IPPB3/423-293/09-4/GJ - Wypłata wynagrodzenia przez spółkę w formie przeniesienia praw majątkowych z weksla, stanowiących składnik aktywów spółki a powstanie przychodu z odpłatnego zbycia praw w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 20 maja 2009 r. (data wpływu 26 maja 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie podatkowych konsekwencji dla Spółki wypłaty przez nią wynagrodzenia na rzecz udziałowca z tytułu zbycia udziałów w celu ich umorzenia - jest nieprawidłowe.

W dniu 26 maja 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w sprawie braku obowiązku pobrania podatku dochodowego z tytułu wypłaty na rzecz udziałowca wynagrodzenia na nabycie udziałów w celu ich umorzenia oraz braku powstania przychodu po stronie Spółki z tytułu wypłaty tego wynagrodzenia.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka mająca siedzibę w W. nabyła od spółki typu company limited by shares z siedzibą w Republice Cypryjskiej (Wystawca Weksla) dokument zatytułowany "Promissory Note" opiewający na kwotę wyrażoną w złotych polskich.

Dokument "Promissory Note" został sporządzony w oparciu o prawo cypryjskie i stanowi odpowiednik polskiej instytucji weksla, będącego zobowiązaniem do zapłaty na rzecz oznaczonego podmiotu określonej kwoty w określonym terminie. Stosownie do art. 101 ustawy z dnia 28 kwietnia 1936 r. - Prawo wekslowe (Dz. U. Nr 37, poz. 282), weksel własny zawiera:

Wystawiając weksel (poprzez podjęcie uchwały przez Zarząd Wystawcy Weksla w dniu 20 maja 2008 r.) Wystawca Weksla zobowiązał się w jego treści do zapłaty na rzecz remitenta (Spółki) przy okazaniu weksla Wystawcy Weksla (lecz nie wcześniej niż w dniu 26 maja 2009 r.) kwoty, na którą opiewa weksel plus odsetek naliczonych od dnia wystawienia weksla do dnia zapłaty (okazania weksla) według stopy procentowej równej 5% rocznie. Kapitalizacja odsetek następuje w dniu płatności (tj. okazania weksla).

Na podstawie wyżej opisanej uchwały Zarządu Wystawcy Weksla z dnia 20 maja 2008 r. Spółka znajduje się w posiadaniu weksla wydanego w Nikozji, Republice Cypru w dniu 27 maja 2008 r. przez Wystawcę Weksla, opiewającego na kwotę wyrażoną w złotych polskich, zawierającego bezwarunkowe przyrzeczenie zapłaty, tejże kwoty na rzecz lub na zlecenie Spółki w terminie nie wcześniejszym niż 26 maja 2009 r.

Umieszczenie w treści weksla słów "na zlecenie" oznacza, że weksel może być przedmiotem obrotu przez indosowanie, czyli oświadczeniem zbywcy skutkującym przeniesieniem praw z weksla. Jedynym udziałowcem Spółki jest cypryjska spółka typu company limited by shares (będąca odpowiednikiem polskiej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością) z siedzibą w Republice Cypru ("Udziałowiec"). Udziałowiec jest tzw. rezydentem podatkowym Cypru.

Spółka oraz Udziałowiec są świadomi znaczących trudności w pozyskaniu finansowania w formie pieniężnej pojawiających się obecnie na polskim rynku finansowym. Finansowanie to jest Spółce niezbędne w celu zrealizowania zaplanowanych na 2009 rok inwestycji. Ponadto Spółka oraz Udziałowiec są świadomi sytuacji finansowej Wystawcy Weksla, która obecnie nie pozwala na pozyskanie środków pieniężnych od Wystawcy Weksla. Ponadto, Spółka oraz Udziałowiec są świadomi, że ewentualne dochodzenie roszczeń pieniężnych wynikających ze wskazanego wyżej weksla (tj. roszczeń o zapłatę kwoty głównej oraz odsetek, dalej jako: "Roszczenia") wobec Wystawcy Weksla (spółki z siedzibą na Cyprze) będzie dużo łatwiejsze w sytuacji gdy tych Roszczeń będzie dochodzić Udziałowiec (Jako spółka z siedzibą na Cyprze), a nie Spółka (podmiot z siedzibą w Polsce). W takiej sytuacji ewentualne dochodzenie Roszczeń odbędzie się pomiędzy dwiema spółkami cypryjskimi przed cypryjskim sądem, a nie pomiędzy spółką w siedzibą w Polsce przed polskim sądem wobec spółki z siedzibą na Cyprze. W takiej sytuacji egzekucja Roszczeń byłaby bowiem znacząco utrudniona. Z powyższych względów Spółka oraz Udziałowiec planują obecnie dokonanie dobrowolnego umorzenia udziałów Spółki za wynagrodzeniem ("Wynagrodzenie"). Wynagrodzenie nie będzie miało formy pieniędzy znajdujących się na koncie bankowym Spółki (oraz potrzebnych na zaplanowane inwestycje), tylko formę przeniesienia Roszczeń pieniężnych wynikających ze wskazanego wyżej weksla na rzecz Udziałowca, który następnie zamierza w razie takiej potrzeby dochodzić tych Roszczeń przed sądami cypryjskimi. Przeniesienie odbyłoby się w wartości nominalnej Roszczeń.

Co najmniej 10% udziałów w Spółce zostało nabytych przez Udziałowca w dniu 29 października 2007 r., a więc okres nieprzerwanego posiadania udziałów upłynie dopiero 29 października 2009 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy w świetle opisanego stanu faktycznego prawidłowe jest stanowisko Spółki, zgodnie z którym wypłata wynagrodzenia nie będzie skutkować dla Spółki powstaniem przychodu opodatkowanego podatkiem dochodowym, w szczególności na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy o CIT...

Stanowisko Spółki:

Analiza cywilnoprawna Wynagrodzenia

Umorzenie udziałów jest instytucją regulowaną w k.s.h., której istotą i celem jest kształtowanie struktury właścicielskiej spółek. Umorzenie udziałów jest czynnością zmierzającą do unicestwienia pewnej partii lub wszystkich udziałów. Zgodnie z art. 199 § 1 k.s.h., udział może być umorzony jedynie po wpisie spółki do rejestru i tylko w przypadku, gdy umowa spółki tak stanowi. Udział może być umorzony za zgodą wspólnika w drodze nabycia udziału przez spółkę (umorzenie dobrowolne) albo bez zgody wspólnika (umorzenie przymusowe). Przesłanki i tryb przymusowego umorzenia określa umowa spółki.

W świetle postanowień k.s.h., nabycie udziałów w celu ich umorzenia jest szczególnym rodzajem czynności prawnej. Źródłem nabycia i tytułem do uzyskania wynagrodzenia przez udziałowca nie jest umowa cywilnoprawna, ale uchwała zgromadzenia wspólników (akt o charakterze właścicielskim) w oparciu o odpowiednie zapisy umowy spółki. Jest to czynność wyraźnie uregulowana w k.s.h. i nie mają do niej zastosowania przepisy ustawy z 23 kwietnia 1964 r.- Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16 poz. 93, z późn. zm.) dotyczące sprzedaży lub zamiany. Celem umorzenia akcji nie jest bowiem zbycie dóbr (co jest charakterystyczne dla form zbycia określanych w ustawie - K.C.) a kształtowanie struktury właścicielskiej spółki. Zgodnie z § 2 cytowanego przepisu umorzenie udziału wymaga uchwały zgromadzenia wspólników, która powinna określać w szczególności podstawę prawną umorzenia i wysokość wynagrodzenia przysługującego wspólnikowi za umorzony udział. Wynagrodzenie to, w przypadku umorzenia przymusowego, nie może być niższe od wartości przypadających na udział aktywów netto, wykazanych w sprawozdaniu finansowym za ostatni rok obrotowy, pomniejszonych o kwotę przeznaczoną do podziału między wspólników W przypadku umorzenia przymusowego uchwała powinna zawierać również uzasadnienie.

Umorzenie za wynagrodzeniem oznacza, że wspólnik otrzyma wynagrodzenie za umorzony udział, którego wysokość jest gwarantowana przez ustawodawcę jedynie w przypadku umorzenia przymusowego.

W pozostałych przypadkach wspólnicy mają obecnie swobodę w ustalaniu kwot związanych z wypłatami za umorzony udział. Ustalenie w poprzednim stanie prawnym wartości księgowej jako tej, która stanowi minimum dla spółki, okazało się jednak zbyt "wiążące" ręce wspólnikom. Wartość księgowa to nie zawsze wartość "lepsza" od wartości nominalnej- Dlatego też ustawodawca zdecydował się na "uwolnienie" kwot wypłacanych za umorzony udział w przypadku umorzenia dobrowolnego. Jedynie w odniesieniu do umorzenia przymusowego ustawodawca zdecydował się na rozwiązanie ustalenia zasad obliczania, które wiążą spółkę w interesie wspólników, których udziały są umarzane. Mianowicie wynagrodzenie nie może być niższe od wartości aktywów netto przypadających na jeden udział (wartość bilansowa). Nie są więc brane pod uwagę wartości bilansowe uwzględniające również pasywa, ale tylko wartości aktywów i to obliczone netto.

Kwestia powstania przychodu dla Spółki z tytułu Wynagrodzenia

Zdaniem Spółki przeniesienie Roszczeń tytułem Wynagrodzenia w ramach umorzenia udziałów nie stanowi odpłatnego zbycia roszczenia tych Roszczeń i nie powoduje powstania przychodu z odpłatnego zbycia na podstawie art. 14 Ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 Ustawy o CIT przychodem z odpłatnego zbycia rzeczy lub praw majątkowych jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie. Na gruncie tego przepisu podlegają opodatkowaniu przesunięcia majątkowe pomiędzy podatnikami które spełniają dwie cechy:

Zdaniem Spółki w stanie faktycznym sprawy Spółka, która umarza własne udziały za Wynagrodzeniem nie dokonuje ich odpłatnego zbycia. Nabycie udziałów w celu ich umorzenia następuje bowiem w oparciu o inny tytuł prawny. W świetle powyższego, zdaniem Spółkę umorzenie udziałów z Wynagrodzeniem w formie przekazania (przeniesienia własności) Roszczeń nie stanowi ich zbycia w kontekście art. 14 Ustawy o CIT. Nie występuje w tym przypadku również jakikolwiek element "odpłatności" dla Spółki z tytułu przekazania aktywów Udziałowcowi (Spółka nie otrzymuje żadnego przysporzenia od Udziałowca za przekazywane aktywa).

Z punktu widzenia systemowej wykładni Ustawy o CIT wynagrodzenie za umorzenie udziałów (wynagrodzenie Udziałowca związane z nabyciem przez Spółkę udziałów w celu ich umorzenia) jest zaliczane do dochodów z udziału w zyskach osób prawnych. Zgodnie z art. 10 ust. 1 ww. ustawy, dochodem z udziału w zyskach osób prawnych jest dochód (przychód) faktycznie uzyskany z tego udziału (akcji), w tym także:

Należy podkreślić, że Ustawa o CIT posługuje się pojęciem dochód (przychód) faktycznie uzyskany z udziału, nie ograniczając tego dochodu jedynie do dochodów pieniężnych. Jest to zrozumiałe z tego względu, że wśród rodzajów dochodu z udziału w zyskach osób prawnych art. 10 ust. 1 ww. ustawy, wymienia np. wartość majątku otrzymanego w związku z likwidacją osoby prawnej. Tym samym sama ustawa podatkowa przesądza, że dochód z udziału w zyskach osoby prawnej może przyjmować formę świadczenia innego niż pieniądze i obejmować sytuacje przekazywania określonych praw majątkowych tytułem posiadania udziałów w kapitale zakładowym/akcyjnym. Tego rodzaju dochód (przychód) Udziałowca podlega szczególnym zasadom opodatkowania (podatek u źródła pobierany przez płatnika) i nie jest rozpatrywany w innych kategoriach.

