IPPB3/423-497/10-2/EB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 20 lipca 2010 r. (data wpływu 29 lipca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zastosowania jednorazowej amortyzacji do zakupionego samochodu ciężarowego - jest nieprawidłowe.

W dniu 29 lipca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zastosowania jednorazowej amortyzacji do zakupionego samochodu ciężarowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 15 czerwca 2010 r. Spółka zakupiła na potrzeby działalności gospodarczej samochód ciężarowy Ford S-Max. Samochód posiada świadectwo homologacji, w którym jest określony jako ciężarowy, podrodzaj AF wielozadaniowy, rok produkcji 2010, dopuszczalna ładowność 764 kg, pojemność silnika 1999 cm^3. Samochód jest pojazdem o dopuszczalnej masie całkowitej nie przekraczającej 3,5 tony. Posiada więcej niż jeden rząd siedzeń.

Samochód został zarejestrowany 21 czerwca 2010 r. również jako samochód ciężarowy.

Okręgowa Stacja Kontroli Pojazdów odmówiła wystawienia zaświadczenia potwierdzającego, iż przedmiotowy samochód jest pojazdem ciężarowym, gdyż samochód ten posiada świadectwo homologacji, w którym jest określony jako samochód ciężarowy.

Spółka spełnia kryteria małego podatnika określone w art. 4a ust. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka może zastosować dla tego samochodu jednorazową amortyzację na podstawie art. 16k ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy.

Ładowność samochodu przekracza 500 kg, a fakt iż przedmiotowy samochód nie jest pojazdem osobowym potwierdza świadectwo homologacji.

Pomimo braku zaświadczenia wydanego przez Okręgową Stację Kontroli Pojazdów, o którym mowa w art. 4b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, dowodem pozwalającym uznać, iż zakupiony samochód nie jest samochodem osobowym oraz skorzystać z możliwości jednorazowego odpisu amortyzacyjnego, zgodnie z art. 16k ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jest wyciąg ze świadectwa homologacji oraz opis w dowodzie rejestracyjnym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

W myśl art. 15 ust. 6 ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Na mocy art. 16k ust. 7 ustawy, podatnicy w roku podatkowym, w którym rozpoczęli działalność, z zastrzeżeniem ust. 11, oraz mali podatnicy, mogą dokonywać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych zaliczonych do grupy 3-8 Klasyfikacji, z wyłączeniem samochodów osobowych, w roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym równowartości kwoty 50 000 euro łącznej wartości tych odpisów amortyzacyjnych.

Z powołanych przepisów wynika, iż podatnik nie może zastosować metody jednorazowej amortyzacji do samochodów osobowych.

Zgodnie z art. 4a pkt 9 ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o samochodzie osobowym oznacza to pojazd samochodowy o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, konstrukcyjnie przeznaczony do przewozu nie więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą, z wyjątkiem:

Ponadto wskazać należy, iż zgodnie z art. 4b ust. 1 ustawy, w przypadku pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony spełnienie wymagań określonych w art. 4a pkt 9 lit. a-d), pozwalających na niezaliczenie danego pojazdu samochodowego do samochodów osobowych, stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację, oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań.

Kopię takiego zaświadczenia podatnik jest obowiązany dostarczyć, w terminie 14 dni od dnia jego otrzymania, właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego.

Z treści wniosku Spółki o wydanie interpretacji indywidualnej prawa podatkowego wynika, iż Okręgowa Stacja Kontroli Pojazdów odmówiła wystawienia zaświadczenia potwierdzającego, że przedmiotowy samochód jest pojazdem ciężarowym. Spółka posiada jedynie świadectwo homologacji samochodu, w którym jest on określony jako ciężarowy.

Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić, iż na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych posiadanie takiego dokumentu jest niewystarczające, aby samochód, o którym mowa we wniosku, uznać za ciężarowy.

Zasadniczą regułą interpretacyjną mającą zastosowanie przy dokonywaniu interpretacji przepisów prawa podatkowego jest zasada, iż zwroty jednobrzmiące użyte w tekście aktu normatywnego należy rozumieć jednolicie. W tym konkretnym przypadku należy dodatkowo zwrócić uwagę na fakt, iż zwrot "samochód osobowy" został zdefiniowany, określony przez ustawodawcę na potrzeby ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Tym samym ustawodawca wprost wskazał jak należy rozumieć ww. sformułowanie. W konsekwencji zgodnie z zasadami wykładni językowej nie można nadawać mu innego znaczenia niż znaczenie określone w art. 4b ust. 1 w związku z art. 4a pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W konsekwencji nie ulega wątpliwości, iż do przypadku opisanego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej nie znajdzie zastosowania przepis art. 16k ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w związku z czym, Spółka nie będzie miała prawa do dokonania jednorazowego odpisu amortyzacyjnego od samochodu, o którym mowa we wniosku.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.