IPPB3/423-611/11-2/JG

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 20 września 2011 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB3/423-611/11-2/JG

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 21 lutego 2011 r. (data wpływu 4 lipca 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów dotyczących kar umownych wynikających z umowy na usługę serwisową urządzeń - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 lipca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów dotyczących kar umownych wynikających z umowy na usługę serwisową urządzeń.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka zawarła umowę na usługę serwisowania (uruchomienie, utrzymanie i obsługę) urządzeń (parkomatów) w Strefie Płatnego Parkowania Niestrzeżonego (SPPN). Na podstawie Umowy, Spółka zobowiązana jest między innymi do:

A. zapewnienia sprawności urządzeń w godzinach funkcjonowania SPPN,

B. gwarancji działania (sprawności) urządzeń nie niższej, niż 98% aktualnie użytkowanych, co oznacza, że w godzinach pobierania opłaty od 8-14 nie może wystąpić awaria trwająca dłużej niż 2 godziny, a w pozostałych godzinach pobierania opłaty nie może wystąpić awaria trwająca dłużej niż 4 godziny, jednocześnie w ilości większej niż 2% zainstalowanych urządzeń.

Wyłącza się awarie spowodowane aktami wandalizmu, zdarzeniami drogowymi i nagłymi zmianami warunków atmosferycznych. W przypadku nie utrzymania powyższego poziomu, Zamawiający może potraktować taką sytuację jako nienależyte wykonanie umowy.

C. Dbanie o stały estetyczny wygląd urządzeń, w tym:

1.

utrzymanie czystości,

2.

usuwanie obcych nalepek,

3.

usuwanie z elementów obudowy urządzeń, plackowatych śladów korozji, o powierzchni przekraczającej 0,5 cm2

D. Sprawne reagowanie (odpowiednio poniżej 2 lub 4 godzin) na awarie. Awaria powinna zostać usunięta w czasie odpowiednio 2 lub 4 godzin od jej wystąpienia.

E. Niedopuszczanie do powstawania niedoborów kolekcyjnych.

W przypadku uchybienia przez Spółkę w realizacji zobowiązań wynikających z niniejszej Umowy, Spółka zapłaci Zamawiającemu karę umowną:

1.

za opóźnienie w rozpoczęciu świadczenia usług, w wysokości 10% wynagrodzenia przysługującego Zamawiającemu wynikającego z Kontraktu, za każdy dzień opóźnienia;

2.

za każdą awarię parkomatu trwającą dłużej niż odpowiednio 2 lub 4 godziny w wysokości wpływów danego urządzenia, za okres trwania awarii, obliczonych na podstawie wpływów z danego urządzenia za ubiegły miesiąc.

Spółka obciążana jest przez Zamawiającego z tytułu:

1.

kar umownych z tytułu nie dokonania naprawy parkomatów w terminie,

2.

wystąpienia niedoborów kolekcyjnych,

3.

doprowadzenia do rdzy na obudowie parkomatów.

Niedobory kolekcyjne są to różnice pomiędzy wskazaniem (odczytem) z urządzenia (parkomatu) a faktyczną zawartością środków pieniężnych (bilonu) wewnątrz urządzenia.

Na wysokość niedoborów kolekcyjnych Spółka nie ma żadnego wpływu.

W momencie zawarcia umowy przejęte urządzenia były już intensywnie eksploatowane, nosiły ślady rdzy, nie były należycie zabezpieczone, na co Spółka również nie miała wpływu.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1.

Czy kary umowne z tytułu nie dokonania naprawy parkomatów w terminie mogą być uznane przez Spółkę za koszt uzyskania przychodu.

2.

Czy wartość niedoborów kolekcyjnych może być uznana przez Spółkę za koszt uzyskania przychodu.

3.

Czy kary umowne z tytułu doprowadzenia do rdzy na obudowie parkomatów, mogą być uznane przez Spółkę za koszt uzyskania przychodu.

Stanowisko Spółki.

Na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 22 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.) Spółka wyłącza z podstawy opodatkowania, uznając za koszty nie stanowiące kosztów uzyskania przychodu wartość miesięcznych obciążeń Spółki przez Zamawiającego na podstawie Not Obciążeniowych, zgodnie z Umową, z tytułu:

1.

kar umownych z tytułu nie dokonania naprawy parkomatów w terminie,

2.

wystąpienia niedoborów kolekcyjnych w kwotach wskazanych przez Zamawiającego,

3.

kar umownych z tytułu doprowadzenia do rdzy na obudowie parkomatów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl