IPPB3/423-44/09-4/KK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 31 grudnia 2008 r. (data wpływu 8 stycznia 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przychodów i kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 8 stycznia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przychodów i kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujące zdarzenie przyszłe.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej R S.A. (dalej: "R" lub "Spółka") zawiera umowy leasingu operacyjnego i jako finansujący oddaje korzystającym do używania m.in. samochody osobowe, o których mowa w art. 4a pkt 9) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: "ustawa p.d.o.p.") o wartości przekraczającej równowartość 20.000 euro. W przypadku oddania samochodów w leasing, właścicielem pojazdów pozostaje R, jest on również ubezpieczonym z tytułu polisy i podmiotem zobowiązanym do zapłaty składek ubezpieczeniowych związanych z tymi pojazdami. Spółka, jako opłacająca składki, w przypadku samochodów osobowych, których wartość przyjęta dla celów ubezpieczenia przekracza 20.000 euro, zalicza do kosztów uzyskania przychodów składki na ubezpieczenie pojazdów do wysokości limitu określonego w art. 16 ust. 1 pkt 49 ustawy p.d.o.p. tj. do wysokości nie przekraczającej ich części ustalonej w takiej proporcji, w jakiej pozostaje równowartość 20.000 euro, przeliczona na złote według kursu średniego euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia zawarcia umowy ubezpieczenia w wartości samochodu przyjętej dla celów ubezpieczenia. Z uwagi na fakt, iż użytkownikami pojazdów są korzystający, są oni zobowiązani do zwrotu kosztów ubezpieczenia poniesionych przez R w związku z tymi pojazdami. Ogólne warunki umowy leasingu operacyjnego, będące załącznikiem do umowy zawieranej przez R z klientem, stanowią, iż: "przez cały czas posiadania przedmiotu leasingu przez korzystającego, finansujący ubezpiecza przedmiot leasingu na swoją rzecz, lecz na koszt korzystającego. Zapłacone składki ubezpieczeniowe korzystający zwróci finansującemu w złotych, na podstawie wystawionej przez finansującego faktury."

W związku z powyższym, R obciąża korzystającego kosztem ubezpieczenia. Zwrot wydatków dokonany przez korzystającego, zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 6a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, stanowi przychód w spółce, w takiej wartości jaka uprzednio została zaliczona do kosztów uzyskania przychodów Spółki.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Stanowisko Spółki w zakresie pytania 1

R stoi na stanowisku, iż podejście spółki w kwestii zaliczenia wydatków z tytułu ubezpieczeń samochodów osobowych jest prawidłowe, tzn. R powinno zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów składki na ubezpieczenie samochodu z uwzględnieniem limitu określonego w art. 16 ust. 1 pkt 49 ustawy p.d.o.p., tj. w wysokości nie przekraczającej ich części ustalonej w takiej proporcji, w jakiej pozostaje równowartość. 20.000 euro, przeliczona na złote według kursu średniego euro ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski z dnia zawarcia umowy ubezpieczenia w wartości samochodu przyjętej dla celów ubezpieczenia.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 49 ustawy p.d.o.p., nie uważa się za koszty uzyskania przychodów składek na ubezpieczenie samochodu w wysokości przekraczającej ich część ustaloną w takiej proporcji, w jakiej pozostaje równowartość 20.000 euro, przeliczona na złote według kursu średniego euro ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski z dnia zawarcia umowy ubezpieczenia w wartości przyjętej dla celów ubezpieczenia. Należy zauważyć, że powyższy przepis nie rozstrzyga o podmiocie, który powinien stosować ograniczenie w zaliczaniu składek na ubezpieczenie samochodów osobowych, co może mieć znaczenie w przypadku transakcji leasingu. Niemniej jednak podkreślenia wymaga fakt, iż w przypadku umów zawieranych przez spółkę, to R pozostaje właścicielem pojazdu. Ponadto, zgodnie z polisą ubezpieczeniową, zarówno ubezpieczonym jak i ubezpieczającym jest Spółka. Płatność dokonywana przez korzystającego na rzecz R stanowi wyłącznie zwrot wydatków poniesionych uprzednio przez Spółkę z tytułu ubezpieczeń. W związku z powyższym, zdaniem spółki, limit określony w art. 16 ust. 1 pkt 49 ustawy p.d.o.p. dotyczy finansującego - tj. R.

Stanowisko Spółki w zakresie pytania 2

W opinii R, przychodem spółki w rozumieniu ustawy p.d.o.p. jest kwota zwrotu wydatków z tytułu ubezpieczeń samochodów osobowych dokonana przez korzystających w tej części, która uprzednio została zaliczona przez R. do kosztów podatkowych po uwzględnieniu limitu określonego w art. 16 ust. 1 pkt 49 ustawy p.d.o.p. Kwota zwrotu w tej części przekraczającej przedmiotowy limit - w wysokości niezliczonej przez R. do kosztów uzyskania przychodów, nie powinna natomiast stanowić przychodu podlegającego opodatkowaniu Spółki.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o p.d.o.p., przychodami są otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym różnice kursowe. zatem, pieniądze otrzymane przez podatnika, powinny stanowić, co do zasady, przychód podlegający opodatkowaniu. Należy zauważyć jednak, że ustawodawca ogranicza kwotę tego przychodu, stanowiąc w art. 12 ust. 4 pkt 6a ustawy p.d.o.p., iż do przychodów nie zalicza się zwróconych innych wydatków nie zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów. Jak wskazano wyżej, zgodnie z umową leasingu, korzystający dokonują zwrotu zapłaconych przez R. składek ubezpieczeniowych dotyczących przedmiotów leasingu. Korzystający są bowiem użytkownikami przedmiotów leasingu i dlatego są zobowiązani do ponoszenia wszelkich kosztów związanych z ich dysponowaniem, w tym kosztów ubezpieczenia poniesionych uprzednio przez spółkę. W przypadku samochodów osobowych, koszt ubezpieczeń może być zaliczony do kosztów podatkowych Spółki jedynie do wysokości limitu określonego w art. 16 ust. 1 pkt 49. ustawy p.d.o.p. W konsekwencji, biorąc pod uwagę brzmienie art. 12 ust. 4 pkt 6a ustawy p.d.o.p., wartość zwróconych przez korzystających kosztów składek ubezpieczeniowych samochodów osobowych powinna stanowić przychód podatkowy R. w wysokości limitu określonego w art. 16 ust. 1 pkt 49 ustawy p.d.o.p. Pozostała część zwrotu przedmiotowych wydatków otrzymana od korzystającego, w wysokości nie zaliczonej przez R. do kosztów uzyskania przychodów, nie powinna natomiast stanowić przychodu podlegającego opodatkowaniu spółki. Powyższe potwierdza również dotychczasowa praktyka organów podatkowych np. pismo Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 6 marca 2008 sygn. IP-PB3-423-543/07-2/MS.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.