IPPB3/423-36/13-2/PK1

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Podatnika przedstawione we wniosku z dnia 17 stycznia 2013 r. (data wpływu 21 stycznia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia przychodu podatkowego oraz kosztów jego uzyskania z tytułu sprzedaży udziałów w spółce, a także momentu powstania przychodu - jest nieprawidłowe.

W dniu 21 stycznia 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia przychodu podatkowego oraz kosztów jego uzyskania z tytułu sprzedaży udziałów w spółce, a także momentu powstania przychodu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W (dalej - Agencja lub W), będąca państwową osobą prawną podległą Ministrowi Obrony Narodowej realizuje, zgodnie z art. 16 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej dalej ustawa o zakwaterowaniu (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 206, poz. 1367 z późn. zm.), powierzone jej przez Ministra Obrony Narodowej zadania zlecone w zakresie m.in. gospodarki mieszkaniowej i internatowej oraz zadania własne obejmujące m.in. gospodarowanie powierzonym mieniem Skarbu Państwa, obrót nieruchomościami, przejmowanie i nabywanie nieruchomości, dokonywanie remontów budynków i lokali mieszkalnych oraz internatów, prowadzenie działalności gospodarczej.

W myśl art. 17 ust. 2 ustawy o zakwaterowaniu Agencja może m.in. tworzyć i przejmować na podstawie przepisów odrębnych spółki i towarzystwa budownictwa społecznego, wnosić mienie, w tym także jako wkład niepieniężny do tych spółek i towarzystw budownictwa społecznego. Przy czym, zgodnie z art. 17 ust. 2c ustawy o zakwaterowaniu, akcje lub udziały w spółkach i towarzystwach budownictwa społecznego, o których mowa w art. 17 ust. 2, nabyte lub objęte przez Agencję w zamian za mienie Skarbu Państwa, stanowią własność Skarbu Państwa i podlegają przekazaniu ministrowi właściwemu do spraw Skarbu Państwa w terminie czternastu dni od dnia ich nabycia lub objęcia. Prawa i obowiązki wspólnika lub akcjonariusza, w podmiotach, o których mowa w ust. 2, wykonuje, w imieniu Skarbu Państwa, Prezes Agencji (art. 17 ust. 3 ustawy o zakwaterowaniu).

Zgodnie z art. 14 ust. 4 ustawy o zakwaterowaniu decyzje w sprawach zbywania w imieniu Skarbu Państwa akcji i udziałów w podmiotach określonych w art. 17 ust. 2 oraz w sprawach podwyższenia kapitału zakładowego w tych podmiotach, podejmuje minister właściwy do spraw Skarbu Państwa na wniosek Prezesa Agencji, za zgodą Ministra Obrony Narodowej, na zasadach określonych w przepisach ustawy z dnia 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i prywatyzacji - dalej ustawa o komercjalizacji (tekst jedn.: Dz. U. z 2002 r. Nr 171, poz. 1397, z późn. zm.).

W myśl art. 14 ust. 5 pkt 2 ustawy o zakwaterowaniu należne Skarbowi Państwa przychody z prywatyzacji podmiotów, o których mowa w ust. 4, oraz zbycia w nich akcji i udziałów, z wyjątkiem środków przeznaczonych na cele, o których mowa w art. 56 ust. 1 pkt 3 ustawy o komercjalizacji - przeznacza się na realizację zadań Agencji.

Zgodnie z art. 19 ust. 3 ustawy o zakwaterowaniu przychodami Agencji są m.in. przychody z tytułu zbycia akcji lub udziałów oraz wypłat dywidend w spółkach, o których mowa w art. 14 ust. 5.

Sprzedaż udziałów w spółkach utworzonych przez Agencję ewidencjonowana jest, zgodnie z obowiązującą w Agencji Polityką rachunkowości, na koncie przychodów finansowych (przychody ze sprzedaży aktywów finansowych). Agencja w latach 2004 - 2010 objęła, w utworzonej przez siebie spółce pod firmą Zespół Zarządców Nieruchomości W Sp. z o.o. (dalej ZZN W), udziały o nominalnej wartości 70.374.000,00 zł, w tym za aport niepieniężny w postaci środków trwałych udziały o wartości 67.870.448,15 zł oraz za wniesione wkłady pieniężne udziały o wartości 2.503.551,85 zł.

W dniu 17 grudnia 2012 r., w wyniku procedury przetargowej przeprowadzonej bez udziału Agencji Minister Skarbu Państwa dokonał sprzedaży za kwotę 44.599.522,50 zł 100% udziałów spółki ZZN W. Umowa prywatyzacyjna została zawarta pomiędzy Skarbem Państwa a "C" Sp. z o.o. z siedzibą w K oraz A" z siedzibą w Wilnie, jako gwarantem. Zgodnie z pismem Ministra Skarbu Państwa z dnia 21 grudnia 2012 r. nr DBiF-DT-1/12 (DBiF/XX/12), skierowanym do Ministra Finansów oraz Ministra Obrony Narodowej, wymieniona powyżej kwota wpłynęła w grudniu 2012 r. do Skarbu Państwa, na rachunek przychodów z prywatyzacji.

W piśmie tym wskazano również, iż na podstawie art. 56 ustawy z dnia 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i prywatyzacji oraz art. 58 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych dokonano odpisów na fundusze celowe w łącznej wysokości 26.313.718,28 zł. Zgodnie z przedstawionym w piśmie szczegółowym rozliczeniem od przychodu brutto w kwocie 44.599.522,50 zł naliczono w Ministerstwie Skarbu Państwa odpisy na:

Po uwzględnieniu ww. odpisów przychód przeznaczony dla W wyniósł 18.285.804,22 zł, przy czym do dnia złożenia niniejszego wniosku kwota przychodu netto nie wpłynęła na konto Agencji.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Wnioskodawcy, u podatnika będącego osobą prawną przychód z odpłatnego zbycia udziałów jest rozliczany razem z innymi przychodami osiąganymi z tytułu prowadzonej działalności. Zgodnie z art. 12 ust. 3 ustawy o p.d.o.p. za przychody związane z działalnością gospodarczą, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. W myśl art. 14 ust. 1 ustawy o p.d.o.p. przychodem z odpłatnego zbycia rzeczy lub praw majątkowych, z zastrzeżeniem nieistotnym dla sprawy, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie. Przy czym, w przypadku W faktyczny przychód stanowić będą wpływy uzyskane przez Agencję z tytułu sprzedaży udziałów w spółce, po potrąceniu przez Ministra Skarbu Państwa od zrealizowanych przychodów budżetu państwa z prywatyzacji dokonanych odpisów na fundusze celowe, bowiem dopiero ten przychód ma dla Agencji ostateczny i definitywny charakter. Przyjęcie odmiennego stanowiska, tj. uznanie, że przychodem Agencji jest kwota brutto określona w umowie prywatyzacyjnej prowadziłaby do zaliczenia do przychodów podatkowych W i opodatkowania kwoty, której Agencja nigdy nie uzyska, a odpowiadającej wartości odpisów dokonanych i potrąconych przez Ministra Skarbu Państwa na zasilenie różnego rodzaju funduszy celowych.

Agencja nie znajduje również podstaw, aby odpisy dokonane przez Skarb Państwa, zgodnie z ustawą o komercjalizacji oraz ustawą o systemie ubezpieczeń społecznych zostały uznane za dokonane przez W i stanowiły w Agencji koszty uzyskania przychodów, gdyż to nie Agencja, a Skarb Państwa jest zobowiązany do tworzenia wymienionych funduszy celowych.

Zgodnie bowiem z art. 16 ust. 1 pkt 9a ustawy o p.d.o.p. nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów i wpłat na różnego rodzaju fundusze tworzone przez podatnika; kosztem uzyskania przychodów są jednak podstawowe odpisy i wpłaty na te fundusze, jeżeli obowiązek lub możliwość ich tworzenia w ciężar kosztów określają odrębne ustawy.

Ad. 2)

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o p.d.o.p. kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Z powyższego wynika, iż możliwość zaliczenia określonego wydatku do kosztów uzyskania przychodów uzależniona jest od łącznego spełnienia dwóch warunków:

W przypadku sprzedaży udziałów w spółce, równocześnie z uzyskaniem przychodu ze sprzedaży, ustala się na dzień zbycia tych udziałów koszt jego uzyskania, przy czym jego wysokość jest uzależniona od sposobu objęcia/nabycia udziałów. Jeżeli sprzedawane udziały zostały:

Uwzględniając powyższe Agencja stoi na stanowisku, że kosztem uzyskania przychodu ze zbycia udziałów w ZZN W będzie kwota 70.374.000,00 zł, na którą składają się nominalna wartość zbytych przez Ministra Skarbu Państwa udziałów, objętych za wkład niepieniężny w postaci środków trwałych oraz wartość wkładów pieniężnych.

Ad. 3)

Zgodnie z art. 12 ust. 3a ustawy o p.d.o.p. za datę powstania przychodu związanego z działalnością gospodarczą, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3e, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień wystawienia faktury albo uregulowania należności. Uwzględniając brzmienie niniejszego przepisu Agencja uważa, że przychód z tytułu zbycia udziałów w ZZN W powstał 17 grudnia 2012 r., tj. w dniu, w którym Minister Skarbu Państwa podpisał umowę prywatyzacyjną, zakładającą sprzedaż 100% udziałów spółki ZZN W na rzecz "C" Sp. z o.o.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

W niniejszej sprawie, dla prawidłowego rozstrzygnięcia kwestii poddanych interpretacji organowi podatkowemu, niezbędne jest odniesienie się w sposób szczegółowy do stanu faktycznego i to nie tylko przez pryzmat zdarzeń faktycznych w nim ujętych, ale całokształtu uwarunkowań prawnych, w ramach których Wnioskodawca funkcjonuje. W tym bowiem, kontekście kwestia określenia przychodu podatkowego nabiera zupełnie innego znaczenia, albowiem decydującym czynnikiem przesądzającym o powstaniu lub tez braku przychodu podatkowego są kwestie związane ze strukturą właścicielską zbywanych udziałów.

Należy mieć na uwadze, iż stosownie do przepisów ustawy z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2010 r. Nr 206, poz. 1367 z późn. zm., dalej: "ustawa o ZSZ"), obowiązujących w dacie wydania interpretacji, (na które zresztą uwagę zwraca sam Wnioskodawca) Agencja może nabywać nieruchomości, tworzyć i przejmować na podstawie przepisów odrębnych spółki i towarzystwa budownictwa społecznego, wnosić mienie, w tym także jako wkład niepieniężny do tych spółek i towarzystw budownictwa społecznego, przy czym akcje lub udziały w spółkach i towarzystwach budownictwa społecznego, o których mowa w art. 17 ust. 2, nabyte lub objęte przez Agencję w zamian za mienie Skarbu Państwa, stanowią własność Skarbu Państwa i podlegają przekazaniu ministrowi właściwemu do spraw Skarbu Państwa w terminie czternastu dni od dnia ich nabycia lub objęcia (art. 17 ust. 2 w zw. z art. 17 ust. 2c ustawy o ZSZ). Jednocześnie ustawa przewiduje, iż prawa i obowiązki wspólnika lub akcjonariusza, w podmiotach, o których mowa w ust. 2 (tekst jedn.: art. 17 ust. 2- przyp. organu), wykonuje, w imieniu Skarbu Państwa, Prezes Agencji. (art. 17 ust. 3 ustawy o ZSZ).

Powyższe uregulowania, które w realiach niniejszej sprawy stanowią opis stanu faktycznego, wskazują, iż właścicielem udziałów obejmowanych przez Wnioskodawcę w utworzonej przez nią spółce prawa handlowego, nie jest Wnioskodawca, lecz Skarb Państwa. Wnioskodawca, na podstawie upoważnienia ustawowego jest jedynie uprawniony do tworzenia spółek, czy tez towarzystw budownictwa społecznego, niemniej jednak udziały obejmowane w takich spółkach (towarzystwach), z uwagi, iż zostały obejmowane w zamian za mienie Skarbu Państwa nalezą do Skarbu Państwa. Pozycja Wojskowej Agencji Mieszkaniowej, jako państwowej osoby prawnej (art. 8 ust. 3 ustawy o ZSZ) a w szczególności jej organu, tj. prezesa Agencji (art. 10 pkt 2 ustawy o ZSZ), w stosunku do obejmowanych udziałów, przez które nabywa się status wspólnika danej spółki prawa handlowego wyznaczane są normą z art. 17 ust. 3 ustawy o ZSZ. W konsekwencji, wspólnikiem spółki utworzonej w warunkach opisanych we wniosku był Skarb Państwa, który jedynie na podstawie wyraźnego upoważnienia zawartego w powołanej ustawie reprezentowany był przez Prezesa Agencji. Prezes Agencji wykonywał zatem prawa wspólnika jedynie w imieniu Skarbu Państwa, nie będąc przy tym właścicielem obejmowanych udziałów. Potwierdzeniem, powyższej struktury właścicielskiej, jest również przepis art. 14 ust. 4 ustawy o ZSZ, który organem właściwym w sprawie zbywania udziałów ustanawia Ministra właściwego do spraw Skarbu Państwa. W rezultacie, całokształt powyżej powołanych regulacji wskazuje, iż Prezes Agencji, jest jedynie reprezentantem interesów Skarbu Państwa, w spółkach tworzonych przez Agencję na mocy art. 17 ust. 2 ustawy o ZSZ.

