupione przez wystawców lub awalistów (poręczycieli wekslowych) w związku z ich niewypłacalnością. Zatem w takich sytuacjach Bank oprócz dochodzenia należności z tytułu wystawionych weksli może również je sprzedawać (czy też zbywać odpłatnie w inny sposób, w szczególności przenosić w drodze indosu) na inne podmioty w zamian za cenę odzwierciedlającą aktualną wartość rynkową należności wekslowej. Takie rozwiązanie może być uzasadnione ekonomicznie, jeśli dochodzenie praw z weksla wiązałoby "się z dodatkowymi kosztami, w szczególności uwzględniając okoliczność, iż wystawca weksla lub awalista jest niewypłacalny (konieczność poniesienia kosztów związanych z procesem sądowym lub uczestnictwem w postępowaniach zwianych z niewypłacalnością koszty usług prawnych z tym związane itp).

W związku z wyżej opisanymi zdarzeniem przyszłym Spółka zadała następujące pytanie:

Czy w razie indosowania weksla na inny podmiot (lub zbycia praw z weksla w inny sposób) Wnioskodawca (Bank) powinien ująć w podstawie opodatkowania różnicę między ceną otrzymaną od indosatariusza (nabywcy weksla) odzwierciedlającą wartość rynkową zgodnie z art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (przychód) a wydatkami poniesionymi przez Bank w związku z przyjęciem takiego weksla do dyskonta przez Bank (koszt uzyskania przychodów).

Stanowisko wnioskodawcy.

Wnioskodawca (Bank) stoi na stanowisku, iż w razie indosowania weksla na inny podmiot (lub zbycia praw z weksla w inny sposób) Bank powinien ująć w podstawie opodatkowania różnicę między ceną otrzymaną od indosatariusza (nabywcy weksla) odzwierciedlającą wartość rynkową zgodnie z art. 14 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) (przychód) a wydatkami poniesionymi przez Bank w związku z przyjęciem takiego weksla do dyskonta przez Bank (koszt uzyskania przychodów).

Weksle są papierami wartościowymi. Zatem koszty i przychody związane z obrotem wekslowym, polegającym na skupowaniu weksli i ich dalszym zbywaniu, należy oceniać zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (ustawy p.d.o.p.) odnoszącymi się do papierów wartościowych.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy p.d.o.p. kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Natomiast zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy p.d.o.p. "nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na objęcie lub nabycie udziałów albo wkładów w spółdzielni, udziałów albo akcji w spółce oraz innych papierów wartościowych, (...) wydatki takie są jednak kosztem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia tych wkładów, udziałów, akcji oraz innych papierow wartościowych, (...).

Zatem w związku z tym, ze Bank w opisanym stanie faktycznym opiera swoje prawa wyłączenie na wekslu jako papierze wartościowym, skutki podatkowe obrotu wekslem należy określić w oparciu o wyżej przytoczone przepisy ustawy p.d.o.p. dotyczące obrotu papierami wartościowymi, i w konsekwencji w razie zbycia praw z weksla Bank powinien ująć w podstawie opodatkowania różnicę między ceną otrzymaną od indosatariusza (nabywcy weksla) odzwierciedlającą wartość rynkową zgodnie z art. 14 ustawy p.d.o.p. (przychód), a wydatkami poniesionymi przez Bank w związku z przyjęciem takiego weksla do dyskonta przez Bank (koszt uzyskania przychodów).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.