IPPB3/423-338/09-2/ER - Ustalenie przychodu oraz kosztów uzyskania przychodów spółki w związku z uczestnictwem w systemie zarządzania środkami pieniężnymi i kredytem dziennym prowadzonym przez bank.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 18 czerwca 2009 r. (data wpływu 22 czerwca 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przychodów i kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 22 czerwca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przychodów i kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca wraz z zależnymi od niego spółkami zamierza skorzystać z usługi pod nazwą System w Grupie R (dalej zwany: System), zaoferowanej nam przez Bank.

System Zarządzania Środkami Pieniężnymi i Kredytem Dziennym w Grupie Rachunków jest usługą która podmiotom gospodarczym korzystającym z Systemu (dalej zwanymi: Uczestnikami Systemu), umożliwia:

Z kolei, bankowi System pozwala na:

Opis Systemu

W ramach Systemu, dla każdego Uczestnika Systemu bank otworzy odrębny rachunek bieżący, mający charakter tradycyjnego rachunku operacyjnego który będzie wykorzystywany przez Uczestnika Systemu do dokonywania rozliczeń w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą (zwany dalej: Rachunkiem Głównym). Na swoim Rachunku Głównym Uczestnik Systemu będzie mógł deponować środki finansowe lub zadłużać się w formie tzw. kredytu dziennego. Kredyt dzienny stanowi formę krótkoterminowego finansowania udzielanego przez bank Uczestnikowi Systemu. Jest to forma kredytu w rachunku bieżącym, który udzielany jest od rana i musi zostać całkowicie spłacony przed upływem końca dnia. Obie strony, zarówno dłużnik jak i bank, powinny być świadome faktu, iż dłużnik może nie być w stanie spłacić zadłużenia przed upływem końca dnia. Dlatego też bank wymaga od wszystkich Uczestników Systemu podjęcia zobowiązania spłaty bankowi zaciągniętego i nie spłaconego kredytu dziennego, na którymkolwiek Rachunku Głównym. Bank upoważniony jest do wykorzystania dostępnych środków dowolnego Uczestnika Systemu do spłaty zadłużenia niespłaconego przez innego uczestnika Systemu (dłużnika banku), przed upływem końca dnia. Spłata wszystkich, ewentualnie niespłaconych przed końcem dnia kredytów dziennych jest poręczana Bankowi przez każdego Uczestnika Systemu. W sytuacji, w której którykolwiek z Rachunków Głównych wykazuje zadłużenie, które nie może zostać całkowicie spłacone do końca dnia, bank obciąża rachunek spółki posiadającej nadwyżkę wolnych środków kwotą niespłaconego kredytu dziennego, zaciągniętego na rachunku innego Uczestnika Systemu. Tak pozyskane środki wykorzystywane są przez bank do spłaty kredytu dziennego na innym Rachunku Głównym. Opisane powyżej transakcje spłaty kredytów dziennych inicjowane i przeprowadzane są przez bank wymagający spłaty przed końcem dnia, każdego z kredytów dziennych. Uczestnik Systemu, spłacający kredyt dzienny zaciągnięty przez innego Uczestnika Systemu, wstępuje w prawa zaspokojonego wierzyciela kredytobiorcy (wstępuje wobec kredytobiorcy w prawa banku). Mechanizm ten wprowadzony został poprzez art. 518 Kodeksu Cywilnego i oznacza, że pierwotne zobowiązanie wobec banku w postaci kredytu dziennego, podmiotu zaciągającego ten kredyt zostaje przeniesione wobec podmiotu spłacającego taki kredyt, podmiotu wstępującego w prawa zaspokojonego wierzyciela. Przedstawiony tu mechanizm bezwzględnej spłaty kredytu dziennego oznacza, że wstępując wobec kredytobiorcy w prawa banku, Uczestnik Systemu nabywa prawo do żądania od dłużnika zwrotu kwoty środków pieniężnych wykorzystanych przez bank do spłaty kredytu dziennego dłużnika banku, a ponadto nabywa prawo do otrzymania od dłużnika odsetek, jakie należałyby się pierwotnie bankowi w związku z udzielonym kredytem. W takim przypadku reguły dotyczące cen transferowych zostają zachowane.

Do niniejszego wniosku dołączono projekt umowy z bankiem oraz następujące załączniki:

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy dla Spółki - uczestnika Systemu Zarządzania Środkami Pieniężnymi i Kredytem Dziennym (dalej zwany: System) przychodem są kwoty odsetek otrzymanych w związku z udziałem w Systemie, a kosztem uzyskania przychodu wydatki poniesione z tytułu zapłaconych odsetek oraz prowizja zapłacona bankowi za świadczenie usługi obsługi Systemu, natomiast pozostałe środki finansowe przelewane pomiędzy uczestnikami Systemu nie będącymi bankiem, nie stanowią dla Spółki przychodów, ani kosztów ich uzyskania...

Zdaniem wnioskodawcy.

W ocenie wnioskodawcy dla Spółki - uczestnika Systemu Zarządzania Środkami Pieniężnymi i Kredytem Dziennym w Grupie rachunków (dalej: zwany System) nie będącego bankiem, przychodem są kwoty odsetek otrzymanych w związku z udziałem w Systemie, a kosztem uzyskania przychodu wydatki poniesione z tytułu zapłaconych odsetek oraz prowizja zapłacona bankowi, natomiast pozostałe środki finansowe przelewane pomiędzy uczestnikami Systemu nie będącymi bankiem, nie stanowią dla Spółki przychodów, ani kosztów ich uzyskania. W zakresie przychodów z tytułu odsetek wskazać należy przepisy art. 12 ust. 1 pkt 1 oraz art. 12 ust. 4 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przychodami są m.in. otrzymane pieniądze. Z kolei w myśl art. 12 ust. 4 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, do przychodów nie zalicza się m.in. kwot naliczonych, lecz nieotrzymanych odsetek od należności, w tym również od udzielonych pożyczek (kredytów). Z powołanych przepisów wynika, iż przychód posiadacza dodatniego uczestniczącego w Systemie stanowią jedynie te odsetki, które zostaną przez niego faktycznie otrzymane. Z kolei odnośnie kosztów uzyskania przychodów z tytułu odsetek wskazać należy przepisy art. 15, art. 16 ust. 1 pkt 10 lit. a) oraz art. 16 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tej ustawy. Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 10 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie uważa się za koszt uzyskania przychodu wydatków na spłatę pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów). Z kolei w myśl art. 16 ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych do kosztów uzyskania przychodów nie zalicza się naliczonych, lecz nie zapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów). Z cytowanych przepisów wynika, iż kosztami uzyskania przychodów są naliczone i zapłacone lub skapitalizowane i zapłacone odsetki od zobowiązań, w tym również od pożyczek. Ponadto, zgodnie z art. 15 powoływanej ustawy, kosztem uzyskania przychodu są wydatki poniesione przez uczestnika Systemu na prowizję dla banku będącego organizatorem Systemu. Zdaniem wnioskodawcy środki finansowe nie będące odsetkami, ani prowizją dla banku, przelewane pomiędzy stronami uczestniczącymi w Systemie nie będącymi bankiem, nie stanowią dla Spółki przychodu, ani kosztów jego uzyskania. W zakresie przychodów zastosowanie znajduje art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym do przychodów nie zalicza się otrzymanych lub zwróconych pożyczek (kredytów). Natomiast w zakresie kosztów uzyskania przychodów zastosowanie będzie miał art. 16 ust. 1 pkt 10 lit. a) ustawy, na podstawie którego kosztami uzyskania przychodów nie są wydatki na spłatę pożyczek (kredytów) z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego oceny stanowiska wnioskodawcy.

W odniesieniu do dokumentów dołączonych do wniosku, tj. - załącznik Nr 1 - limity indywidualne, - załącznik Nr 2 - generalne zlecenie stałe, - załącznik Nr 3 poręczenie, należy zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji Podatkowej organ podatkowy, działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do ich oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez wnioskodawcę i jego stanowiskiem podanym we wniosku.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.