IPPB3/423-467/14-2/DP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko #61485; przedstawione we wniosku z dnia 24 kwietnia 2014 r. (data wpływu 28 kwietnia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia wysokości kosztów uzyskania przychodu powstałego z tytułu zbycia ogółu praw i obowiązków w spółce osobowej - jest prawidłowe.

W dniu 28 kwietnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia wysokości kosztów uzyskania przychodu powstałego z tytułu zbycia ogółu praw i obowiązków w spółce osobowej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka S.A. (dalej: "Wnioskodawca") jest spółką holdingową, która posiada udziały w szeregu spółek zależnych. Przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest m.in.:

* zarządzanie spółkami zależnymi;

* świadczenie na rzecz spółek zależnych usług administracyjnych i rachunkowych;

* udzielanie spółkom zależnym pożyczek na cele inwestycyjne.

Wnioskodawca posiada wierzytelności (dalej: "Wierzytelność") z tytułu pożyczek (dalej: "Pożyczka") udzielonych wobec podmiotu zagranicznego (dalej: "Spółka").

Wnioskodawca dokonuje następnie wniesienia Wierzytelności do spółki komandytowej (dalej: "Spółka Komandytowa") jako wkładu niepieniężnego, otrzymując w zamian udział kapitałowy w półce Komandytowej, w szczególności udział w zysku i stratach Spółki Komandytowej (dalej: "Udział"). Konsekwencją wniesienia Wierzytelności jest uzyskanie przez Wnioskodawcę statusu komandytariusza w Spółce Komandytowej.

Celem wskazanej powyżej operacji jest przeprowadzenie restrukturyzacji w ramach Grupy Kapitałowej M. (dalej: "Grupa"). Spółka Komandytowa ma być bowiem podmiotem wyspecjalizowanym w zarządzaniu wierzytelnościami zagranicznymi Grupy.

W związku z wniesieniem wskazanego powyżej wkładu niepieniężnego do Spółki Komandytowej, nie rozpoznaje się ani przychodu podlegającego opodatkowaniu CIT, ani również kosztów uzyskania przychodu w równowartości wniesionych aportem Wierzytelności. Wniesienie aportu do spółki osobowej jest bowiem czynnością neutralną podatkowo, z uwagi na fakt, iż spółki osobowe są transparentne podatkowo.

Umowa Spółki Komandytowej przewiduje możliwość zbycia Udziału przez jej komandytariusza. W związku z powyższym nie jest wykluczone, iż w przyszłości Wnioskodawca dokona zbycia Udziału w Spółce Komandytowej na rzecz innego podmiotu.

Wnioskodawca wskazuje, iż przed momentem, w którym nastąpi zbycie Udziału w Spółce Komandytowej, wartość nominalna (kwota główna) Wierzytelności nie zostanie zaliczona przez Wnioskodawcę do kosztów uzyskania przychodu. Rozpoznanie wartości nominalnej jako kosztu podatkowego nie będzie miało bowiem miejsca:

* ani na etapie wniesienia Wierzytelności aportem do Spółki Komandytowej (czynność ta jest neutralna podatkowo na gruncie przepisów ustawy o CIT),

* ani również we wcześniejszym terminie (przed dniem aportu),

* jak również koszt ten nie zostanie rozpoznany przed planowanym zbyciem Udziału (już po aporcie do Spółki Komandytowej).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku zbycia Udziału, kosztem uzyskania przychodu Wnioskodawcy będzie wartość nominalna (kwota główna) Wierzytelności, w związku z wniesieniem których Wnioskodawca objął Udział w Spółce Komandytowej.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku, gdy Wnioskodawca dokona odpłatnego zbycia Udziału w Spółce Komandytowej, będzie on uprawniony do rozpoznania kosztów uzyskania przychodu w wysokości wartości nominalnej (kwoty głównej) Wierzytelności z tytułu Pożyczek udzielonych Spółce.

Zastosowanie w tym zakresie będzie miał art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, zgodnie z którym kosztami uzyskania przychodu powinien być faktyczny wydatek poniesiony w celu nabycia Udziału. Zasady ogólne wyrażone w powyższym przepisie znajdą zastosowania w sprawie, gdyż przepisy ustawy c CIT nie zawierają szczególnych przepisów regulujących zasady ustalania kosztów uzyskania przychodu ze sprzedaży udziału kapitałowego w transparentnych podatkowo spółkach osobowych.

