IPPB3/423-24/10-4/JB - Uznanie za koszty podatkowe wydatków związanych z dofinansowaniem do zakupu akcji przez pracowników spółki z o.o.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 14 stycznia 2010 r. (data wpływu 18 stycznia 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie uznania za koszty podatkowe wydatków związanych z dofinansowaniem do zakupu akcji, uzupełnionym w dniu 26 marca 2010 r. (data wpływu 30 marca 2010 r.) na podstawie wezwania, o podpis drugiego członka zarządu - jest prawidłowe.

W dniu 18 stycznia 2010 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy Spółka ma prawo uznać poniesiony wydatek związany z dofinansowaniem do zakupu akcji za koszt uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Sp. z o.o. (zwana dalej: spółka) jako podmiot należący do Grupy D. uczestniczy w programie mobilizacyjnym organizowanych przez francuską spółkę matkę (zwaną dalej: spółką zagraniczna). W ramach programu spółka zagraniczna proponuje uprawnionym pracownikom Spółki przystąpienie do programu bonusowego opartego na systemie opcji na akcje. Pracownikami uprawnionymi są wszyscy obecni pracownicy Spółki, jeżeli mogą wykazać się łącznie co najmniej trzymiesięcznym stażem pracy przed końcem okresu subskrypcji oraz są zatrudnieni co najmniej przez jeden dzień w okresie subskrypcji.

Program polega na tym, iż spółka zagraniczna przyznaje kwalifikującym się do udziału w programie pracownikom Spółki niezbywalne, warunkowe prawo nabycia w przyszłości swoich akcji w sposób bezpłatny lub uiszczając określoną cenę, tj. pracownicy uczestniczący zobowiązani są wpłacić do specjalnej francuskiej instytucji zbiorowego inwestowania pracowników (FCPE) pełną kwotę ceny emisyjnej nabywanych akcji. Za kwotę równą cenie emisyjnej pracownik otrzyma jednostki uczestnictwa w FCPE. Jednocześnie do każdej akcji ze środków inwestycji osobistej pracownika, Spółka wniesie do FCPE jedną akcję uzupełniającą do limitu 28 akcji nabytych i 28 akcji uzupełnionych. Inwestycja osobista dokonana powyżej 28 akcji nie będzie uzupełniona wkładem Spółki. Zasadniczo realizacja prawa do akcji jest możliwa dopiero po upływie 5 lat, z zastrzeżeniem sytuacji, w których przedterminowe odblokowanie takiej inwestycji jest dozwolone przez przepisy prawa francuskiego (np. rozwiązanie umowy o pracę) śmierć pracownika, inwalidztwo pracownika, zawarcie związku małżeńskiego).

W drodze porozumienia, obie spółki ustaliły, że koszt uczestnictwa pracowników w planie motywacyjnym spółka zagraniczna przeniesie w formie noty księgowej na spółkę.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej stanowi odpowiedź na pytanie drugie. Wniosek Spółki w zakresie pytania pierwszego, z uwagi, że dotyczy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zostanie rozpatrzony odrębną interpretacją.

Stanowisko Wnioskodawcy

Ad. 2

Zgodnie z art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowanie albo zabezpieczania źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Innymi słowy, celem poniesionego wydatku powinno być osiągnięcie przychodu lub przynajmniej potencjalna możliwość jogo osiągnięcia (związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy ponoszonymi kosztami i osiąganymi przychodami. Potwierdza to orzecznictwo sądów administracyjnych. Uznają one za koszty uzyskania przychodów wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których calem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów (wyrok NSA z dnia 13 marca 1998 r., sygn. akt SA/Lu 239/97, wyrok NSA z dnia 12 maja 1999 r., sygn. akt I SA/Wr 482/97). Potwierdzają również tezę, że koszty ponoszone przez podatnika należy oceniać pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów, a nie niezbędności i rezultatu, jakie przyniosły w postaci konkretnych przychodów (wyrok NSA z dnia 13 maja 1998 r., sygn. akt SA/Sz 13541/97, wyrok NSA z dnia 27 września 2000 r., sygn. akt I SA/Ka 884/99).

Mając na uwadze fakt, że D. Sp. z o.o. jest wyspecjalizowanym podmiotem świadczącym usługi finansowo-księgowe, gdzie kapitał ludzki w postaci pracowników o wysokim potencjale kompetencyjnym jest gwarancją jakości świadczonych usług, uczestnictwo w programie motywacyjnym niewątpliwie przekłada się na utrzymanie i wzmocnienie pozycji konkurencyjnej na rynku.

Spółka wskazuje, że motywowanie jest jedną z podstawowych funkcji prawidłowego zarządzania. Motywowanie polega na świadomym i celowym oddziaływaniu na motywy postępowania pracowników poprzez stworzenie środków i możliwości realizacji ich systemów wartości i oczekiwań (celów działania) dla osiągnięcia celów przedsiębiorstwa. Istotą analizowanego systemu motywacyjnego jest zbudowanie pozytywnej i długotrwałej relacji między Spółką a pracownikiem (jego integracji z firmą). Nie tylko zwiększa to ich motywację do osiągania wysokich wyników, ale również przyczynia się do utrzymania efektywnych pracowników i pozyskania najlepszych kandydatów z rynku. Należy również pamiętać, że pośrednim efektem przedmiotowego programu jest kreowania zachowań jak też wartość szczególnie cenionych w firmie, np. wzbudzanie wzajemnego zaufania czy lojalności wobec pracodawcy. Są one istotnym elementem kreowania kultury organizacji.

W związku z powyższym Spółka uważa, że realizacja programu motywacyjnego nie tytko skutkuje zabezpieczeniem dotychczasowych źródeł przychodów, ale potencjalnie również przyczyni się do zwiększenie osiąganych przychodów. W rezultacie Spółka ma prawo zaliczyć przedmiotowy wydatek do kosztów uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego, w zakresie pytania drugiego, uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.