IPPB3/423-540/13-4/KK - Określenie momentu powstania przychodu w ujęciu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w przypadku zawarcia przez spółkę z o.o. porozumienia w sprawie kalkulacji wynagrodzenia należnego tej spółce z tytułu pełnienia funkcji gwaranta umowy kredytowej, umowy nabycia skryptów dłużnych oraz umowy między wierzycielami.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 24 października 2013 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB3/423-540/13-4/KK Określenie momentu powstania przychodu w ujęciu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w przypadku zawarcia przez spółkę z o.o. porozumienia w sprawie kalkulacji wynagrodzenia należnego tej spółce z tytułu pełnienia funkcji gwaranta umowy kredytowej, umowy nabycia skryptów dłużnych oraz umowy między wierzycielami.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 12 lipca 2013 r. (data wpływu 22 lipca 2013 r.), uzupełnionym w dniu 18 października 2013 r. (data wpływu do BKIP w Płocku 22 października 2013 r.) na wezwanie z dnia 11 października 2013 r. Nr IPPB3/423-540/13-2/k.k. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przychodów podatkowych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 lipca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczący podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przychodów podatkowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe.

Sp. z o.o. (dalej: Spółka) posiada siedzibę i zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji i replikacji płyt w formacie DVD i BD, które następnie sprzedaje odbiorcom w kraju i za granicą.

Na podstawie Dokumentów Akcesyjnych ("Accession Documents") podpisanych w dniu 13 czerwca 2011 r. Spółka - jako gwarant przystąpiła do trzech umów, tj.: 1) Umowy kredytowej ("Credit Agreement"), 2) Umowy nabycia skryptów dłużnych (Note Purchase Agreement") oraz 3) Umowy między wierzycielami ("lntercreditor Agreement"). Stronami tych umów są:

(T.) SA., z siedzibą we Francji, (jako pożyczkobiorca/dłużnik) oraz inne podmioty (jako pożyczkodawcy/wierzyciele) posiadający siedziby poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej. Umowy te zostały zawarte w dniu 23 stycznia 2010 r., a następnie były zmienione w dniu 27 października 2011 r.

Ze względu na powyższe, w dniu 31 października 2012 r. Spółka i T. S.A. podpisały Porozumienie (dalej: Porozumienie) w sprawie kalkulacji wynagrodzenia należnego Spółce z tytułu pełnienia funkcji gwaranta. Porozumienie zostało zawarte na okres trwania ww. umów, tj. do czasu wygaśnięcia zobowiązań Spółki jako gwaranta wynikających z Dokumentów Akcesyjnych, chyba że strony postanowią inaczej na piśmie. Na dzień złożenia niniejszego wniosku, Porozumienie wiąże zarówno Spółkę, jak i T. S.A.

Z Porozumienia wynika, że wynagrodzenie Spółki skalkulowano jako 0.5% wartości różnicy pomiędzy aktywami a zobowiązaniami Spółki obliczonymi na dzień przyjęcia przez jej udziałowców, zatwierdzonego uprzednio przez audytora, sprawozdania finansowego za poprzedni rok finansowy (tzw. Dzień Kalkulacji). Wynagrodzenie powinno być wypłacone w terminie 30 dni od zatwierdzenia sprawozdania finansowego, odpowiednio za każdy rok finansowy. Ustalono, że pierwszy Dzień Kalkulacji będzie liczony dla roku finansowego kończącego się w dniu 31 października 2012 r. i przypadnie na dzień zatwierdzenia sprawozdania finansowego za ten rok. W przypadku, gdyby rok finansowy Spółki trwał dłużej niż 12 miesięcy albo gdyby Spółka pełniła funkcję gwaranta przez okres krótszy niż 12 miesięcy, to wysokość należnego jej wynagrodzenia zostanie proporcjonalnie skorygowana. Zatem, pierwsze wynagrodzenie będzie obliczone na bazie wyniku (tekst jedn.: różnicy pomiędzy aktywami a zobowiązaniami Spółki) obejmującego okres od 13 czerwca 2011 r. do 31 października 2012 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. W którym momencie powstanie dla Spółki przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych, tzn. czy przychód powstanie zgodnie z art. 12 ust. 3e ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 39) z późn. zm., dalej p.d.o.p.), czyli w chwili otrzymania wynagrodzenia, o którym mowa w Porozumieniu (zasada kasowa), czy też zgodnie z art. 12 ust. 3a ustawy o p.d.o.p., czyli w chwili wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, które nastąpi w dniu zatwierdzenia sprawozdania finansowego Spółki za poprzedni rok finansowy (zasada memoriałowa).

