IPPB3/423-352/11-6/MS

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 3 sierpnia 2011 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB3/423-352/11-6/MS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 31 marca 2011 r. (data wpływu 4 kwietnia 2011 r.), uzupełnionym w dniu 24 czerwca 2011 r. (data wpływu pisma do BKIP w Płocku) na wezwanie organu z dnia 13 czerwca 2011 r. (data doręczenia 20 czerwca 2011 r.) oraz w dniu 18 lipca 2011 r. na wezwanie organu z dnia 29 czerwca 2011 r. (data doręczenia 7 lipca 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie uznania za koszty uzyskania przychodów wydatków poniesionych przez Wnioskodawcę na rejestrację w Urzędzie Patentowym znaków towarowych wytworzonych we własnym zakresie:

* momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na ochronę znaku towarowego za okres 10 lat - jest nieprawidłowe,

* w pozostałej części - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 kwietnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie uznania za koszty uzyskania przychodów wydatków poniesionych przez Wnioskodawcę na rejestrację w Urzędzie Patentowym znaków towarowych wytworzonych we własnym zakresie.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz następujące zdarzenie przyszłe:

Sp. z o.o. (zwana dalej "Spółka") prowadzi działalność gospodarczą polegającą na dostawie usług płatnej telewizji pod marką "n", w ramach której oferuje abonentom pakiety kanałów telewizyjnych własnej produkcji oraz rozprowadzanych na podstawie licencji od innych nadawców. Na podstawie umów Spółka nabywa prawa do transmisji programów/dzieł zarejestrowanych dla telewizji/innych mediów, do których prawa majątkowe stanowią wyłączą własność licencjodawcy.

Spółka na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą wytwarza we własnym zakresie i rejestruje w Urzędzie Patentowym znaki towarowe słowno - graficzne służące odróżnieniu produktów i usług oferowanych przez Spółkę od innych konkurencyjnych istniejących na rynku. Spółka ponosi wydatki na rejestrację i ochronę znaków towarowych w Urzędzie Patentowym z tytułu opłaty urzędowej za zgłoszenie znaku, opłaty za rozpatrzenie wniosku i udzielenie 10-letniej ochrony znaku. Opłaty wnoszone są na rachunek Urzędu Patentowego na podstawie wezwania art. 222 ust. 1 ustawy z dn.30.06.2000 Prawo Własności Przemysłowej. Ponadto Spółka ponosi koszty badania, opracowania i usługi zgłoszenia znaków wnoszone do współpracującego ze Spółką Biura Patentowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy koszty poniesione przez Spółkę na rejestrację i ochronę w Urzędzie Patentowym znaków towarowych wytworzonych we własnym zakresie stanowię wartość niematerialną i prawną w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych czy też koszty te powinny zostać uznane za koszt uzyskania przychodu jednorazowo w miesiącu ich poniesienia.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Koszty poniesione przez Spółkę na rejestrację i ochronę w Urzędzie Patentowym znaków towarowych wytworzonych we własnym zakresie należy uznać za koszt uzyskania przychodów jednorazowo w miesiącu ich poniesienia.

Zgodnie z art. 16b ust. 1 pkt 6 amortyzacji podlegają nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 117 z późn. zm.). Zgodnie z art. 120 ust. 1 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej, znakiem towarowym może być każde oznaczenie, które można przedstawić w sposób graficzny, jeżeli oznaczenie takie nadaje się do odróżnienia towarów jednego przedsiębiorstwa od towarów innego przedsiębiorstwa. Znakiem towarowym może być w szczególności wyraz, rysunek, ornament, kompozycja kolorystyczna, forma przestrzenna, w tym forma towaru lub opakowania, a także melodia lub sygnał dźwiękowy (art. 120 ust. 2 ww. ustawy). Z art. 121 ww. ustawy wynika ponadto, że na znak towarowy może być udzielone prawo ochronne. Przez uzyskanie prawa ochronnego nabywa się prawo wyłącznego używania znaku towarowego w sposób zarobkowy lub zawodowy na całym obszarze Rzeczypospolitej Polskiej. Czas trwania prawa ochronnego na znak towarowy wynosi 10 lat od daty zgłoszenia znaku towarowego w Urzędzie Patentowym (art. 153 ust. 1 i 2 ww. ustawy).