W związku z powyższym, z uwagi na fakt, iż Wnioskodawca rozpozna przychód z tytułu sprzedaży Udziału w Spółce Komandytowej, należy uznać, iż kosztem uzyskania przychodu będą w tym przypadku wydatki faktycznie poniesione przez Wnioskodawcę w celu uzyskania zbywanego Udziału, które nie zostały wcześniej zaliczone do kosztów uzyskania przychodu. Przenosząc to na grunt niniejszej sprawy, wskazać należy, iż Wnioskodawca uzyskuje Udział w Spółce Komandytowej w związku z wniesieniem do Spółki Komandytowej wkładu niepieniężnego w postaci Wierzytelności, zatem wydatkiem faktycznie poniesionym przez Wnioskodawcę w celu uzyskania Udziału był wydatek poniesiony w związku z powstaniem (nabyciem) Wierzytelności. W sprawie wydatkiem tym była wartość nominalna (kwota główna) Wierzytelności #61485; Wierzytelności bowiem powstały w wyniku udzielenia przez Wnioskodawcę pożyczek.

W związku z powyższym należy uznać, iż kosztem uzyskania przychodu ze sprzedaży Udziału będzie wartość nominalna Wierzytelności tj. faktyczny wydatek, który został poniesiony przez Wnioskodawcę w celu nabycia Udziału, a który przed jego sprzedażą nie był zaliczony do kosztów uzyskania przychodów.

1. Brak przepisów szczególnych dotyczących sposobu ustalenia kosztów uzyskania przychodu ze sprzedaży udziału w spółce osobowej.

Wnioskodawca pragnie wskazać, iż ustawa o CIT nie zawiera żadnych przepisów szczególnych, które normowałyby zasady określania kosztów uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia ogółu praw i obowiązków (udziału kapitałowego) z tytułu uczestnictwa w spółce osobowej. Zatem, ocenie Wnioskodawcy, w przepadku zbycia Udziału w Spółce Komandytowej, zastosowanie znajdą zasady ogólne ustalania kosztów uzyskania przychodu, opisane w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

W szczególności, zdaniem Wnioskodawcy, nie może mieć w powyższym przypadku zastosowania art. 15 ust. 1k ustawy o CIT. Przepis ten stanowi, iż w przypadku odpłatnego zbycia udziałów (akcji) w spółce objętych w zamian za wkład niepieniężny, na dzień zbycia tych udziałów (akcji) w spółce koszty uzyskania przychodu ustala się w sposób opisany w dalszej części tego przepisu w zależności od tego, co było przedmiotem wkładu do spółki.

Analizując treść powyższego przepisu wskazać należy, iż zawiera on co prawda zasady określania kosztów uzyskania przychodu ze sprzedaży udziałów (akcji) w spółce, dotyczy on jednakże wyłącznie udziałów i akcji w spółkach kapitałowych oraz spółce komandytowo-akcyjnej Użyty w tym przepisie zwrot "udziałów (akcji)" odnosi się bowiem wyłącznie do spółek kapitałowych i SKA (w spółkach komandytowych nie wydaje się udziałów ani akcji). W związku z powyższym, nie można uznać w drodze analogii, iż zasady ustalania kosztów uzyskania przychodów zawarte w powyższym przepisie odnoszą się także do zbycia ogółu praw i obowiązków wspólnika spółki osobowej (tekst jedn.: jego udziału kapitałowego).

Ponadto, należy wskazać, iż zgodnie z art. 15 ust. 1k ustawy o CIT kosztem uzyskania przychodu ze sprzedaży udziałów (akcji) w spółce kapitałowej jest co do zasady ich wartość nominalna. W przeciwieństwie do udziałów (akcji) w spółce kapitałowej i SKA, udział kapitałowy w spółce osobowej nie posiada jednakże wartości nominalnej, ponieważ stanowi on jedynie odzwierciedlenie ogółu praw i obowiązków wspólnika w spółce osobowej. Dlatego też zastosowanie art. 15 ust. 1k ustawy o CIT do ustalenia kosztów uzyskania przychodu ze sprzedaży udziału kapitałowego nie byłoby możliwe.