2. Czy mając na uwadze, że Dzień Kalkulacji wystąpi już po zamknięciu ksiąg Spółki, to ujęcie jako przychód podatkowy wynagrodzenia w tym roku podatkowym, w którym faktycznie wpłynie ono na konto bankowe Spółki, jest działaniem prawidłowym.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Spółka stoi na stanowisku, iż wynagrodzenie należne jej z tytułu przystąpienia w charakterze gwaranta do umów zawartych przez T. S.A. stanowi dla niej przychód w momencie jego otrzymania (zapłaty), na podstawie art. 12 ust. 3e ustawy o p.d.o.p.

Przepisy ustawy o p.d.o.p. nie definiują pojęcia przychodu. Z art. 12 ust. 3 ustawy o p.d.o.p. można jedynie wnosić, że ogólnie co do zasady dzieli się on na: 1) związany z działalnością gospodarczą oraz 2) inny, niezwiązany z działalnością gospodarczą. Skoro bowiem ustawodawca użył w ustawie o p.d.o.p. sformułowania: "za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej uważa się (...)" to oznacza, że przewidział wystąpienie także innych przychodów, tj. niezwiązanych z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej. W przeciwnym razie, tzn. gdyby ustawodawca nie chciał różnicować przychodów, to odniósłby się w ustawie o p.d.o.p. ogólnie do przychodu, bez odwoływania się do działalności gospodarczej i działów specjalnych produkcji rolnej.

W zależności zatem od klasyfikacji przychodu (w tym także jego źródła), przepisy ustawy o p.d.o.p. określają różny moment powstania obowiązku podatkowego.

I tak, co do zasady, dla przychodów związanych z działalnością gospodarczą ustawodawca określa datę jego powstania na dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień: 1) wystawienia faktury albo 2) uregulowania należności - zgodnie z art. 12 ust. 3a ustawy o p.d.o.p. Kolejny ustęp tego artykułu również odnosi się do przychodów związanych z działalnością gospodarczą, które jednak powstają z tytułu świadczenia usług rozliczanych w okresach rozliczeniowych. Dalej, w ust. 3e stwierdza się, że w przypadku otrzymania przychodu, o którym mowa w ust. 3 (czyli związanego z działalnością gospodarczą), do którego nie stosuje się ust. 3a, 3c i 3d, za datę powstania przychodu uznaje się dzień otrzymania zapłaty.

Wszystkie ww. przepisy odwołują się do przychodów związanych z działalnością gospodarczą, chociaż należy zwrócić uwagę, że w ust. 3e artykułu 2 ustawy o p.d.o.p. mówi się o otrzymaniu przychodu, który nie powstał w związku z wydaniem rzeczy, zbyciem prawa majątkowego lub wykonaniem usługi albo częściowym wykonaniem usługi. Można zatem stwierdzić, że w katalogu przychodów związanych z działalnością gospodarczą znajdują się zarówno przychody, które powstały w związku z wydaniem rzeczy, zbyciem prawa majątkowego lub wykonaniem usługi albo częściowym wykonaniem usługi (działalność podstawowa podatnika) ale także i te przychody, które powstają niejako przy okazji prowadzonej działalności gospodarczej (działalność uboczna podatnika). Tak więc, nawet w ramach jednego źródła przychodu jakim jest działalność gospodarcza, może dojść do sytuacji, w której obowiązek podatkowy powstanie w różnym momencie.

Powyższe rozważania prowadzą do wniosku, że przychód Spółki który uzyska ona z tytułu pełnienia funkcji gwaranta, na podstawie zawartego Porozumienia, powinien być traktowany jako związany z jej działalnością uboczną (choć związaną z prowadzoną działalnością gospodarczą). Tym samym, powstanie on w chwili otrzymania wynagrodzenia, zgodnie z art. 12 ust. 3e ustawy o p.d.o.p. (na zasadzie kasowej). Jak wskazano w stanie faktycznym, przedmiot działalności gospodarczej Spółki obejmuje produkcję, replikację i sprzedaż płyt w formacie DVD i BD. Nie stanowi go natomiast udzielanie gwarancji, poręczeń czy innego rodzaju zabezpieczeń. Przedstawiona w stanie faktycznym sytuacja jest wyjątkowa w tym sensie, że wynagrodzenie z tego tytułu powstanie niejako obok prowadzonej działalności, gdyż Spółka generalnie nie świadczy takich usług. Udzielenie gwarancji znajduje się poza zakresem zwykłej działalności Spółki, i nie wynika z faktu prowadzenia działalności gospodarczej w tym przedmiocie. Spółka uważa bowiem, że skoro udziela gwarancji, to powinna otrzymać odpowiednie wynagrodzenie.

