IPPB3/423-341/11-2/MC

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 kwietnia 2011 r. (data wpływu 14 kwietnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości rezygnacji ze zwolnienia przedmiotowego - jest nieprawidłowe.

W dniu 14 kwietnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnienia przedmiotowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka w R. prowadzi działalność określoną w rozdziale 4 ustawy z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1070 z późn. zm.), której przedmiotem w myśl art. 27 ww. ustawy jest budowanie domów mieszkalnych i ich eksploatacja na zasadach najmu, zarządzanie i administrowanie zasobem mieszkaniowym, wynajmowanie lokali użytkowych oraz prowadzenie innej działalności związanej z budowaniem i infrastrukturą towarzyszącą. Spółka zarządza również około 140 wspólnotami. Dochody Spółki nie mogą być przeznaczone do podziału wspólników, dlatego w całości przeznacza je na działalność statutową Spółki. Wskazuje na to szczególny charakter towarzystw budownictwa społecznego szczególny charakter towarzystw, które w całości muszą być przeznaczone na finansowanie kolejnych inwestycji mieszkaniowych i na pokrycie kosztów gospodarowania istniejącym zasobem mieszkaniowym. Uchwała Zgromadzenia Wspólników cały zysk netto za 2010 r., podobnie jak w latach ubiegłych, przeznaczony będzie na podwyższenie kapitału zapasowego z przeznaczeniem na inwestycje. Zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób prawnych rozdział 4 art. 17 ust. 1 pkt 44 wolne od podatku są dochody towarzystw budownictwa społecznego prowadzących działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Z wyżej przytoczonej ustawy wynika, że warunkiem niezbędnym do zwolnienia od podatku dochodu osiągniętego z gospodarki zasobami mieszkaniowymi jest jego przeznaczenie na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowymi.

W roku 2010 spółka osiągnęła na działalności wolnej od podatku stratę podatkową. Strata ta spowodowała zwiększenie podstawy opodatkowania na pozostałej działalności. Po dokonaniu analizy okazuje się że spółka z racji zwolnienia płaci wyższy podatek niż płaciła by na zasadach ogólnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie

Czy w świetle przytoczonego stanu faktycznego spółka wyliczyła poprawnie podatek za 2009 i 2010 rok uwzględniając stratę na działalności zwolnionej, czy też powinna obliczyć podatek dochodowy na zasadach ogólnych.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Z informacji uzyskanych podczas szkolenia i z pisma znak z dnia 17 marca 2009 r. podsekretarza stanu w Ministerstwie Finansów skierowanego do podsekretarza stanu w Ministerstwie Infrastruktury wynika, że;

* spłata kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na spłatę mieszkań stanowi koszt związany z wynajmowaniem i użytkowaniem wybudowanych mieszkań

* opodatkowaniu podlegałby dochód uzyskany z gospodarki mieszkaniowej, gdyby został przeznaczony przez towarzystwo na budowę nowych mieszkań

oraz interpretacji indywidualnej z dnia 1 września 2009 r. wydanej przez ministra finansów, naszym zdaniem uwzględniając powyższą interpretację, że korzystanie ze zwolnienia przedmiotowego jest prawem a nie obowiązkiem, wnosimy, że zysk brutto z całokształtu działalności uzyskany przez spółkę w roku 2009 i 2010 powinien być opodatkowany na zasadach ogólnych. Warunkiem koniecznym do zastosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 44 u.p.d.o.p. jest bowiem spełnienie jednocześnie dwóch przesłanek;

* osiągnięcie dochodu z gospodarki zasobami mieszkaniowymi (a nie straty)

* przeznaczenie dochodu uzyskanego z gospodarki zasobami mieszkaniowymi na cele związane z utrzymaniem tych zasobów.

W latach 2009 i 2010 spółka nie spełniła żadnego z tych warunków.

Po przeanalizowaniu przedstawionego stanu faktycznego oraz obowiązującego stanu prawnego stwierdzam, co następuje:

Zasady działania towarzystw budownictwa społecznego określone zostały w rozdziale 4 ustawy z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1070 z późn. zm.). Zgodnie z art. 23 ust. 1 powołanej ustawy towarzystwa budownictwa społecznego mogą być tworzone w formie:

Z treści art. 27 ust. 1 cytowanej ustawy wynika z kolei, iż przedmiotem działania towarzystwa jest budowanie domów mieszkalnych i ich eksploatacja na zasadach najmu.

Towarzystwo może również:

W pierwszej kolejności wskazać należy, że do końca 2006 r. zgodnie z przepisem art. 17 ust. 1 pkt 4j ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) z podatku zwolnione były dochody towarzystw budownictwa społecznego uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi i z innych źródeł przychodów - w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych oraz na budowę mieszkań na wynajem.

Obowiązujący natomiast od dnia 1 stycznia 2007 r. przepis art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi, że wolne od podatku są dochody spółdzielni mieszkaniowych, wspólnot mieszkaniowych, towarzystw budownictwa społecznego oraz samorządowych jednostek organizacyjnych prowadzących działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi - w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów, z wyjątkiem dochodów uzyskanych z innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.

Stosownie do wyżej cytowanego przepisu (wprowadzonego przepisem art. 1 pkt 18 lit. a) tiret czwarte ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - Dz. U. Nr 217, poz. 1589), z dniem 1 stycznia 2007 r. - zwolnione od podatku są wyłącznie te dochody towarzystw budownictwa społecznego, które zostały uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi i które zostały przeznaczone na utrzymanie tych zasobów.

Wobec tego opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają dochody uzyskane z:

* gospodarki zasobami mieszkaniowymi, które nie zostały przeznaczone na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych oraz,

* innej działalności niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi, nawet wówczas, gdy zostaną przeznaczone na utrzymanie tych zasobów mieszkaniowych.

Powyższe oznacza, iż nie podlegają zwolnieniu dochody inne niż uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, niezależnie od ich przeznaczenia oraz dochody z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, w części nie przeznaczonej na utrzymanie tych zasobów.

Zarówno przychody jak i koszty ich uzyskania niezależnie od tego, jakich źródeł dotyczą są przychodami i kosztami podatkowymi, gdyż ewentualny dochód uzyskany z gospodarki zasobami mieszkaniowymi podlega zwolnieniu tylko w przypadku gdy zostanie przeznaczony na cele związane z utrzymaniem tych zasobów. W przypadku gdy nie zostanie spełniony warunek przekazania go na utrzymanie tych zasobów, to zgodnie z art. 7 ust. 2 ww. ustawy opodatkowaniu podlegać będzie cała nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 16a-16m.

Oznacza to, że Spółka ma obowiązek prowadzić ewidencję rachunkową zgodnie z obowiązującymi przepisami w sposób zapewniający odrębne określenie przychodów, kosztów oraz dochodów lub straty, oddzielnie dla działalności związanej z gospodarowaniem zasobami mieszkaniowymi oraz oddzielnie dla innej działalności gospodarczej.

Bez prowadzenia tej ewidencji nie jest możliwe stwierdzenie czy z działalności w zakresie gospodarki zasobami mieszkaniowymi, z której dochód podlega warunkowemu zwolnieniu (jeżeli zostanie przeznaczony na cele wymienione w ustawie) podatnik osiągnął dochód czy poniósł stratę. Jeżeli więc Spółka poniesie stratę z tytułu prowadzenia działalności w zakresie gospodarki zasobami mieszkaniowymi, nie może jej łączyć z pozostałym dochodem (pomniejszać tego dochodu o stratę), gdyż stanowiłoby to naruszenie przepisu art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Należy bowiem zauważyć, iż ustawodawca nie pozostawił podatnikom spełniającym warunki zwolnienia wyboru co do jego zastosowania lub nie. Przepis sformułowany został następująco: "wolne od podatku są (...)", nie zaś "wolne od podatku mogą być (...)". Oznacza to, że podatnik nie może w zależności od sytuacji w jakiej się znajduje dokonywać wyboru i np. jeżeli osiągnął dochód z gospodarki zasobami mieszkaniowymi przeznaczać go na cele wymienione w ustawie i zwalniać z opodatkowania, a jeżeli poniósł stratę z tej działalności pomniejszać o nią dochody nie korzystające ze zwolnienia.

Należy zauważyć, że Wnioskodawca postąpił prawidłowo wyliczając za 2009 i 2010 rok podatek wykazując stratę na działalności zwolnionej (gospodarka zasobami mieszkaniowymi) i nie łącząc jej z pozostałymi dochodami z działalności opodatkowanej. Tym samym nieprawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy zawarte we wniosku.

Odnosząc się do powołanej przez Spółkę interpretacji indywidualnej należy zauważyć, iż została wydana w indywidualnej sprawie w odzwierciedleniu do konkretnego stanu faktycznego i nie ma charakteru wiążącej wykładni prawa podatkowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.