IPPB3-423-571/08-3/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 14 kwietnia 2008 r. (data wpływu 21 kwietnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

* określenia momentu odniesienia do kosztów uzyskania przychodów "pozostałych wydatków" pośrednio związanych z nabyciem wartości niematerialnej i prawnej;

* określenia momentu i sposobu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów opłat licencyjnych (dwie raty), wyrażonych w walucie obcej;

* określenia momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z wdrożeniem funkcjonalności w ramach oprogramowania - jest nieprawidłowe

W dniu 21 kwietnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

* określenia momentu odniesienia do kosztów uzyskania przychodów "pozostałych wydatków" pośrednio związanych z nabyciem wartości niematerialnej i prawnej;

* określenia momentu i sposobu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów opłat licencyjnych (dwie raty), wyrażonych w walucie obcej;

* określenia momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z wdrożeniem funkcjonalności w ramach oprogramowania.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

X S.A. (dalej jako: " X", bądź "Spółka") jest stroną Umowy Ramowej, która określa zasady, na jakich dostawcy zobowiązali się dostarczyć i wdrożyć oprogramowanie służące stworzeniu zintegrowanego systemu informatycznego.

W związku z powyższą Umową Ramową Spółka zawarła pod koniec grudnia 2004 r. Umowę szczegółową (dalej jako: "Umowa szczegółowa") wdrożenia systemu oprogramowania GT A.I.A. (dalej jako: "Oprogramowanie"), zgodnie z którą nabyła prawa do Oprogramowania (w ramach, którego ma zostać stworzona funkcjonalność, tzw. Produkt P2), i jego komponentów służącego prowadzeniu działalności ubezpieczeniowej w zakresie ubezpieczeń na życie oraz określone postanowieniami umowy usługi wdrożeniowe w zakresie Oprogramowania. W dalszej kolejności, Spółka zawarła umowę szczegółową, na podstawie której nabyła poszerzenie funkcjonalności Oprogramowania (dalej jako: "Umowa UL") w zakresie ubezpieczeń na życie z funduszem kapitałowym (dalej jako: "funkcjonalność UL", bądź "UL"). Spółka nie nabyła odrębnych praw autorskich, ani nie otrzymała odrębnej licencji na korzystanie z funkcjonalności UL.

Spółka do chwili obecnej poniosła wydatki związane z: zakupem jednej licencji na całe Oprogramowanie, w tym z zakupem licencji testowej GT (Spółka nie nabyła odrębnych licencji na poszczególne komponenty, funkcjonalność UL i P2), stworzeniem i utrzymaniem funkcjonalności UL oraz stworzeniem funkcjonalności P2.

Spółka otrzymała od dostawcy Oprogramowania oświadczenie z dnia 18 stycznia 2007 r. o oddaniu do używania funkcjonalności UL, które zdaniem dostawcy spowodowało uruchomienie oprogramowania GT. Niemniej jednak, do dnia 15 czerwca 2007 r. Spółka dokonywała tzw. "nadzorowanego" wykorzystywania i UL (faza testowa). W okresie tym pracownicy Spółki równocześnie korzystali z UL oraz aplikacji, która pozwalała im na zweryfikowanie poprawności funkcjonowania UL.

Natomiast 27 października 2007 r. zostało dostarczone kompletne i możliwe do stosowania w działalności gospodarczej Spółki wydanie II UL nadbudowane na Oprogramowaniu wypełniające wszystkie postanowienia zawartej umowy szczegółowej na nabycie UL. Począwszy od października 2007 r. komponent UL jest w pełni wykorzystywany przez pracowników X w działalności gospodarczej Spółki.

W rezultacie wykonanych prac, ukończona i przekazana do używania 27 października 2007 r. została wyłącznie funkcjonalność UL zbudowana na Oprogramowaniu, natomiast prace wdrożeniowe w zakresie tzw. Produktu P2 w dalszym ciągu są kontynuowane, funkcjonalność ta nie została ukończona i nie jest wykorzystywana w działalności gospodarczej Spółki. Spółka kontynuuje prace w zakresie wdrożenia całości Oprogramowania, a także stworzeniem kompletnej funkcjonalności P2. Spółka, mając na uwadze rozpoczęcie wykorzystywania Oprogramowania na potrzeby działalności gospodarczej Spółki, podjęła decyzję o wprowadzeniu wartości niematerialnej i prawnej do swojej ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych (dalej jako: "ewidencja W... i ŚT"). Niemniej jednak, ze względu na ograniczenia systemowe nowa wartość niematerialna i prawna (dalej jako: "WNiP") została wprowadzona do ewidencji W. i ŚT w grudniu 2007 r. Począwszy od stycznia 2008 r. Spółka rozpoznaje odpisy amortyzacyjne od W... jako koszty uzyskania przychodów.

Spółka rozpoznała jako wartość początkową W... wszystkie wydatki na opłaty licencyjne, wdrożenie GT (faza testowa, umożliwiająca sprawdzenie przydatności oprogramowania dla potrzeb Spółki) UL (zgodnie z zawartą z dostawcami Umową), utrzymanie systemu w okresie od stycznia do rozpoczęcia użytkowania W..., tłumaczenia, naliczone w okresie od grudnia 2004 r. (data zawarcia Umowy szczegółowej) do dnia 27 października 2007 r. oraz przewidziany Umową zwrot kosztów podróży i pobytu konsultantów zewnętrznych.

Jednocześnie, należy wskazać, iż Spółka wyodrębniła wszelkie wydatki poniesione w latach 2005, 2006 oraz 2007, które pośrednio powiązane są z procesem nabycia licencji GT, tworzenia funkcjonalności, a także i wydatki związane z pracownikami, którzy byli zaangażowani w powyższy proces oraz koszty utrzymania (funkcjonowania) biura, którego prace związane były z obsługą przedmiotowego procesu i nie rozpoznała ich do tej pory jako kosztów podatkowych. Do przedmiotowych wydatków (dalej jako: "Pozostałe wydatki") należą w szczególności wynagrodzenia osobowe, wydatki na usługi szkoleniowe w zakresie obsługi działania systemu, wydatki na nabycie/wytworzenie i eksploatację jakichkolwiek środków trwałych (również powyżej 3.500 złotych), w tym samochody i ich obsługę (wynajem miejsc postojowych/parkingowych/garażowych, opłaty rejestracyjne, paliwo, myjnia, płyny, akcesoria samochodowe, materiały eksploatacyjne, opony, naprawy), wydatki na wynajem powierzchni biurowych i wydatki z tym związane (w tym aranżacja biur, zakup kart wejściowych, montaż zamków szyfrowych, administrowanie systemem kontroli dostępu do pomieszczeń biurowych, czynsz wynajmu biura, opłaty eksploatacyjne, sprzątanie pomieszczeń biurowych, środki czystości, opłaty telekomunikacyjne), wydatki na produkty spożywcze i gastronomię, wydatki na reprezentację, wydatki na spotkania integracyjne, wydatki na "dokształcanie" pracowników (opłaty za studia, kursy językowe), wydatki na prenumeratę prasy, wydatki na podróże służbowe pracowników Spółki nadzorujących prace wdrożeniowe.

Ponadto Spółka poniosła również wydatki na zewnętrznych konsultantów, którzy nadzorowali i analizowali proces wdrożenia Oprogramowania i jego poszczególnych funkcjonalności.

Spółka na podstawie zawartych z dostawcami umów ponosi od stycznia 2007 r., również w okresie po 27 października 2007 r. wydatki związane z dalszym wdrożeniem oraz utrzymaniem (tzw. opłaty typu "maintenance") funkcjonalności UL.

Ponadto, Spółka pragnie zauważyć, iż postanowienia Umowy szczegółowej zawierają harmonogram płatności opłat licencyjnych, których kwoty są wyrażone w walucie obcej. Zgodnie z powyższymi postanowieniami, Spółka będzie zobowiązana zapłacić dwie raty opłat licencyjnych w okresie po rozpoczęciu użytkowania W....

Część z otrzymanych przez Spółkę faktur dotyczyła zarówno UtL, jak i G. Spółka w oparciu o liczbę godzin pracy konsultantów dokonała podziału przedmiotowych kosztów na poszczególne komponenty, tj. UL oraz P2.

Dodatkowo, Spółka pragnie wskazać, iż ze względu na charakter czynności wykonywanych przez nią w jej działalności gospodarczej, nie ma ona prawa do odliczenia naliczonego podatku VAT od dokonanych zakupów w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Przedmiot niniejszej interpretacji stanowi odpowiedź na pytanie 3,6,7.

Wniosek Spółki w zakresie pytania 1,2,4,5 i 8 zostanie rozpatrzony w odrębnej interpretacji indywidualnej.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 3.

