IPPB3/423-482/07-2/14/S/MC

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów uwzględniając prawomocny (od dnia 27 września 2013 r.) wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie sygn. akt. III SA/Wa 1407/11 z dnia 6 lipca 2011 r. (data wpływu 18 grudnia 2013 r.), stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 19 listopada 2007 r. (data wpływu 21 listopada 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie ustalenia czy wymienione wydatki stanowią koszty uzyskania przychodów:

W dniu 21 listopada 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

E. sp. z o.o. prowadzi działalność w zakresie tzw. marketingu doświadczeń. W związku z planowanym debiutem giełdowym na rynku, zamierza dokonać kolejno następujących czynności zmierzających do wejścia na giełdę papierów wartościowych w Warszawie:

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy wydatki poniesione przez Spółkę, takie jak m.in.: dot. podwyższenia kapitału zakładowego - opłaty notarialne, sądowe, koszty ogłoszeń, podatek od czynności cywilnoprawnych czy wydatki na doradztwo prawne mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodu Spółki.

2. Czy wydatki poniesione przez Spółkę, dot. procesu przekształcenia - koszty sporządzenia planu przekształcenia, badania planu przekształcenia przez biegłego rewidenta, opłaty notarialne związane z zawarciem umowy spółki akcyjnej, opłaty za wpis spółki do KRS oraz w Monitorze Sądowym i Gospodarczym, także wydatki na doradztwo prawne mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodu Spółki.

3. Czy wydatki poniesione przez Spółkę, takie jak m.in. dot. wejścia na giełdę - koszty opinii biegłych rewidentów, wydatki na audyt, doradztwo prawne i finansowe (w tym na tzw. autoryzowanego doradcę) przy wprowadzaniu Spółki do publicznego obrotu, a także wydatki na doradztwo marketingowe (np. tworzenie strategii, działania public relations) oraz na przeprowadzenie oferty prywatnej akcji, opracowanie, druk i dystrybucję dokumentu informacyjnego, reklamę i promocję mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodu Spółki.

Zdaniem Spółki przedmiotowe koszty powinny być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Zgodnie z ogólną regułą, wyrażoną w art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyłączeniem wydatków wymienionych w art. 16 ust. 1 cyt. ustawy. Oznacza to, iż musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy poniesionym kosztem a uzyskiwanym przychodem. Taki związek może jednak mieć charakter zarówno bezpośredni jak i pośredni. Do kosztów tzw. pośrednich zalicza się wydatki związane z ogólnymi kosztami funkcjonowania osoby prawnej, prowadzeniem przez nią działalności gospodarczej a więc takie, których nie można łączyć z konkretnymi przychodami, gdyż dotyczą całokształtu działalności Spółki.

Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie świadczenia specyficznych usług marketingowych. Nie jest producentem, dystrybutorem ani nie dokonuje obrotu żadnymi towarami. W konsekwencji, bardzo istotne dla zachowania istniejącego źródła przychodów oraz generowania nowych przychodów w przyszłości jest zapewnienie rozpoznawalności Wnioskodawcy na rynku i zwiększenie zaufania potencjalnych klientów do Wnioskodawcy. Cele te zostaną spełnione poprzez wejście Wnioskodawcy na rynek publiczny. W wyniku upublicznienia Spółki, znajomość jej marki stanie się powszechna wśród przedsiębiorców. Po pierwsze, wzrośnie zaufanie do Spółki z punktu widzenia bezpieczeństwa współpracy ze Spółką ze strony kontrahentów (zarówno dotychczasowych jak i potencjalnych), gdyż upublicznienie Spółki oznacza poddanie się Spółki większym rygorom kontrolnym ze strony organów i instytucji nadzorujących rynek publiczny. Tym samym, Spółka przyjmie na siebie szereg obowiązków informacyjnych, co spowoduje jej większą transparentność dla potencjalnych klientów. Po drugie, Spółka liczy, że ze względu na wzrost powszechnej znajomości marki Spółki, zdecydowanie zwiększy się zainteresowanie usługami Spółki ze strony potencjalnych klientów. Innymi słowy, proces upublicznienia Spółki będzie odgrywał bardzo istotną rolę w reklamowaniu samej Spółki i świadczonych przez nią usług. Jednocześnie, wskutek emisji nowych akcji na rynku publicznym, Spółka pozyska środki, mające służyć rozwojowi prowadzonej działalności gospodarczej. Zwiększony kapitał Spółki, pozwoli na podniesienie jakości świadczonych przez spółkę usług, powodując rozszerzenie zakresu prowadzonej działalności i w konsekwencji wzrost przychodów Spółki.

W konsekwencji, proces restrukturyzacji Spółki zakończony debiutem na rynku papierów wartościowych ma na celu spowodowanie wzrostu przychodów Spółki, poprzez zwiększenie kapitału oraz wzrost rozpoznawalności (prestiżu), co z kolei uzasadnia uznanie wydatków poniesionych w opisanym stanie faktycznym, za koszty podatkowe uzasadnione gospodarczo i pośrednio związane z planowanymi przychodami.

Przedmiotowe koszty, jako związane pośrednio z przychodem powinny być ponoszone w sposób uzasadniony z punktu widzenia oczekiwanych korzyści gospodarczych z nimi związanych. Niewątpliwie, Wnioskodawca dokonując podwyższenia kapitału zakładowego działa w sposób racjonalny i uzasadniony gospodarczo, dążąc do przekształcenia w spółkę akcyjną celem wejścia na giełdę i tym samym, pozyskania kapitału oraz wzmocnienia swojej pozycji na rynku. Spółka ponosząc wydatki na podwyższenie kapitału zakładowego pośrednio działa w celu osiągnięcia korzyści związanych z wejściem na giełdę, a więc pozyskania kapitału potrzebnego do rozwoju działalności poprzez oraz zbudowania wizerunku przedsiębiorcy wiarygodnego, o stabilnym i kontrolowanym przepływie kapitału. Jednocześnie zyska też prestiż Spółki.

Odnośnie kosztów związanych z obsługą prawną świadczoną przy czynnościach dotyczących podwyższenia kapitału w Spółce uznać należy, iż profesjonalna wiedza prawnicza jest potrzebna przy dokonywaniu tego typu czynności, co uzasadnia taki wydatek jako związany z całokształtem działalności gospodarczej i w uzasadniony sposób poniesiony w celu uzyskania przychodu.

W kwestii kosztów dotyczących przekształcenia Spółki w spółkę akcyjną Wnioskodawca stoi również na stanowisku, że takie wydatki należy uznać za koszty podatkowe. Etap przekształcenia Spółki jest kolejnym w ciągu niezbędnych czynności zdarzeniem, wprawdzie związanym z pewnymi wydatkami, ale zarazem koniecznym do osiągnięcia zamierzonego celu w postaci pozyskania dodatkowego źródła finansowania i wzmocnienia pozycji Spółki w związku z wejściem na rynek publiczny. Stanowisko powyższe znajduje potwierdzenie w interpretacji Naczelnika Urzędu Skarbowego w Gdyni z dnia 2 czerwca 2006 r. sygn. I-2/423- 0003/06, w której zalicza wydatki związane z przekształceniem formy prawnej spółki, których poniesienie jest konieczne do prawidłowego funkcjonowania podmiotu gospodarczego do kosztów uzyskania przychodów.

Podobnie należy traktować koszty związane z wejściem na giełdę papierów wartościowych. Ich pośredni związek z korzyściami uzyskanymi w związku z dofinansowaniem spółki w postaci kapitału uzyskanego z emisji nowych akcji, budowaniem pozytywnego wizerunku Spółki, rozpowszechnieniem znajomości firmy Spółki jak i przedmiotu jej działalności, wzmocnieniem zaufania kontrahentów i klienteli do Spółki, osiągnięciem prestiżu jest oczywisty. Skoro emisja nowych akcji przyczynia się do pozyskania kapitału, który Spółka zamierza przeznaczyć na dalszy rozwój prowadzonej działalności gospodarczej, koszty takiej emisji będą stanowiły koszty uzyskania przychodu. W tym przypadku występuje pośredni związek pomiędzy poniesionymi kosztem a przychodem uzyskanym z działalności wspieranej środkami pochodzącymi z emisji nowych akcji.