Na gruncie podatkowym (art. 16b ust. 1) warunkiem koniecznym dla zakwalifikowania kosztu jako podlegającą amortyzacji wartość niematerialną i prawną jest aby wartość niematerialna i prawna została nabyta. Jednostka nie może wytworzyć wartości niematerialnej i prawnej. Podlegające amortyzacji znaki towarowe mogą powstać wyłącznie w wyniku nabycia, a nie wytworzenia we własnym zakresie.

Opłaty ponoszone przez spółkę do Urzędu Patentowego za zgłoszenie a następnie rejestrację znaku towarowego wytworzonego we własnym zakresie nie wypełniają przesłanek art. 16b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, gdyż znak towarowy został wytworzony przez Spółkę we własnym zakresie a nie nabyty.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego oraz opisanego zdarzenia przyszłego, stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm. - zwanej dalej "u.p.d.o.p."), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy. Powyższe oznacza, że wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami. Kosztami będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu osiągnięcia przychodów, nawet wówczas gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty. Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

W myśl art. 15 ust. 4 u.p.d.o.p., koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącane w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c. Stosownie zaś do art. 15 ust. 4d u.p.d.o.p., koszty uzyskania przychodów inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Jak stanowi art. 15 ust. 4e u.p.d.o.p., za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

W przedmiotowej sprawie Spółka poniosła wydatki, które mają na celu doprowadzić do wykreowania dobra niematerialnego, jakim jest znak towarowy. Uwzględniając uprzednio wskazane regulacje ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, uznać należy, iż ponoszone przez Spółkę wydatki związane ze zgłoszeniem znaku, rozpatrzeniem wniosku i udzieleniem 10-letniej ochrony znaku oraz badania, opracowania i usługi zgłoszenia znaków wnoszone do współpracującego ze Spółką Biura Patentowego spełniają przesłanki z art. 15 ust. 1 ww. ustawy, uprawniając Spółkę do zaliczenia ich w ciężar kosztów podatkowych.

W świetle przedstawionego we wniosku stanu faktycznego oraz opisanego zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że nie jest możliwe bezpośrednie powiązanie poniesionych wydatków (rejestracja, ochroną znaku towarowego oraz wydatki na badania, opracowanie i usługi zgłoszenia znaków wnoszone do współpracującego ze Spółką Biura Patentowego) z uzyskiwanymi przychodami. Zatem wydatki te stanowią koszty uzyskania przychodów pośrednio związane z przychodami, których moment poniesienia uregulowany został w art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, iż wydatki związane z ze zgłoszeniem znaku, rozpatrzeniem wniosku oraz badaniami, opracowaniem i usługą zgłoszenia znaków jako koszt pośredni uzyskania przychodu mogą zostać zaliczone przez Spółkę do kosztów uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia określonej w art. 15 ust. 4e w związku z art. 15 ust. 4d zdanie pierwsze. Wydatki te związane są bowiem z jednorazowym zdarzeniem, a poniesienie ich służy do uzyskania prawa ochronnego dla znaku towarowego. Odnosząc się natomiast do momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów opłaty za pierwsze 10 lat ochrony znaku należy zauważyć, że wydatek ten dotyczy okresu przekraczającego rok podatkowy. Koszt ten związany jest z ściśle określonym czasem trwania powyższej ochrony. W związku z powyższym koszty te powinny zgodnie z art. 15 ust. 4d zdanie drugie podlegać rozliczeniu w czasie proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą, tj. 10 lat.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w zakresie:

* momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na ochronę znaku towarowego za okres 10 lat - jest nieprawidłowe,

* w pozostałej części - jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl