IPPB3/423-274/11-2/JG - CIT w zakresie przychodu podatkowego z tytułu wniesienia aportu.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 21 marca 2011 r. (data wpływu 28 marca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przychodu podatkowego z tytułu wniesienia aportu - jest prawidłowe.

W dniu 28 marca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przychodu podatkowego z tytułu wniesienia aportu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Bank S.A. (dalej: Spółka lub Wnioskodawca) posiada certyfikaty inwestycyjne w zamkniętym funduszu inwestycyjnym, utworzonym na podstawie ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych (zwane dalej: Certyfikatami). W związku z planowaną restrukturyzacją Spółka zamierza wnieść posiadane Certyfikaty jako aport do spółki kapitałowej (możliwe jest wniesienie zarówno do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością jak i spółki akcyjnej). Spółka do której zostaną wniesione Certyfikaty może być zarówno spółką kapitałową polską (mającą siedzibę w Polsce) jak i spółką kapitałową zagraniczną (mającą siedzibę w innym niż Polska kraju).

Wartość emisyjna udziałów lub akcji, o której mowa w art. 154 § 3 oraz art. 396 § 2 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (dalej: k.s.h.), będzie równa wartości rynkowej Certyfikatów. Jednocześnie, ze względów biznesowych, wartość nominalna udziałów/akcji w spółce kapitałowej wydanych Wnioskodawcy w zamian za aport Certyfikatów, będzie niższa od ich wartości emisyjnej. Nadwyżka wartości Certyfikatów nad wartością nominalną udziałów zostanie przelana na kapitał zapasowy spółki kapitałowej.

Wartość wniesionego przez Wnioskodawcę wkładu niepieniężnego zostanie w umowie spółki kapitałowej ustalona na poziomie rynkowym, z czego część zostanie przekazana na kapitał zakładowy Spółki, tj. na objęcie udziałów/akcji po ich wartości nominalnej, nadwyżka zaś (zwana dalej: "agio") zostanie przekazana na kapitał zapasowy.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Stanowisko Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 7 ustawy o CIT przychodem z tytułu objęcia udziałów/akcji, w zamian za wkład niepieniężny w postaci w innej postaci niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, jest nominalna wartość objętych udziałów lub akcji w spółce kapitałowej. Jednocześnie przepis ten in fine wskazuje, iż przepisy art. 14 ust. 1-3 ustawy o CIT stosuje się odpowiednio.

Zgodnie natomiast z art. 14 ust. 1 ustawy o CIT przychodem z odpłatnego zbycia rzeczy lub praw majątkowych, z zastrzeżeniem ust. 4 i 5, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie. Jeżeli jednak cena bez uzasadnionej przyczyny znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej.

Na podstawie art. 14 ust. 2 ustawy o CIT wartość rynkową, o której mowa powyżej, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

Zgodnie natomiast z art. 14 ust. 3 ustawy o CIT, jeżeli wartość wyrażona w cenie określonej w umowie znacznie odbiega od wartości rynkowej rzeczy lub praw, organ podatkowy wezwie strony umowy do zmiany tej wartości lub wskazania przyczyn uzasadniających podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej. W razie nieudzielenia odpowiedzi, niedokonania zmiany wartości lub niewskazania przyczyn, które uzasadniają podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej, organ podatkowy określi wartość z uwzględnieniem opinii biegłego lub biegłych. Jeżeli wartość określona w ten sposób odbiega co najmniej o 33% od wartości wyrażonej w cenie, koszty opinii biegłego lub biegłych ponosi zbywający.

Mając na uwadze powyższe uregulowania, w ocenie Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym przychodem podatnika powinna być wartość nominalna otrzymanych udziałów/akcji. Wynika to z uzasadnienia do projektu ustawy z dnia 9 czerwca 2000 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, która wprowadziła art. 12 ust. 1 pkt 7 do ustawy o CIT: "Propozycja dodania pkt 7 w ust. 12 ust. 2 (pkt 6 lit. a) tiret 3) ma na celu rozszerzenia pojęcia przychodu, zgodnie z którym za przychód będzie uważana również nominalna wartość udziałów lub akcji w spółce (spółdzielni) objętych w zamian za wniesione do spółki lub spółdzielni wkłady niepieniężne w innej postaci niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część." (strona 5 uzasadnienia - w tekście jest oczywista pomyłka pisarska, gdyż chodzi o ust. 1 art. 12, a nie o ust. 2) A zatem w sytuacji, gdy przepis wyraźnie nakazuje rozpoznanie przychodu w wysokości wartości nominalnej, ustalenie jego wysokości w wartości rynkowej wskutek odpowiedniego zastosowania innego przepisu, byłoby nie do pogodzenia z charakterem przepisu odsyłającego.

Należy zwrócić uwagę, iż w praktyce bardzo rzadko występuje sytuacja, w której przedmiot aportu jest równy wartości nominalnej obejmowanych udziałów/akcji. Z reguły tak jak w przypadku Wnioskodawcy wartość emisyjna ze względu na uwarunkowania biznesowe jest wyższa od wartości nominalnej akcji/udziałów. W konsekwencji podmiot wnoszący aport jest zobowiązany przekazać wkład, którego wartość jest równa wartości rynkowej obejmowanego udziału/akcji, przewyższającej ich nominalną.

A zatem w przypadku, gdy wartość emisyjna jest wyższa od wartości nominalnej, wnoszony wkład niepieniężny w części jest przekazywany na pokrycie kapitału zakładowego (objęcie udziałów/akcji po cenie nominalnej), zaś nadwyżka (agio) jest przekazywana na kapitał zapasowy.

Zakładanie, zatem iż w przypadku gdy podatnik obejmując udziały/akcie, których wartość emisyjna jest wyższa od wartości nominalnej powinien rozpoznać przychód w wysokości wartości rynkowej tych udziałów/akcji byłaby nie do pogodzenia z ideą racjonalnego ustawodawcy, gdyż w praktyce prawie zawsze przychód byłby rozpoznawany w wartości rynkowej a nie nominalnej obejmowanych udziałów/akcji.

Przyjęcie, iż w przedmiotowej sytuacji powstanie przychód w wysokości wartości rynkowej objętych udziałów/akcji skutkowałoby w opinii Wnioskodawcy koniecznością uznania, iż art. 12 ust. 1 pkt 7 ustawy o CIT jest wewnętrznie sprzeczny - z jednej bowiem strony ustawodawca wyraźnie określałby, iż powstaje przychód w wysokości wartości nominalnej udziałów/akcji, z drugiej zaś z odpowiedniego zastosowania art. 14 ust. 1-3 ustawy o CIT wynikałoby, iż przychód ten należy rozpoznać w wartości rynkowej. Przyjęcie powyższego stanowiska przeczyłoby więc zasadzie racjonalnego ustawodawcy i skutkowałoby koniecznością dokonania wykładni contra legem art. 12 ust. 1 pkt 7 ustawy o CIT.

Wynika to z faktu, iż przepis ten może być stosowany jedynie w takim zakresie, w jakim nie prowadzi to do sprzeczności z uregulowaniami zawartymi w przepisie głównym tj. art. 12 ust. 1 pkt 7 ustawy o CIT. Takie stanowisko znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych prawa podatkowego wydawanych przez organy podatkowe (np. można tu wskazać interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 1 lutego 2011 r. nr IPPB3/423-822/10-4/DP).

Zgodnie z art. 154 § 3 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (zwana dalej: "k.s.h.") jeżeli udział jest obejmowany po cenie wyższej od wartości nominalnej, nadwyżkę przelewa się do kapitału zapasowego (w stosunku od spółki akcyjnej podobna regulacja jest zwarta w art. 396 § 2 k.s.h.). Tym samym w ujęciu ustawodawcy wartość nominalna nie determinuje określenia ceny w transakcji aportu. Właściwym odniesieniem w tym zakresie jest wartość emisyjna udziałów/akcji. Tylko bowiem w sytuacji, w której wartość nominalna udziałów jest niższa od ich wartości emisyjnej możliwe jest przelanie powstałej nadwyżki na kapitał zapasowy Spółki otrzymującej aport.

Zgodnie natomiast ze wskazanymi wyżej regulacjami art. 14 ustawy o CIT, przychodem podatnika jest cena wyrażona w umowie. Dopiero jeżeli cena ta odbiega w sposób nieuzasadniony od wartości rynkowej przedmiotu transakcji, organ podatkowy (po przeprowadzaniu określonej w art. 14 ustawy o CIT procedury) jest uprawniony do oszacowania dochodu podatnika.

Jak wskazano wyżej, z regulacji k.s.h. wynika jednoznacznie, że ceną w transakcji aportu jest wartość odpowiadająca wartości emisyjnej udziałów/akcji. Tym samym tak długo jak w ramach takiej transakcji (aportu) wartość emisyjna udziałów/akcji jest równa wartości rynkowej wnoszonego wkładu nie jest możliwe twierdzenie na gruncie art. 14 ustawy o CIT, że cena w transakcji aportu odbiega od wartości rynkowej. Skoro bowiem ceną w tej operacji jest efektywnie wartość emisyjna udziałów/akcji, to tak długo jak ta wartość odpowiada wartości rynkowej przedmiotu aportu należy uznać, że jest ona rynkowa. Dlatego w ocenie Wnioskodawcy odesłanie do odpowiedniego stosowania art. 14 ust. 1-3 ustawy o CIT, oznacza iż wartość emisyjna udziałów/akcji (tj. ich cena w rozumieniu art. 154 § 3 lub 396 § 2 k.s.h.) powinna zostać ustalona na poziomie rynkowym, równym wartości rynkowej wnoszonego aportu. Tym samym w ocenie Wnioskodawcy, jeśli wartość emisyjna udziałów/akcji odpowiada wartości rynkowej przedmiotu wnoszonego aportu, na podstawie dyspozycji zawartej w art. 12 ust. 1 pkt 7 ustawy o CIT, podatnik powinien określić przychód w wysokości wartości nominalnej obejmowanych udziałów lub akcji w spółce kapitałowej.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy ocenić, iż ze względu na fakt, że w opisanym stanie faktycznym wartość emisyjna udziałów/akcji zostanie określona na poziomie wartości rynkowej przedmiotu aportu, organy podatkowe nie mają podstaw do określenia na podstawie art. 14 ust. 1 zdanie drugie w związku z ust. 3 ustawy o CIT przychodu w innej wysokości (niż wartość nominalna udziałów/akcji), gdyż cena (którą w tym przypadku należy rozumieć jako wartość emisyjną udziałów/akcji) za jakie zostaną nabyte udziały/akcje, nie będzie odbiegała od ich wartości rynkowej.

Ustalenie przychodu w wysokości innej niż wartość nominalna udziałów/akcji mogłoby nastąpić jedynie wówczas, gdyby organy podatkowe oceniły, iż wartość rynkowa wniesionego wkładu nie odpowiadałaby wartości emisyjnej objętych udziałów/akcji. Z taką sytuacją nie mamy jednak do czynienia w przypadku Wnioskodawcy. Zgodnie bowiem z opisanym stanem faktycznym wartość rynkowa Certyfikatów wnoszonych aportem do spółki będzie odpowiadać wartości emisyjnej objętych udziałów/akcji. Nie istnieje więc żadna rozbieżność między wartością rynkową Certyfikatów będących przedmiotem wnoszonego przez Wnioskodawcę aportu, a wartością emisyjną obejmowanych w zamian za nie udziałów/akcji, która tym samym stanowi ich wartość rynkową

Takie stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (zwanego dalej: "WSA") w Warszawie z dnia 14 października 2010 r. (sygn. akt III SA/Wa 957/03). Powyższy wyrok potwierdza, iż w przypadku gdy wartość rynkowa aportu odpowiada wartości rynkowej obejmowanych akcji/udziałów nie ma przesłanek do szacowania przez organy podatkowe przychodu. Przychodem w takim przypadku będzie wartość nominalna obejmowanych udziałów/akcji: " (...) Skarżąca we wniosku o interpretację stwierdziła stanowczo, że wartość akcji określona w umowie zbycia odpowiada ich wartości rynkowej. Wskazała również że akcje zostały objęte po cenie wyższej niż nominalna tj. po cenie emisyjnej, która odpowiada ich cenie rynkowej. Przychodem jednak będzie cena nominalna akcji zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 7 u.p.d.p. Przypomnieć jeszcze raz należy, iż tryb udzielenia interpretacji podatnikowi opiera się przede wszystkim na przedstawionym we wniosku stanie faktycznym, a organy interpretujące odpowiadają tylko na konkretne pytanie podatnika i nie prowadzą postępowania dowodowego tak jak w postępowaniu podatkowym. Jeżeli więc podatnik stwierdza, że w umowie wartość akcji jest wyższa niż nominalna i odpowiada ich wartości rynkowej to organ interpretujący ma obowiązek udzielić interpretacji biorąc pod uwagę te okoliczności. Z okoliczności stanu faktycznego wynika natomiast, że skoro wartość akcji określona w umowie jest wyższa od ich wartości nominalnej i odpowiada ich cenie rynkowej to art. 14 ust. 1-3 nie może mieć w sprawie zastosowania. Ponadto aby w ogóle doszukiwać się przyczyn odstąpienia przez podatnika w umowie od wartości rynkowej akcji trzeba najpierw stwierdzić, że taka właśnie sytuacja zaistniała."

Również organy podatkowe w wydawanych interpretacjach potwierdzają takie stanowisko: "w przedstawionym we wniosku zdarzeniu przyszłym Spółka stwierdziła, że przedmiot aportu zostanie wyceniony według wartości rynkowej, zaś obejmowane za ten aport udziały/akcje zostaną objęte po cenie nominalnej niższej niż wartość rynkowa przedmiotu aportu, w związku z tym nadwyżka ponad wartość nominalną otrzymanych udziałów (akcji) zostanie przekazana na kapitał zapasowy. W związku z tak przedstawionym zdarzeniem przyszłym, należy stwierdzić, iż przychodem podatkowym dla Spółki będzie wartość nominalna udziałów/akcji zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, art. 14 ust. 1-3 nie będzie mieć w sprawie zastosowania. Natomiast "agio" przekazane na kapitał zapasowy, które jak twierdzi Strona wystąpi przy tego rodzaju transakcji, opodatkowaniu nie podlega zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 11 ww. ustawy."

Zdaniem Spółki, przyjęcie innego stanowiska tj. takiego, iż w przypadku gdy cena emisyjna udziałów/akcji jest wyższa od ich ceny nominalnej, za przychód należy uznać wartość rynkową udziałów/akcji prowadziłoby do konieczności podwójnego opodatkowania agio.

Jak wskazała powyżej Spółka, część wartości uzyskanego przez spółkę kapitałową wkładu zostanie przekazana na kapitał zakładowy (będzie to kwota równa wartości nominalnej objętych przez Wnioskodawcę udziałów/akcji), natomiast pozostała część (równa różnicy pomiędzy wartością rynkową udziałów/akcji a ich wartością nominalną) zostanie przekazana na kapitał zapasowy.

Zgodnie z art. 15 ust. 1k pkt 1 ustawy o CIT, w przypadku odpłatnego zbycia udziałów/akcji w spółce nabytych w zamian za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, koszt uzyskania przychodów ustala się w wysokości wartości nominalnej objętych udziałów/akcji. A zatem w sytuacji, w której doszłoby do oszacowania przychodu podmiotu wnoszącego aport w wartości rynkowej przedmiotu aportu, to kosztem uzyskania przychodu przy sprzedaży udziałów/akcji objętych w zamian za aport byłaby tylko wartość nominalna tych udziałów/akcji, gdyż powyższy przepis nie daje podstaw do uwzględnienia wysokości oszacowanego dochodu jako część kosztów uzyskania przychodu ze zbycia udziałów. Tym samym, efektywnie, kwota równa agio powstałemu w ramach aportu byłaby ponownie opodatkowana CIT (tj. raz w momencie aportu, a drugi raz w momencie sprzedaży udziałów/akcji).

Nie można w tym momencie pominąć, że w podobnych sytuacjach (to jest gdy dochodzi do oszacowania po stronie podatnika dodatkowego dochodu zarówno przez organ jak i samego podatnika) ustawodawca dąży do zapewnienia neutralności podatkowej (tj. jednokrotnego opodatkowania takiego dochodu). Przykładowo, w art. 15 ust. 1i ustawy o CIT zezwala podatnikom otrzymującym nieodpłatnie rzeczy lub prawa, w związku z otrzymaniem których określony został przychód z nieodpłatnego świadczenia, do zaliczenia do kosztów podatkowych wartości tych nieodpłatnie otrzymanych rzeczy lub praw przy ich zbyciu nawet pomimo ich nieodpłatnego nabycia. Istotne jest bowiem to, że podatnicy opodatkowali ich wcześniejsze nabycie. Podobnej konstrukcji brak w przypadku określania kosztów z tytułu odpłatnego zbycia udziałów/akcji. Dlatego w opinii Wnioskodawcy, zgodnie z założeniem iż ustawodawca jest racjonalny, nie przewidział on możliwości ustalenia przychodu z tytułu aportu w wartości rynkowej otrzymanych udziałów/akcji. Gdyby było inaczej, ustawodawca zawarłby również w ustawie o CIT odpowiednie uregulowania dotyczące ustalenia kosztów uzyskania przychodów przy sprzedaży udziałów/akcji w wysokości uprzednio określonej ich wartości rynkowej. W ocenie Wnioskodawcy względy neutralności podatkowej wymagają by w sytuacji, gdy oszacowanie do wartości rynkowej nie jest możliwe przy określaniu kosztów uzyskania przychodów, nie było ono także stosowane do określenia przychodu podatkowego podatnika, bowiem prowadziłoby to do podwójnego opodatkowania.

Powyższe znajduje potwierdzenie w wydawanych interpretacjach indywidualnych. Przykładowo można wskazać, iż Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 25 czerwca 2010 r. nr IPPB3/423-211/10-2/AG, potwierdził stanowisko podatnika zgodnie z którym za przyjęciem, iż przychodem jest wartość nominalna udziałów/akcji: "przemawiają również względy neutralności podatkowej (unikania podwójnego opodatkowania); ta sama wartość, obrót czy przychód z tego samego tytułu nie powinny być u tego samego podatnika opodatkowane więcej niż jeden raz. Gdyby przyjąć pierwsze stanowisko, to zasada neutralności podatkowej nie byłaby zachowana - przypisana przez organ dodatkowa wartość przychodu, wynikająca z zaniżenia przez podatnika części nominalnej udziałów, nie będzie dla podatnika kosztem podatkowym przy ich odpłatnym zbyciu; kosztem takim jest pierwotna (zadeklarowana) wartość nominalna zbywanych udziałów."

Do podobnych konkluzji, w zakresie podwójnego opodatkowania wartości przekazanych na kapitał zapasowy w ramach aportu, prowadzi analiza art. 10 ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT, zgodnie z którym dochodem (przychodem) z udziału w zyskach osób prawnych jest dochód stanowiący równowartość kwot przekazanych na kapitał zakładowy z innych kapitałów osoby prawnej.

Analiza powyższej regulacji w zestawieniu z interpretacją art. 12 ust. 1 pkt 7 ustawy o CIT zakładającą możliwość ustalenia przychodu na poziomie rynkowym, w przypadku gdy wartość emisyjna jest wyższa od wartości nominalnej akcji, a agio jest przekazywane na kapitał zapasowy, prowadzi do konkluzji, iż agio byłoby podwójnie opodatkowane w takim przypadku. Za pierwszym razem nałożony na nie byłby CIT podczas opodatkowania dochodu uzyskanego z tytułu objęcia akcji w spółce kapitałowej, po czym w przypadku podwyższenia kapitału zakładowego z kapitału zapasowego (możliwość taką przewiduje w odniesieniu do spółek z ograniczoną odpowiedzialności art. 260 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (zwana dalej: "k.s.h.") oraz art. 442 § 1 k.s.h. w odniesieniu do spółek akcyjnych), agio byłoby ponownie przedmiotem opodatkowania CIT.

A zatem z tytułu tej samej czynności Wnioskodawca ponosiłby podwójny ciężar podatkowy, raz w momencie wniesienia aportu (przekazania kwoty agio na kapitał zapasowy), a następnie ponownie, w momencie transferu kwoty agio z kapitału zapasowego na kapitał zakładowy.

Ponadto, w tym miejscu należy zauważyć, że ustawa o CIT zawiera mechanizm zapewniający neutralność podatkową dla budżetu państwa w przypadku, gdy wartość nominalna udziałów otrzymanych w zamian za aport odbiega od wartości rynkowej przedmiotu aportu. Zgodnie bowiem z art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. d) ustawy o CIT nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych w formie wkładu niepieniężnego od tej części ich wartości, która nie została przekazana na utworzenie lub podwyższenie kapitału zakładowego spółki kapitałowej (a która np. została przekazana na kapitał zapasowy). A zatem przekazując agio na kapitał zapasowy nie mogłoby ono stanowić dla Wnioskodawcy zwiększenia podstawy obliczania amortyzacji podatkowej. Także w świetle tej regulacji ustalenie przychodu w związku z wniesieniem aportu w wartości rynkowej otrzymanych udziałów prowadziłoby do podwójnego opodatkowania agio.

Wnioskodawca pragnie zwrócić uwagę, iż w przypadku wniesienia aportu do spółki kapitałowej nie jest możliwe określenie przez niego przychodu w wartości innej niż wartość nominalna otrzymanych udziałów, tj. w wartości rynkowej. Wynika to z treści art. 12 ust. 1 pkt 7 oraz art. 14 ust. 1 ustawy o CIT. Regulacja przyznająca prawo do szacowania wysokości przychodu jest skierowana bowiem tylko do organów podatkowych. Mogą to czynić w przypadku gdy cena określona w umowie bez uzasadnionej przyczyny znacznie odbiega od wartości rynkowej rzeczy lub praw. Jednocześnie istnieje jasny, wyraźny i precyzyjny przepis wskazujący co jest przychodem w przypadku objęcia akcji/udziałów. Przyjęcie innej wartości przez podatnika byłoby zatem działaniem wbrew obowiązującym przepisom.

Takie stanowisko potwierdza doktryna: "W rezultacie podatnik byłby zmuszony czekać na określenie przychodu przez organ podatkowy. Z ostrożności podatnik mógłby zapłacić podatek w wysokości wyższej (wartości rynkowej aportów), ale formalnie byłby zmuszony zadeklarować przychód w wysokości niższej (odpowiadającej wartości nominalnej udziałów), gdyż przepis wyraźnie stanowi, że przychodem jest ich wartość nominalna."

W opinii Wnioskodawcy, wysokość przychodu została przez ustawodawcę określona w art. 12 ust. 1 pkt 7 ustawy o CIT w sposób jednoznaczny jako wartość nominalna udziałów/akcji, poprzez wskazanie, że przychodem jest: "nominalna wartość udziałów (akcji) w spółce kapitałowej lub wkładów w spółdzielni objętych w zamian za wkład niepieniężny w innej postaci niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część".

Ustalenie wysokości przychodu w wartości nominalnej udziałów/akcji nie zostało uzależnione od innych czynników, w szczególności tego, czy wartość wkładu niepieniężnego zostanie przekazana w całości na kapitał zakładowy Spółki (bez agio), czy też częściowo na kapitał zakładowy, a częściowo na kapitał zapasowy (z agio). Przemawiają za tym wytyczne wykładni gramatycznej, stosowanej w pierwszej kolejności przy dokonywaniu interpretacji przepisów podatkowych. Skoro bowiem ustawodawca w treści art. 12 ust. 1 pkt 7 ustawy o CIT jednoznacznie stwierdza, iż w przypadku objęcia udziałów/akcji w spółce kapitałowej lub wkładów w spółdzielni w zamian za wkład niepieniężny inny niż, przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, po stronie wnoszącego powstanie przychód w wysokości wartości nominalnej udziałów/akcji, to nieuzasadnione, w opinii Wnioskodawcy, jest twierdzenie, że przychód ten ma powstać w innej wysokości.

Biorąc powyższe pod uwagę, przyjęcie tezy, iż organ podatkowy może dokonywać szacowania przychodu podatnika w przypadku wniesienia aportu do spółki kapitałowej z alokacją na kapitał zakładowy i zapasowy oznacza, że podatnik nie posiada prawnej możliwości prawidłowego zachowania się, to jest ustalenia przychodu w danej transakcji w sposób właściwy nawet w sytuacji, w której z góry ocenia sposób dokonania alokacji jako nieuzasadniony. Prowadzi to do powstania po jego stronie szeregu negatywnych konsekwencji (zaległość podatkowa, odsetki od zaległości podatkowej, odpowiedzialność karno-skarbowa członków zarządu), których w takiej sytuacji nie może uniknąć poprzez właściwe ustalenie przychodu do opodatkowania.

W szczególności, wskazać należy na obiektywną trudność w zastosowaniu art. 14 ust. 1-3 Ustawy do transakcji aportu. W sensie ekonomicznym, bowiem należałoby ustalić czy parytet alokacji pomiędzy kapitałem zakładowym a zapasowym jest rynkowy, a takiej podstawy brak w tej regulacji. O cenie i wycenie przez biegłych (metodami ogólnie stosowanymi, typu DCF, skorygowanej wartości aktywów netto, etc) można mówić w odniesieniu do wartości wkładu a nie sposobu alokacji pomiędzy kapitały własne.

Stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym przychód z tytułu objęcia udziałów/akcji należy w analizowanej sytuacji rozpoznać w wysokości wartości nominalnej udziałów/akcji, znajduje również potwierdzenie w stanowiskach organów podatkowych oraz orzecznictwie sądów administracyjnych.

W szczególności należy tu wskazać, iż na gruncie identycznie brzmiących regulacji ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ukształtowała się jednolita linia orzecznicza, z której wynika, iż odesłanie zawarte w art. 17 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (zwanej dalej: "ustawą o PIT") odnoszące się do art. 17 ust. 1 pkt 9 ustawy o PIT (będącym odpowiednikiem art. 12 ust. 1 pkt 7 ustawy o CIT) nakazuje stosować do określenia przychodu z tytułu objęcia udziałów/akcji tylko zdanie pierwsze art. 19 ust. 1 ustawy o PIT (będącego odpowiednikiem art. 14 ust. 1 ustawy o CIT).

A zatem w przypadku ustawy o CIT takie odesłanie oznaczałoby, że przychodem jest wartość określona w umowie. Ponieważ w umowie spółki określona jest zaś wartość nominalna udziałów/akcji, to ta wartość powinna być podstawą do określenia wysokości przychodu. Taka konstrukcja sprawia, iż przepisy ustawy o CIT są spójne, a ich interpretacja nie prowadzi do wewnętrznej sprzeczności.

Przykładowo można tu wskazać wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego (zwanego dalej: NSA) z dnia 19 kwietnia 2006 r. (sygn. akt II FSK 558/05): "Takiego rozumienia analizowanego przepisu nie zmienia art. 17 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który w zakresie ustalania wartości przychodów odsyła do odpowiedniego stosowania art. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Słowo odpowiednie oznacza, że do ustalenia wartości przychodu określonego w art. 17 ust. 1 pkt 9 ma zastosowanie wyłącznie zdanie pierwsze art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia, przy czym w przypadku przychodu z tytułu objęcia udziałów w spółce w zamian za wkład niepieniężny jest to wartość nominalna tych udziałów określona w umowie, pomniejszona o koszty nabycia wkładu niepieniężnego."

Podobne stanowisko zostało zaprezentowane w wyroku NSA z dnia 25 listopada 2008 r. (sygn. akt II FSK 1165/07) oraz wyrokach WSA w Gliwicach z dnia 3 marca 2010 r. (sygn. akt I SA/Gl 901/09) oraz z dnia 14 września 2009 r. (sygn. akt I SA/Gl 741/09) WSA w Krakowie z dnia 26 lipca 2006 r. (sygn. akt I SA/Kr 1326/06), WSA w Gdańsku z dnia 26 września 2007 r. (sygn. akt I SA/Gd 917/07) oraz WSA w Warszawie z dnia 25 maja 2010 r. (sygn. akt III SA/Wa 2268/09).

W wydanych wyrokach sądy wskazują, iż organy podatkowe nie powinny szacować przychodu w wartości rynkowej z tytułu objęcia udziałów/akcji w spółce kapitałowej. Przykładowo w ostatnim z wymienionych powyżej wyroków sąd wskazał, iż: " (...) podtrzymuje dotychczasową linię wypracowaną przez sądownictwo administracyjne odnośnie sposobu ustalania, nominalnej wartości udziałów (akcji) oraz stwierdza, że już Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 19 kwietnia 2006 r. sygn. akt II FSK 558/05 wskazał, że unormowania k.s.h. i ich konsekwencje dotyczące funkcjonowania powstałej osoby prawnej i jej udziałowców miały wpływ na unormowania podatkowe, skoro ustawodawca w art. 17 ust. 1 pkt 9 updf za przychody z kapitałów pieniężnych uznał nominalną wartość udziałów (akcji) w spółce w zamian za wkład niepieniężny. Przez nominalną wartość należy rozumieć wartość istniejącą tylko z nazwy, tytularną formalną. Przyjęcie zatem wykładni dokonanej przez Ministra Finansów w zaskarżonej interpretacji, według której w sytuacji objęcia przez stronę udziałów (akcji) o wartości nominalnej niższej od wartości rynkowej wkładu, istnieje możliwość ustalenia przychodu w trybie art. 19 ust. 4 u.p.d.f., powodowałoby że nie byłaby to wartość nominalna udziałów (akcji) w spółce lecz wartość ustalona przez biegłego, co stoi w sprzeczności z literalnym brzmieniem art. 17 ust. 1 pkt 9 u.p.d.f."

W odniesieniu do ustawy o CIT taką interpretację przepisów potwierdzają organy skarbowe w wydawanych interpretacjach indywidualnych prawa podatkowego. Jako przykład można tu wskazać interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 20 sierpnia 2010 r. nr IPPB3/423-410/10-2/JG.

Reasumując, w opinii sądów administracyjnych i niektórych organów podatkowych odesłanie do odpowiedniego stosowania art. 14 ust. 1-3 ustawy o CIT oznacza możliwość stosowania przy ustalaniu przychodu z tytułu objęcia udziałów/akcji w zamian za aport, jedynie zdania pierwszego art. 14 ust. 1 ustawy o CIT, odnoszącego się do ceny określonej w umowie, wskazującej wartość nominalną udziałów.

Biorąc pod uwagę przedstawione powyżej argumenty, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż w przypadku opisanego przez niego stanu faktycznego tj. wniesienia aportu w postaci Certyfikatów do spółki kapitałowej polskiej lub zagranicznej, ze względu na fakt, iż wartość emisyjna obejmowanych akcji/udziałów będzie równa ich wartości rynkowej i wartości rynkowej wnoszonego aportu, przychodem Wnioskodawcy będzie zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 7 ustawy o CIT wartość nominalna akcji/udziałów obejmowanych przez Wnioskodawcę, a organy podatkowe nie powinny na podstawie art. 14 ust. 1 w związku z ust. 3 ustawy o CIT szacować przychodu podatnika do wartości rynkowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-019 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.