IPPB3/423-631/13-4/EŻ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 19 sierpnia 2013 r. (data wpływu: 22 sierpnia 2013 r.) uzupełnionym pismem z dnia 22 listopada 2013 r. (data wpływu do BKIP w Płocku: 25 listopada 2013 r.) na wezwanie z dnia 12 listopada 2013 r. Nr IPPB3/423-631/13-2/EŻ (data doręczenia: 15 listopada 2013 r.) w sprawie o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 22 sierpnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych czynszu najmu samochodu osobowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka prowadzi działalność polegającą na usługowym prowadzeniu ksiąg rachunkowych. W swojej działalności wykorzystuje najmowany samochód osobowy. Według spółki wydatki na czynsz najmu jako poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów powinny być uznane za koszty podatkowe na zasadach ogólnych. O wysokości zaliczenia do kosztów podatkowych czynszu najmu nie decyduje zdaniem spółki wartość z ewidencji przebiegu pojazdu. W ewidencji przebiegu pojazdu uwzględnione są jedynie koszty eksploatacji pojazdu (paliwo, parkingi, płyn do spryskiwaczy, olej itp.) Stanowisko spółki jest takie, że może ona zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki z tytułu najmu samochodów w części dotyczącej czynszu dla potrzeb działalności gospodarczej przez pracowników bez dokumentowania przebiegu pojazdu za pomocą ewidencji przebiegu pojazdu, wykazując koszt uzyskania przychodu na zasadach ogólnych, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy o wysokości zaliczenia do kosztów podatkowych czynszu najmu decyduje wartość z ewidencji przebiegu pojazdu.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Stanowisko spółki jest takie, że może ona zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki z tytułu najmu samochodów w części dotyczącej czynszu; dla potrzeb działalności gospoda, bez dokumentowania wydatku na czynsz dzierżawny za pomocą ewidencji przebiegu pojazdu, wykazując, koszt uzyskania przychodu na zasadach ogólnych, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Na potwierdzenie stanowiska przytoczyć należy wyrok NSA z 17 października 2012 r. (sygn. II FSK 467/11). Zdaniem NSA:

Jak trafnie wywodzi Minister Finansów - odwołując się do "Słownika współczesnego języka polskiego" pod red. B. Dunaja, Warszawa 1996, s. 1200 i 1262)- termin "używać" oznacza "stosować coś, użytkować, posługiwać się czymś, robić z czegoś użytek". Podobnie - choć nieco inaczej rozkładając akcenty - termin ten definiuje S. Dubisz w "Uniwersalnym słowniku języka polskiego" (Wyd. Naukowe PWN 2008, tom IV, s. 322-323), wskazując, że "używać" to "posługiwać się, stosować coś, korzystać, brać, przyjmować, robić z czegoś użytek, wykorzystywać". Odwołując się do prawidłowej definicji tego wyrazu Minister Finansów nie wyprowadza jednak poprawnych wniosków z treści tej definicji. Przytoczona definicja wskazuje bowiem na aspekt czynny, skutek w postaci posługiwania się czymś lub robienia z czegoś użytku, wynikający z posiadania czegoś lub brania czegoś w posiadanie, nie odnosi się natomiast do przyczyn, podstaw uzyskania możliwości posługiwania się czymś, wykorzystywania czegoś. Odnosząc to do przepisu art. 16 ust. 1 pkt 51 u.p.d.o.p. można zauważyć, że dotyczy on wyłącznie wydatków z tytułu kosztów używania dla potrzeb działalności gospodarczej samochodów osobowych nie stanowiących majątku podatnika, a więc kosztów posługiwania się tym samochodem, wykorzystywania go. Przepis ten nie dotyczy natomiast kosztów związanych z uzyskaniem możliwości używania takiego samochodu.

Z powyższych względów, zdaniem NSA, do wydatków z tytułu kosztów używania samochodu można zakwalifikować wszelkiego rodzaju wydatki eksploatacyjne, w odróżnieniu jednak od wydatków ponoszonych na uzyskanie samego tytułu prawnego, umożliwiającego używanie samochodu. Wydatki na zakup paliwa, opłaty za autostrady, parkingi itp. należą do kosztów używania samochodu. Natomiast wg interpretacji NSA, wydatki ponoszone z tytułu czynszu najmu samochodu do kosztów jego używania już nie należą do zakresu pojęcia koszty używania samochodu - są bowiem wydatkami na uzyskanie tytułu prawnego, umożliwiającego używanie samochodu.

Tak samo orzekł Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 16 marca 2012 r. (sygn. akt II FSK 2030/10), stawiając tezę, że czynsz najmu samochodów nie mieści się w pojęciu kosztów eksploatacyjnych pojazdu, o jakich mowa w art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy o CIT i wyjaśniając, że ponieważ suma wydatków limitowanych nie może przekroczyć kwoty wynikającej z pomnożenia liczby kilometrów faktycznego przebiegu pojazdu oraz stawki za jeden kilometr przebiegu określanej w odrębnych przepisach, tego rodzaju statystyczna kalkulacja nie może być w jakikolwiek sposób utożsamiana z opłatami, które jej nie podlegają.

Zatem najnowsze orzecznictwo NSA nie ma wątpliwości, że limit kosztów wynikający z kilometrówki dotyczy tylko wydatków ponoszonych z tytułu używania samochodu, a więc wydatków o charakterze eksploatacyjnym.

Limit ten nie dotyczy wydatków poniesionych na uzyskanie możliwości używania samochodu w postaci nabycia określonego tytułu, uprawniającego do jego używania - takim wydatkiem może być, między innym, czynsz najmu (lub dzierżawy) samochodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, w tym zakresie odstąpiono od uzasadnienia prawnego oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.