IPPB3/423-665/14-2/PK1

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 25 czerwca 2014 r. (data wpływu: 30 czerwca 2014 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu dokonywania odpisów amortyzacyjnych od praw ochronnych udzielonych na znaki towarowe, które na etapie składania niniejszego wniosku znajdują się w procedurze rejestracji w Urzędzie Patentowym RP/OHIM - jest prawidłowe.

W dniu 30 czerwca 2014 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu dokonywania odpisów amortyzacyjnych od praw ochronnych udzielonych na znaki towarowe, które na etapie składania niniejszego wniosku znajdują się w procedurze rejestracji w Urzędzie Patentowym RP/OHIM.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: "Wnioskodawca") w ramach prowadzonej działalności gospodarczej świadczy usługi telekomunikacyjne, głównie w zakresie telefonii komórkowej oraz usługi dostępu do sieci Internet. Wnioskodawca ma siedzibę w Polsce i jest polskim rezydentem podatkowym, opodatkowanym w Polsce od całości swoich dochodów. Wnioskodawca jest komandytariuszem spółki komandytowej z siedzibą w Polsce - X. Sp. z o.o. Sp.k. (dalej: "Spółka komandytowa").

W ramach urnowy sprzedaży Spółka komandytowa nabyła zbiór wartości niematerialnych i prawnych, w tym w szczególności prawa ze zgłoszenia znaków towarowych (dalej: "Prawa").

W stosunku do znaków towarowych objętych Prawami trwa jeszcze procedura rejestracyjna w Urzędzie Patentowym Rzeczpospolitej Polskiej (dalej: "Urząd Patentowy RP") lub w Urzędzie Harmonizacji Rynku Wewnętrznego (Office for Harmonization in the Internal Market, dalej: "OHIM"), tj. proces uzyskiwania praw ochronnych na znaki towarowe.

W przeważającej większości Prawa dotyczą znaków towarowych zgłoszonych do rejestracji w Urzędzie Patentowym RP - w takiej sytuacji zbywcy przysługiwały na dzień sprzedaży prawa ze zgłoszenia w rozumieniu ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 1410; dalej: "PWP"). Natomiast, część z Praw dotyczy znaków towarowych zgłoszonych do rejestracji w OHIM - w takiej sytuacji zbywcy przysługiwały prawa ze zgłoszenia wspólnotowego znaku towarowego w rozumieniu Rozporządzenia Rady (WE) nr 207/2009 z dnia 26 lutego 2009 r. w sprawie wspólnotowego znaku towarowego (Dz. U.UE.L 78 z 24.03.2009, s. 1; dalej: "Rozporządzenie").

Cena nabycia Praw jest równa ich wartości rynkowej - została ustalona na podstawie wyceny dokonanej przez profesjonalnego i niezależnego rzeczoznawcę.

Wnioskodawca pragnie podkreślić, że:

* Prawa zostały nabyte przez Spółkę komandytową;

* Prawa i prawa ochronne, które zostaną udzielone na podstawie Praw, będą nadawać się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania;

* Przewidywany okres używania Praw i praw ochronnych, które zostaną udzielone na podstawie Praw, będzie dłuższy niż rok;

* Prawa i prawa ochronne, które zostaną udzielone na podstawie Praw, będą wykorzystywane w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy licencyjnej, umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1 ustawy o CIT.

Spółka komandytowa, jako nowy uprawniony ze zgłoszeń, kontynuuje (zainicjowany przez zbywcę) proces rejestracji w zakresie nabytych w drodze ww. transakcji Praw.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

1. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym Spółka komandytowa, będzie uprawniona do ujęcia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych praw ochronnych udzielonych na znaki towarowe objęte obecnie Prawami (tekst jedn.: znaki towarowe, które aktualnie znajdują się w procedurze rejestracji w Urzędzie Patentowym RP / OHIM), w miesiącu, w którym znaki towarowe zostaną zarejestrowane, tzn. wydana zostanie decyzja Urzędu Patentowego RP (lub inne równoważne orzeczenie w przypadku OHIM) o udzieleniu Spółce komandytowej prawa ochronnego na znak towarowy, a w konsekwencji, Wnioskodawca będzie uprawniony do zaliczania do kosztów uzyskania przychodów kosztów z tytułu podatkowych odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od wartości początkowej ww. praw ochronnych na znaki towarowe - proporcjonalnie do posiadanego prawa do udziału w zysku Spółki komandytowej - począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym ww. prawa ochronne na znaki towarowe objęte obecnie Prawami zostaną wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

2. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym, w przypadku odpowiedzi negatywnej na pytanie nr 1, zgodnie z treścią art. 15 ust. 4d ustawy o CIT wydatki na nabycie Praw będą stanowiły koszty uzyskania przychodów inne niż bezpośrednio związane z przychodami i w konsekwencji, powinny zostać ujęte jako koszty uzyskania przychodów u Wnioskodawcy (proporcjonalnie do posiadanego prawa do udziału w zysku Spółki komandytowej) zgodnie z normą art. 15 ust. 4e ustawy o CIT, tj. w momencie ich poniesienia rozumianym jako data ujęcia w księgach Spółki komandytowej zobowiązania do zapłaty ceny nabycia Praw.

Zdaniem Wnioskodawcy, (ad1) Spółka komandytowa będzie uprawniona do ujęcia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych praw ochronnych udzielonych na znaki towarowe objęte obecnie Prawami (tekst jedn.: znaki towarowe, które aktualnie znajdują się w procedurze rejestracji w Urzędzie Patentowym RP / OHIM), w miesiącu, w którym znaki towarowe zostaną zarejestrowane, tzn. wydana zostanie decyzja Urzędu Patentowego RP (lub inne równoważne orzeczenie w przypadku OHIM) o udzieleniu Spółce komandytowej prawa ochronnego na znak towarowy, a w konsekwencji, Wnioskodawca będzie uprawniony do zaliczania do kosztów uzyskania przychodów kosztów z tytułu podatkowych odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od wartości początkowej ww. praw ochronnych na znaki towarowe - proporcjonalnie do posiadanego prawa do udziału w zysku Spółki komandytowej - począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym ww. prawa ochronne na znaki towarowe objęte obecnie Prawami zostaną wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

1.

Generalnie w myśl art. 16b ust. 1 ustawy o CIT amortyzacji podlegają nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania:

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1 ustawy o CIT jako wartości niematerialne i prawne.

Z powyższego wynika, iż wartość niematerialną i prawną dla celów podatkowych stanowi m.in. prawo do znaku towarowego określone w PWP pod warunkiem, że:

Natomiast, zgodnie z art. 16h ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, co do zasady, odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych dokonuje się począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym wprowadzono je do ewidencji.

2.

Zgodnie z treścią art. 153 ust. 1 PWP przez uzyskanie prawa ochronnego na znak towarowy nabywa się prawo wyłącznego używania znaku towarowego w sposób zarobkowy lub zawodowy na całym obszarze Rzeczypospolitej Polskiej. W świetle art. 147 ust. 1 PWP Urząd Patentowy RP wydaje decyzję o udzieleniu prawa ochronnego na znak towarowy.

Zgodnie natomiast z art. 9 ust. 1 Rozporządzenia, wspólnotowy znak towarowy przyznaje właścicielowi wyłączne prawa do tego znaku. W świetle art. 6 Rozporządzenia, wspólnotowy znak towarowy uzyskuje się poprzez rejestrację w OHIM.

Należy przy tym podkreślić, że dla potrzeb 16b ust. 1 pkt 6 ustawy o CIT, wspólnotowe znaki towarowe uzyskane poprzez rejestrację w OHIM powinny być traktowane analogicznie jak prawa ochronne do znaków towarowych zarejestrowanych w Urzędzie Patentowym RP.

3.

W praktyce uznaje się, że prawami, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 6 ustawy o CIT są prawa ochronne na znaki towarowe (tekst jedn.: prawa do zarejestrowanego znaku towarowego), co znajduje poparcie m.in. w utrwalonej linii orzeczniczej sądów administracyjnych. Zgodnie natomiast z praktyką organów podatkowych, przedmiotem amortyzacji podatkowej w świetle art. 16b ust. 1 pkt 6 ustawy o CIT nie może być znak towarowy, na który nie zostało udzielone prawo ochronne. Przymiotu tego pozbawione jest także prawo ze zgłoszenia, tj. prawo do znaku towarowego zgłoszonego, lecz jeszcze niezarejestrowanego. Dopiero bowiem po dokonaniu rejestracji przez właściwy organ, a tym samym nabyciu prawa podmiotowego o charakterze bezwzględnym do znaku towarowego, możliwe jest wprowadzenie go do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, a następnie amortyzowanie dla celów podatkowych. W konsekwencji, należy uznać, że w przypadku nabycia praw ze zgłoszenia znaków towarowych (np. w ramach umowy sprzedaży), dopiero z momentem udzielenia praw ochronnych na znaki objęte zgłoszeniem, możliwe jest zakwalifikowanie ww. praw ochronnych na znaki towarowe jako wartości niematerialnych i prawnych dla celów CIT oraz rozpoczęcie dokonywania podatkowych odpisów amortyzacyjnych od miesiąca następującego po miesiącu wprowadzenia ich do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych.

Przedstawione powyżej stanowisko znajduje potwierdzenie także w orzecznictwie sądów administracyjnych.

Przykładowo, w wyroku NSA z dnia 30 stycznia 2014 r. sygn. akt II FSK 400/12 wskazano, że: "(...) należy uznać za prawidłowe stanowisko Spółki wskazująca, że będzie ona uprawniona do dokonywania odpisów amortyzacyjnych od wartości praw do znaku towarowego począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym składnik majątku wprowadzony zostanie do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych prowadzonej przez Spółkę. Jednakże z uwagi na to, że do momentu wydania decyzji o przyznaniu praw ochronnych na znak towarowy, prawa do znaku nie mogą stanowić wartości niematerialnej i prawnej na gruncie ad. 16b ust. 1 pkt 6 u.p.d.o.p., w praktyce wprowadzenie tego składnika majątku do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych powinno nastąpić najwcześniej w miesiącu, w którym wydana została decyzja o udzieleniu Spółce praw ochronnych na przedmiotowo znaki towarowe."

4.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny, Wnioskodawca stoi stanowisku, iż po wydaniu przez stosowny organ decyzji o rejestracji znaków towarowych objętych Prawami nabytymi przez Spółkę komandytową, tj. udzieleniu praw ochronnych na zgłoszone znaki towarowe, spełnione zostaną wszystkie przesłanki wskazane w treści art. 16 ust. I pkt 6 ustawy o CIT, a w konsekwencji, Spółka komandytowa będzie uprawniona do ujęcia tych praw w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych jako wartości niematerialne i prawne w miesiącu udzielenia ww. praw przez stosowny organ oraz będzie uprawniona do rozpoczęcia amortyzacji podatkowej przedmiotowych praw od miesiąca następującego po miesiącu wprowadzenia ich do ewidencji.

Przedstawione stanowisko znajduje potwierdzenie w ugruntowanej linii orzeczniczej sądów administracyjnych, która została zaprezentowana m.in, w następujących orzeczeniach:

* wyrok NSA z dnia 30 stycznia 2014 r. sygn. akt II FSK 400/12,

* wyrok NSA z dnia 8 października 2013 r. sygn. akt II FSK 2812/11,

* wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 25 października 2012 r. I SA/Rz 755/12,

* wyrok WSA w Gliwicach z dnia 13 września 2012 r. sygn. akt I SA/Gl 1021/11,

* wyrok WSA w Gliwicach z dnia 13 września 2012 r. sygn. akt I SA/G11020/11.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje również potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych wydawanych przez tutejszy Organ, w tym np. w:

* interpretacji indywidualnej z dnia 25 października 2013 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, sygn. IPPB3/423-564/13-2/PK1,

* interpretacji indywidualnej z dnia 14 maja 2012 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, sygn. IPPB3/423-113/12-2/PK1,

5.

Należy wskazać, że na gruncie przepisów ustawy o CIT spółki komandytowe (tekst jedn.: spółki osobowe nie posiadające osobowości prawnej) nie są podatnikami podatku dochodowego. W takim przypadku podatnikami w zakresie dochodów uzyskiwanych z działalności prowadzonej przez spółki komandytowe są odpowiednio wspólnicy tych spółek.

Zgodnie bowiem z treścią art. 5 ust. 1 ustawy o CIT przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych łączy się z przychodami każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego prawa do udziału w zysku (udziału). W przypadku braku dowodu przeciwnego przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. Jednocześnie, zgodnie z treścią art. 5 ust. 2 ustawy o CIT, wskazane powyżej zasady stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, zwolnień i ulg podatkowych oraz obniżenia dochodu, podstawy opodatkowania lub podatku.

W związku z powyższym, wykazywane przez Spółkę komandytową m.in. przychody i koszty uzyskania przychodów będą podlegać łączeniu z przychodami i kosztami uzyskania przychodów Wnioskodawcy proporcjonalnie do posiadanego przez niego prawa do udziału w zysku (udziału) w Spółce komandytowej. W konsekwencji, także koszty z tytułu podatkowych odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od wartości początkowej ww. praw ochronnych będą podlegać łączeniu z kosztami podatkowymi Wnioskodawcy proporcjonalnie do posiadanego prawa do udziału w zysku (udziału) w Spółce komandytowej.

6.

Reasumując, mając na uwadze przedstawioną powyżej argumentację znajdującą potwierdzenie w orzecznictwie sądów administracyjnych oraz aktualnych interpretacjach indywidualnych nie powinno budzić wątpliwości, że Spółka komandytowa będzie uprawniona do ujęcia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych praw ochronnych udzielonych na znaki towarowe objęte obecnie Prawami (tekst jedn.: znaki towarowe, które aktualnie znajdują się w procedurze rejestracji w Urzędzie Patentowym RP / OHIM), w miesiącu, w którym znaki towarowe zostaną zarejestrowane, tzn. wydana zostanie decyzja Urzędu Patentowego RP (lub inne równoważne orzeczenie w przypadku OHIM) o udzieleniu Spółce komandytowej prawa ochronnego na znak towarowy, a w konsekwencji, Wnioskodawca będzie uprawniony do zaliczania do kosztów uzyskania przychodów kosztów z tytułu podatkowych odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od wartości początkowej ww. praw ochronnych na znaki towarowe - proporcjonalnie do posiadanego prawa do udziału w zysku Spółki komandytowej - począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym ww. prawa ochronne na znaki towarowe objęte obecnie Prawami zostaną wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku odpowiedzi negatywnej na pytanie nr 1, zgodnie z treścią art. 15 ust. 4d ustawy o CIT, wydatki na nabycie Praw będą stanowiły koszty uzyskania przychodów inne niż bezpośrednio związane z przychodami i w konsekwencji, powinny zostać ujęte jako koszty uzyskania przychodów u Wnioskodawcy (proporcjonalnie do posiadanego prawa do udziału w zysku Spółki komandytowej) zgodnie z normą art. 15 ust. 4e ustawy o CIT, tj. w momencie ich poniesienia, rozumianym jako data ujęcia w księgach Spółki komandytowej zobowiązania do zapłaty ceny nabycia Praw.

1.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia ich źródła, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

W świetle powyższego, a także ugruntowanej praktyki organów podatkowych oraz doktryny prawa podatkowego, za koszty uzyskania przychodów uważa się wyłącznie wydatki, które: (i) zostały faktycznie poniesione przez podatnika z jego zasobów majątkowych, (ii) mają definitywny charakter, (iii) pozostają w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą, (iv) ich poniesienie ma na celu osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów, (v) nie wchodzą w zakres katalogu z art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, oraz (vi) zostały odpowiednio udokumentowane.

Zgodnie zaś z normą art. 15 ust. 4d ustawy o CIT, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącanie w dacie ich poniesienia. Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji, gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

W związku z powyższym, w przypadku tzw. kosztów pośrednich momentem, w którym dochodzi do zaliczenia danego wydatku do kosztów uzyskania przychodów jest dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych podatnika.

3.

Wnioskodawca pragnie wskazać, iż w przypadku uznania przez tutejszy organ, że prawa ochronne znaki towarowe udzielone Spółce komandytowej na podstawie Praw nabytych od zbywcy nie stanowią dla Spółki komandytowej wartości niematerialnych i prawnych, wówczas koszty poniesione na ich nabycie nie będą mogły zostać rozliczone dla celów podatkowych poprzez odpisy amortyzacyjne. W świetle powyższego, biorąc pod uwagę, że koszty nabycia Praw: (i) zostały faktycznie poniesione z zasobów majątkowych Spółki komandytowej, (ii) mają definitywny charakter, (iii) pozostają w związku z prowadzoną przez Spółkę w komandytową działalnością gospodarczą, (iv) ich poniesienie ma na celu osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów, (v) nie wchodzą w zakres katalogu z art. 16 ust. 1 ustawy; o CIT, oraz (vi) zostaną odpowiednio udokumentowane - powinny stanowić koszty uzyskania przychodów na zasadach ogólnych.

W konsekwencji, biorąc dodatkowo pod uwagę, że nie będzie możliwe bezpośrednie przypisanie określonych przychodów odpowiadających wprost poniesionym kosztom, oraz fakt, że powyższe koszty:

* zostały poniesione w celu umożliwienia Spółce komandytowej wykorzystywania znaków towarowych wprowadzonej działalności gospodarczej - przy czym, korzystanie ze znaków towarowych wiąże się z całokształtem działalności Spółki komandytowej,

* mają jednorazowy charakter - Spółka komandytowa poniosła je w celu nabycia Praw,

* dotyczą nieokreślonego przedziału czasu - Spółka komandytowa nie jest ograniczona w zakresie wykorzystywania ww. praw w czasie,

należy uznać, że wydatki na nabycie Praw, w okolicznościach wskazanych powyżej, stanowią zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o CIT tzw. koszty pośrednie, potrącalne zgodnie z art. 15 ust. 4e ustawy o CIT w dacie ich poniesienia, tj. w dniu, na który ujęto przedmiotowe wydatki w księgach rachunkowych. W przedmiotowym stanie faktycznym, będzie to dzień ujęcia w księgach Spółki komandytowej zobowiązania do zapłaty ceny nabycia Praw.

Mając na uwadze powyższe, w przypadku odpowiedzi negatywnej na pytanie nr 1, zgodnie z treścią art. 15 ust. 4d ustawy o CIT, wydatki na nabycie Praw będą stanowiły koszty uzyskania przychodów inne niż bezpośrednio związane z przychodami i w konsekwencji, powinny zostać ujęte jako koszty uzyskania przychodów u Wnioskodawcy (proporcjonalnie do posiadanego prawa do udziału w zysku Spółki komandytowej) zgodnie z normą art. 15 ust. 4e ustawy o CIT, tj. w momencie ich poniesienia, rozumianym jako data ujęcia w księgach Spółki komandytowej zobowiązania do zapłaty ceny nabycia Praw.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie pytania pierwszego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Organ interpretacyjny, podkreśla, iż uznanie za prawidłowe stanowiska przedstawionego w ramach pytania pierwszego, powoduje, iż organ nie odniósł się w niniejszym rozstrzygnięciu do stanowiska wskazanego w odniesieniu do pytania drugiego. Należy mieć bowiem na uwadze, iż przedmiot wątpliwości interpretacyjnych Spółki, miał w odniesieniu do pytania drugiego charakter warunkowy, w tym sensie, iż zgodnie z osnową tej części wniosku, żądanie rozpatrzenia stanowiska, która stoi w opozycji do stanowiska przyjętego przez Spółkę w ramach pytania pierwszego, powstaje jedynie wraz z uznaniem stanowiska z zakresu pytania pierwszego za nieprawidłowe. W rezultacie, organ podzielając argumentacje Spółki co do pytania pierwszego, uznał rozstrzyganie co do charakteru wydatków ponoszonych przez Spółkę (pytanie 2) za bezprzedmiotowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.