IPPB3/423-536/14-2/AG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2014 r. poz. 851, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 15 maja 2014 r. (data wpływu 19 maja 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 19 maja 2014 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe.

Spółka została utworzona 14 sierpnia 2012 r., a następnie zarejestrowana pod nr KRS w dniu 21 sierpnia 2012 r.

Założycielami Spółki byli: F Sp. z o.o. (dalej: F), która objęła dziewięć udziałów w kapitale F co dało jej 90% głosów na walnym zgromadzeniu wspólników i Rynek Hurtowy "O " Sp. z o.o. (dalej: O), która objęła jeden udziałów tym kapitale co dało jej 10% głosów na walnym zgromadzeniu wspólników.

Udziałowcem F i O w dniu zakładania F była Centrala Zaopatrzenia S.A. (dalej: C SA), w której większościowym akcjonariuszem była Agencja Rozwoju S.A. posiadając ponad 80% akcji w kapitale akcyjnym oraz dysponując ponad 80% głosów na walnym zgromadzeniu akcjonariuszy.

29 sierpnia 2013 r. Nadzwyczajne Walne Zgromadzeniu Wspólników F dokonało zmiany firmy, która została zarejestrowana w KRS w dniu 9 września 2013. Obecna firma F to T. Sp. z o.o.

W dniu 14 marca 2013 r. A zawarła z F Umowę kupna dziewięciu udziałów F a F nabyła od spółki O jeden udział. W dniu 19 marca 2013 r. dokonana została płatność i w tej dacie zgodnie z Umową przeniesiona została własność udziałów na A w wyniku czego A stała się bezpośrednim udziałowcem F

5 września 2012 r. A udzieliła E pożyczki w kwocie 55.800.000 zł.

F w całym okresie swojej działalności kwalifikowała wartość odsetek od pożyczonego kapitału w podatkowe koszty uzyskania przychodu z pominięciem ograniczeń wynikających z przepisów ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: ustawa o CIT) dotyczących niedostatecznej kapitalizacji,

31 marca 2014 r. w celu ograniczenia ryzyka podatkowego mogącego wynikać z dyspozycji art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61) ustawy o CIT z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych F wpłaciła na rachunek Naczelnika właściwego Urzędu Skarbowego kwotę podatku dochodowego jaka byłaby należna w przypadku gdyby spłata części odsetek od pożyczki zaciągniętej od A od momentu gdy A stała się bezpośrednim udziałowcem nie mogła zostać zakwalifikowana w podatkowe koszty uzyskania przychodu. F ustaliła także kwotę odsetek zwłoki od ewentualnej zaległości podatkowej i również dokonała jej wpłaty.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

a. Czy pożyczka udzielona przez Agencję Rozwoju S.A. dla F. Sp. z. o.o. w dniu 5 września 2012 r. podlegała ograniczeniom w zakresie możliwości zaliczenia w podatkowe koszty uzyskania przychodów wydatków F Sp. z o.o. na zapłatę odsetek od tej pożyczki wynikającym z art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

b. Czy zmiana struktury właścicielskiej F Sp. z o.o. w czasie obowiązywania umowy pożyczki zawartej z Agencją Rozwoju S.A. 5 września 2012 r. polegająca na nabyciu w marcu 2013 r. przez Agencję Rozwoju S.A. 90% udziałów w kapitale zakładowym F Sp. z o.o. wywołała skutek w postaci utraty prawa do kwalifikacji w podatkowe koszty uzyskania przychodu pełnej kwoty wydatków na zapłatę odsetek na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy.

Ad a)

Ograniczeniom przewidzianym w regulacji dotyczącej niedostatecznej kapitalizacji podlegają odsetki od pożyczek udzielanych spółce (pożyczkobiorcy) przez określoną grupę podmiotów (pożyczkodawców kwa liii kowanych), tj.:

W przypadku przekroczenia przez spółkę (pożyczkobiorcę) wskaźnika zadłużenia, ustalonego jako trzykrotność wartości jej kapitału zakładowego odsetki od pożyczek zaciągniętych od podmiotów wskazanych powyżej nie będą stanowiły kosztów uzyskania przychodów w części, w jakiej kwota pożyczki przekracza ten wskaźnik.

Wysokość zadłużenia, decydującą o wystąpieniu ograniczeń w zaliczeniu odsetek od pożyczki do kosztów uzyskania przychodów, ustała się natomiast biorąc pod uwagę

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż ARP w dacie udzielenia F. pożyczki (5 września 2012 r.) nie była pożyczkodawcą kwalifikowanym w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 60) i 61) ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.; dalej: ustawy o CIT) a tym samym posiadała uprawnienie do kwalifikacji w podatkowe koszty uzyskania pełnej kwoty wydatków na spłatę należnych ARP odsetek od udzielonej pożyczki.

Ad. b)

Z literalnego brzemienia art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61) ustawy o CIT, wynika, że dla oceny wystąpienia przesłanek zastosowania ograniczeń związanych z niedostateczną kapitalizacją należy brać pod uwagę (w pierwszej z wymienionych przesłanek) status udziałowca (akcjonariusza) udzielającego pożyczki (kredytu), czyli pożyczkodawcy (kredytodawcy), a więc określa się go na dzień zawarcia umowy pożyczki (kredytu). W konsekwencji zmiana statusu wierzyciela (strony umowy) dokonana po dniu zawarcia umowy pożyczki, poprzez nabycie udziałów w kapitale zakładowym pożyczkobiorcy nie skutkuje ponowną weryfikacją wystąpienia ograniczeń wynikających z niedostatecznej kapitalizacji, w odniesieniu do określenia rodzaju pożyczek nimi objętych "udzielonych spółce przez".

W wyniku nabycia przez udzielającego pożyczki udziałów w kapitale zakładowym pożyczkobiorcy, dotychczasowy wierzyciel nie zostaje wyłączony ze stosunku zobowiązaniowego, jaki wiązał go z dłużnikiem. Również sam stosunek zobowiązaniowy nie ulega zmianie.

Zmiana dotyczy jedynie statusu wierzyciela (pożyczkodawcy) z nieposiadającego przymiotn "kwalifikowanego pożyczkodawcy" (na dzień udzielenia pożyczki), na wierzyciela posiadającego ten przymiot (na dzień spłaty pożyczki). Zmiana taka nie wpływa jednak na ocenę wystąpienia pierwszej z przesłanek zastosowania ograniczeń wynikających z tych przepisów, gdyż status wierzyciela oceniany jest w świetle art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61) ustawy o CIT na dzień udzielenia pożyczki.

Oznacza to, że w okolicznościach wynikających z opisu stanu faktycznego (pożyczki udzielił podmiot nie będący udziałowcem pożyczkobiorcy ani jego spółką siostrzaną) w przypadku nabycia przez pożyczkodawcę udziałów w kapitale zakładowym pożyczkobiorcy (dających mu co najmniej 25% głosów na walnym zgromadzeniu wspólników) nie znajdą zastosowanie art. 16 ust. 1 pkt 60) i 61) ustawy o CIT i wynikające z nich ograniczenie dotyczące możliwości zaliczenia przez spółkę do kosztów uzyskania przychodów odsetek od zaciągniętej pożyczki w sytuacji spełnienia drugiej przesłanki, o której mowa w tym przepisie, tj. gdy wartość zadłużenia wskazanego w art. 16 ust. 1 pkt 60) i 61) tej ustawy, określona na dzień zapłaty odsetek, osiągnęła lub osiągnie łącznie trzykrotność kapitału zakładowego spółki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.