IPPB3/423-616/09-2/JB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Banku, przedstawione we wniosku z dnia 14 września 2009 r. (data wpływu 16 września 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie potwierdzenia, czy narosłe kupony odsetkowe nabyte wraz z obligacjami powinny zostać rozpoznane jako koszt uzyskania przychodu w momencie otrzymania pierwszego kuponu odsetkowego po nabyciu obligacji - jest nieprawidłowe.

W dniu 16 września 2009 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy narosłe kupony odsetkowe nabyte wraz z obligacjami powinny zostać rozpoznane jako koszt uzyskania przychodu w momencie otrzymania pierwszego kuponu odsetkowego po nabyciu obligacji.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółka w ramach prowadzonej działalności inwestycyjnej nabywa obligacje wraz z narosłymi kuponami odsetkowymi (tj. których cena nabycia zawiera zarówno wartość nominalną obligacji jak i odsetki naliczone na dzień nabycia). W momencie wypłaty odsetek z obligacji Spółka rozpoznaje dla celów podatkowych przychód w wysokości otrzymanych odsetek pomniejszonych o wartość odsetek nabytych w dacie zakupu obligacji.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy narosłe kupony odsetkowe nabyte wraz z obligacjami powinny zostać rozpoznane jako koszt uzyskania przychodu w momencie otrzymania pierwszego kuponu odsetkowego po nabyciu obligacji.

Stanowisko Wnioskodawcy

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na objęcie lub nabycie udziałów albo wkładów w spółdzielni, udziałów albo akcji w spółce oraz innych papierów wartościowych, a także wydatków na nabycie tytułów uczestnictwa lub jednostek uczestnictwa w funduszach kapitałowych; wydatki takie są jednak kosztem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia tych wkładów, udziałów, akcji oraz innych papierów wartościowych, w tym z tytułu wykupu przez emitenta papierów wartościowych, a także z odkupienia tytułów uczestnictwa lub jednostek uczestnictwa w funduszach kapitałowych albo umorzenia jednostek uczestnictwa, tytułów uczestnictwa oraz certyfikatów inwestycyjnych w funduszach kapitałowych, z zastrzeżeniem ust. 7e".

W związku z faktem, iż zgodnie z doktryną obligacje oraz prawa z nich wynikające stanowią odrębne prawa majątkowe, jak również wydatki poniesione na zakup odsetek nabytych wraz z obligacjami, naliczonymi od początku danego okresu odsetkowego do dnia nabycia tych obligacji, nie powinny być utożsamiane z wydatkami na nabycie tych obligacji, zdaniem Spółki, wydatki te powinny stanowić koszt uzyskania przychodu w momencie osiągnięcia przychodu z tytułu nabytych odsetek, czyli w momencie otrzymania pierwszego kuponu odsetkowego po nabyciu danych obligacji.

Reasumując, w momencie otrzymania pierwszego kuponu odsetkowego po dacie nabycia obligacji wartość otrzymanych odsetek powinna zostać rozpoznana jako przychód podatkowy i równocześnie jako koszt podatkowy powinny zostać wydatki na nabycie odsetek narosłych na dzień nabycia obligacji.

W odniesieniu do przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzam, co następuje:

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. O potrącalności kosztów w czasie decydują zaś art. 15 ust. 4, 4a, 4d-4f ww. ustawy, a w szczególności art. 15 ust. 4, zgodnie z którym koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c.

Z kolei przepis art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi, iż nie uważa się za koszt uzyskania przychodów wydatków na objęcie lub nabycie udziałów albo wkładów w spółdzielni, udziałów albo akcji w spółce oraz innych papierów wartościowych, a także wydatków na nabycie tytułów uczestnictwa lub jednostek uczestnictwa w funduszach kapitałowych; wydatki takie są jednak kosztem uzyskania przychodu przy ustalaniu dochodu z odpłatnego zbycia tych wkładów, udziałów, akcji oraz innych papierów wartościowych, w tym dochodu z tytułu wykupu przez emitenta papierów wartościowych, a także umorzenia tytułów uczestnictwa lub jednostek uczestnictwa w funduszach kapitałowych.

Z treści powyższego wynika a contrario, iż kosztem nabycia udziałów lub akcji, są wydatki poniesione w związku z ich nabyciem, lecz dopiero w momencie ich odpłatnego zbycia. Wydatki na nabycie obejmują więc nie tylko cenę zakupionego papieru wartościowego, ale także wszystkie inne koszty związane z ich nabyciem. Przepis stanowi bowiem o wydatkach na nabycie, a nie o cenie zakupu zbywanych walorów. Z powyższego wywieść należy, że do kosztów, z chwilą sprzedaży udziałów lub akcji, zalicza się koszty, które warunkują ich nabycie, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Między innymi mogą być to koszty stanowiące bezpośrednio cenę zakupu akcji czy udziałów, ale też np. opłata notarialna, prowizja biura maklerskiego, koszty obsługi rachunku, prowizja bankowa.

W przypadku zakupu papierów wartościowych z kuponem odsetkowym, nie można wydatku na nabycie papieru wartościowego wraz z tym kuponem podatkowo rozbić na dwie części, z których jedna odnosiłaby się do wartości papieru wartościowego, a druga zaś do odsetek należnych posiadaczowi tego papieru i potraktować ją jako zapłatę za nabycie prawa do realizacji odsetek w przyszłości, co skutkowałoby wyłączeniem tej części wydatku z dyspozycji art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Przepis ten dotyczy sposobu zaliczania w ciężar kosztów wydatków na nabycie papierów wartościowych i jako taki, stanowi lex specialis w stosunku do generalnych zasad rozliczania kosztów w czasie zawartych w art. 15 ust. 4, 4a, 4d-4f ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, czego konsekwencją jest, iż przepis art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie znajduje w tym przypadku zastosowania. Skoro bowiem papier wartościowy zawiera zobowiązanie emitenta do zapłaty posiadaczowi takiego papieru jego wartości nominalnej wraz z oprocentowaniem, wydatek na nabycie takiego papieru obejmuje również tę część płatności, która dotyczy kuponu odsetkowego, w związku z czym wydatek taki stanowi koszt uzyskania przychodu dopiero w momencie zbycia papieru wartościowego lub wykupu przez emitenta.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego, uznaje się za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.