IPPB3/423-494/11-2/GJ - Skutki podatkowe najmu samochodu z silnikiem elektrycznym oraz wyposażonym dodatkowo w silnik spalinowy.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 17 czerwca 2011 r. (data wpływu 24 czerwca 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów podatkowych i obowiązków podatkowych w zakresie najmu samochodu z silnikiem elektrycznym oraz wyposażonym dodatkowo w silnik spalinowy-jest prawidłowe.

W dniu 24 czerwca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów podatkowych i obowiązków podatkowych w zakresie najmu samochodu z silnikiem elektrycznym oraz wyposażonym dodatkowo w silnik spalinowy.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Zgodnie ze statutem Spółka zajmuje się miedzy innymi działalnością leasingową oraz wynajmem i dzierżawą samochodów osobowych i furgonetek. Aktualnie w ramach podejmowanych działań mających na celu usprawnienie zarządzania flotą samochodową Spółka rozważa możliwość wynajęcia na podstawie umów najmu (krótko lub długoterminowego) lub dzierżawy na własne potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą samochodów:

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Stanowisko Spółki:

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków, z zastrzeżeniem pkt 30, z tytułu kosztów używania, dla potrzeb działalności gospodarczej, samochodów osobowych niestanowiących składników majątku podatnika - w części przekraczającej kwotę wynikającą z pomnożenia liczby kilometrów faktycznego przebiegu pojazdu dla celów podatnika oraz stawki za jeden kilometr przebiegu, określonej w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra.

Artykuł 16 ust. 4 precyzuje pojęcie stawki za jeden kilometr przebiegu pojazdu, uzależniającą od pojemności silnika. Art. 16 ust. 5 zdanie drugie ustawy stanowi, iż ewidencja przebiegu pojazdu powinna zawierać co najmniej następujące dane: nazwisko, imię i adres zamieszkania osoby używającej pojazdu, numer rejestracyjny pojazdu i pojemność silnika, kolejny numer wpisu, datę i cel wyjazdu, opis trasy (skąd - dokąd), liczbę faktycznie przejechanych kilometrów, stawkę za jeden kilometr przebiegu, kwotę wynikającą z przemnożenia liczby faktycznie przejechanych kilometrów i stawki za jeden kilometr przebiegu oraz podpis podatnika (pracodawcy) i jego dane. Na podstawie § 2 Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 25 marca 2002 r. (Dz. U. Nr 125, poz. 1371 z późn. zm.), stawka za jeden kilometr przebiegu pojazdu jest uzależniona od pojemności skokowej silnika (o pojemności skokowej silnika do 900 cm3 - jedna stawka i dla pojazdów o pojemności skokowej silnika powyżej 900 cm3 druga stawka).

Przepisy ustawy nie regulują sytuacji, gdy przedmiotem najmu jest samochód osobowy z silnikiem elektrycznym lub posiadający dwa silniki, tj. silnik elektryczny oraz dodatkowy - spalinowy. W ocenie Spółki stanowi to podstawę do tego, by ograniczyć zastosowanie ww. przepisów ustawy jedynie do pojazdów o silnikach benzynowych. Pozwala to sądzić, że ustawodawca celowo nie wymienił takiego typu pojazdów w wymienionych przepisach w celu propagowania rozwiązań przyjaznych środowisku.

Ad. 1 Zdaniem Spółki w opisanym zdarzeniu przyszłym nie będą miały zastosowania przepisy art. 16 ust. 1 pkt 51) oraz ust. 4 i 5 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych. Samochody typu EV, które będą mogły stanowić przedmiot wynajmu zalicza się niewątpliwie do samochodów osobowych. Jednak z uwagi na fakt, że można w ich przypadku mówić jedynie o mocy elektrycznej, a nie o pojemności silnika, trudno w tej sytuacji dokonać klasyfikacji do odpowiedniej stawki za kilometr przebiegu uzależnionej właśnie od tej wspomnianej pojemności silnika. Pozwala to stwierdzić, że w tym przypadku cały koszt z tytułu używania dla potrzeb działalności gospodarczej, samochodów osobowych niestanowiących składników majątku podatnika będzie stanowił dla Spółki koszt uzyskania przychodów przy założeniu, że koszty te są ponoszone w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Ad. 2 Zdaniem Spółki w opisanym zdarzeniu przyszłym nie ma zatem obowiązku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu z silnikiem elektrycznym z uwagi na fakt, że całość poniesionych kosztów będzie stanowiła dla spółki koszt uzyskania przychodów.

Ad. 3 Zdaniem Spółki w opisanym zdarzeniu przyszłym nie będą miały zastosowania przepisy art. 16 ust. 1 pkt 51) oraz ust. 4 i 5 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych. Samochody typu EREV, które będą mogły stanowić przedmiot wynajmu zalicza się niewątpliwie do samochodów osobowych. W ich przypadku można mówić zarówno o mocy elektrycznej jaki o pojemności silnika, jednakże podstawową jednostką napędową takiego pojazdu jest silnik elektryczny. W tej sytuacji problem klasyfikacji do odpowiedniej stawki za kilometr przebiegu uzależnionej właśnie od tej wspomnianej pojemności silnika jest jeszcze bardziej skomplikowany. Producent zakłada ze napęd spalinowy będzie przez użytkownika stosowany jedynie w sytuacjach awaryjnych lub w przypadku wyczerpania się baterii zasilającej silnik elektryczny. Pozwala to stwierdzić, że również w tym przypadku cały koszt z tytułu używania dla potrzeb działalności gospodarczej samochodów osobowych niestanowiących składników majątku podatnika będzie stanowił dla Spółki koszt uzyskania przychodów przy założeniu, że koszty te są ponoszone w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Ad. 4 Zdaniem Spółki w opisanym zdarzeniu przyszłym nie ma zatem obowiązku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu z silnikiem elektrycznym wyposażonym dodatkowo w silnik spalinowy z uwagi na fakt, że całość poniesionych kosztów będzie stanowiła dla spółki koszt uzyskania przychodów. Niecelowym wydaje się prowadzenie ewidencji przebiegu jedynie w sytuacjach, w których awaryjnie użytkownik będzie korzystał z napędu spalinowego skoro całość opłat z tytułu użytkowania będzie stanowiła koszt uzyskania przychodów.

Ad. 5 Zdaniem Spółki podstawą do rozliczania przez Spółkę opłat za używanie dla potrzeb działalności gospodarczej samochodów osobowych niestanowiących składników majątku podatnika w ciężar kosztów podatkowych Spółki będzie art. 15 ust. 1 mówiący, że kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Spółki w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej przez Spółkę oceny swego stanowiska.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.