Wnioskodawca wskazuje, iż stanowisko powyższe znajduje potwierdzenie m.in. w:

* wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 6 maja 2010 r. (sygn. akt I SA/Wr 145/10), w którym sąd uznał, iż "W ocenie Sądu, art. 15 ust. 1k u.p.d.o.p. nie może mieć zastosowania do wyliczenia kosztów uzyskania przychodu z tytułu zbycia ogółu praw i obowiązków wspólnika spółki osobowej. Użyty w tym przepisie zwrot "udziałów (akcji)" odnosi się wyłącznie do spółek kapitałowych. (...) niemożność zastosowania art. 15 ust. 1k u.p.d.o.p., oznacza że określenie wysokości kosztów uzyskania przychodu powinno nastąpić na podstawie art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. (...)";

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 20 października 2009 r. (sygn. akt ILPB3/423-578/09-4/MM), w której organ uznał, iż: "(...) w przypadku zbycia udziałów (akcji) w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością (akcyjnej), koszt podatkowy stanowi ich wartość nominalna (art. 15 ust. 1k pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych). (...) Wnioskodawca, argumentując zasadność Jego stanowisko (...) powołał się na art. 15 ust. 1k pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który poprzez analogię ma potwierdzać słuszność prezentowanego przez Niego stanowiska. (...) Stwierdzić należy, iż proponowano przez Wnioskodawcę analogia nie może znaleźć zastosowania, bowiem wniesienie wkładu niepieniężnego (...) do spółki komandytowej jest neutralne podatkowo no moment tego wniesienia".

Mając powyższe na uwadze, należy uznać, iż przepis art. 15 ust. 1k ustawy o CIT nie będzie miał zastosowania w sprawie. Z uwagi więc na brak szczególnych uregulowań na gruncie przepisów ustawy o CIT dotyczących określania kosztów uzyskania przychodu ze zbycia ogółu praw i obowiązków wspólnika spółki osobowej, zastosowanie powinny znaleźć zasady ogólne ustalania kosztów uzyskania przychodu zawarte w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, zgodnie z którym kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

2. Brak zaliczenia wydatków na uzyskanie Wierzytelności do kosztów podatkowych przed dokonaniem zbycia Udziału w Spółce Komandytowej.

Mając na względzie,. iż w sprawie koszt uzyskania przychodu z tytułu zbycia Udziału powinien zostać określony na zasadach ogólnych, stwierdzić należy, iż będzie nim faktyczny wydatek na nabycie przedmiotowego Udziału, który wcześniej nie został uznany za koszt uzyskania przychodu.

Kosztem tym będzie w sprawie wartość nominalna (kwota główna) Wierzytelności, która przed dokonaniem sprzedaży Udziału w Spółce Komandytowej, nie została zaliczona przez Wnioskodawcę do kosztów uzyskania przychodu. Rozpoznanie wartości nominalnej (kwoty głównej) jako kosztu podatkowego nie miało bowiem miejsca:

* ani na etapie wniesienia Wierzytelności aportem do Spółki Komandytowej (czynność ta jest neutralna podatkowo na gruncie przepisów ustawy o CIT),

* ani również we wcześniejszym terminie (przed dniem aportu),

* jak również koszt ten nie został rozpoznany przed planowanym zbyciem Udziału (już po aporcie do Spółki Komandytowej).

Należy zatem uznać, iż jedynym momentem, w którym przedmiotowy koszt będzie mógł zostać rozpoznany przez Wnioskodawcę, będzie dopiero dzień sprzedaży Udziału w Spółce Komandytowej.

W szczególności wskazać należy, iż zaliczenie wartości nominalnej Wierzytelności do kosztów uzyskania przychodu nie mogło nastąpić na etapie wniesienia Wierzytelności do Spółki Komandytowej z uwagi na fakt, iż wniesienie wkładu niepieniężnego do spółki osobowej jest neutralne podatkowo na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 3c ustawy o CIT.

