IPPB3/423-416/11-7/13/S/AG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów uwzględniając prawomocny (od dnia 14 grudnia 2012 r.) wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie sygn. akt. III SA/Wa 206/12 z dnia 10 października 2012 r. (data wpływu 21 stycznia 2013 r.) stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 20.05.2011. (data wpływu 27 maja 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie skutków podatkowych dla komplementariusza przejęcia przez komandytariusza spółki komandytowe-jest prawidłowe.

W dniu 27 maja 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczący podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych dla komplementariusza przejęcia przez komandytariusza spółki komandytowej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe

Sp. z o.o. (dalej "Spółka" lub "Wnioskodawca") jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych i podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Przedmiotem działalności Spółki jest m.in. wynajem powierzchni komercyjnych w centrach handlowych. W ramach prowadzonej działalności Spółka pełni funkcję komplementariusza w szeregu spółkach komandytowych, będących właścicielami poszczególnych nieruchomości (centrów handlowych). Komandytariuszem w każdej spółce komandytowej (dalej; "SPK") jest inna spółka z o.o. (dalej: "Komandytariusz").

W ramach restrukturyzacji działalności obecnie rozważane jest połączenie Komandytariusza z poszczególnymi spółkami komandytowymi. Połączenie nastąpi w trybie określonym w art. 492 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm., dalej: "k.s.h.") poprzez przejęcie danej SPK (spółki przejmowanej) przez Komandytariusza (spółkę przejmującą) i, w konsekwencji, przeniesienie całego majątku SPK na Komandytariusza w zamian za udziały, które Komandytariusz wyda Spółce.

W wyniku danej transakcji połączenia dojdzie do ustania bytu prawnego SPK, której majątek zostanie przeniesiony na Komandytariusza. Ponadto, na skutek połączenia, kapitał zakładowy Komandytariusza zostanie podwyższony o odpowiednią kwotę (wynikającą z proporcji wniesionych uprzednio wkładów do SPK) poprzez utworzenie nowych udziałów, które zostaną objęte przez Spółkę. Podwyższenie kapitału Komandytariusza zostanie dokonane w wysokości równej wartości wydanych udziałów dla Spółki. Komandytariuszowi, tj. spółce przejmującej, przypadnie pozostała kwota (wynikająca z proporcji wniesionych wcześniej wkładów), która to kwota jednak nie będzie uczestniczyć w podwyższeniu kapitału zakładowego, ze względu na fakt, iż wspólnikiem, któremu ta kwota przypada jest Komandytariusz posiadający obecnie udział w SPK. Wyżej wskazana kwota nie przekroczy wartości wkładu wcześniej wniesionego do SPK.

W związku z połączeniem ani Wnioskodawcy, ani Komandytariuszowi przejmowanej SPK, nie zostaną przyznane żadne dopłaty ani korzyści majątkowe.

W związku z wyżej opisanym zdarzeniem przyszłym Spółka zadała następujące pytanie:

Czy w związku z połączeniem polegającym na przejęciu danej SPK przez Komandytariusza, Spółka jako wspólnik (komplementariusz) przejmowanej SPK będzie zobowiązana do rozpoznania jakiegokolwiek przychodu na gruncie Ustawy CIT.

Stanowisko wnioskodawcy

Zdaniem Wnioskodawcy, przejecie danej SPK przez Komandytariusza nie spowoduje powstania po stronie Spółki obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 491 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (tekst jedn.: Dz. U. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.) dalej: k.s.h., spółki kapitałowe mogą się łączyć między sobą oraz ze spółkami osobowymi; spółka osobowa nie może jednakże być spółką przejmującą albo spółką nowo zawiązaną.

Jedną z form połączenia jest łączenie się przez przejęcie (art. 492 § 1 pkt 1 k.s.h.). Polega ono na przeniesieniu całego majątku spółki (przejmowanej) na inną spółkę (przejmującą) za udziały lub akcje, które spółka przejmująca wydaje wspólnikom spółki przejmowanej. W konsekwencji, jedyną dopuszczalną na gruncie przepisów k.s.h. formą połączenia spółki osobowej ze spółką kapitałową jest połączenie przez przejęcie w trybie opisanym w art. 492 § 1 pkt 1 k.s.h., tj. przez przeniesienie całego majątku spółki przejmowanej (spółki osobowej) na spółkę przejmującą (spółkę kapitałową) za udziały lub akcje, które spółka przejmująca wydaje wspólnikom spółki przejmowanej.

