IPPB3/423-456/13-2/KK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 24 czerwca 2013 r. (data wpływu 27 czerwca 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 27 czerwca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczący podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Sp. z o.o. (dalej: "Spółka") korzysta z usług agencji pracy tymczasowej (dalej: "Agencje"). Spółka zawiera z Agencjami umowy, na podstawie których Agencje kierują do Spółki (będącej pracodawcą użytkownikiem w rozumieniu przepisów o zatrudnianiu pracowników tymczasowych) pracowników tymczasowych (dalej: "Pracownicy"). Pracownicy nie są więc pracownikami Spółki, a pracownikami Agencji. Niemniej, są oni zatrudniani przez Agencję w celu wykonywania pracy na rzecz Spółki i zgodnie z zapotrzebowaniem Spółki. Agencje dokonują zatrudnienia Pracowników wyłącznie po uzyskaniu od Spółki skonkretyzowanej informacji o osobach, z których pracy chciałaby korzystać Spółka. Agencje nie zajmują się procesem rekrutacji, który miałby na celu wyłonienie kandydatów na Pracowników. Ostateczną listę kandydatów na Pracowników ustala Spółka, współpracując przy tym z zewnętrznymi doradcami i wyspecjalizowanymi firmami rekrutacyjnymi.

Po zatrudnieniu Pracowników przez Agencję oraz rozpoczęciu przez nich świadczenia pracy na rzecz Spółki, Spółka korzysta bezpośrednio z pracy wykonywanej przez tych Pracowników dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Dochód z tej działalności podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych (CIT).

Z uwagi na to, iż Agencje zatrudniają Pracowników w celu skierowania ich do wykonywania pracy w Spółce, zaistniała konieczność uzgodnienia przez Spółkę oraz Agencje zasad wzajemnej współpracy, w tym określenia rodzajów kosztów ponoszonych przez Spółkę oraz Agencje w związku z zatrudnieniem Pracowników.

Wynagrodzenie Agencji z tytułu usług świadczonych przez nie na rzecz Spółki jest ustalane na podstawie łącznej kwoty kosztów związanych z zatrudnieniem Pracowników (m.in. kosztów wynagrodzeń za pracę Pracowników, dodatków wynikających z prawa pracy oraz składek na ubezpieczenie społeczne). Zgodnie z umowami, koszty wstępnych, okresowych i kontrolnych badań lekarskich Pracowników ponosi Spółka.

Wynagrodzenie należne Agencjom, określone w umowach, nie obejmuje kosztów rekrutacji Pracowników, co oznacza, iż tego rodzaju koszty nie są ponoszone przez Agencje i nie stanowią podstawy naliczania wynagrodzenia należnego Agencjom z tytułu skierowania pracownika do pracy w Spółce.

Koszty rekrutacji są ponoszone bezpośrednio prze Spółkę, ponieważ to właśnie Spółka posiada niezbędną wiedzę na temat profilu i kompetencji osób, które mają świadczyć pracę na rzecz Spółki. Spółka monitoruje zatem proces rekrutacji i powierza jego wykonanie zewnętrznym firmom rekrutacyjnym, które obciążają Spółkę kosztami usług świadczonych w związku z rekrutacją. Wszelkie koszty, które ponosi Spółka w związku z pracą wykonywaną przez Pracowników zatrudnionych przez Agencje dotyczą jedynie Pracowników, którzy mają świadczyć pracę na rzecz Spółki. Spółka nie ponosi żadnych kosztów związanych z zatrudnieniem osób, które nie wykonują pracy na rzecz Spółki.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w opisanym stanie faktycznym koszty rekrutacji Pracowników oraz inne koszty, które obciążają Spółkę w związku ze współpracą z Agencjami, są kosztami uzyskania przychodów Spółki w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób prawnych.

Stanowisko Wnioskodawcy:

W ocenie Spółki może ona na podstawie art. 15 ust. 1 Ustawy CIT zaliczyć do swoich kosztów uzyskania przychodów koszty rekrutacji Pracowników, oraz pozostałe koszty, którymi jest obciążana w ramach współpracy z Agencjami. Mimo iż Pracownicy są zatrudniani przez Agencje, to jako że Spółka jest pracodawcą użytkownikiem (w rozumieniu przepisów o zatrudnianiu pracowników tymczasowych), praca jest świadczona przez Pracowników bezpośrednio na rzecz Spółki. Dzięki tej pracy Spółka prowadzi działalność gospodarczą ukierunkowaną na uzyskiwanie przychodów podatkowych. Koszty ponoszone w związku z zatrudnieniem tych osób są zatem kosztami ponoszonymi w celu uzyskania przychodów.

Co więcej, dzięki bezpośredniemu ponoszeniu przez Spółkę wybranych kategorii kosztów związanych ze współpracą z Agencjami, następuje usprawnienie procesu zatrudnienia Pracowników i ich skierowania do pracy w Spółce. Gdyby Agencje miały ponosić np. koszty rekrutacji, wówczas musiałyby uzyskiwać każdorazowo szczegółowe wytyczne od Spółki dotyczące nie tylko profilu i kompetencji Pracowników, ale także sposobu rozliczania firm rekrutacyjnych z efektów ich pracy. To z kolei zwiększyłoby koszty ponoszone przez Spółkę, gdyż Agencje zmuszone byłyby do nadzorowania procesu rekrutacji, w szczególności do rozliczania z efektów firmy rekrutacyjne, do czego Agencje nie mają kompetencji, mając na uwadze specyficzne zapotrzebowanie (wymogi) Spółki dotyczące rekrutowanych Pracowników. Przypisanie zatem funkcji rekrutacji oraz związanych z tym kosztów do Spółki, przyczynia się do usprawnienia całego procesu i zapewnienia względnie wysokiego poziomu dopasowania profilu zawodowego zatrudnianych Pracowników do wymogów Spółki. Dzięki temu Spółka minimalizuje ryzyko wystąpienia sytuacji, kiedy dopiero po rozpoczęciu przez Pracownika wykonywania pracy na rzecz Spółki miałoby się okazać, iż nie posiada on odpowiednich kompetencji czy innych predyspozycji zawodowych. To z kolei eliminuje ryzyko sporów pomiędzy Spółką a Agencjami dotyczących niewłaściwie rekrutowanego personelu (np. personelu o innych kwalifikacjach, niż wymagane przez Spółkę).

Ponadto, na uwagę zasługuje fakt, iż Spółka ponosi ww. koszty współpracy z Agencjami, wyłącznie w związku z zatrudnieniem przez Agencje jedynie tych Pracowników, którzy mają później wykonywać pracę na rzecz Spółki (Spółka nie ponosi żadnych kosztów zatrudnienia przez Agencje innych osób). Z kolei praca wykonywana przez oddelegowanych Pracowników ma bezpośredni związek z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą, której celem jest m.in. uzyskiwanie przychodów w rozumieniu Ustawy CIT. Ponoszone w związku z tym koszty opisane w stanie faktycznym niniejszego wniosku mają związek z tymi przychodami podatkowymi, co zdaniem Spółki przesądza o tym, że są one dla Spółki kosztami uzyskania przychodów Spółki w rozumieniu w art. 15 ust. 1 Ustawy CIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr z 2012 poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.