Zgodnie ze stanowiskiem utrwalonym w orzecznictwie i doktrynie prawa podatkowego, rozwiązania wynikające z art. 12 ust. 3e ustawy o p.d.o.p. mają zastosowanie do tych wszystkich sytuacji, w których przychód nie powstaje na zasadach określonych w art. 12 ust. 3a, 3c, 3d ustawy o p.d.o.p. (tak np. G. Mazur, Moment powstania przychodu z działalności gospodarczej w podatku dochodowym od osób prawnych, Vademecum Doradcy Podatkowego, ABC nr 70925>. Do takich przychodów zalicza się m.in. otrzymane odszkodowania, kary umowne, dotacje, refundacje czy dopłaty, ale także realizację praw pochodnych. W przypadku realizacji praw pochodnych, Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 22 czerwca 2012 r., sygn. II FSK 2522/10 jednoznacznie wyjaśnił, że "1. (...) Realizacja praw z nierzeczywistych kontraktów terminowych i opcyjnych nie polega także na wydaniu rzeczy czy świadczeniu usług. Dlatego też, przychód z realizacji praw z kontraktów nie może być zakwalifikowany jako przychód, o którym stanowi art. 12 ust. 3a u.p.d.o.p. Moment jego uzyskania należy w związku z tym oceniać zgodnie z zasadą kasową, wyrażoną w art. 12 ust. 3e u.p.d.o.p.; powstaje on w dniu otrzymania zapłaty. 2. Przychód z realizacji praw pochodnych (dodatni wynik z transakcji) powstaje w dacie faktycznego otrzymania płatności z tego tytułu, stosownie do art. 12 ust. 3e u.p.d.o.p." Orzeczenie to jest o tyle istotne dla opisywanego w niniejszym wniosku przypadku Spółki, że sąd wyraźnie odniósł się do zdarzeń gospodarczych, które ze swej istoty trwały określony czas (podobnie jak gwarancja udzielona przez Spółkę) ale nie były świadczeniem usług. W konsekwencji, zdaniem sądu, taki przychód (inny niż z tytułu świadczenia usług czy wydania rzeczy) należy rozpoznać na zasadzie kasowej. Takie stanowisko było już prezentowane wcześniej przez sąd, także w wyroku z dnia 17 maja 2012 r. sygn. II FSK 2137/10: "Przychody z realizacji przez spółkę nierzeczywistych instrumentów pochodnych (dodatni wynik z transakcji) powstają w dacie faktycznego otrzymania płatności z tego tytułu, stosownie do art. 12 ust. 3e u.p.d.o.p., tj. gdy zostają zapłacone wynikające z nich należności. Nie jest tym samym możliwe stosowanie art. 12 ust. 3 i 3a u.p.d.o.p., gdyż nie dochodzi do wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi."

Podkreśla się zatem, iż art. 12 ust. 3e ustawy o p.d.o.p. znajdzie zastosowanie, jeżeli podatnik otrzymuje przysporzenie majątkowe, które nie stanowi wynagrodzenia za czynności takle jak sprzedaż towarów lub praw majątkowych czy wykonanie usługi albo częściowe wykonanie usługi.

Przykładem przychodu o podobnym charakterze i w konsekwencji rozliczanym w chwili jego otrzymania, mogą być także premie pieniężne. Jak stwierdził Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w wyroku z dnia 3 listopada 2010 r. sygn. I SA/Sz 679/10: "Skoro w przypadku przychodów z tytułu premii nie może zostać zastosowana regulacja z art. 12 ust. 3c u.p.d.o.p., (bo nie jest związana z usługą), przychód ten powstaje w dacie faktycznego otrzymania przez spółkę płatności z tego tytułu." Należy dodać, że podstawą dla kalkulacji wysokości takich premii są najczęściej obroty realizowane w określonym czasie, a ich ostateczna kwota jest znana dopiero po zamknięciu tego okresu. W przypadku Spółki, również kwota wynagrodzenia będzie znana dopiero po zamknięciu roku do którego się odnosi.

Mając powyższe na uwadze, Spółka stoi na stanowisku iż przychód określony w Porozumieniu z tytułu przystąpienia do umowy zawartych przez T. S.A. nie stanowi wynagrodzenia za wydanie rzeczy zbycie prawa majątkowego czy wykonanie usługi. Dlatego tez powinien być rozpoznany w momencie jego otrzymania (zapłaty), stosownie do regulacji zawartej w art. 12 ust. 3e ustawy o p.d.o.p.

Tym niemniej, w przypadku gdyby powyższe stanowisko nie zostało potwierdzone przez Ministra Finansów, to wówczas wydaje się, że Spółka powinna rozpoznać ten przychód w momencie wykonania usługi bądź częściowego wykonania usługi, tj. zgodnie z art. 12 ust. 3a ustawy o p.d.o.p. Za moment wykonania usługi przyjąć należy, stosownie do postanowień Porozumienia, dzień zatwierdzenia sprawozdania finansowego Spółki za każdy rok finansowy (czyli Dzień Kalkulacji). W konsekwencji, Spółka rozpozna przychód już w kolejnym roku podatkowym, gdyż na moment ustalania kwoty wynagrodzenia (na Dzień Kalkulacji) księgi poprzedniego roku będą już zamknięte.

Takie podejście wynika stąd, że ostateczną kwotę należnego Spółce wynagrodzenia można policzyć dopiero z chwilą zatwierdzenia sprawozdania finansowego, gdyż jedynie te dane mogą stanowić podstawę do wyliczenia przychodu. Jakiekolwiek wcześniejsze obliczenia nie są możliwe z powodu braku danych. Szacunkowe kalkulacje prowadziłyby bowiem do sytuacji, w której z założenia Spółka dokonywałaby korekt przychodu "in plus" lub "in minus", co mogłoby powodować powstanie zaległości podatkowych i w konsekwencji obowiązek zapłaty karnych odsetek. Tak samo byłoby w przypadku gdyby Spółka próbowała ująć ten przychód do poprzedniego roku podatkowego.

Podsumowując, zdaniem Spółki przychód z tytułu wynagrodzenia za przystąpienie w charakterze gwaranta do umów zawartych przez T. S.A., powinien być rozpoznany w momencie jego otrzymania (zapłaty), na podstawie art. 12 ust. 3e ustawy o p.d.o.p., ponieważ wynagrodzenie to ma charakter uboczny w stosunku do przychodów uzyskiwanych w związku z prowadzoną przez Spółkę podstawową działalnością gospodarczą. Alternatywnym (ale też jednocześnie jedynym - oprócz zasady kasowej wskazanej wyżej) rozwiązaniem jest to, aby przychód ten był rozpoznawany z chwilą wykonania usługi, czyli stosownie do postanowień Porozumienia, w dniu zatwierdzenia sprawozdania finansowego Spółki za każdy rok finansowy zgodnie z art. 12 ust. 3a ustawy o p.d.o.p.

W odpowiedzi na wezwanie z dnia 16 października 2013 r. Spółka wskazała że:

Spółka w złożonym wniosku wyraziła własne stanowisko, iż wynagrodzenie należne jej z tytułu przystąpienia w charakterze gwaranta do umowy zawartych przez T. S.A. stanowi dla niej przychód w momencie jego otrzymania (zapłaty), na podstawie art. 12 ust. 3e ustawy o p.d.o.p. Tym niemniej, z uwagi na istniejące wątpliwości, Spółka przedstawiła też alternatywny pogląd, który jej zdaniem mógłby zostać przyjęty przez organy podatkowe. Jednak, ten alternatywny pogląd nie jest stanowiskiem Spółki lecz został sformułowany w ramach rozważań interpretacyjnych odnośnie zastosowania odpowiednich przepisów w jej sprawie.

Zatem, jednoznaczne stanowisko Spółki jest następujące: Zdaniem Spółki przychód z tytułu wynagrodzenia za przystąpienie w charakterze gwaranta do umów zawartych przez T. S.A., powinien być rozpoznany w momencie jego otrzymania (zapłaty), na podstawie art. 12 ust. 3e ustawy o p.d.o.p., ponieważ wynagrodzenie to ma charakter uboczny w stosunku do przychodów uzyskiwanych w związku z prowadzoną przez Spółkę podstawową działalnością gospodarczą.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm. dalej ustawa o p.d.o.p.), przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Na podstawie art. 12 ust. 3 powołanej ustawy, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Ponieważ art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dotyczy przychodów "związanych" z działalnością gospodarczą, należy stwierdzić, iż odnosi się on do przychodów będących następstwem prowadzonej działalności gospodarczej, związanych z nią bezpośrednio lub pośrednio.

O przychodzie z działalności gospodarczej można zatem mówić już w momencie powstania uprawnienia podatnika do uzyskania przysporzenia, niezależnie od jego faktycznego otrzymania. Przychodami należnymi w rozumieniu powołanego przepisu są bowiem te przychody, które wynikają ze źródła przychodów i stanowią kwoty, których wydania może żądać podatnik. Przychody należne to wszelkiego rodzaju przychody, co do których przysługuje podatnikowi uprawnienie do ich dochodzenia, czyli takie, które wynikają z konkretnego stosunku prawnego.

Natomiast moment zaliczenia uzyskanych przychodów określają przepisy art. 12 ust. 3a, ust. 3c, ust. 3d i ust. 3e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W myśl art. 12 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3e, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

1.

wystawienia faktury albo

2.

uregulowania należności.

Przepis ten wprowadza ogólną zasadę decydującą o dacie powstania przychodu. Powstanie przychodu następuje w dniu zaistnienia ww. zdarzeń, a jeżeli wystąpią one po dniu wystawienia faktury, czy po dniu dokonania zapłaty należności, o momencie powstania przychodu decydują te dni, a nie fakt zaistnienia konkretnego zdarzenia.

Z kolei, zgodnie z ust. 3c, jeżeli strony ustalają, że usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych, za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w roku.

W przypadku otrzymania przychodu, o którym mowa w cyt. powyżej ust. 3, do którego nie mają zastosowania regulacje zawarte w ust. 3a i 3c, zgodnie z ust. 3e - za datę powstania przychodu uznaje się dzień otrzymania zapłaty.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji i replikacji płyt w formacie DVD i BD, które następnie sprzedaje odbiorcom w kraju i za granicą. Spółka pełni też funkcję gwaranta. Wynagrodzenie Spółki skalkulowano jako 0.5% wartości różnicy pomiędzy aktywami a zobowiązaniami Spółki obliczonymi na dzień przyjęcia przez jej udziałowców, zatwierdzonego uprzednio przez audytora, sprawozdania finansowego za poprzedni rok finansowy (tzw. Dzień Kalkulacji). Wynagrodzenie powinno być wypłacone w terminie 30 dni od zatwierdzenia sprawozdania finansowego, odpowiednio za każdy rok finansowy. Ustalono, że pierwszy Dzień Kalkulacji będzie liczony dla roku finansowego kończącego się w dniu 31 października 2012 r. i przypadnie na dzień zatwierdzenia sprawozdania finansowego za ten rok. W przypadku, gdyby rok finansowy Spółki trwał dłużej niż 12 miesięcy albo gdyby Spółka pełniła funkcję gwaranta przez okres krótszy niż 12 miesięcy, to wysokość należnego jej wynagrodzenia zostanie proporcjonalnie skorygowana.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, iż pełniąc funkcję gwaranta, Wnioskodawca świadczy usługę za którą otrzymuje wynagrodzenie. Przychód z otrzymanego wynagrodzenia jest pośrednio związany z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą dlatego też w przedmiotowej sprawie znajdzie zastosowanie przepis art. 12 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zatem nie można zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, iż przychód z tytułu wynagrodzenia za przystąpienie w charakterze gwaranta do umów zawartych przez T. S.A., powinien być rozpoznawany w momencie jego otrzymania (zapłaty), na podstawie art. 12 ust. 3e ustawy o p.d.o.p. Otrzymane wynagrodzenie z tytułu pełnienia funkcji gwaranta Spółka powinna rozpoznać w przychodach podatkowych w momencie wykonania usługi czyli stosownie do postanowień Porozumienia, w dniu zatwierdzenia sprawozdania finansowego (tzw. Dniu Kalkulacji). Mając na uwadze, że Dzień Kalkulacji wystąpi już po zamknięciu ksiąg, Spółka powinna rozpoznać przychód z tytułu wynagrodzenia za pełnienie funkcji gwaranta w kolejnym roku podatkowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr z 2012 poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl