IPPB3/423-571/09-5/MS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia z dnia 6 sierpnia 2009 r. (data wpływu 10 sierpnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zasady ustalania wartości początkowej składników majątkowych wniesionych przez Wnioskodawcę do spółki komandytowej, uzupełnionym w dniu 2 listopada 2009 r. (data wpływu do BKIP w Płocku) o dokument potwierdzający prawo do reprezentacji Spółki przez pana Thomasa R. na wezwanie z dnia 21 października 2009 r. Nr IPPB3/423-571/09-2/MS (data doręczenia 26 października 2009 r.) - jest prawidłowe.

W dniu 10 sierpnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zasady ustalania wartości początkowej składników majątkowych wniesionych przez Wnioskodawcę do spółki komandytowej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka rozważa zawiązanie spółki komandytowej lub nabycie ogółu praw i obowiązków wspólnika w istniejącej spółce komandytowej. W ramach wkładu Spółka zamierza wnieść składniki majątkowe, które zostały wytworzone przez Spółkę we własnym zakresie i zgodnie z prawem nie były ujawnione w rejestrze środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, a w konsekwencji nie podlegały amortyzacji podatkowej po stronie Spółki. Wartość wnoszonych przez Spółkę składników majątkowych wskazana w umowie spółki komandytowej będzie odpowiadała ich wartości rynkowej na dzień wniesienia wkładu. Wnoszone przez Spółkę składniki majątkowe nie będą stanowiły przedsiębiorstwa, ani zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Pozostały (-li) wspólnik (-cy) spółki komandytowej, będący osobą fizyczną albo prawną, wniesie (wniosą) tytułem wkładu środki pieniężne.

Z uwagi na fakt, że składniki majątkowe, które mają zostać nabyte przez spółkę komandytową, spełniają warunki do rozpoznania ich jako podlegające amortyzacji podatkowej, a w szczególności spółka komandytowa będzie wykorzystywać nabyte składniki majątkowe w swojej działalności gospodarczej przez okres dłuższy niż rok, spółka komandytowa wprowadzi nabyte od Spółki składniki majątkowe do rejestru środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych oraz będzie dokonywać amortyzacji podatkowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej stanowi odpowiedź na pytanie nr 2. W przedmiocie pytania nr 1 wydana zostanie odrębna interpretacja indywidualna.

Zdaniem Wnioskodawcy (ad. nr 2):

Spółka stoi na stanowisku, że wartość początkową nabytych w drodze wkładu składników majątkowych należy ustalić dla celów amortyzacji podatkowej zgodnie z ich wartością określoną przez wspólników spółki komandytowej w umowie spółki, jednak nie wyższą od ich wartości rynkowej z dnia wniesienia wkładu.

Z uwagi na fakt, że spółki osobowe nie są podatnikami podatków dochodowych, a podatnikami są ich wspólnicy, skutki podatkowe związane z funkcjonowaniem spółki komandytowej odnoszone do wspólników będących osobami prawnymi należy określać zgodnie z ustawą z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. Nr 106 z 1993 r., poz. 482 z późn. zm.; dalej: "ustawa o p.d.o.p."), podczas gdy skutki podatkowe po stronie wspólników będących osobami fizycznymi określać należy zgodnie z ustawą z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm., dalej: "ustawa o p.d.o.f.").

Odnosząc się do drugiej z wymienionych ustaw, zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 4 ustawy o p.d.o.f., w razie nabycia składnika majątkowego w drodze wkładu niepieniężnego wniesionego do spółki komandytowej za wartość początkową nabytych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych uważa się ustaloną przez wspólników na dzień wniesienia wkładu wartość poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej z dnia wniesienia wkładu. Wobec powołanego przepisu, nie powinno być wątpliwości, że stanowisko Spółki w zakresie określenia wartości początkowej nabytych przez spółkę komandytową składników majątkowych będzie prawidłowe po stronie wspólnika spółki komandytowej będącego osobą fizyczną.

Niestety brak jest tak jasnego przepisu na gruncie ustawy o p.d.o.p. Wydaje się jednak zasadnym zastosowanie odpowiednio przepisu art. 16g ust. 1 pkt 4 ustawy o p.d.o.p., zgodnie z którym w razie nabycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w postaci wkładu niepieniężnego wniesionego do spółki kapitałowej - za wartość początkową uważa się wartość poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ustaloną przez podatnika na dzień wniesienia wkładu, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej. Przepis ten reguluje sposób ustalania wartości początkowej aportów nabywanych przez spółki kapitałowe, będące - w przeciwieństwie do spółek osobowych - podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych. Zdaniem Spółki, ze względu na identyczny przedmiot nabycia wniesienie składników majątkowych aportem do spółki kapitałowej jest zdarzeniem tożsamym z wniesieniem takiego wkładu do spółki komandytowej, a zatem powinno skutkować identycznymi konsekwencjami podatkowymi w zakresie ustalenia wartości początkowej nabywanych składników majątkowych. Ponadto nie istnieją racjonalne powody, dla których należałoby różnicować konsekwencje podatkowe wniesienia wkładu na gruncie ustawy o p.d.o.f., gdzie są one jasno uregulowane, i ustawy o p.d.o.p., w której brak takich regulacji. Brak takiego różnicowania będzie gwarantować zbieżność stosowanych zasad określenia wartości początkowej wkładu niepieniężnego, a w konsekwencji zbieżność podstawy do określenia kosztów podatkowych z tytułu odpisów amortyzacyjnych, zarówno po stronie wspólników będących osobami fizycznymi, jak i wspólników będących osobami prawnymi.

Biorąc zatem pod uwagę, że zgodnie z art. 5 ustawy o p.d.o.p. to spółka kapitałowa będąca wspólnikiem spółki komandytowej ma obowiązek rozliczyć przychody i koszty wynikające z działalności spółki komandytowej, w braku odmiennych szczegółowych regulacji dotyczących określenia wartości wkładu do spółki komandytowej, zasadnym w ocenie Spółki jest zastosowanie odpowiednio art. 16g ust. 1 pkt 4 ustawy o p.d.o.p.

Stanowisko prezentowane przez Spółkę znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach organów podatkowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.