W ocenie organu interpretacyjnego, tak ukształtowana struktura właścicielska spółki działającej pod firmą Zespół Zarządców Nieruchomości W Sp. z o.o. (dalej: "spółka"), przekreśla na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm., dalej "ustawa o CIT") możliwość rozpoznania przychodu z tytułu zbycia udziałów w spółce. Wnioskodawca nie dokonał bowiem zbycia tychże udziałów (zbycia dokonał Skarb Państwa), a co więcej udziały te nie stanowiły jego własności. W rezultacie, to nie Wnioskodawca, lecz Skarb Państwa byłby zobowiązany do rozpoznania przychodu z tytułu transakcji zbycia udziałów. Oczywiste jest przy tym, iż Skarb Państwa, z uwagi na wyłączenie podmiotowe zawarte w art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, nie podlega opodatkowaniu, co w konsekwencji prowadzi do konstatacji, iż czynność zbycia udziałów w spółce ZZN W nie powoduje powstania przychodu podatkowego.

Powyższe wpływa również na możliwość rozpoznania kosztów uzyskania przychodów. Należy mieć bowiem na uwadze, iż brak po stronie Wnioskodawcy przychodu z tytułu przedmiotowej transakcji powoduje niemożność rozpoznania kosztów jego uzyskania. Nie chodzi przy tym o swego rodzaju neutralność podatkową wynikającą z dyspozycji art. 12 ust. 4 ustawy o CIT, który wyłącza z przychodów podatkowych określone zdarzenia skutkujące na zasadach ogólnych powstaniem przysporzenia majątkowego. W niniejszej sprawie mamy bowiem do czynienia z odmienną sytuacją, w ramach której Wnioskodawca, jako podmiot pozbawiony praw właścicielskich do obejmowanych udziałów, działający jedynie jako "reprezentant" interesów Skarbu Państwa (działający w jego imieniu) nie może przypisać sobie przymiotu podatnika rozpoznającego z tytułu zbycia udziałów spółki kapitałowej przychodu jak również kosztu podatkowego. Zgodnie bowiem z ogólnymi zasadami określania przychodu podatkowego wynikającymi z art. 12 ust. 1 ustawy o CIT, za przychód w znaczeniu powołanej ustawy podatkowej uznaje się wszelkie przysporzenia majątkowe o charakterze trwałym, rzeczywiście otrzymane przez podatnika w roku podatkowym. Również definicja kosztów uzyskania przychodów zawarta w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT zakłada, iż dla uznania wydatku za koszt podatkowy konieczne jest spełnienie przez tenże wydatek szeregu warunków, tj; (1) poniesienie wydatku przez podatnika, (2) jego definitywny (rzeczywisty) charakter (3) pozostawanie w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, (4) poniesienie wydatku w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia ich źródła (5) właściwe udokumentowanie, (6) nie znajdowanie się w grupie wydatków wyłączonych z mocy ustawy na podstawie art. 16 ust. 1. Mając powyższe na uwadze, stwierdzić należy, iż kluczowym elementem uznania konkretnego przysporzenia za przychód podatkowy oraz odpowiednio wydatku za koszt uzyskania przychodu jest otrzymanie tego przychodu przez podatnika, nie zaś inny podmiot (w tym wypadku Skarb Państwa) oraz poniesienie wydatku przez podatnika, a zatem wydatkowanie środków należących do podatnika. W niniejszej sprawie, powyższa przesłanka nie została spełniona, albowiem wszelkie przesunięcia majątkowe dokonywane w ramach transakcji zbycia udziałów następowały w majątku Skarbu Państwa. W. nie jest zatem podmiotem mogącym rozpoznawać z tytułu przedmiotowej transakcji przychód podatkowy oraz w konsekwencji koszt jego uzyskania. Powyższe przesądza zatem o uznaniu stanowiska prezentowanego w przedłożonym wniosku za nieprawidłowe i to zarówno w zakresie przychodu podatkowego (pytanie pierwsze), kosztów jego uzyskania (pytanie drugie), jak również momentu rozpoznania przychodu, co stanowi konsekwencję przyjęcia, iż opisywana przez Podatnika transakcja nie dotyczy podatkowych obowiązków Wnioskodawcy (pytanie trzecie).

Niezależnie od powyższego, stwierdzić należy, iż Wnioskodawca w ramach przedłożonego stanu faktycznego otrzymuje przysporzenie majątkowe. Nie jest ono jednak, jak już powyżej wskazano wynikiem transakcji zbycia udziałów w spółce. Przysporzenie majątkowe wynika bowiem z faktu otrzymania przez Wnioskodawcę od Skarbu Państwa określonych środków pieniężnych. Jak bowiem stanowi art. 14 ust. 5 pkt 2 ustawy o ZSZ należne Skarbowi Państwa przychody z prywatyzacji podmiotów, o których mowa w ust. 4 (a zatem podmiotów określonych w art. 17 ust. 2 ustawy o ZSZ- przyp. organu), oraz zbycia w nich akcji i udziałów, z wyjątkiem środków przeznaczonych na cele, o których mowa w art. 56 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i prywatyzacji - przeznacza się na realizację zadań Agencji. Dyspozycja powyżej wskazanej normy prawnej wyraźnie wskazuje, iż przysporzenia majątkowe otrzymywane od Skarbu Państwa przeznaczone są na realizację zadań Agencji. Zwrot normatywny użyty w powyższym przepisie "przeznacza się" należy bowiem rozumieć jako otrzymanie od Skarbu Państwa przychodu podatkowego. Potwierdzeniem dla przyjęcia wskazanej tezy, jest art. 19 ust. 3 pkt 3 ustawy o ZSZ, zgodnie z którym przychodami Agencji są przychody z tytułu zbycia akcji lub udziałów oraz wypłat dywidend w spółkach, o których mowa w art. 14 ust. 5. W konsekwencji, powołane przepisy uprawniają Agencję do rozpoznania przychodu, jako przysporzenia majątkowego przeznaczonego na cele Agencji przez Skarb Państwa. Należy mieć bowiem na uwadze, iż zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy o ZSZ, Agencja prowadzi samodzielną gospodarkę finansową i tym samym musi posiadać pewne źródła finansowania swojej działalności, które są odrębne od dochodów Skarbu Państwa.

Reasumując, w ocenie organu interpretacyjnego, nie budzi wątpliwości, iż przychód z tytułu zbycia udziałów stanowi należny przychód Skarbu Państwa (nie Wnioskodawcy) na co wyraźnie wskazuje art. 14 ust. 5 pkt 2 ustawy o ZSZ ("należne Skarbowi Państwa przychody"). Wnioskodawca zobligowany jest jedynie do rozpoznania przychodu, który stanowi równowartość środków pieniężnych przekazanych mu przez Skarb Państwa na realizację jego zadań. W rezultacie, w niniejszej sprawie, przychodem Podatnika będzie kwota przekazana Agencji przez Skarb Państwa tj. kwota 18.285.804,22 zł Z uwagi natomiast na fakt, iż zbywane udziały nie stanowiły własności Wnioskodawcy i nie powodowały powstania u niego przychodu podatkowego, nie jest dopuszczalne rozpoznanie z tytuły zbycia tychże udziałów kosztów podatkowych.

Konsekwencją przyjęcia powyższego stanowiska, jest również określenie odmiennego momentu powstania przychodu z tytułu środków otrzymanych od Skarbu Państwa na rzecz Agencji. Zdaniem organu interpretacyjnego, w niniejszej sprawie nie znajdzie zastosowania powołany przez Podatnika art. 12 ust. 3a ustawy o CIT, albowiem dotyczy on przychodów należnych, związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą, które rozliczane są na zasadzie memoriałowej. W realiach rozpoznawanej sprawy mamy jednak do czynienia jedynie z otrzymaniem środków pieniężnych od Skarbu Państwa. Owo otrzymanie środków pieniężnych (przeznaczenie ich na cele Agencji przez Skarb Państwa) nie może być utożsamiane z prowadzeniem przez Agencję w tym zakresie działalności gospodarczej. W ocenie organu w takiej sytuacji znajdą zastosowanie zasady ogólne określenia momentu powstania przychodu podatkowego, które oparte są na zasadzie kasowej. W rezultacie przychodem podatkowym są otrzymane pieniądze (art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT) i muszą być one rozpoznane w momencie ich faktycznego otrzymania, tj. w roku 2013.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.