Pozostałe wydatki jako koszty pośrednie spełniające definicję kosztu uzyskania przychodu zawartą w art. 15 ust. 1 ustawy o p.d.o.p. mogą zostać rozpoznane w rachunku podatkowym Spółki w roku podatkowym, w którym dokonano uruchomienia W.....

Ad. 6.

W ocenie Spółki opłaty licencyjne wyrażone w walucie obcej poniesione po dniu oddania oprogramowania do użytkowania będą stanowiły koszt uzyskania przychodów Spółki w dacie ich poniesienia i nie będą one powodowały powstania odrębnej wartości niematerialnej i prawnej.

Ad. 7.

W opinii Spółki, będzie ona miała prawo rozpoznać wydatki na usługi związane z wdrożeniem tzw. Produktu P2 i w momencie uruchomienia funkcjonalności tzw. Produktu P2 jako spełniające definicję kosztów uzyskania przychodów art. 15 ust. 1 ustawy o p.d.o.p.

Ponadto Spółka wskazała, iż zgodnie z art. 16b ustawy o p.d.o.p. za wartości niematerialne i prawne dla celów podatkowych uznaje się m.in.: autorskie lub pokrewne prawa majątkowe oraz licencje.

Zdaniem Spółki ustawodawca w celu ustalenia, czy podatnik nabył odrębną wartość niematerialną i prawną posiłkuje się pojęciami, które zostały uregulowane w Ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych (dalej jako: "ustawa o prawie autorskim"). Zgodnie z przepisami powyższej ustawy, przedmiotem autorskiego prawa majątkowego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia ("utwór").

Autorskie prawa majątkowe mogą przejść na inne osoby między innymi na podstawie umowy, niemniej jednak umowa o przeniesienie praw majątkowych obejmuje pola eksploatacji wyraźnie w niej wymienione (art. 41 ust. 2 ustawy o prawach autorskich).

Natomiast, na mocy umowy licencyjnej, licencjodawca udziela licencjobiorcy upoważnienia do korzystania z danego utworu (np. oprogramowania) w określony sposób, w określonym czasie i za stosownym wynagrodzeniem zwanym często "opłatą licencyjną", bądź w sposób nieodpłatny.

Spółka pragnie zauważyć, iż jak wskazano w stanie faktycznym w ramach zawieranych z dostawcami umów została jej udzielona wyłącznie jedna licencja na korzystanie z Oprogramowania i jego komponentów, a nie nabyła odrębnych licencji praw autorskich do funkcjonalności UL. Zatem mając na uwadze powyższe, zdaniem Spółki, w rozumieniu przepisów ustawy o p.d.o.p. nabyła ona wyłącznie jedną wartość niematerialną prawną.

Zgodnie z przepisami ustawy o p.d.o.p., Spółka rozpoznaje począwszy od stycznia 2008 r. w oparciu o art. 15 ust. 6 ustawy o p.d.o.p. jako koszty uzyskania przychodów odpisy z tytułu zużycia W.... (odpisy amortyzacyjne) dokonywane zgodnie z przepisami art. 16a-16 m ustawy o p.d.o.p.

Natomiast pozostałe wydatki, które nie stanowią wartości początkowej W... zdaniem Spółki stanowić będą koszty poniesione w celu uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o p.d.o.p. w momencie, gdy Spółka nabędzie prawo do rozpoznania w kosztach uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od W...., tj. z chwilą rozpoczęcia jej użytkowania w swojej działalności gospodarczej, kiedy to ich wydatkowanie znajdzie ekonomiczne uzasadnienie.

Spółka pragnie zauważyć, iż wydatki te nie są bezpośrednio powiązane z konkretnym strumieniem przychodu uzyskanym przez Spółkę, zatem przy ustaleniu momentu rozpoznania ich w kosztach podatkowych Spółki zastosowanie znajdą przepisy art. 15 ust. 4d ustawy o p.d.o.p.

Zgodnie z art. 15 ust. 4d zdanie pierwsze ustawy o p.d.o.p. koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 4e za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Spółki Pozostałe wydatki będą wypełniały definicję kosztu uzyskania przychodu zawartą w art. 15 ust. 1 ustawy o p.d.o.p. w momencie rozpoczęcia użytkowania W... w działalności Spółki, a jako że zostały ujęte w księgach rachunkowych Spółki w 2007 r., wówczas Spółka nabyła także prawo do uznania ich za pośrednie koszty uzyskania przychodów Spółki.