Zdaniem Spółki, fakt że wynagrodzenie dla Udziałowca związane z umorzeniem jego udziałów zostanie wydane w formie Roszczeń nie wpływa na kwalifikację podatkową tej operacji. Sytuacja majątkowa obu spółek zaangażowanych w umorzenie za wynagrodzeniem jest bowiem taka sama jak przy pieniężnym rozliczeniu umorzenia udziałów. Inny jest tylko rodzaj aktywów zaangażowanych w rozliczenie (u Spółki zamiast zmniejszenia stanu gotówki następuje przeniesienie własności jej wierzytelności). Świadczenie uzyskane jako Wynagrodzenie za umorzenie udziałów stanowić będzie formę dochodu z udziału Spółki określonego art. 10 ust. 1 Ustawy o CIT. Jak już zostało podkreślone, czynność umorzenia akcji nie jest niczym innym, jak likwidacją spółki w części inkorporowanej w umarzanych akcjach. W wyniku takiej czynności nie może po stronie Spółki powstać jakiekolwiek przysporzenie majątkowe. Powyższe znajduje potwierdzenie w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 16 stycznia 2008 r. (sygn. lP-PB3-423-341/07-2/JB), cyt.: "Reasumując, Spółka dokonując przeniesienia akcji na czterech wspólników jako część wynagrodzenia za ich umorzone udziały nie osiągnie przychodu. Przychód w wysokości wartości przeniesionych akcji osiągną wspólnicy, których udziały zostaną umorzone. Ta sama wartość majątkowa, czyli akcje nie może stanowić kwoty przychodu dla dwóch różnych podatników - dla Spółki z jednej strony w podatku dochodowym od osób prawnych i z drugiej strony dla wspólników, których udziały mają być umorzone w podatku dochodowym od osób fizycznych". Fakt braku powstania przychodu po stronie spółki umarzającej swoje akcje w zamian za wynagrodzenie niepieniężne lub wypłacającej dywidendę niepieniężną został potwierdzony w indywidualnych interpretacjach wydanych przez organy podatkowe, w tym na rzecz podmiotów z sektora energetycznego realizujących w ten sposób wymogi wynikające z przepisów prawa energetycznego. Na potwierdzenie swojego stanowiska Spółka przywołuje:

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje:

Na wstępie Organ zauważa, że zapytanie Spółki dotyczyło skutków wypłaty wynagrodzenia w formie weksla i do tego odniósł się Organ. Spółka w uzasadnieniu pisząc o skutkach przeniesienia roszczeń z weksla tytułem wynagrodzenia ze zbycia udziałów w celu ich umorzenia, odnosiła się w wielu miejscach do skutków umorzenia udziałów.

Zgodnie z zasadami zawartymi w art. 199 § 1 - § 7 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.) udział w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością może być umorzony za zgodą wspólnika w drodze nabycia udziału przez spółkę (umorzenie dobrowolne). Może się ono odbyć bez wynagrodzenia lub za wynagrodzeniem. Umorzenie udziału wymaga uchwały zgromadzenia wspólników, która powinna w szczególności określać podstawę prawną umorzenia i wysokość wynagrodzenia przysługującego wspólnikowi za umorzony udział. Wynagrodzenie to, w przypadku umorzenia przymusowego, nie może być niższe od wartości przypadających na udział aktywów netto, wykazanych w sprawozdaniu finansowym za ostatni rok obrotowy, pomniejszonych o kwotę przeznaczoną do podziału między wspólników. W przypadku umorzenia dobrowolnego ustawodawca w zakresie wysokości wynagrodzenia za zbywane na rzecz spółki udziały w celu ich umorzenia pozostawia swobodę zgromadzeniu wspólników, nie określając limitu jego wartości. Na gruncie kodeksu spółek handlowych nie uregulowano też kwestii formy wynagrodzenia za zbywane przez udziałowca udziały. Wydaje się, że dopuszczalna jest wypłata wynagrodzenia zarówno w formie gotówkowej jak i bezgotówkowej. Podjęcie decyzji w zakresie wypłaty wynagrodzenia niepieniężnego może być podyktowane różnymi względami, np. brakiem gotówki na wypłatę, także pochodzącej z zewnętrznych źródeł finansowania np. pożyczki czy kredytu. Spółka może także za bardziej racjonalne z ekonomicznego punktu widzenia uznać przekazanie określonych składników swoich aktywów udziałowcowi uprawnionemu do wypłaty wynagrodzenia niż ich zbycie a dopiero następnie wypłatę gotówki (w tym przypadku oszczędza np. na kosztach związanych ze zbyciem majątku).

Na gruncie ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r., Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) wynagrodzenie jako dochód uzyskany z odpłatnego zbycia udziałów na rzecz spółki, w celu umorzenia tych udziałów jest dochodem udziałowca z tytułu udziału w zyskach osób prawnych i podlega opodatkowaniu w momencie jego wypłaty.

Ocena skutków prawnych po stronie Spółki wypłacającej udziałowcowi wynagrodzenie w formie bezgotówkowej wymaga ustalenia, czy po jej stronie powstanie przychód podatkowy czy też nie. O ile wypłata wynagrodzenia w formie gotówki byłaby dla Spółki neutralna podatkowo, o tyle przeniesienie własności praw z weksla nie jest takie oczywiste. Należy określić przede wszystkim istotę weksla i jego rolę w regulowaniu zobowiązań.

