IPPB3/423-367/09-4/KK - Określenie momentu powstania obowiązku podatkowego w sytuacji wystawienia przez podatnika korygującej faktury VAT dokumentującej sądowe podwyższenie wynagrodzenia umownego w związku ze wzrostem cen materiałów niezbędnych do wykonania przedmiotu umowy.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 20 sierpnia 2009 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB3/423-367/09-4/KK Określenie momentu powstania obowiązku podatkowego w sytuacji wystawienia przez podatnika korygującej faktury VAT dokumentującej sądowe podwyższenie wynagrodzenia umownego w związku ze wzrostem cen materiałów niezbędnych do wykonania przedmiotu umowy.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 3 czerwca 2009 r. (data wpływu 3 czerwca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych odnośnie przychodów podatkowych uzupełnionym o wyjaśnienia do stanu faktycznego w dniu 5 sierpnia 2009 r. (data wpływu 5 sierpnia 2009 r.) na wezwanie organu podatkowego z dnia 29 lipca 2009 r., Nr IPPB3/423-367/09-2/KK - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 czerwca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 20 maja 2009 r. Sąd Apelacyjny utrzymał w mocy wyrok Sądu Okręgowego z dnia 10 kwietnia 2008 r. nakazujący firmie B. S.A. zapłatę na rzecz Spółki kwoty 4.367.339,00 brutto wraz z odsetkami od dnia 4 marca 2005 r. do dnia zapłaty tytułem rekompensaty za wzrost cen stali przy realizacji przez Spółkę robót polegających na wykonaniu i montażu mostu przez rzekę W w P.

Kontrakt Spółka zawarła wówczas (2002 rok - zakończony w 2005 r.) z firmą pod nazwą M. (obecnie B. S.A.). W wyniku znaczącego wzrostu cen stali, którego nie można było przewidzieć Wnioskodawca poniósł stratę na tym konkretnym kontrakcie i postanowił dochodzić przed sądem podwyższenia wynagrodzenia ryczałtowego za wykonane prace. Jak wspomniano na początku, prawomocne rozstrzygnięcie Sądu Apelacyjnego nakazało pozwanemu (firmie B. S.A., która z dniem 31 stycznia 2008 r. wstąpiła we wszystkie prawa i obowiązki M.) zapłatę na rzecz Wnioskodawcy powyższej kwoty tytułem wzrostu wynagrodzenia za wykonane prace.

W uzupełnieniu do wniosku Spółka dodała, że zasądzona kwota ma charakter rekompensaty za znaczący wzrost cen materiałów budowlanych (stali) w trakcie realizacji opisanego we wniosku kontraktu. Zaistniała sytuacja rynkowa była niemożliwa do przewidzenia i niemożliwa do określenia w dacie zawarcia kontraktu. Wysokość rekompensaty została określona wyrokiem Sądu Okręgowego w oparciu o ekspertyzę i wycenę biegłego sądowego i utrzymana w mocy wyrokiem Sądu Apelacyjnego z dnia 20 maja 2009 r. W związku z powyższym w ocenie Spółki, należne przychody określone w art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych powstały z datą uprawomocnienia wyroku Sądu Apelacyjnego a za datę powstania przychodu należy uznać datę wystawienia faktury dokumentującej powyższe przychody, tj. 27 maja 2009 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

W jakiej dacie należy rozpoznać obowiązek podatkowy w podatku dochodowym...

W opisanej sytuacji w dniu 27 maja 2009 r. Spółka wystawiła fakturę korygującą dokumentującą sądownie podwyższenie wynagrodzenia. Zdaniem Spółki korekta obrotu ma skutek na dzień jej wystawienia bowiem istotne są przyczyny, które legły u podstaw jej wystawienia a mianowicie stan faktyczny został zmieniony prawomocnym orzeczeniem Sądu Apelacyjnego z dnia 20 maja 2009 r. Spółka rozpoznała przychód na podstawie art. 12 ust. 3 i 3a w miesiącu maju 2009 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r., Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), przychodami z zastrzeżeniem ust. 3 i ust. 4, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Stosownie do art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Zasady rozpoznawania momentu uzyskania przychodów określonych w art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, uregulowane są w art. 12 ust. 3a - 3e. Zgodnie z art. 12 ust. 3a ww. ustawy, za datę powstania przychodu uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3e, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

*

wystawienia faktury albo

*

uregulowania należności.

Zasady wystawiania faktur korygujących regulują przepisy § 16 i § 17 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 z późn. zm.).

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie określają zasad dokonywania korekt przychodów. W tym miejscu należy zaznaczyć, że faktura korygująca nie dokumentuje odrębnego, niezależnego zdarzenia gospodarczego, lecz odnosi się ściśle do stanu zaistniałego w przeszłości. Punktem odniesienia do faktury korygującej jest zatem faktura pierwotna.

W związku z powyższym należy rozróżnić dwie sytuacje:

1.

kiedy korekta jest wynikiem błędu (korekta winna być przyporządkowana do roku, którego dotyczy,

2.

kiedy korekta jest wynikiem działań niezależnych od firmy (korekta powinna być rozpoznawana na bieżąco)

Z treści złożonego wniosku wynika, iż Wnioskodawca wystawił fakturę korygującą z uwagi na sądowe podwyższenie wynagrodzenia ryczałtowego za zrealizowane roboty polegające na wykonaniu i montażu mostu. Zgodnie z twierdzeniem Wnioskodawcy postanowił on dochodzić swoich roszczeń przed sądem z uwagi na fakt podwyższenia cen stali, których w dniu podpisania kontraktu z kontrahentem nie można było przewidzieć

Odnosząc powołane przepisy podatkowe do opisanej we wniosku sytuacji należy stwierdzić, że kwota należna Spółce wynika z okoliczności, które nie istniały jeszcze w momencie wystawienia faktury pierwotnej. W związku z powyższym korekta przychodów powinna nastąpić "na bieżąco" w okresie w którym dokonano korekty faktury pierwotnej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl