IPPB3/423-359/11-2/MS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 21 kwietnia 2011 r. (data wpływu 26 kwietnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych dla Wnioskodawcy, którego pierwszy rok podatkowy trwa od 1 grudnia 2010 r. do 30 listopada 2011 r. z związku z nabyciem wkładu niepieniężnego stanowiącego zorganizowaną część przedsiębiorstwa:

W dniu 26 kwietnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych dla Wnioskodawcy, którego pierwszy rok podatkowy trwa od 1 grudnia 2010 r. do 30 listopada 2011 r. z związku z nabyciem wkładu niepieniężnego stanowiącego zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca sp. z o.o. (dalej "Spółka A") została utworzona aktem notarialnym z dnia 1 grudnia 2010 r. Zgodnie z umową spółki rok podatkowy (obrotowy) Spółki A trwa od 1 grudnia do 30 listopada, przy czym pierwszy rok podatkowy (obrotowy) kończy się 30 listopada 2011 r. W konsekwencji tego należy przyjąć, iż Wnioskodawca jest podatnikiem z ustalonym rokiem podatkowym (obrotowym) innym niż rok kalendarzowy. Dnia 29 grudnia Spółka A wystąpiła z wnioskiem o rejestrację w Krajowym Rejestrze Sądowym, wraz z tym wnioskiem złożone zostało zgłoszenie identyfikacyjne NIP-2, w którym Wnioskodawca wskazał jako dzień rozpoczęcia działalności datę 1 grudnia 2010 r.

W świetle art. 163 pkt 2) Kodeksu spółek handlowych (dalej jako: "k.s.h.") do powstania spółki z ograniczoną odpowiedzialnością wymaga się m.in. wniesienia przez wspólników wkładów na pokrycie całego kapitału zakładowego, natomiast zgodnie z art. 167 § 1 pkt 2) k.s.h. do zgłoszenia spółki z ograniczoną odpowiedzialnością do sądu rejestrowego należy dołączyć m.in. oświadczenie wszystkich członków zarządu, że wkłady na pokrycie kapitału zakładowego zostały przez wszystkich wspólników w całości wniesione. Tym samym w związku z wniesieniem wkładu na pokrycie kapitału zakładowego, Spółka A, otworzyła w 2010 r. księgi rachunkowe, uznając tę czynność za dzień pierwszego zdarzenia wywołującego skutki o charakterze majątkowym lub finansowym, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o rachunkowości z dnia 29 września 1994 r. (dalej jako: "UstRach").

W dniu 26 grudnia 2010 r. Wnioskodawca złożył we właściwym Urzędzie Skarbowym oświadczenie, o którym mowa w art. 8 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej jako Ustawa o CIT).

W grudniu 2010 r. Spółka zawarła umowy:

W grudniu 2010 r. Spółka poniosła też pierwsze koszty, w szczególności z tytułu odsetek od udzielonych pożyczek. Przed dokonaniem pierwszej czynności opodatkowanej podatkiem VAT, spółka złoży zgłoszenie rejestracyjne VAT - R. Z uwagi, iż działalność gospodarcza Spółki w 2010 r. miała charakter ograniczony (Spółka nie wykazała w 2010 r. żadnego przychodu), rejestracja Spółki dla celów VAT nastąpi dopiero w 2011 r.

Wnioskodawca otrzyma, nie później niż do dnia 30 listopada 2011 r. (tj. do końca swojego pierwszego roku podatkowego /obrotowego) tytułem wkładu niepieniężnego zespół składników majątkowych i niemajątkowych stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa (dalej "ZCP") w rozumieniu art. 4a ust. 4 ustawy o CIT. W skład ZCP wejdą między innymi składniki majątkowe niestanowiace w majątku wnoszącego aport środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych wprowadzonych do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych (i tym samym nie amortyzowane przez podmiot wnoszący aport). Na składniki te składać się będą m.in. prawa majątkowe w rozumieniu Ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej (w szczególności prawa do zarejestrowanych w Urzędzie Patentowym znaków towarowych).

Jednocześnie, z uwagi na fakt że u wnoszącego aport nie na wszystkie zgłoszone do rejestracji znaki towarowe zostało już udzielone prawo ochronne, niewykluczone, że Spółka A w ramach ZCP otrzyma prawa ochronne do znaków towarowych bądź prawa ze zgłoszeń znaków towarowych do Urzędu Patentowego (niezarejestrowane na dzień aportu). Jednocześnie niewykluczone, że w ramach aportu ZCP Spółka A otrzyma udzielone prawo ochronne do wspólnotowych znaków towarowych zarejestrowanych w Urzędzie Harmonizacji Rynku Wewnętrznego (OHIM) w Alicante, z jednolitym skutkiem prawnym na terytorium Unii Europejskiej bądź prawa ze zgłoszeń wspólnotowych znaków towarowych (niezarejestrowane na dzień aportu). Podsumowując, Spółka A, w ramach aportu ZCP może otrzymać prawa, które na dzień aportu będą stanowić:

* Prawa ochronne do znaków towarowych, zarejestrowane w Urzędzie Patentowym,

* Prawa ze zgłoszeń znaków towarowych (niezarejestrowane na dzień aportu),

* Prawa ochronne do wspólnotowych znaków towarowych, zarejestrowanych w Urzędzie Harmonizacji Rynku Wewnętrznego (OHIM) w Alicante,

* Prawa ze zgłoszeń wspólnotowych znaków towarowych (niezarejestrowane na dzień aportu).

Po otrzymaniu aportu, w odniesieniu do otrzymanych w formie wkładu niepieniężnego praw ochronnych na znaki towarowe oraz praw ze zgłoszeń znaków towarowych Spółka A podejmie odpowiednie kroki mające na celu dokonanie stosownego wpisu w stosownym rejestrze znaków towarowych, potwierdzającego przeniesienie praw ochronnych na znaki towarowe oraz praw ze zgłoszeń znaków towarowych na Spółkę A.

Ponadto, w stosunku do znaków towarowych, co do których proces rejestracji nie zostanie zakończony do dnia aportu, Spółka A będzie kontynuowała ten proces jako nowy właściciel praw ze zgłoszonych znaków towarowych (decyzja przyznająca prawa ochronne do znaków towarowych zostanie zatem wydana już na nowego właściciela, tj. na Spółkę A.). Przedmiot aportu zwiększy kapitał zakładowy Spółki A, a udziały w podwyższonym kapitale zakładowym o wartości nominalnej odpowiadającej wartości przedsiębiorstwa wniesionego tytułem wkładu niepieniężnego zostaną wydane podmiotowi wnoszącemu aport. Wniesienie ZCP tytułem wkładu niepieniężnego do Spółki A, według wstępnej oceny, wiązać się będzie z powstaniem dodatniej wartości firmy w rozumieniu Ustawy o CIT, tj. nadwyżki wartości nominalnej wydanych udziałów nad wartością rynkową składników majątkowych przedsiębiorstwa. Jednocześnie Spółka nie może wykluczyć, że wniesienie ZCP tytułem wkładu niepieniężnego do Spółki A, nie będzie wiązać się z powstaniem dodatniej wartości firmy w rozumieniu Ustawy o CIT. W zależności od natury poszczególnych składników majątku otrzymanych w ramach wkładu niepieniężnego, przewidywanego zamiaru Wnioskodawcy odnośnie do ich dalszego wykorzystywania czy przewidywanego okresu ich używania dla działalności gospodarczej, po otrzymaniu aportu w Spółce A:

* mogą one zostać wprowadzone do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, i podlegać amortyzacji dla celów Ustawy CIT, lub

* mogą nie stanowić środków trwałych czy wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji i zostać ujęte w księgach Spółki jako jej majątek obrotowy.

Spółka A nie wyklucza, iż w przyszłości dojdzie do przekształcenia jej formy prawnej ze spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w spółkę osobową

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Stanowisko Wnioskodawcy:

Ad.1

Zgodnie ustawą dnia 25 listopada 2010 r. (Dz. U. z dnia 30 listopada 2010 r., nr 226, poz. 1478) o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osianych przez osoby fizyczne, a dokładniej zgodnie z art. 12 ust. 1 tej ustawy, podatnicy podatku dochodowego od osób prawnych, u których rok podatkowy jest inny niż rok kalendarzowy i rozpoczął się przed dniem 1 stycznia 2011 r. stosują do końca przyjętego przez siebie roku podatkowego przepisy ustawy wymienionej w art. 2, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r., gdzie art. 2 tej ustawy odnosi się do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W zgłoszeniu identyfikacyjnym NIP-2 wskazano datę 1 grudnia 2010 r. jako dzień rozpoczęcia działalności Spółki. Dodatkowo w świetle art. 12 ust. 1 pkt 1 UstRach, dniem rozpoczęcia działalności jest dzień, pierwszego zdarzenia wywołującego skutki o charakterze majątkowym lub finansowym. Dlatego Spółka A w związku z wniesieniem wkładu na pokrycie kapitału zakładowego, otworzyła w 2010 r. księgi rachunkowe, uznając tę czynność za dzień pierwszego zdarzenia wywołującego skutki o charakterze majątkowym lub finansowym. Spółka A jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością zarejestrowaną w 2010 r., z ustalonym rokiem podatkowym innym niż rok kalendarzowy, który rozpoczął się przed dniem 1 stycznia 2011 r. i trwać będzie do 30 listopada 2011 r. Uwzględniając fakt, że pierwszy rok podatkowy rozpoczął się przed dniem 1 stycznia 2011 r. i trwać będzie do dnia 30 listopada 2011 r. (co jest możliwe w świetle art. 8 ustawy CIT), Spółka stoi na stanowisku, że warunki określone w art. 12 ustawy zmieniającej ustawę CIT zostały spełnione.

Mając powyższe na uwadze, Spółka stoi na stanowisku, że do końca przyjętego przez siebie roku podatkowego czyli do dnia 30 listopada 2011 r., zobowiązana jest stosować przepisy ustawy CIT w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r.

Ad. 2

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy CIT kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a- 16m, z uwzględnieniem art. 16 ustawy CIT.

Zgodnie z art. 16b ust. 1 pkt 6 ustawy C1T amortyzacji podlegają nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117 z późn. zm., dalej jako: ustawa PWP") o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

W katalogu wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, przy spełnieniu określonych przesłanek, wymienione zostały m.in. prawa określone w ustawie PWP. Ustawa PWP normuje m.in.: stosunki w zakresie wynalazków, wzorów użytkowych, wzorów przemysłowych, znaków towarowych, oznaczeń geograficznych i topografii układów scalonych.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy PWP na warunkach w niej określonych udzielane są patenty oraz dodatkowe prawa ochronne na wynalazki, prawa ochronne na wzory użytkowe i znaki towarowe, a także prawa z rejestracji na wzory przemysłowe, topografie układów scalonych oraz oznaczenia geograficzne.

Znakiem towarowym, zgodnie z art. 120 ustawy PWP, może być każde oznaczenie, które można przedstawić w sposób graficzny, jeżeli oznaczenie takie nadaje się do odróżnienia towarów jednego przedsiębiorstwa od towarów innego przedsiębiorstwa. Znakiem towarowym może być w szczególności wyraz, rysunek, ornament, kompozycja kolorystyczna, forma przestrzenna, w tym forma towaru lub opakowania, a także melodia lub inny sygnał dźwiękowy. Jednocześnie zgodnie z art. 121 ustawy PWP na znak towarowy może być udzielone prawo ochronne.

Zgodnie z wyżej powoływanym przepisem, podatnik może dokonywać odpisów amortyzacyjnych od praw określonych w ustawie - Prawo własności przemysłowej, zaliczonych do wartości niematerialnych i prawnych, gdy spełnione są następujące warunki:

* prawo do znaku towarowego zostanie nabyte przez podatnika,

* prawo do znaku towarowego nadaje się do gospodarczego wykorzystania,

* przewidywany okres ekonomicznej użyteczności prawa do znaku towarowego wynosi co najmniej rok, prawo do znaku towarowego jest przeznaczone do używania na potrzeby podatnika.

Natomiast w odniesieniu do wspólnotowego znaku towarowego należy wskazać, że został utworzony mocą rozporządzenia Rady Unii Europejskiej nr 40/94 z 20 grudnia 1993 r. (Dz. U. UE L z dnia 14 stycznia 1994 r., dalej jako: "Rozporządzenie"). Zgodnie z art. 1 ust. 2 Rozporządzenia, wspólnotowy znak towarowy ma charakter jednolity. Wywołuje on ten sam skutek w całej Wspólnocie; może on być zarejestrowany, zbyty, być przedmiotem zrzeczenia się lub decyzji stwierdzającej wygaśnięcie praw właściciela znaku lub unieważnienie znaku, a jego używanie może być zakazane jedynie w odniesieniu do całej Wspólnoty. Przepis ten ustanawia zasadę jednolitości wspólnotowego znaku towarowego. W praktyce zasada ta oznacza jednolitość uregulowań tyczących się patentów i wzorów przemysłowych, znaków towarowych rejestrowanych w państwach członkowskich.

Zasada jednolitości wyraża się w:

* jednolitej procedurze rejestracyjnej (rejestracji wspólnotowego znaku towarowego można dokonać za pośrednictwem Urzędu Patentowego RP),

* ochronie wspólnotowego znaku towarowego na całym terytorium Wspólnoty i skutkach, jakie wywołuje wspólnotowy znak towarowy w krajach członkowskich.

Zgodnie z art. 4 Rozporządzenia wspólnotowy znak towarowy może składać się z jakiekolwiek oznaczenia, które można przedstawić w formie graficznej, w szczególności z wyrazów, łącznie z nazwiskami, rysunków, liter, cyfr, kształtu towarów lub ich opakowań, pod warunkiem że oznaczenia takie umożliwiają odróżnianie towarów lub usług mego przedsiębiorstwa od towarów lub usług innych przedsiębiorstw.

Zgodnie z art. 153 ustawy PWP przez uzyskanie prawa ochronnego nabywa się prawo wyłącznego używania znaku ego w sposób zarobkowy lub zawodowy na całym obszarze Rzeczypospolitej Polskiej. Natomiast zgodnie z Rozporządzeniem na mocy przyznania ochrony dla wspólnotowego znaku towarowego nabywa się ochronę na terenie wszystkich państw członkowskich, w tym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Zgodnie z argumentacją a maiori ad minus, skoro dla wspólnotowego znaku towarowego ochrona przysługuje na terenie Wspólnoty, to tym bardziej przysługuje w kraju członkowskim, czyli na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 Rozporządzenia wspólnotowy znak towarowy jako przedmiot własności traktowany jest w całości i na całym terytorium Wspólnoty tak jak krajowy znak towarowy zarejestrowany w Państwie Członkowskim, w którym według rejestru wspólnotowych znaków towarowych właściciel ma swoją siedzibę lub swoje miejsce zamieszkania w dacie dokonywania oceny.

Mając powyższe na uwadze, zgodnie z art. 249 Traktatu ustanawiającego Wspólnoty Europejskie rozporządzenie Rady ma zasięg ogólny, wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach Członkowskich.

W konsekwencji przedstawionych powyżej argumentów, w ocenie Spółki A, nie ma przeciwwskazań by prawo ochronne do wspólnotowego znaku towarowego nabytego przez Spółkę A w drodze aportu ZCP nie mogło być uznane za prawo ochronne do znaku towarowego na gruncie ustawy PWP. Analiza przepisów ustawy o p.d.o.p., prowadzi zdaniem Spółki A do wniosku, że prawa do znaków towarowych w rozumieniu ustawy o PWP, które spełnią przesłanki, wyrażone w art. 16b ustawy o p.d.o.p., mogą jako wartości niematerialne i prawne podlegać amortyzacji podatkowej.

W świetle powyższych argumentów Spółka A zaznacza, że:

* ustawa o PWP nie wskazuje by wspólnotowe znaki towarowe powinny być traktowane odmiennie na gruncie ustawy PWP od znaków towarowych zarejestrowanych w kraju członkowskim,

* Rozporządzenie wprost stanowi, że wspólnotowy znak towarowy traktowany jest w całości i na całym terytorium Wspólnoty tak jak krajowy znak towarowy.

Mając na uwadze treść ustawy PWP, Rozporządzenia oraz przedstawione powyżej argumenty, w ocenie Spółki A na gruncie ustawy PWP prawo ochronne do wspólnotowego znaku towarowego, powinno być traktowane analogicznie do prawa ochronnego do znaku towarowego w rozumieniu tej ustawy.

W konsekwencji Spółka A nie widzi przeszkód, przy spełnieniu pozostałych przesłanek pozwalających na dokonywanie odpisów amortyzacyjnych od wartości niematerialnych i prawnych na gruncie ustawy CIT, aby prawo ochronne do wspólnotowego znaku ochronnego podlegało amortyzacji zgodnie z art. 16b ust. 1 pkt 6) ustawy CIT.

w ocenie Spółki A odmienne traktowanie wspólnotowego znaku towarowego stałoby w sprzeczności z ideą stworzenia jednolitego systemu jednej rejestracji znaku, chroniącej prawo podmiotów gospodarczych we wszystkich państwach wspólnoty Europejskiej, bez potrzeby rejestracji krajowej. Stanowisko zgodne ze stanowiskiem wnioskodawcy w zakresie możliwości amortyzacji wspólnotowego znaku towarowego na zasadach analogicznych do amortyzacji znaku towarowego zarejestrowanego w Urzędzie Patentowym znalazło poparcie w ocenie Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, w interpretacji z dnia 2 lutego 2011 r., nr IPPB3/423-781/10-2/MS.

Mając powyższe na uwadze, Spółka A stoi na stanowisku, że prawa ochronne do znaków towarowych, jak i prawa ochronne do wspólnotowych znaków towarowych, prawa ze zgłoszeń znaków towarowych (dopiero po uzyskaniu decyzji o zarejestrowaniu prawa ochronnego) oraz prawa ze zgłoszeń wspólnotowych znaków towarowych (dopiero po uzyskaniu decyzji o zarejestrowaniu prawa ochronnego) które zostaną nabyte przez Spółkę w ramach aportu ZCP, będę spełniać wszystkie przesłanki do uznania ich za wartości niematerialne i prawne wynikające z art. 16b ust. 1 ustawy CIT i tym samym będę mogły być przez Spółkę amortyzowane (odpisy amortyzacyjne dokonywane od wartości początkowej znaku towarowego będą stanowiły koszt uzyskania przychodu na podstawie powołanego wcześniej art. 15 ust. 6 ustawy CIT.)

W odniesieniu do praw ze zgłoszeń znaków towarowych (w tym wspólnotowych) Spółka A stoi na stanowisku, że w przypadku niezakończenia procedury rejestracji znaku towarowego (uzyskania certyfikatu potwierdzającego uzyskanie praw ochronnych do znaku towarowego) przed dniem dokonania aportu ZCP do Spółki A, Spółka A będzie uprawniona do rozpoznawania odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej praw do znaku towarowego, (który w majątku wnoszącego aport nie stanowił środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych wprowadzonych do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych i tym samym nie był amortyzowany przez podmiot wnoszący aport) jako kosztów uzyskania przychodów w podatku dochodowym od osób prawnych począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym składnik majątku wprowadzony zostanie do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych prowadzonej przez Spółkę A. Jednocześnie taki składnik majątku nie zostanie wprowadzony do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych wcześniej niż w miesiącu, w którym wydana zostanie decyzja o udzieleniu Spółce A praw ochronnych na ten znak towarowy. Stanowisko zgodne ze stanowiskiem wnioskodawcy w zakresie możliwości amortyzacji praw ze zgłoszeń znaków towarowych wniesionych aportem, po uzyskaniu decyzji o udzieleniu praw ochronnych na dany znak towarowy, znalazło poparcie w ocenie Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, w interpretacji z dnia 17 września 2010 r., nr ILPB4/423-108/10-5/ŁM.

Zgodnie z art. 16h ust. 1 pkt 1 Ustawy CIT, odpisów amortyzacyjnych od wartości niematerialnych i prawnych dokonuje się, co do zasady, od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym wartości te wprowadzono do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór.

Jednocześnie, zgodnie z art. 16d ust. 2 Ustawy CIT, wartości niematerialne i prawne wprowadza się do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania. Późniejszy termin wprowadzenia uznaje się za ujawnienie środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej.

Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić, iż miesiącem w którym Spółka A będzie mogła rozpocząć amortyzowanie praw do zarejestrowanych znaków towarowych (w tym wspólnotowych) będzie miesiąc następujący po miesiącu wprowadzenia praw do zarejestrowanych znaków towarowych do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych Spółki. Natomiast miesiącem, w którym Spółka będzie mogła rozpocząć amortyzowanie praw do zarejestrowanych znaków towarowych (w tym wspólnotowych) które na dzień wniesienia aportu stanowiły prawa ze zgłoszeń znaków towarowych (w tym wspólnotowych) będzie miesiąc następujący po miesiącu wprowadzenia praw do zarejestrowanych znaków towarowych do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych Spółki. Jednocześnie takie prawo ochronne do znaku towarowego nie zostanie wprowadzone do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych wcześniej niż w miesiącu, w którym wydana zostanie decyzja o udzieleniu Spółce A praw ochronnych na ten znak towarowy.

Ad.3 i 4

Uwzględniając uzasadnienie do pytania nr 1 i nr 2, w zakresie możliwości ustalenia wartości początkowej praw ochronnych na znaki towarowe, które na moment dokonania aportu nie będą wprowadzone do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych podmiotu wnoszącego aport, Spółka A będzie uprawniona do ustalenia wartości początkowej dla celów amortyzacji podatkowej przedmiotowych praw do znaków towarowych zgodnie z przepisami ustawy CIT w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r. a więc według ich wartości rynkowej z dnia dokonania aportu.

Zgodnie z art. 16g ust. 10a ustawy CIT, jeżeli składniki majątku wchodzące w skład wkładu niepieniężnego nie były wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych prowadzonej przez podmiot wnoszący wkład niepieniężny, stosuje się odpowiednio ust. 10. Natomiast zgodnie z art. 16g ust. 10 ustawy CIT w razie nabycia w drodze kupna lub przejęcia do odpłatnego korzystania przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, łączną wartość początkową nabytych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowi suma ich wartości rynkowej w przypadku wystąpienia dodatniej wartości firmy ustalonej zgodnie z ust. 2., lub różnica między ceną nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części (rozumianą jako wartość nominalna wydanych w zamian za aport udziałów), ustaloną zgodnie z ust. 3 i 5, a wartością składników majątkowych niebędących środkami trwałymi ani wartościami niematerialnymi i prawnymi - w przypadku niewystąpienia dodatniej wartości firmy.

Jednocześnie jak wynika z treści z art. 16g ust. 2 wartość początkową firmy stanowi dodatnia różnica między nominalną wartością wydanych akcji lub udziałów w zamian za wkład niepieniężny a wartością rynkową składników majątkowych wchodzących w skład wniesionego do spółki przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, odpowiednio z dnia wniesienia do spółki.

Oznacza to, iż w przypadku wystąpienia dodatniej wartości firmy, gdy składniki majątkowe przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, będącej przedmiotem wkładu niepieniężnego nie były wprowadzone do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych prowadzonej przez podmiot wnoszący wkład niepieniężny (tak jak ma to miejsce w przedstawionym stanie faktycznym) i jeśli składniki te będą spełniać w Spółce A warunki do uznania ich za środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, to ich wartość początkowa powinna być ustalona zgodnie z art. 16g ust. 10a w związku z ust. 10 pkt 1) ustawy CIT jako suma ich wartości rynkowej.

Powyższy wniosek znajduje potwierdzenie m.in. w metodzie kalkulacji dodatniej wartości firmy na moment wniesienia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa w formie wkładu niepieniężnego.

Zgodnie bowiem z powołanym powyżej art. 16g ust. 2 ustawy CIT wartość początkową firmy stanowi "dodatnia różnica między (...) nominalną wartością wydanych akcji lub udziałów w zamian za wkład niepieniężny a wartością rynkową składników majątkowych wchodzących w skład (...) wniesionego do spółki przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, odpowiednio z dnia (..) wniesienia do spółki". Jak wynika z powyższego przepisu dla potrzeb ustalenia wartości firmy w wartości rynkowej wyceniane są nie tylko środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne, ale wszystkie składniki majątkowe wchodzące w skład wniesionego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części. Tym samym, zdaniem Spółki, analogicznie, tj. w wartości rynkowej, powinny być wyceniane wszystkie składniki majątkowe niewprowadzone do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych podmiotu wnoszącego aport, a wchodzące w skład ZCP, które będą przedmiotem wkładu niepieniężnego (w tym w szczególności prawa ochronne na znaki towarowe) i w wartości ustalonej w powyższy sposób powinny być wprowadzane do ewidencji w Spółce A.

Stanowisko Spółki znajduje potwierdzenie w wydawanych przez organ podatkowy interpretacjach prawa podatkowego.

Jednocześnie w przypadku niewystąpienia dodatniej wartości firmy, łączna wartość początkową składników majątkowych wchodzących w skład ZCP, które nie były wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych prowadzonej przez podmiot wnoszący wkład niepieniężny a u otrzymującego aport spełnią wszystkie przesłanki by mogły być wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (i zostaną do tej ewidencji wprowadzone), to ich wartość początkową należy ustalić jako różnicę między wartością nominalną wydanych w zamian za aport udziałów a wartością tych składników majątkowych, które u otrzymującego aport nie będą stanowiły środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych.

W ocenie Wnioskodawcy powyższe można zobrazować przykładem, gdzie:

WNU - wartość nominalna udziałów wydanych w zamian za aport ZCP

WRA - wartość rynkowa składników majątkowych będących przedmiotem aportu

WRX - wartość rynkowa składników majątkowych będących przedmiotem aportu, które u wnoszącego aport były środkami trwałymi i/lub wartościami niematerialnymi i prawnymi

WRY - wartość rynkowa składników majątkowych będących przedmiotem aportu, które u wnoszącego aport nie były środkami trwałymi i/lub wartościami niematerialnymi i prawnymi

WRZ - wartość rynkowa składników majątkowych będących przedmiotem aportu, które u wnoszącego aport nie były środkami trwałymi i/lub wartościami niematerialnymi i prawnymi, a u otrzymującego aport zostaną wprowadzone do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych

WP - łączna wartość początkowa składników majątkowych będących przedmiotem aportu, wprowadzonych do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych u otrzymującego aport

Wartości dla potrzeb przykładu przyjęto w następującej wysokości:

WNU = 100, WRA = 100, WRX = 5, WR = 95, WRZ = 85

To WP będzie można wyliczyć następującym wzorem: WP = WNU - (WRY - WRZ), co daje WP = 100 - (95 - 85), to WP = 90

W związku z powyższym oraz uwzględniając przedstawiony stan faktyczny oraz uzasadnienie do pytań nr 1 i nr 2, mając na uwadze fakt, że Spółka A do końca przyjętego przez siebie roku podatkowego, czyli do dnia 30 listopada 2011 r. zobowiązana jest stosować przepisy ustawy CIT w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r.,

Spółka A stoi na stanowisku, że wartość początkową dla celów amortyzacji w Spółce A

(które nie zostały wprowadzone przez spółkę wnoszącą aport do jej ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, a w Spółce A po ich otrzymaniu spełnią wszelkie przesłanki wyrażone w art. 16a oraz 16b ustawy CIT, by uznać je za środki trwałe bądź wartości niematerialne i prawne, w związku z powstaniem lub nie powstaniem dodatniej wartości firmy), które wejdą w skład wnoszonej aportem zorganizowanej części przedsiębiorstwa, należy ustalić według ich wartości rynkowej ustalonej na dzień wniesienia aportu. W analizowanym przypadku będzie to wartość rynkowa wynikająca z wyceny dokonanej przez podmiot uprawniony do wykonywania wycen wartości niematerialnych i prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.