Na podstawie powyższego przepisu, do przychodów podlegających opodatkowaniu CIT nie zalicza się przychodów z tytułu przeniesienia własności składników majątku będących przedmiotem wkładu niepieniężnego (aportu) wnoszonych do Spółki niebędącej osobą prawną. W ocenie Wnioskodawcy przepisu powyższego wynika, iż wszelkie przysporzenia majątkowe, otrzymane w związku wniesieniem aportu do spółki osobowej, nie wiążą się z koniecznością rozpoznania przychodu podlegającego opodatkowaniu CIT. Zatem wniesienie Wierzytelności do Spółki Komandytowej będzie dla Wnioskodawcy czynnością neutralną podatkowo, w związku z dokonaniem której nie rozpozna on ani przychodu, ani kosztu uzyskania przychodu.

Wnioskodawca wskazuje, iż brak konieczności rozpoznania przychodu z tytułu uzyskania udziału kapitałowego w spółce osobowej, a co za tym idzie również kosztu w równowartości wartości nominalnej wniesionej aportem Wierzytelności, wynika nie tylko z literalnej wykładni art. 12 ust. 4 pkt 3c ustawy o CIT, ale również z jego wykładni celowościowej. Wyłączenie powyższej kategorii przychodów z opodatkowania związane jest bowiem z tym, iż po stronie wspólnika wnoszącego wkład nie powstaje żadne przysporzenie majątkowe. Spółki osobowe są bowiem transparentne podatkowo, co oznacza, iż uzyskany przez nie dochód podlega opodatkowaniu na poziomie ich wspólników. W związku z powyższym aport do spółki osobowej nie może być utożsamiany w sensie podatkowym z odpłatnym zbyciem przedmiotu wkładu w zamian za udział kapitałowy, ponieważ transakcja taka dokonywana byłaby z podatkowego punktu widzenia w ramach tego samego podmiotu, tj. wspólnika wnoszącego wkład do spółki osobowej.

Wnioskodawca wskazuje, iż stanowisko powyższe znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych wydanych przez organy podatkowe, w tym w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dn. 5 czerwca 2013 r. (sygn. akt IPPB3/423-271/13-2/AM), w której organ uznał za prawidłowe stanowisko podatnika, iż: "z literalnej interpretacji art. 12 ust. 4 pkt 3c Ustawy o CIT jednoznacznie wynika, że wniesienie przez Wnioskodawcę wkładu niepieniężnego (aportu) w postaci wierzytelności do spółki osobowej tj. spółki komandytowej, tytułem wkładu niepieniężnego, nie będzie skutkować powstaniem przychodu podatkowego po stronie Spółki (...)".

Ponadto, w ocenie Wnioskodawcy, wniesienie aportem Wierzytelności do Spółki Komandytowej nie będzie również skutkowało powstaniem obowiązku podatkowego po stronie Spółki Komandytowej. Spółki osobowe są bowiem transparentne podatkowo, co oznacza, iż nie są one podatnikami podatku dochodowego, a uzyskiwany przez nie dochód podlega opodatkowaniu na poziomie ich wspólników w sposób proporcjonalny do posiadanego przez nich udziału w zysku spółki.

Mając powyższe na uwadze, skoro Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do rozpoznania przychodu tytułu wniesienia wierzytelności do Spółki Komandytowej, w rezultacie więc nie będzie również uprawniony do rozpoznania z powyższego tytułu kosztów uzyskania przychodu. Wnioskodawca wskazuje ponadto, iż nie rozpozna kosztu uzyskania przychodu w równowartości Wierzytelności w okresie pomiędzy wniesieniem Wierzytelności do Spółki Komandytowej, a dokonaniem sprzedaży Udziału w Spółce Komandytowej.

Moment, w którym Wnioskodawca będzie uprawniony do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu wydatku w postaci wartości nominalnej Wierzytelności wniesionych do Spółki Komandytowej zostanie więc przesunięty do chwili dokonania przez Wnioskodawcę sprzedaży Udziału w Spółce Komandytowej, uzyskanego w związku z wniesieniem Wierzytelności do Spółki Komandytowej.