Ponadto, zdaniem Spółki, przepisy ustawy o p.d.o.p. nie zawierają regulacji pozwalających na zaliczenie przyszłych opłat licencyjnych w walucie obcej do wartości początkowej wartości niematerialnej i prawnej, gdyż na dzień rozpoczęcia użytkowania wartości niematerialnej i prawnej nie jest znana dokładna kwota naliczonej opłaty w złotych polskich. Zatem, mając na uwadze, iż w przypadku przyszłych płatności licencyjnych wyrażonych w walucie obcej w dniu oddania W.... do używania nie można dokonać określenia (naliczenia) wysokości kosztu, zdaniem Spółki, nie powinny one zostać zaliczone do wartości początkowej wartości niematerialnej i prawnej. Natomiast, w oparciu o zasady ogólne wynikające z art. 15 ust. 1 oraz 4d będą one, stanowić koszt uzyskania przychodów Spółki w dacie ich poniesienia. W ocenie Spółki kolejne raty za nabytą licencję na GT nie będą stanowiły odrębnych wartości niematerialnych i prawnych.

Spółka uważa, iż wydatki poniesione na wdrożenie tzw. Produktu P2 (od początku prowadzonych prac) nie będą na dzień rozpoznania stanowiły elementu wartości początkowej wartości niematerialnej i prawnej, gdyż nie stanowią one kosztów instalacji i uruchomienia samego W.....

Produkt P2 jako odrębna funkcjonalność, która na dzień obecny nie została jeszcze wdrożona i nie może być wykorzystywana przez Spółkę w działalności gospodarczej Spółki będzie stanowiła rozbudowanie funkcjonalności oprogramowania, które od 26 października 2007 r. jest wykorzystywane w działalności gospodarczej Spółki, gdyż jak wskazano w stanie faktycznym nie doszło do przekazania autorskich praw majątkowych do powstałej funkcjonalności.

Spółka pragnie zauważyć, iż wobec braku klauzuli o przeniesieniu praw autorskich do funkcjonalności nie można na podstawie art. 65 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych przyjąć domniemania, iż twórca udzielił licencji do funkcjonalności, gdyż według ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych przedmiotem licencji każdorazowo może być wyłącznie utwór. Tym samym na gruncie prawa podatkowego nie powstała odrębna wartość niematerialna i prawna.

Zatem dla celów ustawy o p.d.o.p. przedmiotem umowy w zakresie P2 są prace nad istniejącym utworem (Oprogramowanie), które prowadzą do jego rozwoju (doszło do powstania nowych parametrów i możliwości szerszego wykorzystania programu), jednakże efekty tych prac nie tworzą nowego utworu i tym samym nie powstaje odrębna wartość niematerialna i prawna. Spółka pragnie zauważyć, iż powyższe stanowisko zostało potwierdzone w piśmie Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z 20 grudnia 2006 r., sygn.: 1472/ROP1/423-299/06/AJ zgodnie z którym "Wartością niematerialną i prawną podlegającą amortyzacji jest zakupiona przez Podatnika licencja na system komputerowy składający się z kilku modułów, która została przez Podatnika wprowadzona do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych jako jedna wartość niematerialna i prawna (licencja na program komputerowy). Natomiast poniesione nakłady na wdrożenie dodatkowych modułów związanych z tą licencją nie mogą być uznane, w świetle art. 16b ustawy o p.d.o.p., za odrębne wartości niematerialne i prawne."

Ponadto, mając na uwadze, iż na dzień dzisiejszy wydatki poniesione na Produkt P2 nie spełniają zdaniem Spółki dyspozycji definicji kosztów uzyskania przychodów zawartej w art. 15 ust. 1 ustawy o p.d.o.p., do momentu rozpoczęcia użytkowania w działalności gospodarczej przez Spółkę Produktu P2 nie powinny one zostać rozpoznane w rachunku podatkowym Spółki. W ocenie Jednostki, w dniu rozpoczęcia użytkowania w działalności Spółki tzw. produktu P2 wszystkie wydatki poniesione na jego wdrożenie będą spełniały definicję kosztów uzyskania przychodów i tym samym Spółka będzie mogła rozpoznać je jednorazowo jako pośrednie koszty podatkowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Ad. 3. Zgodnie z art. 16b ust. 1 pkt 4 i 5 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania, autorskie lub pokrewne prawa majątkowe, licencje o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Na podstawie art. 16g ust. 1 pkt 1 powołanej ustawy, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-14, uważa się w razie odpłatnego nabycia cenę ich nabycia.

Stosownie natomiast do treści art. 16g ust. 3 ww. ustawy, za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku.

Zauważyć należy, iż przepis ten nie określa zamkniętego katalogu wydatków, o czym świadczy użyty w przedmiotowym przepisie zwrot "w szczególności" zatem wszelkie wydatki związane z zakupem danej wartości materialnej i prawnej, będą zwiększały cenę nabycia, co za tym idzie wartość początkową danej wartości niematerialnej i prawnej.

W konsekwencji "pozostałe wydatki" opisane przez Spółkę w stanie faktycznym naliczone do czasu oddania do używania oprogramowania GT będą zwiększały wartość początkową przedmiotowej wartości niematerialnej i prawnej, o ile rzeczywiście pozostają w związku z jej zakupem i wdrożeniem.

Ad. 6. Przepis art. 16g ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi, iż za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje pojęcia kwoty należnej zbywcy. Zgodnie natomiast z treścią art. 535 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę. Przez kwotę należną rozumieć zatem należy cenę podlegającą zapłacie sprzedawcy (zbywcy). Przy czym fakt rozłożenia płatności ceny w czasie nie wpływa na wysokość kwoty należnej, która pozostaje bez zmian.

W przypadku omawianego zagadnienia kwotą należną zbywcy będzie zatem całkowita kwota przysługująca zbywcy, bez względu na sposób i terminy płatności, jak również rodzaj waluty w której wyrażona jest cena nabycia.

Odnosząc powyższe do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego należy stwierdzić, iż opłaty licencyjne (dwie raty) wyrażone w walucie obcej, których płatność przypada po dniu oddania wartości niematerialnej i prawnej do używania powinny zwiększać cenę nabycia przedmiotowej wartości niematerialnej i prawnej, co za tym idzie jej wartość początkową.

Ad. 7. Zgodnie z art. 16b ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania, licencje o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Spółka nie nabyła licencji na funkcjonalność P2, ponadto przedmiotowa funkcjonalność ma zostać stworzona w ramach oprogramowania GT A.I.A., które zostało uruchomione w wyniku oddania do używania funkcjonalności UL w dniu 27 października 2007 r.

Zauważyć należy, iż ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie przewiduje możliwości zwiększenia wartości początkowej nabytej wartości materialnej i prawnej, przepisy podatkowe pozwalają bowiem tylko na zwiększenie wartości początkowej ulepszonych środków trwałych, o czym stanowi art. 16g ust. 13 ww. ustawy. Nie ma więc podstaw prawnych do ulepszenia przekazanej do używania wartości niematerialnej i prawnej oraz zwiększenia jej wartości początkowej o wydatki na wdrożenie funkcjonalności P2 poniesione po dacie oddania przedmiotowego oprogramowania do używania.

Odnosząc się do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego należy zauważyć, iż Spółka nabyła jedną licencję na korzystanie z oprogramowania i jego komponentów w tym również funkcjonalności P2. Ponadto wskazano, iż prace nad przedmiotową funkcjonalnością sprowadzały się do pracy nad istniejącym już oprogramowaniem. W konsekwencji daje to podstawy do twierdzenia, iż funkcjonalność ta jest swego rodzaju ulepszeniem, poszerzeniem istniejącego oprogramowania, co za tym idzie wydatki poniesione na przedmiotową funkcjonalność należy traktować jako wydatki poniesione na samo oprogramowanie w ramach którego odbywa się wdrażanie funkcjonalności P2, tak jak to miało miejsce przy wydatkach poniesionych na wdrażanie funkcjonalności UL.

Biorąc pod uwagę fakt, iż oprogramowanie zostało oddane do używania w dniu 27 października 2007 r. wydatki związane z wdrażaniem tej funkcjonalności naliczone do tego dnia powinny zwiększać wartość początkową tej wartości niematerialnej i prawnej, natomiast wydatki, poniesione po tym dniu powinny być odnoszone w koszty uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia.

Przy czym należy zastrzec, iż powyższe stanowisko będzie miało zastosowanie, o ile funkcjonalność P2 nie stanowi odrębnego od oprogramowania przedmiotu prawa autorskiego. W takim wypadku przedmiotowa funkcjonalność stanowiłaby odrębną wartość niematerialną i prawną, która podlegałaby amortyzacji od momentu wprowadzenia jej do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałych stanów faktycznych i zdarzeń przyszłych przedstawionych przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania niniejszej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.