IPPB3/423-460/09-2/JG - Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów składek zapłaconych przez pracodawcę na rzecz pracowników z tytułu umowy ubezpieczenia osobowego.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 30 września 2009 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB3/423-460/09-2/JG Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów składek zapłaconych przez pracodawcę na rzecz pracowników z tytułu umowy ubezpieczenia osobowego.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 czerwca 2009 r. (data wpływu 6 lipca 2009 r.), uzupełnionym w dniu 15 września 2009 r. na wezwanie tut. Organu Nr IPPB3/423-460/09-3/JG z dnia 8 września 2009 r. o dokumenty potwierdzające umocowanie dla osoby podpisanej na pełnomocnictwie, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie uznania za koszty uzyskania przychodów składek opłacanych przez pracodawcę na rzecz pracowników z tytułu zawartej umowy ubezpieczenia osobowego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 lipca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie uznania za koszty uzyskania przychodów składek opłacanych przez pracodawcę na rzecz pracowników z tytułu zawartej umowy ubezpieczenia osobowego. Wniosek został uzupełniony w dniu 15 września 2009 r. o dokumenty potwierdzające umocowanie dla osoby podpisanej na pełnomocnictwie.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

P. w ramach dodatkowego wynagrodzenia opłaca określonej grupie pracowników składki z tytułu zawartej umowy ubezpieczenia osobowego - Grupowe Ubezpieczenie na Życie z Ubezpieczeniowym Funduszem Kapitałowym. Zgodnie z ogólnymi warunkami ubezpieczenia uprawnionym do otrzymania świadczenia jest uczestnik (osoba ubezpieczona). Uczestnik może po upływie dwunastu miesięcy począwszy od opłacenia pierwszej regularnej składki kapitałowej, nie częściej jednak niż raz w roku w czasie trwania umowy ubezpieczenia, zażądać częściowej wypłaty przysługującej mu w danym momencie wartości regularnie opłacanej składki kapitałowej, przy czym jednorazowa wypłata może obejmować nie więcej niż pięćdziesiąt procent tej wartości. Równocześnie Uczestnik ma prawo do całkowitej wypłaty wartości rachunku w przypadku wygaśnięcia przysługującej Uczestnikowi umowy ubezpieczeniowej na skutek: np: śmierci uczestnika, rozwiązania umowy ubezpieczenia, rocznicy ubezpieczenia następującej bezpośrednio po ukończeniu przez Uczestnika 65 r. życia, ustaniu stosunku prawnego łączącego Uczestnika z Ubezpieczającym (P.), stanowiącego podstawę objęcia Uczestnika programem ubezpieczeniowym. Wysokość opłacanej składki stanowi przychód dla ubezpieczonego pracownika podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych oraz składkom na ubezpieczenia społeczne jak pozostałe składniki wynagrodzenia.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wartość składek opłacanych przez pracodawcę stanowiących składnik wynagrodzenia, z tytułu zawartych umów ubezpieczenia osobowego, gdzie uprawnionym do otrzymywania świadczenia jest pracownik, stanowi koszt uzyskania przychodów dla P....

Stanowisko Wnioskodawcy.

P. jako pracodawca ma prawo do przyznawania swoim pracownikom oprócz wynagrodzenia wynikającego z umowy o pracę dodatkowych świadczeń. Świadczeniem dodatkowym dla określonej grupy pracowników są składki opłacane przez pracodawcę (P.) z tytułu umów ubezpieczenia osobowego tj. ubezpieczenia na życie związane z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym (ryzyko grupy 3 działu I wymienione w załączniku do ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej - Dz. U. Nr 124, poz. 1151). Warunki zawarte w polisie zezwalają na odbiór świadczenia stanowiącego wartość odstąpienia od umowy przez pracownika tuż po wygaśnięciu/rozwiązaniu stosunku pracy lub wypowiedzeniu umowy ubezpieczenia przez pracodawcę oraz zezwalają na wypłatę przez Uczestnika części zgromadzonych środków m.in. w przypadkach opisanych wyżej. Świadczenie dodatkowe traktowane jest jak każde inne wynagrodzenie na rzecz pracowników, które podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych oraz składkom na ubezpieczenia społeczne. Skoro P. świadczenia dodatkowe w formie ubezpieczenia uznaje za wynagrodzenie, to zgodnie z zapisami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - art. 15 ust. 1 pkt 4g ustawy, który brzmi: Należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 i 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, z późn. zm.), oraz zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakład pracy stanowią koszty uzyskania przychodów w miesiącu, za który są należne, pod warunkiem że zostały wypłacone lub postawione do dyspozycji w terminie wynikającym z przepisów prawa pracy, umowy lub innego stosunku prawnego łączącego strony. W przypadku uchybienia temu terminowi do należności tych stosuje się art. 16 ust. 1 pkt 57.

Artykuł 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, z późn. zm.), brzmi: Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, ma prawo uznać je za koszt uzyskania przychodów w momencie zapłaty każdej miesięcznej składki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm. określanej w dalszej części "ustawa o p.d.o.p."), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Kosztami uzyskania przychodów są zatem wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie bądź zachowanie źródła przychodów i które nie zostały wyłączone z kosztów na podstawie art. 16 ust. 1.

Stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 59 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów składek opłaconych przez pracodawcę z tytułu zawartych lub odnowionych umów ubezpieczenia na rzecz pracowników, z wyjątkiem umów dotyczących ryzyka grup 1, 3 i 5 działu I oraz grup 1 i 2 działu II wymienionych w załączniku do ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej (Dz. U. Nr 124, poz. 1151) jeżeli uprawnionym do otrzymania świadczenia nie jest pracodawca i umowa ubezpieczenia w okresie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym ją zawarto lub odnowiono, wyklucza:

*

wypłatę kwoty stanowiącej wartość odstąpienia od umowy,

*

możliwość zaciągania zobowiązań pod zastaw praw wynikających z umowy,

*

wypłatę z tytułu dożycia wieku oznaczonego w umowie.

Z powyższego wynika, iż kosztem uzyskania przychodów mogą być opłacone przez pracodawcę składki ubezpieczeniowe na rzecz pracowników, które są wymienione w załączniku do ustawy o działalności ubezpieczeniowej, tj.

1.

ubezpieczenia na życie (grupa 1 dział I),

2.

ubezpieczenia na życie, jeżeli są związane z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym (grupa 3 dział I),

3.

ubezpieczenia wypadkowe i chorobowe, jeśli są uzupełnieniem ubezpieczeń grupy 1-4 działu I (grupa 5 dział I),

4.

ubezpieczenia wypadku, w tym wypadku przy pracy i choroby zawodowej (grupa 1 dział II),

5.

ubezpieczenie choroby (grupa 2 dział II).

Zatem składki płacone z tytułu zawartych innych umów ubezpieczenia nie mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów pracodawcy opłacającego składki na rzecz pracowników.

Z ww. przepisu art. 16 ust. 1 pkt 59 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika, że Przedsiębiorstwo może zaliczyć wydatki na ubezpieczenie na życie pracowników do kosztów uzyskania przychodów, jeżeli spełnione są łącznie trzy wskazane tam warunki. Konieczne jest w danym przypadku spełnienie wszystkich przesłanek dotyczących zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów składek ubezpieczeniowych. Pierwsza wskazuje grupy umów ubezpieczenia, druga dotyczy uprawnionego do otrzymania świadczenia, którym nie może być pracodawca. Natomiast według trzeciej, umowa ubezpieczenia w okresie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym ją zawarto lub odnowiono wyklucza wypłatę kwoty stanowiącej wartość odstąpienia od umowy, możliwość zaciągania zobowiązań pod zastaw praw wynikających z umowy, wypłatę z tytułu dożycia wieku oznaczonego w umowie.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego oraz własnego stanowiska Wnioskodawcy zawarta umowa ubezpieczenia osobowego - Grupowe Ubezpieczenie na Życie z Ubezpieczeniowym Funduszem Kapitałowym nie spełnia wszystkich wymogów określonych w art. 16 ust. 1 pkt 59 powyżej powołanej ustawy. Umowa ta nie spełnia trzeciej przesłanki tj. nie wyklucza w okresie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym ją zawarto lub odnowiono wypłatę kwoty stanowiącej wartość odstąpienia od umowy oraz nie wyklucza wypłaty z tytułu dożycia wieku oznaczonego w umowie.

Jak stwierdził sam Wnioskodawca warunki zawarte w polisie zezwalają na odbiór świadczenia stanowiącego wartość odstąpienia od umowy przez pracownika tuż po wygaśnięciu/rozwiązaniu stosunku pracy lub wypowiedzeniu umowy ubezpieczenia przez pracodawcę oraz zezwalają na wypłatę przez Uczestnika części zgromadzonych środków, a także przewidują wypłatę wartości rachunku bezpośrednio po ukończeniu przez uczestnika 65 r. życia.

W związku z powyższym, Przedsiębiorstwo nie będzie miało prawa zaliczyć opłaconych składek z tytułu zawartej umowy ubezpieczenia osobowego - Grupowe Ubezpieczenie na Życie z Ubezpieczeniowym Funduszem Kapitałowym..., do kosztów uzyskania przychodów.

Ponadto należy podkreślić, że powołany przez Wnioskodawcę przepis art. 15 ust. 1 pkt 4g ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie stanowi samoistnej podstawy zaliczania wydatków na rzecz pracowników do kosztów uzyskania przychodów. Normuje on jedynie kwestię momentu zaliczeniu wydatku do kosztów podatkowych, ale chodzi tu wyłącznie o taki wydatek, który w myśl ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, może być uznany za koszt uzyskania przychodów. Jak wyżej wskazano brak możliwości zaliczenia składek z tytułu ubezpieczenia osobowego określonej grupy pracowników do tych kosztów, wynika wprost z treści art. 16 ust. 1 pkt 59 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl