IPPB3/423-260/13-2/GJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 3 kwietnia 2013 r. (data wpływu 22 kwietnia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 22 kwietnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest polską spółką kapitałową, opodatkowaną na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podatkiem dochodowym od osób prawnych od całości osiąganych dochodów. Rok podatkowy Spółki jest tożsamy z rokiem kalendarzowym. Spółka jest zarejestrowanym polskim podatnikiem VAT czynnym. P SA. jest jednostką dominującą w Grupie P i pełni wobec Grupy funkcje o charakterze holdingowym. Spółka prowadzi również działalność m.in. w zakresie zarządzania nieruchomościami, zagospodarowania, wynajmu, kupna i sprzedaży nieruchomości na własny rachunek, zarządzania nieruchomościami na zlecenie, wykonywania robót ogólnobudowlanych w zakresie obiektów inżynierskich i budowlanych, działalność geodezyjną i poligraficzną, a także działalność polegającą na pośrednictwie finansowym, zarządzaniu funduszami inwestycyjnymi i zbiorczym portfelem papierów wartościowych i inną działalność według KRS.

W listopadzie 2011 r. Spółka sprzedała firmie B S.A. udziały Przedsiębiorstwa Sp. z o.o. w procesie prywatyzacji prowadzonym w trybie zaproszenia do negocjacji. W sierpniu 2012 r. P. S.A. pozwała Pana - Prezesa Zarządu B. S.A. - oraz firmę B. S.A., za naruszenie dóbr osobistych w związku z wypowiedziami Pana D naruszającymi, w ocenie Spółki, dobre imię P. S.A. Dnia 6 marca 2013 r. P S.A. zawarła ugodę pozasądową z pozwanym kończąc tym samym sądowe postępowanie o ochronę dóbr osobistych P. SA. W treści ugody napisano m.in., że intencją pozwanych (B. S.A. oraz Pan D.) nie było naruszenie dóbr osobistych P S.A. w trakcie konferencji prasowej z dnia 26 lipca 2012 r. ani w trakcie wywiadu dla portalu internetowego, udzielonego dnia 3 sierpnia 2012 r. oraz że pozwani nie twierdzili ani nie zamierzali sugerować jakoby P. S.A. oszukała spółkę B. S.A. w trakcie procesu prywatyzacyjnego Przedsiębiorstwa Sp. z o.o. Na okoliczność ww. postępowania sądowego oraz ugody pozasądowej Spółka korzystała z pomocy prawnej zapewnionej przez kancelarię prawną (dalej jako "Kancelaria"). Kancelaria dokumentowała wykonanie na rzecz P. S.A. usług prawnych fakturami VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w świetle art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych koszty, jakie poniósł Wnioskodawca w związku z prowadzeniem postępowania sądowego o naruszenie dóbr osobistych P. S.A. (w tym opłata sądowa oraz usługi kancelarii prawnej), zakończonego ugodą pozasądową, mogą stanowić u Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy, koszty jakie poniósł Wnioskodawca w związku z prowadzeniem postępowania sądowego o naruszenie dóbr osobistych, w tym opłata sądowa oraz usługi kancelarii prawnej, zakończonego pozasądową ugodą, mogą stanowić u Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodów, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w dacie ich poniesienia tj. zgodnie z art. 15 ust. 4d Ustawy p.d.o.p. Zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 Ustawy p.d.o.p., kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów enumeratywnie wymienionych w art. 16 ust. 1. Możliwości zaliczenia konkretnego wydatku do kategorii kosztów uzyskania przychodów uzależniona jest od związku danego wydatku z działalnością podatnika. W doktrynie i judykaturze utrwalił się już jednolity pogląd, że ów związek może mieć charakter bezpośredni, np. gdy wydatek służy osiągnięciu konkretnego przychodu, albo pośredni, gdy wydatek służy ogółowi działalności podatnika, jest racjonalny i niezbędny z ekonomicznego punktu widzenia, a więc służy zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów. Koszty cywilnego postępowania sądowego (w dalszej kolejności zakończonego ugodą pozasądową) zmierzające do ochrony dobrego imienia Spółki, niewątpliwie nie mogą być odniesione wprost do konkretnego przychodu, niemniej jednak ochrona wizerunku Spółki służy zachowaniu i zabezpieczeniu aktualnych oraz przyszłych/potencjalnych przychodów podatnika. Od postrzegania bowiem Spółki przez aktualnych i potencjalnych kontrahentów zależy jakość bieżącej współpracy oraz chęć korzystania z usługi Spółki w przyszłości. Zaufanie potencjalnego klienta co do wiarygodności Wnioskodawcy ma bezpośredni wpływ na wielkość generowanego przez Spółkę przychodu. W tej sytuacji obrona dobrego imienia przed jakimikolwiek pomówieniami staje się czynnością konieczną, racjonalną i niezbędną ze względu na ochronę źródła przychodów. Wnioskodawca pragnie również podkreślić, że ani koszty sądowe, ani koszty procesowe nie zostały enumeratywnie wymienione w treści art. 16 ust. 1 Ustawy p.d.o.p. jako niestanowiące kosztów uzyskania przychodów. W art. 16 ust. 1 pkt 17 Ustawy p.d.o.p. wyłączenia z kosztów uzyskania przychodów doznały jedynie koszty egzekucyjne. Gdyby ustawodawca zamierzał wyłączyć wydatki związane z dochodzeniem swoich praw w cywilnym postępowaniu sądowym, uczyniłby to wprost, tak jak ma to miejsce z kosztami egzekucyjnymi. Dlatego też za prawidłowe należy uznać twierdzenie, że koszty poniesione w innej fazie postępowania procesowego, niż wymienione w art. 16 ust. 1 pkt 17 Ustawy p.d.o.p. mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów, o których mowa w art. 15 ust. 1 Ustawy. Podejście to znajduje również potwierdzenie w orzecznictwie, gdzie Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 31 lipca 2003 r., sygn. I SA/Wa 710/02 zwrócił uwagę, że skoro wyłączeniem z art. 16 ust. 1 pkt 17 Ustawy p.d.o.p. nie zostały objęte koszty poniesione w innej fazie postępowania, tj. koszty procesu poniesione w postępowaniu sądowym, to koszty te mogą mieścić się w kategorii kosztów poniesionych w celu uzyskania przychodu.

Warto nadmienić, że prawo do uznania za koszt podatkowy wydatków poniesionych na prowadzenie postępowania sądowego w obronie interesów Spółki nie powinno być uzależnione od wyniku sprawy. W dniu wszczęcia postępowania sądowego powód nie zna przecież ostatecznego rozstrzygnięcia, co nie zmienia faktu, że ma prawo do obrony swego dobrego imienia, a w rezultacie, tak jak w przypadku Wnioskodawcy, do ochrony interesów gospodarczych. Wnioskodawca zgadza się z twierdzeniem wyrażonym przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, który wydając indywidualną interpretację prawa podatkowego z dnia 17 października 2007 r., znak ILPB1/415-23/07-2/AP, z wniosku podatnika, który wszczął proces z oskarżenia prywatnego o zniesławienie, stwierdził: " (...) koszty prowadzenia procesu cywilnego-niezależnie od jego rezultatu - mogą być zaliczone do kosztów podatkowych. Ich poniesienie ma bowiem na celu zabezpieczenie źródła uzyskiwanych przychodów przed jego naruszeniem."

Zawarcie ugody pozasądowej jest jednym z możliwych sposobów zakończeni sporu, co w przedmiotowej sprawie okazało się korzystne dla P. S.A. W efekcie strona przeciwna przyznała, że swoimi wypowiedziami nie miała zamiaru sugerować nieuczciwego postępowania Spółki w procesie prywatyzacji. Tym samym koszty całego postępowania sądowego, zakończonego pozasądową ugodą, powinny zostać uznane za koszty uzyskania przychodów, gdyż w rezultacie osiągnięto zamierzony cel, tj. ochronę wizerunku Spółki, a w konsekwencji zachowanie i zabezpieczenie źródła przychodów.

W odniesieniu do momentu ujęcia wydatków jako koszt uzyskania przychodów, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że wydatki te powinny obciążać koszty podatkowe Spółki w dacie ich poniesienia, tj. zgodnie z art. 15 ust. 4d Ustawy p.d.o.p. Wynika to z faktu, iż wydatki takowe ponoszone są w związku z całokształtem działalności Spółki, tj. w celu zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów, a nie w związku z uzyskaniem konkretnego przychodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Spółki w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej przez Spółkę oceny swego stanowiska.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock