IPPB3/423-38/08-4/DG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów, uwzględniając prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie sygn. akt. III SA/Wa 1601/08 z dnia 21 stycznia 2009 r. (data wpływu 23 kwietnia 2009 r.) stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 14 listopada 2007 r. (data wpływu 19 listopada 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na zorganizowanie imprez - jest prawidłowe.

W dniu 19 listopada 2007 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na zorganizowanie imprez.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Spółka działa na rynku wydawniczym. Jest wydawcą czasopism. W tym charakterze organizuje imprezy, które związane są z konkretnym tytułem (znakiem towarowym) i mają za zadanie wspieranie sprzedaży (zarówno egzemplarzowej jak i sprzedaży powierzchni reklamowej). Organizacja imprez znajduje uzasadnienie biznesowe w co najmniej kilku aspektach. Jednym z nich jest zwiększenie jego atrakcyjności dla czytelników i reklamodawców. Tematyka imprez dedykowana jest branżom z jednej strony najbardziej interesującym dla czytelnika danego miesięcznika (np. w przypadku adresowanego do mężczyzn...- branży motoryzacyjnej) a z drugiej mocno reprezentowanym na stronach danego pisma w kontekście reklamowym (w przypadku...największa liczba stron reklamowych wykupywana jest przez producentów/dystrybutorów samochodów). Imprezę poprzedzają liczne artykuły zawierające informacje z zakresu danej branży, m.in. na łamach pism wypowiadają się uznani i rozpoznawalni eksperci, prezentowane są nowości rynkowe (np. nowe modele samochodów, samochody uhonorowane międzynarodowymi nagrodami dla aut szczególnie bezpiecznych czy cieszących się najatrakcyjniejszym dla nabywców wyglądem). W ramach imprez, fachowe jury wyróżnia produkty w zakresie danej branży (np. konkurs na Samochód..., w ramach którego nagradzane są auta wyróżniające się w poszczególnych, wybranych przez wydawcę kategoriach).

W ten sposób, Spółka pozycjonuje wydawany przez siebie tytuł jako pismo eksperckie, wiarygodne źródło informacji, do którego zainteresowany daną branżą (np. motoryzacyjna) czytelnik może sięgnąć w poszukiwaniu obiektywnej wiedzy na temat nowości rynkowych. Równocześnie, uczestnicząc w życiu danej branży wydawca zwiększa atrakcyjność pisma dla reklamodawców, pokazując im poprzez swoje działania, że wydawany przez niego miesięcznik jest doskonałym nośnikiem reklamy dla produkowanych bądź sprzedawanych przez nich produktów. W efekcie, działania te zmierzają zarówno do wzrostu zainteresowania pismem przez czytelników jak i przez wybierających medium dla reklamy swoich towarów firm.

Kolejnym aspektem związanym z organizacją imprez, jest ich powszechny odbiór jako interesujących wydarzeń medialnych. Zainteresowanie organizowanymi przez Spółkę imprezami jest tak duże, że są one szeroko relacjonowane w innych pismach, w niektórych stacjach radiowych i telewizyjnych, w artykułach i programach dotyczących np. branży motoryzacyjnej, czy zajmujących się tematyką towarzysko - rozrywkową (pisma, audycje czy internetowe portale plotkarskie). W efekcie Spółka osiąga doskonały efekt marketingowy; tytuły wydawanych przez nią miesięczników pojawiają się w mediach (często na najatrakcyjniejszych stronach i czasach antenowych) i są prezentowane jako tytuły luksusowe, interesujące i eksperckie w danej branży. Efekt sprzedażowy (zarówno na poziomie sprzedaży egzemplarzowej jak i sprzedaży reklam) jest w tym wypadku nieoceniony, a koszty poniesione na organizację imprezy często niewspółmiernie niskie do tych, jakie Spółka musiałaby ponieść, gdyby chciała zareklamować swoje miesięczniki na łamach obcych mediów w tym wypadku "bezinteresownie" zainteresowanych imprezą. Dodatkowym, wartym podkreślenia, aspektem jest fakt, iż część firm płaci Spółce za możliwość uczestnictwa w imprezie w charakterze sponsora. Dlatego imprezy należy postrzegać również jako przedsięwzięcia komercyjne, które mają nie tylko zagwarantować Spółce określone cele biznesowe (np. wzrost popytu na reklamy, rozpoznawalność czasopisma, efekt marketingowy w obcych mediach), ale również przynoszą określone wpływy finansowe od sponsorów. Uzyskane w ten sposób kwoty pozwalają Spółce na pokrycie znacznej części kosztów imprezy (zdarzają się przypadki, że kwoty te przewyższają koszty imprezy poniesione przez Spółkę, a więc obok spełnienia wskazanych wyżej celów, realizuje ona w związku z organizacją imprezy zysk). W ramach kosztów organizacji imprez zawierają się różnego rodzaju wydatki. Należy do nich zaliczyć m.in. wynajem pomieszczeń, przygotowanie scenografii, zapewnienie obsługi technicznej imprezy, realizację programu artystycznego (np. prowadzący, orkiestra, hostessy); usługi cateringowe, materiały promocyjne (część z nich po imprezie jest wykorzystywana również do innych celów, np. bannery, balony reklamowe z logotypem pisma, prezentacje multimedialne itp.), inne koszty dodatkowe (np. transport, ochrona).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wydatki ponoszone przez spółkę na organizację opisanych powyżej imprez stanowią koszty uzyskania przychodów w podatku dochodowym od osób prawnych.

Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Koszty ponoszone przez Spółkę na organizację imprez spełniają wszelkie przesłanki niezbędne w celu uznania ich za koszty uzyskania przychodów. W szczególności koszty te: (i) są faktycznie ponoszone, (ii) mają charakter definitywny, (iii) pozostają w związku z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą, (iv) są ponoszone w celu uzyskania przychodów oraz zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów, (y) są właściwie udokumentowane. Wydatki na reklamę i promocję podmiotu gospodarczego, jego firmy lub znaków towarowych (np. tytuł czasopisma) jego produktów są w oczywisty sposób niezbędne dla skutecznego działania na rynku i uzyskiwania przychodów. Zasadność zaliczania takich wydatków do kosztów uzyskania przychodów nie budzi żadnych wątpliwości i nie wymaga dalszego wywodu.

Artykuł 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi, że za koszty uzyskania przychodów nie uznaje się kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Pojęcie reprezentacji nie zostało zdefiniowane dla celów podatkowych. Zgodnie z zasadami interpretacji prawa podatkowego, wykładnia językowa jest punktem wyjścia wykładni prawa, a zarazem zakreśla jej granice.

W słownikach języka polskiego bądź słownikach wyrazów obcych reprezentacja" jest definiowana jako m.in. wystawność w czyimś sposobie życia związana z zajmowaną pozycją społeczną, stanowiskiem" lub "uzewnętrzniany wysoki standard życia związany ze szczególną pozycją społeczną, zawodową okazałość, wytworność", a także jako występowanie w czyimś imieniu, prezentowanie kogoś lub czegoś".

Definicja językowa reprezentacji, czytana zwłaszcza w kontekście całego pkt 28 omawianego przepisu, prowadzi do wniosku, że nie wszystkie koszty związane z kontaktami z kontrahentami lub potencjalnymi kontrahentami mogą być uznane za reprezentację. Po pierwsze należy określić zakres znaczeniowy słowa reprezentacja, a w drugim kroku dokonywać jego interpretacji zgodnie z dyrektywą ustawodawcy, za jaką należy uznać zamieszczenie w przepisie przykładowego katalogu wydatków reprezentacyjnych. Przede wszystkim, za reprezentację można uznać tylko działania skierowane "na zewnątrz" podmiotu gospodarczego, tj. do klientów lub potencjalnych klientów. Jednak ta cecha nie jest decydująca dla klasyfikacji wydatku jako reprezentacji, gdyż charakteryzują się nią wszelkie działania marketingowe, promocyjne, reklama czy informacja handlowa.

Dlatego reprezentacja musi charakteryzować się łącznie jeszcze pozostałymi dwiema cechami. Przede wszystkim, jej głównym celem ma być występowanie w imieniu podmiotu gospodarczego, prezentowanie go. Jednak i ta przesłanka nie może być rozstrzygająca, gdyż zakończenie wykładania pojęcia reprezentacji w tym miejscu mogłoby prowadzić do wniosków absurdalnych, np. uznania za reprezentację kosztów druku wizytówek.

Zatem dopiero skierowane na zewnątrz działanie, mające na celu reprezentowanie podmiotu gospodarczego i wskazujące, w odniesieniu do tego podmiotu, na takie cechy, jak "wystawność, okazałość, wysoki standard, wytworność", stanowi reprezentację w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że imprezy będące przedmiotem wniosku Spółki nie stanowią tak rozumianej reprezentacji, gdyż ich zasadniczy cel jest inny.

Spółka jako wydawca pism uzyskuje przychody z tytułu tej działalności z dwóch zasadniczych źródeł ze sprzedaży powierzchni reklamowej oraz ze sprzedaży samych pism czytelnikom. Powierzchnia reklamowa jest więc również "produktem" sprzedawanym przez Spółkę, takim jak czasopismo (tyle, że adresowanym do reklamodawców). Produkt ten, tak jak każdy inny należy promować, aby przynosił Spółce pożądany efekt ekonomiczny. Ze względu na specyfikę tego produktu, skuteczne dotarcie do jego odbiorców wymaga różnych działań promocyjnych. Niewątpliwie organizacja imprezy dedykowanej branży będącej przedmiotem zainteresowań czytelników pisma, poprzedzona szeregiem fachowych publikacji na łamach pisma, jest skuteczniejszym sposobem dotarcia do potencjalnych nabywców powierzchni reklamowej, niż dosłowna "reklama reklamy" w samym piśmie, czy w innych mediach.

Warto też podkreślić, że samą imprezę poprzedzają liczne artykuły związane z jej tematyką m.in. zawierające wypowiedzi ekspertów, prezentację nowości rynkowych, dobierane jest jury oceniające wyróżniające się produkty danej branży. Jeśli Spółka chciałaby poprzez organizację imprez utrwalić swój wizerunek jako wiodącego wydawcy czasopism kolorowych (co mogłoby być uznane za reprezentację w rozumieniu cytowanego art. 16 ust. 1 pkt 28), wystarczyłoby zorganizowanie rautu dla kontrahentów lub zaproszenie ich na lunch biznesowy. Czasochłonne i kosztowne działania związane z nadaniem imprezie "tematycznego" charakteru nie byłyby konieczne dla osiągnięcia celu reprezentacyjnego. Wówczas jednak nie zostałby spełniony zasadniczy cel, jaki dla Spółki ma realizować omawiane przedsięwzięcie, tj. wsparcie sprzedaży czasopism i powierzchni reklamowej. Dlatego działania te są konieczne z punktu widzenia Spółki i dowodzą że przypisywanie imprezom cech reprezentacji pomijałoby prawdziwy sens ich organizacji.

Dodatkowo, imprezy takie generują "treści" do kilku wydań danego pisma, gdyż artykuły na ich temat są zamieszczane w kilku kolejnych numerach (poprzedzających imprezę, jak również późniejszych).

Konsekwentnie, zasadniczą funkcją imprez jest promocja produktów Spółki, przy czym w odniesieniu do czytelników ma na celu wzrost sprzedaży pism, natomiast w odniesieniu do reklamodawców wzrost sprzedaży powierzchni reklamowej. Imprezy te mają na celu nie tyle ukazanie "wystawności, okazałości, wysokiego standardu, wytworności" w odniesieniu do wydawcy, co wspieranie sprzedaży zarówno powierzchni reklamowej, jak i samych czasopism. W związku z powyższym, zdaniem Spółki koszty ponoszone przez nią na organizację przedmiotowych imprez stanowią koszty uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.