Jeżeli wartość udziałów, które spółka przejmująca wyda wspólnikom spółki przejmowanej będzie niższa niż wartość majątku spółki przejmowanej, to spółka przejmująca osiągnie nadwyżkę w równowartości różnicy tych wartości, która zostanie przekazana na kapitał zapasowy zgodnie z art. 497 § 1 k.s.h.

W przedmiotowym przypadku na rzecz Spółki wydane zostaną udziały w podwyższonym kapitale zakładowym Komandytariusza w zamian za przejęty przez ten ostatni podmiot majątek SPK, w części odpowiadającej jego udziałowi w zyskach przejmowanej SPK. Dojdzie zatem do swoistego "przekształcenia" posiadanego przez Spółkę udziału w zyskach spółki osobowej na udziały w spółce kapitałowej.

W ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397) - dalej: Ustawa CIT, brak jest regulacji przewidującej powstanie obowiązku podatkowego w przypadku połączenia spółki kapitałowej ze spółką osobową. Przede wszystkim, przedmiotowa operacja nie została bezpośrednio wymieniona w art. 12 Ustawy CIT jako zdarzenie skutkujące powstaniem przychodu. Jednocześnie, przeprowadzenie połączenia Komandytariusza z SPK nie wiąże się z uzyskaniem jakiegokolwiek przysporzenia majątkowego przez Spółkę, ani z realizacją zysków z tytułu udziału w SPK.

W szczególności, w przypadku przedmiotowego połączenia nie znajdzie zastosowania art. 12 ust. 1 pkt 7 Ustawy CIT, zgodnie z którym przychodem jest nominalna wartość udziałów (akcji) w spółce kapitałowej albo wkładów w spółdzielni objętych w zamian za wkład niepieniężny w innej postaci niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część.

Należy wskazać, iż w procesie połączenia przez przejęcie wspólnicy spółki przejmowanej nie wnoszą wkładów niepieniężnych (aportów) do spółki przejmującej w zamian za jej udziały w wyniku połączenia przeprowadzonego w trybie art. 492 § 1 pkt 1 k.s.h., majątek spółki osobowej jest przejmowany bezpośrednio przez spółkę kapitałową. Podkreślenia wymaga fakt, iż wniesienie wkładu niepieniężnego (aportu) jest odrębną instytucją prawa handlowego, która w myśl przepisów k.s.h. nie znajduje zastosowania w przypadku połączenia przez przejęcie.

W konsekwencji, w przedmiotowej sytuacji nie znajdzie zastosowania art. 12 ust. 1 pkt 7 Ustawy CIT, ponieważ Spółka nie obejmie udziałów w podwyższonym kapitale zakładowym Komandytariusza w zamian za wkład niepieniężny, lecz otrzyma wspomniane udziały w wyniku połączenia SPK z Komandytariuszem, przeprowadzonego w trybie art. 492 § 1 pkt 1 k.s.h. W związku powyższym, Spółka stoi na stanowisku, iż skoro z przepisów prawa handlowego wynika, iż w procesie połączenia przez przejęcie nie mamy do czynienia z czynnością wniesienia aportu, nie można w takim przypadku stosować per analogiam przepisów Ustawy CIT dotyczących opodatkowania wkładów niepieniężnych (nawet gdyby uznać możliwość zastosowania przepisu art. 12 ust. 1 pkt 7 Ustawy CIT po stronie Spółki nie wystąpiłoby i tak opodatkowanie, gdyż przedmiotem domniemanego "aportu" byłoby całe przedsiębiorstwo SPK, co skutkowałoby wyłączeniem z opodatkowania wartości objętych udziałów na dzień transakcji).

Ponadto, skutków podatkowych czynności połączenia spółki kapitałowej ze spółką osobową nie normuje również przepis art. 12 ust. 4 pkt 12 Ustawy CIT, zgodnie z którym w przypadku połączenia lub podziału spółek kapitałowych, do przychodów nie zalicza się - z zastrzeżeniem art. 10 ust. 1 pkt 6 - przychodu udziałowca (akcjonariusza) spółki przejmowanej lub dzielonej stanowiącego wartość nominalną udziałów (akcji) przydzielonych przez spółkę przejmującą lub nowo zawiązaną. Jak wynika z treści przytoczonego wyżej przepisu, jego dyspozycja obejmuje wyłącznie operacje łączenia spółek kapitałowych, a nie łączenia spółek kapitałowych ze spółkami osobowymi. Tym samym, w ocenie Spółki, przepis ten nie znajdzie zastosowania w przypadku połączenia Komandytariusza i SPK.

