IPPB3-423-563/08-5/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 11 kwietnia 2008 r. (data wpływu do tut. Biura 17 kwietnia 2008 r.) uzupełnionym w dniu 14 lipca 2008 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia diet kierowców z tytułu podróży służbowej do kosztów uzyskania przychodów - jest nieprawidłowe.

W dniu 17 kwietnia 2008 r. wpłynął do tut. Biura wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia diet kierowców z tytułu podróży służbowej do kosztów uzyskania przychodów.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 17 czerwca 2008 r. wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełniony wniosek wpłynął do tut. BKIP w dniu 14 lipca 2008 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest Przedsiębiorstwem K...... S....., zatrudnia kierowców, którzy wykonują pracę w ustalonym rozkładzie jazdy. Kierowcy pracują na określonych liniach, dwukrotnie przejeżdżając przez miasto będące siedzibą zakładu pracy.

Wnioskodawca nie zalicza obsługi linii autobusowych do podróży służbowych, ponieważ jest to podstawowe zadanie pracownika wynikające z umowy o pracę.

Komisja oddziałowa NS... S..... wystąpiła z pismem o wyjaśnienie przyczyny nie wypłacania diet przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca udzielił odpowiedzi, w której zajął następujące stanowisko "Kierowca autobusu w stałej komunikacji osobowej obsługujący określone linie przewidziane w rozkładach jazdy nie jest w podróży służbowej, a więc nie ma prawa do zwrotu należności (w tym diet) związanych z podróżą służbową".

Komisja Oddziałowa zwróciła się z pismem o wyjaśnienie sprawy do P..... P... rozpoczęła w przedsiębiorstwie kontrolę.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy wypłacane diety kierowcom z tytułu podróży służbowej należy zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.

Zdaniem Wnioskodawcy kierowca autobusu w stałej komunikacji osobowej obsługujący określone linie przewidziane w rozkładach jazdy nie jest w podróży służbowej, a więc nie ma prawa do zwrotu należności (w tym diet) związanych z podróżą służbową. Wobec powyższego zdaniem Spółki diety opisane we wniosku nie przysługują.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Kosztami uzyskania przychodów są zatem wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie bądź zachowanie źródła przychodów i które nie zostały wyłączone z kosztów na podstawie art. 16 ust. 1. Z powyższego wynika, że określony wydatek, nie wymieniony w katalogu wydatków nie stanowiących kosztów podatkowych, może stanowić koszt uzyskania przychodu pod warunkiem, że między tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu zachodzi związek przyczynowo-skutkowy tego typu, że poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na powstanie, zwiększenie lub zachowanie przychodu podatnika.

Należy zauważyć, iż w katalogu wydatków nie uznawanych za koszty uzyskania przychodów dla celów podatkowych, ustawodawca nie wymienia wydatków poniesionych przez pracodawcę na diety bądź z innego tytułu w związku z odbywaniem podróży służbowych pracowników.

W konsekwencji, kwota wypłaconych należności na rzecz kierowców - będących pracownikami Spółki w rozumieniu Kodeksu pracy - z tytułu odbywanych przez nich podróży służbowych, może stanowić koszt uzyskania przychodów, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W tym miejscu należy podkreślić, że pojęcie "podróż służbowa pracownika" należy do zakresu prawa pracy - art. 775 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (tekst jedn. Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.) - w związku z czym rozstrzygnięcie kwestii dotyczących obowiązku czy zasadności wypłacenia diet i innych należności za czas podróży nie leży w kompetencji organów podatkowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.