Należy wskazać, iż stanowisko Wnioskodawcy w zakresie braku rozpoznania przez niego kosztów uzyskania przychodu na etapie wniesienia Wierzytelności do Spółki Komandytowej znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych wydanych przez organy podatkowe, w tym w:

* interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 8 lutego 2013 r. (sygn. akt IBPBI/2/423-113/13/MS), w stanie faktycznym, w którym podatnik wnosi aportem do spółki osobowej wierzytelności własne w postaci udzielonych przez podatnika pożyczek, organ uzna za prawidłowe stanowisko podatnika, iż: ",Operacja wniesienia wkładu do Spółki, no gruncie ustawy o p.d.o.p. nie wywołuje powstania przychodu ani też rozpoznania kosztu uzyskania przychodów u Wnioskodawcy. W efekcie, zdaniem Wnioskodawcy, skoro no moment objęcia udziału nie rozpoznał on z tego tytułu przychodu, to również moment rozpoznania kosztów poniesionych w związku z nabyciem składników majątku wnoszonych aportem do Spółki został przesunięty do chwili powstania przychodu, z którym te koszty będą związane - w rozpatrywanym zdarzeniu przyszłym takim zdarzeniem będzie rozpoznanie przychodu z tytułu sprzedaży udziału w Spółce";

* interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dn. 7 kwietnia 2011 r. (sygn. akt ITPB3/423-14/11/AM), w stanie faktycznym, w którym podatnik wnosi aportem do spółki komandytowej wierzytelności własne w postaci udzielonych przez podatnika pożyczek, organ stwierdził, iż: "(...) wniesienie przez Spółkę wkładu niepieniężnego do spółki komandytowej nie spowodowało powstania przychodu podatkowego po jej stronie. Wobec tego Spółka uzyskała z jednej strony prawo do udziału w zysku spółki komandytowej, ale w momencie wniesienia wkładu niepieniężnego nie miała możliwości uznania za kaszty uzyskania przychodów wydatków, które poniosła na przedmiot wkładu. W takim wypadku mamy do czynienia odroczeniem momentu opodatkowania da czasu zbycia przez Spółkę ogółu praw i obowiązków w spółce komandytowej".

3. Wartość nominalna Wierzytelności jako wydatek poniesiony na nabycie Udziału.

W związku z tym, iż koszty uzyskania przychodu z tytułu sprzedaży udziału kapitałowego w spółce osobowej ustala się w oparciu o art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, w ocenie Wnioskodawcy, kosztem podatkowym z tytułu sprzedaży Udziału w Spółce Komandytowej są wydatki faktycznie poniesione przez Wnioskodawcę w związku z nabyciem (objęciem) zbywanego Udziału, które nie zostały wcześniej zaliczone przez Wnioskodawcę do kosztów uzyskania przychodu.

Należy uznać, iż wydatkiem Wnioskodawcy na uzyskanie Udziału jest kwota równa wartości nominalnej (kwocie głównej) Wierzytelności, ponieważ Wnioskodawca uzyskał Udział w Spółce Komandytowej zamian za wniesienie do Spółki Komandytowej wkładu niepieniężnego w postaci Wierzytelności. A związku z tym wydatek Wnioskodawcy związany z uzyskaniem przez niego Wierzytelności, równy jej wartości nominalnej (kwocie głównej), jest faktycznie poniesionym przez Wnioskodawcę kosztem nabycia Udziału w Spółce Komandytowej. Należy zaś uznać, iż wydatkiem tym była kwota główna Pożyczek udzielonych Spółce przez Wnioskodawcę.

Wnioskodawca pragnie podkreślić bowiem, iż poniósł on rzeczywisty wydatek z tytułu udzielenia Pożyczek Spółce. Powyższe Wierzytelności są wierzytelnościami własnymi Wnioskodawcy, które powstały w związku z udzieleniem przez Wnioskodawcę Pożyczek na rzecz Spółki. Stanowią więc one prawa majątkowe Wnioskodawcy, których treścią jest roszczenie Wnioskodawcy wobec Spółki o zwrot Pożyczek udzielonych Spółce. Aby uzyskać powyższe roszczenia, Wnioskodawca zobowiązany był do przekazania Spółce środków pieniężnych w postaci kapitału udzielanych jej Pożyczek.

Wydatek ten nie zostanie rozpoznany przez Wnioskodawcę jako koszt uzyskania przychodu na etapie wniesienia Wierzytelności do Spółki Komandytowej (czynność ta jest neutralna podatkowo), ani również później. Dlatego też, zdaniem Wnioskodawcy, wydatek ten powinien zostać rozpoznany y związku z uzyskiwanym przez niego przychodem z tytułu sprzedaży Udziału w Spółce Komandytowej. Wnioskodawca uzyska bowiem ten Udział w związku z wniesieniem Wierzytelności do Spółki Komandytowej, ergo należy uznać, iż wydatek poniesiony w związku z powstaniem Wierzytelności stanowi koszt poniesiony w celu uzyskania przychodu z tytułu sprzedaży Udziału w Spółce Komandytowej.

Należy więc uznać, iż faktycznym wydatkiem na uzyskanie Wierzytelności, którego ekonomiczny ciężar poniósł Wnioskodawca, jest wartość nominalna udzielonej Spółce Pożyczki.

Zatem kosztem uzyskania przychodu ze sprzedaży Udziału, uzyskanego w związku z wniesieniem przez Wnioskodawcę wkładu niepieniężnego w postaci Wierzytelności, jest wartość nominalna Wierzytelności (tekst jedn.: kwota główna Pożyczek udzielonych na rzecz Spółki).

Wnioskodawca wskazuje, iż stanowisko powyższe znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych wydanych przez organy podatkowe, w tym w:

* interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 8 lutego 2013 r. (sygn. akt IBPBI/2/423-113/13/MS), w której w następującym stanie faktycznym: "Wnioskodawca rozważa utworzenie spółki osobowej (spółki jawnej, komandytowej) (...). Przedmiotem aportu wnoszonego przez Wnioskodawcę do Spółki będą wierzytelności własne, należne na rzecz Wnioskodawcy od jego dłużników z tytułu udzielanych przez Wnioskodawcę kredytów pożyczek (...)" organ uznał za prawidłowe stanowisko podatnika, iż: "(...) wartość nominalna kwoty głównej Wierzytelności spełnia, zdaniem Wnioskodawcy, przesłanki uznania jej za koszt poniesiony na nabycie Wierzytelności w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o p.d.o.p., który, jeżeli nie został uprzednio zaliczony da kasztów uzyskania przychodów, będzie stanowił koszt uzyskania przychodu z tytułu sprzedaży udziału w Spółce";

* interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dn. 7 kwietnia 2011 r. (sygn. akt ITPB3/423-14/11/AM), w przedstawianym przez podatnika stanie faktycznym, w którym: "Spółka prowadzi działalność finansową, w szczególności w zakresie udzielania pożyczek gotówkowych (...). Wnioskodawca rozważa utworzenie spółki komandytowej, do której wniesie tytułem wkładu (...) wierzytelności z tytułu pożyczek" organ stwierdził, iż: "(...) kosztem uzyskania przychodów z tytułu zbycia ogółu praw i obowiązków w spółce komandytowej będzie wartość (...) wierzytelności, tj. wartość poniesionych przez Spółkę wydatków związanych przedmiotem wkładu przed wniesieniem go do spółki komandytowej, niezaliczonych uprzednio do kosztów uzyskania przychodów"

* interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dn. 22 czerwca 2010 r. (sygn. akt IPPB5/423-180/10-6/DG), w przedstawionym przez podatnika stanie faktycznym, w którym: "Spółka zamierza dokonać sprzedaży praw i obowiązków nabytych przez nią w SpK w zamian za wniesione do SpK wkłady, (...) wkład niepieniężny na który składały się wierzytelności Spółki z tytułu udzielonej (...) pożyczki (...)" organ stwierdził, iż: "(...) zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy p.d.o.p. w momencie ustalania dochodu wspólnika z tytułu sprzedaży praw i obowiązków w spółce komandytowej, kosztem uzyskania przychodów może być wyłącznie wydatek poniesiony przez tego wspólnika (koszt historyczny) na nabycie przedmiotu wkładu do spółki komandytowej".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej przez Spółkę oceny swego stanowiska.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr z 2012 poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.