Jednocześnie należy wskazać, iż brak możliwości zastosowania w przedmiotowym przypadku przepisu art. 12 ust. 4 pkt 12 Ustawy CIT (tekst jedn.: wyłączenia z kategorii przychodów podatkowych wartości nominalnej udziałów/akcji przydzielonych przez spółkę przejmującą jej udziałowcom/akcjonariuszom) nie oznacza zarazem, iż w przypadku połączenia spółki kapitałowej ze spółką osobową przychód opisany w ww. przepisie powstanie. Skoro w Ustawie CIT brak jest jakichkolwiek podstaw normatywnych do rozpoznania przychodu do opodatkowania w przypadku przejęcia spółki osobowej przez spółkę kapitałową, oznacza to, iż ustawodawca nie przewidział możliwości wystąpienia przychodu w takiej sytuacji. W przeciwnym razie stosowna regulacja zostałaby umieszczona w katalogu przychodów do opodatkowania zawartym w art. 12 ust. 1 Ustawy CIT (tak jak przepis art. 12 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy, dotyczący wystąpienia przychodu podatkowego w przypadku wniesienia wkładu niepieniężnego do spółki kapitałowej).

Stanowisko takie uzasadnione jest wynikającym z art. 217 Konstytucji RP nakazem nakładania podatków, określania podmiotów, przedmiotów opodatkowania i stawek podatkowych wyłącznie w drodze ustawy. Ustawa CIT nie zawiera ogólnego przepisu, z którego wynikałoby, że wartość udziałów w kapitale spółki przejmującej objętych przez wspólnika przejmowanej spółki osobowej (będącego osobą prawną) stanowi dla tego wspólnika przychód podatkowy, a przytoczone powyżej regulacje art. 12 ust. 1 pkt 7 oraz art. 12 ust. 4 pkt 12 Ustawy CIT nie mogą dotyczyć sytuacji łączenia się spółki kapitałowej ze spółką osobową. Gdyby wolą ustawodawcy było włączenie takiego zdarzenia prawnego (jakim jest łączenie się spółki kapitałowej z osobową) do zdarzeń rodzących skutki podatkowe na gruncie Ustawy CIT (po stronie wspólnika spółki przejmowanej), musiałoby ona znaleźć wyraźnie odzwierciedlenie w przepisach podatkowych.

W związku z powyższym, skoro żaden przepis Ustawy CIT nie przewiduje rozpoznania obowiązku podatkowego w wyniku objęcia udziałów na skutek połączenia spółki kapitałowej ze spółką osobową, przejęcie SPK przez Komandytariusza nie spowoduje powstania po stronie Wnioskodawcy przychodu podatkowego w rozumieniu Ustawy CIT.

Powyższe znajduje potwierdzenie w interpretacjach organów podatkowych, m.in. Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 8 marca 2010 r. nr ILPB3/423-1095/09-4/EK oraz Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 25 sierpnia 2010 r. nr ITPB3/255/10-MT.

Wydając interpretację indywidualną w dniu 6 września 2011 r. nr IPPB3/423-416/11-4/AG (data doręczenia 8 września 2011 r.) uznano powyższe stanowisko za nieprawidłowe stwierdzając, co następuje:

Zgodnie z art. 491 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (tekst jedn.: Dz. U. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.), spółki kapitałowe mogą się łączyć między sobą oraz ze spółkami osobowymi; spółka osobowa nie może jednakże być spółką przejmującą albo spółką nowo zawiązaną. Jedną z form połączenia jest łączenie się przez przejęcie (art. 492 § 1 pkt 1 Kodeksu spółek handlowych). Polega ono na przeniesieniu całego majątku spółki (przejmowanej) na inną spółkę (przejmującą) za udziały lub akcje, które spółka przejmująca wydaje wspólnikom spółki przejmowanej. Jeżeli wartość udziałów, które Spółka wyda wspólnikom spółki przejmowanej będzie niższa niż wartość majątku spółki przejmowanej, to Spółka przejmująca osiągnie nadwyżkę w równowartości różnicy tych wartości, która zostanie przekazana na kapitał zapasowy, zgodnie z art. 497 § 1 Kodeksu spółek handlowych.

Sukcesja praw i obowiązków podatkowych określona jest wyłącznie przepisami ustaw podatkowych. Zgodnie z art. 93 § 2 pkt 2 Ordynacji podatkowej regulację dotyczącą sukcesji podatkowej stosuje się odpowiednio do osoby prawnej łączącej się przez przejęcie osobowej spółki handlowej. Sukcesja ta oznacza, że następca prawny przejmuje po poprzedniku wszelkie jego obowiązki ale i prawa. Z przytoczonego przepisu nie jest możliwe wyprowadzenie wniosku o skutkach podatkowych połączenia w sferze podatków dochodowych w zakresie w jakim dotyczy oceny tego zdarzenia prawnego pod kątem ewentualnego powstania przychodu. W szczególności z przepisów ogólnych dotyczących następstwa prawnego nie sposób wyprowadzić wniosku o neutralności podatkowej połączenia się spółek. W tym zakresie konieczne jest bowiem odwołanie się do przepisów szczególnych, tj. w przypadku opodatkowania spółek kapitałowych - ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Podatek dochodowy od osób prawnych jest podatkiem bezpośrednim, który ciąży na podatnikach uzyskujących przychód w postaci przysporzenia majątkowego powodującego przyrost ich aktywów lub zmniejszenie ich zobowiązań.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje pojęcia "przychodu".

Artykuł 12 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm., dalej: "u.p.d.o.p.") wymienia wyłącznie przykładowy katalog przysporzeń, z którymi wiąże się powstanie przychodu podatkowego. Przychód stanowią m.in. otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, ale również w określonych sytuacjach nominalna wartość udziałów objętych w spółce kapitałowej.

O zakwalifikowania przysporzenia jako przychodu podatkowego nie decyduje to, iż nie znalazło się ono w katalogu wartości nie zaliczonych przez ustawodawcę do przychodów podatkowych (art. 12 ust. 4 u.p.d.o.p.), ale to, że jest ono wartością przez podatnika "otrzymaną" w rozumieniu art. 12 ust. 1.

Zastosowanie przywołanej konstrukcji przychodu podatkowego do przywołanego powyżej zdarzenia przyszłego pozwala na identyfikację i wyodrębnienie przychodu - w przypadku Komplementariusza - w postaci nie opodatkowanego wcześniej przyrostu majątku istniejącego w momencie przejęcia spółki osobowej w wysokości wartości otrzymanych udziałów wydanych (przyznanych) przez Spółkę przejmującą (ponad nierozliczone podatkowo wydatki na nabycie przedmiotu wkładu wniesionego do spółki osobowej) w części odpowiadającej wartości przekazanych składników majątkowych innych niż środki pieniężne uprzednio opodatkowane na podstawie art. 5 u.p.d.o.p.

W ocenie organu podatkowego zarówno wskazany wyżej majątek jak i prawa majątkowe przekazane w związku z dokonanym połączeniem przez wydzielenie zostały faktycznie otrzymane przez Komplementariusza (Spółkę), przysporzenia mają charakter definitywny i wchodząc do majątku wspólnika mogły powiększyć jego aktywa. Pomimo zatem, iż przychody te nie zostały wprost wymienione w przykładowym wyliczeniu rodzajów przychodów uzyskane przez Komplementariusza przysporzenia, ze względu na spełnienie ww. warunków, uznać należy za przychód w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Jednocześnie, do przychodu Komplementariusza z tytułu otrzymania udziałów w Spółce przejmującej nie mają zastosowania przepisy art. 12 ust. 4 pkt 12 u.p.d.o.p. Wyłączenie z przychodów, o którym mowa w art. 12 ust. 4 pkt 12 u.p.d.o.p., zostało wprowadzone do ustawy w związku z implementacją dyrektywy Rady 90/434/EWG, którą nie są objęte połączenia z udziałem spółki komandytowej (por. str. 3 uzasadnienia do projektu ustawy z dnia 9 czerwca 2000 r. druk 1854). Nie jest zatem zasadne odwoływanie się do ich treści w celu ustalenia zakresu obowiązku podatkowego po stronie Komplementariusza w związku przydziałem udziałów przez Spółkę przejmującą.

Podsumowując, wartość otrzymanych udziałów wydanych (przyznanych) przez Spółkę przejmującą (ponad nierozliczone podatkowo wydatki na nabycie przedmiotu wkładu wniesionego do spółki osobowej) w części odpowiadającej wartości przekazanych składników majątkowych innych niż środki pieniężne uprzednio opodatkowane na podstawie art. 5 u.p.d.o.p., będzie stanowić na podstawie z art. 12 ust. 1 u.p.d.o.p. przychód podatkowy dla Spółki (Komplementariusza).

Dodatkowo organ zauważa, że powołane przez Spółkę interpretacje indywidualne przepisów prawa podatkowego zostały wydane w indywidualnych sprawach innych podatników i nie mogą mieć wiążącego charakteru dla innych organów podatkowych, w tym w sprawie wydania przedmiotowej interpretacji indywidualnej. Podstawą wydania interpretacji indywidualnej jest sam przepis prawa.

Na powyższą interpretację Spółka wniosła w dniu 22 września 2011 r. wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, na które udzielono odpowiedzi z dnia 14 listopada 2011 r. (data doręczenia).

W dniu 14 grudnia 2011 r. Skarżąca złożyła za pośrednictwem tut. organu skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na ww. interpretację i wniosła o uchylenie jej w całości.

Wyrokiem z dnia 10 października 2012 r. sygn. akt III SA/Wa 206/12, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną w całości.

W wyniku ponownego rozpatrzenia sprawy, z uwzględnieniem treści prawomocnego (od dnia 14 grudnia 2012 r.) wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 10 października 2012 r. sygn. akt III SA/Wa 206/12, w świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 491 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (tekst jedn.: Dz. U. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.), spółki kapitałowe mogą się łączyć między sobą oraz ze spółkami osobowymi; spółka osobowa nie może jednakże być spółką przejmującą albo spółką nowo zawiązaną. Jedną z form połączenia jest łączenie się przez przejęcie (art. 492 § 1 pkt 1 Kodeksu spółek handlowych). Polega ono na przeniesieniu całego majątku spółki (przejmowanej) na inną spółkę (przejmującą) za udziały lub akcje, które spółka przejmująca wydaje wspólnikom spółki przejmowanej. Jeżeli wartość udziałów, które spółka przejmująca wyda wspólnikom spółki przejmowanej będzie niższa niż wartość majątku spółki przejmowanej, to spółka przejmująca osiąga nadwyżkę w równowartości różnicy tych wartości, która zostanie przekazana na kapitał zapasowy, zgodnie z art. 497 § 1 Kodeksu spółek handlowych.

Sukcesja praw i obowiązków podatkowych określona jest wyłącznie przepisami ustaw podatkowych. Zgodnie z art. 93 § 2 pkt 2 Ordynacji podatkowej regulację dotyczącą sukcesji podatkowej stosuje się odpowiednio do osoby prawnej łączącej się przez przejęcie osobowej spółki handlowej. Sukcesja ta oznacza, że następca prawny przejmuje po poprzedniku wszelkie jego obowiązki ale i prawa. Z przytoczonego przepisu nie jest możliwe wyprowadzenie wniosku o skutkach podatkowych połączenia w sferze podatków dochodowych w zakresie w jakim dotyczy oceny tego zdarzenia prawnego pod kątem ewentualnego powstania przychodu. W szczególności z przepisów ogólnych dotyczących następstwa prawnego nie sposób wyprowadzić wniosku o neutralności podatkowej połączenia się spółek. W tym zakresie konieczne jest bowiem odwołanie się do przepisów szczególnych, tj. w przypadku opodatkowania spółek kapitałowych - ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Podatek dochodowy od osób prawnych jest podatkiem bezpośrednim, który ciąży na podatnikach uzyskujących przychód w postaci przysporzenia majątkowego powodującego przyrost ich aktywów lub zmniejszenie ich zobowiązań.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje pojęcia "przychodu".

Artykuł 12 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.) wymienia wyłącznie przykładowy katalog przysporzeń, z którymi wiąże się powstanie przychodu podatkowego. Przychód stanowią m.in. otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, ale również w określonych sytuacjach nominalna wartość udziałów objętych w spółce kapitałowej.

Jednocześnie, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przychodem jest nominalna wartość udziałów (akcji) w spółce kapitałowej albo wkładów w spółdzielni objętych w zamian za wkład niepieniężny w innej postaci niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część; przepisy art. 14 ust. 1-3 stosuje się odpowiednio.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w wyroku z 10 października 2012 r. uznał, że w niniejszej sprawie, w przypadku łączenia się spółki z o.o. ze spółka komandytową w sposób określony w art. 491 § 2 pkt 1 k.s.h. (przez przejecie majątku spółki komandytowej przez spółkę z o.o.), wspólnik spółki komandytowej otrzymujący w wyniku tego przejęcia udziały spółki z o.o., nie uzyskuje przychodu podatkowego na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Jak dalej wskazał, "W ocenie Sądu oceniając skutki prawnopodatkowe stanu faktycznego należało wziąć pod uwagę wskazaną we wniosku o wydanie interpretacji okoliczność, że spółka z o.o. przed przejęciem spółki komandytowej podwyższy swój kapitał o wartość majątku spółki komandytowej przypadającą na komplementariusza tj. Skarżącą Spółkę. Następnie spółka z o.o. wyda Skarżącej Spółce własne udziały odpowiadające wartości tego majątku, który jako majątek przejmowanej spółki komandytowej zostanie włączony do majątku spółki z o.o."

W konsekwencji odnosząc się do zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku przez Spółkę - wykonując powyższy prawomocny wyrok Sądu, należy stwierdzić (zgodnie z treścią wyroku), iż "Sytuacja ta (przedstawiona w zdarzeniu przyszłym przez Spółkę - uwaga organu podatkowego) mieści się w hipotezie przepisu art. 12 ust. 1 pkt 7 u.p.d.o.p., który stanowi, że przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności nominalna wartość udziałów (akcji) w spółce kapitałowej albo wkładów w spółdzielni objętych w zamian za wkład niepieniężny w innej postaci niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część; przepisy art. 14 ust. 1-3 stosuje się odpowiednio. Zdaniem Sądu w stanie faktycznym opisanym we wniosku o wydanie zaskarżonej interpretacji Skarżącą Spółka obejmie udziały spółki z o.o. w zamian za przysługujące jej uprawnienia do majątku spółki komandytowej, który podlega przejęcie przez spółkę z o.o. Z Zdaniem Sądu z perspektywy treści art. 12 ust. 1 pkt 7 u.p.d.o.p. sytuacja ta będzie mieć takie same skutki podatkowe jak objęcie udziałów w nowozawiązanej spółce z o.o. w zamian za wkład niepieniężny w postaci praw majątkowych."

Jednocześnie, do przychodu Komplementariusza z tytułu otrzymania udziałów w Spółce przejmującej nie mają zastosowania przepisy art. 12 ust. 4 pkt 12 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, co potwierdził w wyroku Sąd stwierdzając, że " (...) przepis ten ma jasną treść, z której wynika wprost, że nie obejmuje on swym zakresem połączenia spółki kapitałowej ze spółką osobową. Z treści tego przepisu wynika, że dotyczy on połączenia lub podziału spółek kapitałowych, co w stanie faktycznym rozpoznanej sprawie nie wystąpiło." Wyłączenie z przychodów, o którym mowa w art. 12 ust. 4 pkt 12 u.p.d.o.p., zostało wprowadzone do ustawy w związku z implementacją dyrektywy Rady 90/434/EWG, którą nie są objęte połączenia z udziałem spółki komandytowej (por. str. 3 uzasadnienia do projektu ustawy z dnia 9 czerwca 2000 r. druk 1854). Nie jest zatem zasadne odwoływanie się do ich treści w celu ustalenia zakresu obowiązku podatkowego po stronie Komplementariusza w związku przydziałem udziałów przez Spółkę przejmującą."

Podsumowując, w przedstawionym we wniosku o wydanie interpretacji zdarzeniu przyszłym Spółka, jako wspólnik (komplementariusz) przejmowanej SKA będzie zobowiązana do rozpoznania przychodu o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Interpretacja dotyczy przedstawionego przez wnioskodawcę zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania uchylonej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.