Na potwierdzenie powyższego stanowiska Spółka przytoczyła interpretacje organów podatkowych.

Wydając interpretację indywidualną w dniu 8 lutego 2008 r. nr IP-PB3-423-482/07-2/JG (data doręczenia 12 lutego 2008 r.) organ podatkowy uznał stanowisko przedstawione przez podatnika za nieprawidłowe. Stwierdził, iż wydatki związane z podwyższeniem kapitału zakładowego, przekształceniem spółki z o.o. w spółkę akcyjną oraz z emisją akcji i wprowadzeniem ich do publicznego obrotu są w sposób bezpośredni związane z podwyższeniem kapitału zakładowego Spółki, a więc pozyskaniem konkretnego przychodu, który zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) nie jest zaliczany do przychodów podatkowych. Błędnym jest zatem stanowisko wnioskodawcy, iż może on stanowić koszt uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie bowiem z tym przepisem nie stanowią tego rodzaju kosztów wydatki, co prawda nie wymienione w art. 16 ust. 1 tej ustawy, ale związane z przysporzeniami nie uważanymi za przychód przez ustawodawcę.

Interpretację doręczono w dniu 12 lutego 2008 r.

W dniu 16 maja 2008 r. (data wpływu 20 maja 2008 r.) Spółka złożyła za pośrednictwem tut. organu skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na ww. interpretację i wniosła o uchylenie jej w całości.

W dniu 6 lipca 2011 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny wydał wyrok, w którym uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną. W treści rozstrzygnięcia stwierdził, że " (...) nie można mówić na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych o innych przychodach niż te, które zostały wymienione w art. 12 ust. 1 u.p.d.o.p. Konstrukcja tego przepisu powoduje, że gdyby nie wyłączenie z przychodów w art. 12 ust. 4 pkt 4 tej ustawy wpłaty na kapitał zakładowy, również w przypadku jego podwyższenia stanowiłyby przychód spółki kapitałowej. Na zasadzie wyrażonej w art. 7 ust. 2 u.p.d.o.p. przychód ten brany byłby w rachunku wyliczenia dochodu podlegającego opodatkowaniu. Tego rodzaju przychód, a "nie-przychód" z mocy art. 12 ust. 4 pkt 4 ustawy jest pomijany dla celów podatkowych. Jeden ze skutków tej regulacji stanowi to, że wydatki bezpośrednio powiązane tym przychodem i warunkujące jego wystąpienie w postaci wniesienia podwyższonego kapitału nie mogą zostać uznane za koszty uzyskania przychodów. Ocena ta nie może jednak zostać rozciągnięta na tę część wydatków ogólnych spółki kapitałowej, których poniesienie tego rodzaju związku już nie cechuje tzw. koszty ogólne funkcjonowania osoby prawnej służące zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów i nie wykazujące związku z konkretnym przychodem. Zgodzić należy się zatem z oceną, że wydatki związane z nabyciem usług w celu emisji akcji należy zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów. Są one typowymi kosztami pośrednimi związanymi z prowadzona działalnością gospodarczą, której efekty podlegają opodatkowaniu.

Tak więc tylko wydatki związane z emisją nowych akcji, bez których nie jest możliwe podwyższenie przez spółkę akcyjną kapitału zakładowego, nie są kosztami uzyskania przychodów, stosownie do art. 12 ust. 4 pkt 4 oraz art. 7 ust. 1 i 2 w związku z art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. Do tego rodzaju wydatków niewątpliwie należy zaliczyć przygotowanie prospektu emisyjnego, druk, publikacja i dystrybucja prospektu emisyjnego, opłaty notarialne, sądowe, skarbowe oraz koszty ogłoszeń wymaganych przepisami prawa. Natomiast wydatki, bez których jest możliwe podwyższenie przez spółkę akcyjną kapitału zakładowego stanowią koszty ogólne funkcjonowania spółki kapitałowej stanowią więc zgodnie z art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. (...) (...) Ponownie rozpoznając wniosek podatnika o udzielenie interpretacji, organ winien dokonać oceny stanowiska Skarżącej zaprezentowanego w tym wniosku z uwzględnieniem oceny prawnej wyrażonej w uchwale Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 24 stycznia 2011 w sprawie o sygnaturze II FPS 6/10."

W dniu 27 września 2013 r. NSA oddalił skargę kasacyjną organu podatkowego stwierdzając, że " (...) wbrew stanowisku przedstawionym w skardze kasacyjnej, Sąd pierwszej instancji prawidłowo, powołując się obszernie na treść powyższej uchwały przyjął, że tylko wydatki związane z emisją nowych akcji, bez których nie jest możliwe podwyższenie przez spółkę akcyjną kapitału zakładowego, nie są kosztami uzyskania przychodów, stosownie do reguł wyrażonych w treści art. 12 ust. 4 pkt 4 i art. 7 ust. 1 i 2 w zw. z art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. Do tego rodzaju wydatków niewątpliwie należy zaliczyć przygotowanie prospektu emisyjnego, druk, publikację i dystrybucję prospektu emisyjnego, opłaty notarialne, sądowe, skarbowe oraz koszty ogłoszeń wymaganych przepisami prawa. Wydatki, bez których jest możliwe podwyższenie przez spółkę akcyjną kapitału zakładowego stanowią natomiast koszty ogólne funkcjonowania spółki kapitałowej, a więc zgodnie z art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. stanowią tym samym koszty uzyskania przychodów. Zgodzić się zatem należy z oceną, że wydatki związane z nabyciem usług w celu emisji akcji należy zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów. Są one typowymi kosztami pośrednimi związanymi z prowadzoną działalnością gospodarczą, której efekty podlegają opodatkowaniu".

W wyniku ponownego rozpatrzenia sprawy, po uwzględnieniu prawomocnego wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 6 lipca 2011 r., sygn. akt III SA/Wa 1407/11, na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, ponownie rozpatrując sprawę, stwierdzam co następuje:

W myśl art. 12 ust. 4 pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, do przychodów nie zalicza się przychodów otrzymanych na utworzenie lub powiększenie kapitału zakładowego (akcyjnego), funduszu udziałowego albo funduszu założycielskiego albo organizacyjnego ubezpieczyciela - a w towarzystwach powierniczych wartości aktywów tych funduszy. Powyższe oznacza, iż wartość wkładów zarówno pieniężnych jak i niepieniężnych wnoszona na pokrycie kapitału zakładowego w związku z utworzeniem spółki, jak również z podwyższeniem tego kapitału nie jest zaliczana do przychodów podatkowych spółki.

Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy. Warunkiem uznania wydatku za koszt uzyskania przychodu jest istnienie pomiędzy nim a osiągnięciem przychodu związku przyczynowo - skutkowego, czyli wykazanie, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu.

Koszty podatkowe ponoszone przez podmiot gospodarczy można podzielić na koszty bezpośrednie i pośrednie. Koszty bezpośrednie obejmują wydatki, które są ściśle (bezpośrednio) związane z konkretnymi przychodami, jakie osiąga podmiot gospodarczy. Natomiast do kosztów pośrednich zalicza się wydatki, które nie mają bezpośredniego odzwierciedlenia w osiąganych przychodach, jakkolwiek ich ponoszenie warunkuje prawidłowe funkcjonowanie podmiotu gospodarczego. Co istotne również muszą być to wydatki, dzięki którym podatnik może osiągnąć przychód podlegający opodatkowaniu.

Skoro więc, przychód otrzymany na powiększenie kapitału zakładowego nie stanowi przychodu dla celów podatkowych, to koszty jego uzyskania, w przedmiotowej sprawie poniesione przez Spółkę tj.: wydatki na podwyższenie kapitału zakładowego (opłaty notarialne, sądowe, koszty ogłoszeń, podatek od czynności cywilnoprawnych), jako związane z tym podwyższeniem, nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie bowiem z tym przepisem nie stanowią kosztów podatkowych wydatki, co prawda nie wymienione w art. 16 ust. 1 ww. ustawy, ale związane z przysporzeniami nie uważanymi za przychód przez ustawodawcę (art. 12 ust. 4 pkt 4 tej ustawy).

Przychodem otrzymanym na podwyższenie kapitału zakładowego, w rozumieniu przepisu art. 12 ust. 4 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, mogą być zarówno pieniądze, jak i wkład niepieniężny. W rezultacie środki pieniężne jak i wkłady niepieniężne, stanowiące przysporzenie majątkowe, uznane zostały przez ustawodawcę za przychód nie zaliczany do przychodów, jeżeli prowadzi do podwyższenia kapitału zakładowego. Przychód ten nie powstaje jako efekt bieżącej działalności gospodarczej podatnika.

Jeśli określone wydatki w sposób jednoznaczny wiążą się z osiągnięciem przysporzenia zidentyfikowanego przez ustawodawcę jako konkretny rodzaj przychodu, to bez względu na możliwość wywiedzenia pośredniego związku tych wydatków z ewentualnymi innymi przychodami, zaliczenie ich do kosztów uzyskania przychodów oceniane być musi w kontekście, tego przychodu, z którym wydatki te są bezpośrednio związane.

Wydatki związane z uzyskaniem określonego przysporzenia pozostają z nim związane bez względu na to, czy stanowi ono przychód, czy też nie. Jeżeli przysporzenie to nie stanowi przychodu, to poniesione w związku z nim wydatki nie są kosztami uzyskania przychodu. Jak już wskazywano, nie czyni to ich natomiast kosztami uzyskania innego przychodu. Z uwagi na powyższe, w przedmiotowej sprawie do kosztów związanych z podwyższeniem kapitału zakładowego nie znajduje zastosowania art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ponieważ wydatki podatnika mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów tylko wówczas jeżeli związek, o którym stanowi art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, dotyczy przychodów podatkowych. W przeciwnym razie przyrost środków pieniężnych lub wartości majątkowych podatnika nie podlegałby opodatkowaniu, gdyż pozostawałby bez wpływu na wysokość podstawy opodatkowania, podczas gdy wydatki na ich pozyskanie jednocześnie by ją pomniejszały.

Według uchwały NSA z dnia 24 stycznia 2011 r. (sygn. akt II FPS 6/10) tylko wydatki związane z emisją nowych akcji, bez których nie jest możliwe podwyższenie przez spółkę akcyjną kapitału zakładowego, nie są kosztami uzyskania przychodów, stosownie do art. 12 ust. 4 pkt 4 oraz art. 7 ust. 1 i 2 w związku z art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p.

Zatem poniesione przez Spółkę wydatki na podwyższenie kapitału zakładowego (opłaty notarialne, sądowe, koszty ogłoszeń, podatek od czynności cywilnoprawnych), nie stanowią kosztów uzyskani przychodów.

Natomiast do kosztów uzyskania przychodów, należy zaliczyć koszty związane z ogólnym funkcjonowaniem Spółki, jako związane w sposób pośredni z przychodem Spółki, związane z jej ogólnym funkcjonowaniem.

W przedmiotowej sprawie za takie koszty można uznać, wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę mające wpływ na ogólne funkcjonowanie podmiotu gospodarczego, tj.: dot. procesu przekształcenia - koszty sporządzenia planu przekształcenia, badania planu przekształcenia przez biegłego rewidenta, opłaty notarialne związane z zawarciem umowy spółki akcyjnej, opłaty za wpis spółki do KRS oraz w Monitorze Sądowym i Gospodarczym, wydatki na doradztwo prawne, koszty opinii biegłych rewidentów wydatki na audyt, doradztwo prawne i finansowe (w tym na tzw. autoryzowanego doradcę) przy wprowadzaniu Spółki do publicznego obrotu, wydatki na doradztwo marketingowe (np. tworzenie strategii, działania public relations) oraz na reklamę i promocję.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.