Weksel jest papierem wartościowym o określonej przez prawo wekslowe formie, dokumentem potwierdzającym istnienie zobowiązania osób, które go podpisały, a jedyną osobą uprawnioną do realizacji praw majątkowych wskazanych na wekslu jest prawny posiadacz weksla. Weksel inkorporuje w sobie określone prawo majątkowe. Operacje wekslowe reguluje ustawa z dnia 28 kwietnia 1936 r. - Prawo wekslowe (Dz. U. Nr 37, poz. 282). Weksel własny, zwany inaczej solą, suchy, prosty jest sporządzany w formie ściśle określonej przez prawo wekslowe. Zawiera on bezwarunkowe zobowiązanie się wystawcy do zapłacenia we wskazanym miejscu ustalonej sumy pieniężnej w wyznaczonym na wekslu terminie, określonej osobie, zwanej remitentem. Każdy weksel można przenieść przez indos, który oznacza, że poprzez pisemne oświadczenie umieszczone na wekslu przenosi się prawa z weksla na inną osobę. Wręczenie weksla, jak też innych środków płatniczych, poza gotówką, nie stanowi zapłaty. Musi temu towarzyszyć równoczesne, w jakiejkolwiek formie (umowa ustna, na piśmie, potwierdzone pismo przewodnie - zgoda na przyjęcie zapłaty wekslem), zwolnienie z długu przez wierzyciela - art. 506 do 508 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r.- Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). Razem ze zgodą stanowi dopiero zapłatę.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych określając w art. 12 ust. 1-3 przykładowy wykaz zdarzeń uznanych przez ustawodawcę za przychody w rozumieniu ustawy wskazuje, że co do zasady, za przychód podatkowy można uznać każde przysporzenie majątkowe podatnika o charakterze trwałym, których rzeczywiste otrzymanie, a w niektórych przypadkach już sam fakt, że są należne powoduje obowiązek zapłaty podatku dochodowego, o ile przysporzenie to nie jest wyłączone z przychodów na mocy art. 12 ust. 4 ustawy.

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym podjęcie ewentualnej uchwały o wypłacie wynagrodzenia z tytułu dobrowolnego umorzenia udziałów w formie przeniesienia roszczeń pieniężnych z weksla skutkuje powstaniem zobowiązania Spółki do zaspokojenia roszczeń udziałowca o wypłatę wynagrodzenia. Wykonanie zobowiązania w formie przeniesienia przez Spółkę wierzytelności z weksla pod warunkiem zgody na to wierzyciela (udziałowca) prowadzi do wygaśnięcia zobowiązania Spółki. W ten sposób Spółka jako dłużnik zwolni się z długu a prawa z weksla zmienią właściciela. Prowadzi do powstania po stronie Spółki przychodu na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Przeniesienie własności praw majątkowych zawartych w wekslu należy bowiem traktować na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych na równi ze zbyciem tych praw.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy uznać, że wypłata wynagrodzenia w formie przeniesienia praw majątkowych z weksla, stanowiących składnik aktywów Spółki, spowoduje po stronie Spółki wypłacającej to wynagrodzenie powstanie przychodu z odpłatnego zbycia praw rozpoznanego na podstawie art. 12 ust 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych z zastrzeżeniem art. 14 ust 1 ustawy, zgodnie z którym przychodem z odpłatnego zbycia praw majątkowych jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie. Jeżeli jednak cena bez uzasadnionej przyczyny znacznie odbiega od wartości rynkowej tych praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej.

Reasumując, w Spółce powstanie przychód podatkowy z tytułu odpłatnego zbycia praw z weksla w wysokości rynkowej tych praw, a jednocześnie odpowiadającej wartości wynagrodzenia przeznaczonego do wypłaty.

W odniesieniu do powołanych przez Spółkę we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej rozstrzygnięć organów podatkowych stwierdzić należy, że rozstrzygnięcia te zapadły w indywidualnych sprawach, przy odmiennych stanach faktycznych i nie są wiążące dla organu wydającego interpretację. Interpretacje indywidualne, czy uprzednio postanowienia organów podatkowych nie stanowią źródła prawa i co do zasady wiążą strony w konkretnej sprawie. Nie można ich wprost przenosić na grunt innej sprawy, często o odmiennym stanie faktycznym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Spółki w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, 09-402 Płock, ul. 1 Maja 10.