IPPB3/423-432/09-3/MS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia z dnia 16 lipca 2009 r. (data wpływu 20 lipca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zasady ustalania wartości początkowej nieruchomości wniesionej aportem przez Wnioskodawcę do spółki komandytowej - jest prawidłowe.

W dniu 20 lipca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zasady ustalania wartości początkowej nieruchomości wniesionej aportem przez Wnioskodawcę do spółki komandytowej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka jest właścicielem dwóch lokali użytkowych. Jeden z lokali położony jest przy ulicy K. (Spółce przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do tego lokalu), drugi znajduje się przy ulicy N. (Spółce przysługuje odrębna własność tego lokalu). Spółka nosi się z zamiarem wniesienia Nieruchomości aportem do spółki osobowej, której byłaby jednym ze wspólników.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

W jakiej wysokości należy określić wartość początkową Nieruchomości wniesionych do spółki osobowej w przypadku, gdy spółka osobowa zaliczy te Nieruchomości do środków trwałych.

Zdaniem Wnioskodawcy, w ocenie Spółki wartość początkową Nieruchomości wniesionych do spółki osobowej można określić w wartości rynkowej.

Spółka osobowa powadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą. Jednym z elementów umowy spółki osobowej jest zobowiązanie wspólników do wniesienia wkładów. Powyższe uregulowanie prawne ma niezwykle istotne znaczenie, bowiem wniesione wkłady oraz nabyte aktywa w toku prowadzonej przez spółkę działalności dają jej podstawę ekonomiczną do funkcjonowania na rynku.

Wnosząc nieruchomość do spółki w formie aportu, należy przede wszystkim mieć na uwadze, iż skuteczność czynności prawnej mającej za swój przedmiot przeniesienie własności nieruchomości wiąże się - pod rygorem nieważności tej czynności - z koniecznością dochowania szczególnej formy tej czynności, tj. formy aktu notarialnego, co wynika bezpośrednio z przepisu art. 73 § 2 Kodeksu cywilnego. Podkreślenia wymaga także fakt, iż wszelkie mienie wniesione jako wkład lub nabyte przez spółkę w czasie je istnienia stanowi majątek spółki.

Majątek spółki osobowej przez czas jej trwania jest traktowany jako majątek odrębny od majątku osobistego każdego z jej wspólników. Wspólnik ma w nim tylko nieoznaczony żadnym ułamkiem udział. Dla stosunków własności oznacza to współwłasność łączną.

Zgodnie z brzmieniem art. 22g ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14. poz. 176 z późn. zm.) za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) wniesionego do spółki cywilnej lub osobowej spółki handlowej - ustaloną przez wspólników na dzień wniesienia wkładu lub udziału, wartość poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej z dnia wniesienia wkładu.

Analogicznej odpowiedzi udzielił w odpowiedzi Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 9 kwietnia 2008 r. (nr IPPB1/415-123/08-2/JB).

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje:

Spółka komandytowa nie jest podatkiem podatku dochodowego, gdyż zarówno w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych, jak i w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych brak jest uregulowań prawnych, nadających jej podmiotowość podatkową.

W związku z powyższym, z uwagi na brak szczególnych unormowań przewidzianych przez przepisy prawa podatkowego w tym zakresie, skutki podatkowe związane z funkcjonowaniem spółki osobowej, a odnoszące się do jej wspólników będących osobami prawnymi powinny być rozpatrywane w oparciu o ustawę z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm. dalej, jako "ustawa o p.d.o.p."). Na gruncie tejże ustawy brak jest przepisu wprost ustanawiającego normę prawną regulującą zasady ustalania wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, będącej następnie podstawą dokonywania podatkowych odpisów amortyzacyjnych, wniesionych aportem do spółki osobowej.

Regulacja wskazująca na sposób ustalenia wartości początkowej środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, będąca następnie podstawą dokonywania podatkowych odpisów amortyzacyjnych, zawarta jest natomiast w art. 22g ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.; dalej, jako "ustawa o p.d.o.f."). Zgodnie z brzmieniem tego przepisu, w przypadku otrzymania przez spółkę cywilną lub osobową wkładu niepieniężnego w postaci środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, za ich wartość początkową uznaje się wartość tych składników ustaloną przez wspólników na dzień wniesienia wkładu lub udziału, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej z dnia wniesienia wkładu. Tym samym, w przypadku wspólników spółki osobowej będących osobami fizycznymi, istnieje wyraźna podstawa prawna do ustalania wartości początkowej środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, otrzymanych przez spółkę osobową w formie wkładu niepieniężnego.

W rezultacie należy stwierdzić, że na gruncie prawa podatkowego istnieje regulacja wskazująca sposób określenia wartości początkowej środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, będącej następnie podstawą dokonywania podatkowych odpisów amortyzacyjnych, wniesionych aportem do spółki osobowej. Regulacja ta znajduje swoje zastosowanie w pierwszej kolejności do osób fizycznych, będących wspólnikami spółek osobowych. Niemniej, zasada wyrażona w art. 22g ust. 1 pkt 4 ustawy o p.d.o.f., powinna także znaleźć zastosowanie do ustalania wartości początkowej środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych dla wspólnika będącego osobą prawną. Przemawia za tym wykładnia systemowa przepisów ustawy o p.d.o.p. jak i ustawy o p.d.o.f. Zasady ustalania przychodów i kosztów z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej w spółce osobowej nie powinny być bowiem uzależnione od formy prawnej jej wspólnika. W konsekwencji zasady ustalania wartości początkowej środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych otrzymanych przez spółkę osobową w formie wkładu niepieniężnego powinny być niezależne od formy prawnej wspólnika, to jest takie same dla osób fizycznych i osób prawnych, będących wspólnikami spółki osobowej. W związku z tym, w celu zapewnienia równości traktowania wspólników przy ustalaniu wartości początkowej środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, będącej następnie podstawą dokonywania podatkowych odpisów amortyzacyjnych, wniesionych aportem do spółki osobowej, konieczne jest zastosowanie zasady wynikającej z art. 22g ust. 1 pkt 4 ustawy o p.d.o.f., do wspólnika spółki osobowej będącego osobą prawną.

W związku z powyższym, w odniesieniu do sposobu określenia wartości początkowej składników majątkowych wnoszonych przez osoby prawne będąca wspólnikami spółki komandytowej, zastosowanie powinien znaleźć przepis art. 16g ust. 1 pkt 4u ustawy o p.d.o.p., dotyczący wnoszenia wkładów niepieniężnych do spółki kapitałowej. Z ekonomicznego punktu widzenia bowiem, metody wyceny wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, wnoszonych tytułem aportu do spółki osobowej powinny być jednakowe niezależnie od tego, czy wnoszącym aport jest osoba fizyczna, czy osoba prawna (np. spółka kapitałowa prawa handlowego).

W myśl art. 16g ust. 1 pkt 4 ustawy o p.d.o.p., za wartość początkową środków trwałych uważa się ustaloną przez podatnika na dzień wniesienia wkładu lub udziału wartość poszczególnych środków trwałych, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej z dnia wniesienia wkładu. Zgodnie z art. 14 ust. 2 ustawy o p.d.o.p., wartość rynkową rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych, stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.