IPPB3/423-233/10-4/MC

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Stowarzyszenia, przedstawione we wniosku z dnia 17 marca 2010 r. (data wpływu 29 marca 2010 r.) uzupełnionym pismem z dnia 21 maja 2010 r. (data wpływu 26 maja 2010 r.) na wezwanie z dnia 14 maja 2010 r. nr IPPB3/423-233/10-2/MC (doręczone dnia 19 maja 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

* konieczności ujęcia w księgach rachunkowych faktury wystawionej w styczniu 2009 r. o numerze "X" i faktury korygującej ją do zera o numerze "X" wystawionej w styczniu 2010 r. - jest prawidłowe,

* rozliczenia w czasie kosztów podatkowych wynikających z faktur wystawionych za okres od grudnia 2004 do grudnia 2009 r.- jest nieprawidłowe,

* sposobu rozliczenia kosztów podatkowych wynikających z noty odsetkowej - jest prawidłowe.

W dniu 29 marca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie sposobu rozliczenia w czasie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Stowarzyszenie (zwane dalej: "Wnioskodawcą" lub "Stowarzyszeniem") dzierżawiło od Miasta (zwane dalej: "Miastem") grunt na podstawie umowy dzierżawy zawartej na okres od dnia 8 grudnia 1995 r. do dnia 7 grudnia 2004 r.

Miasto w grudniu 2008 r. zaproponowało Stowarzyszeniu warunki zawarcia nowej umowy dzierżawy, uzależniając jej podpisanie od uiszczenia przez Stowarzyszenie opłaty za bezumowne korzystanie z nieruchomości za okres od dnia 8 grudnia 2004 r. do dnia 31 grudnia 2008 r. określając wysokość tej opłaty wg stawek innych (kilkakrotnie wyższych) niż w wygasłej umowie na które Stowarzyszenie nie wyraziło zgody. W styczniu 2009 r. Miasto wystawiło fakturę VAT, za dzierżawę gruntów zgodnie z pismem z grudnia 2008 r.

Stowarzyszenie odesłało tę fakturę prosząc o wystawienie faktury zgodnie ze stawkami obowiązującymi w umowie. W odpowiedzi Miasto przesłało tę samą fakturę oraz fakturę korygującą zmieniając jedynie nazwę usługi na bezumowne korzystanie z gruntu, a kwotę należności pozostawiając bez zmian.

Po otrzymaniu przez Stowarzyszenie opinii prawnej, zgodnie z którą mimo wygaśnięcia umowy dzierżawy, strony faktycznie kontynuują istniejący dotychczas stosunek prawny, a łącząca je umowa dzierżawy została przedłużona na czas nieoznaczony Stowarzyszenie przekazało ją do Miasta wraz fakturami do Wydziału Budżetowo-Księgowego.

W odpowiedzi z dnia 20 lipca 2009 r. zwrócono Stowarzyszeniu te same faktury. Stowarzyszenie nie zaksięgowało tych faktur do dnia 31 grudnia 2009 r. Miasto po otrzymaniu opinii sporządzonej dla Stowarzyszenia skierowało sprawę do zaopiniowania swoim ekspertom. Dnia 10 grudnia 2009 r. Stowarzyszenie otrzymało pismo z Urzędu, w którym wyjaśnia, że wg opinii prawnej opracowanej dla Miasta doszło do przedłużenia dzierżawy na czas nieoznaczony i warunki dzierżawy określone w umowie nie zmieniły się.

Stowarzyszenie otrzymało ponadto notę księgową obciążeniową datowaną na dzień 23 grudnia 2009 r. z kwotą odsetek za zwłokę na dzień 15 grudnia 2009 r. i terminem płatności do dnia 14 stycznia 2010 r. W dniu 13 stycznia 2010 r. Stowarzyszenie zapłaciło kwotę wykazaną w nocie obciążeniowej.

W dniu 18 stycznia 2010 r. Stowarzyszenie otrzymało następujące faktury:

* wystawioną w dniu 18 grudnia 2009 r. fakturę z datą sprzedaży 10 listopada 2009 r. za m-c 10/2009 oraz fakturę z datą sprzedaży 10 grudnia 2009 r. za m-c 11/2009 r.,

* wystawioną w dniu 12 stycznia 2010 r. fakturę korygującą należność do 0 z faktur ze stycznia 2009 r. i faktury korygującej z lutego 2009 r.,

* wystawioną w dniu 12 stycznia 2010 r. fakturę z datą sprzedaży 10 styczeń 2010 r. za m-c 12/2009.

* 59 faktur wystawionych w dniu 12 stycznia 2010 r. z datami sprzedaży na koniec m-ca którego dotyczą za okres od grudnia 2004 r. do września 2009 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Stanowisko Spółki

Ad 1.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r., podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 16a-16m.

Stosownie do art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości, do ksiąg rachunkowych okresu sprawozdawczego należy wprowadzić, w postaci zapisu, każde zdarzenie, które nastąpiło w tym okresie sprawozdawczym.

Faktura otrzymana w dniu 15 stycznia 2009 r. i faktura korygująca tę fakturę do zera - powinny zostać - w opinii Wnioskodawcy - ujęte przez Stowarzyszenie w księgach rachunkowych 2009 r. dla celów podatku dochodowego od osób prawnych. Nie ma podstaw prawnych do nie ujmowania tych faktur w księgach rachunkowych Stowarzyszenia w 2009 r. Ich ujęcie nie wpłynie na zmianę wyniku podatkowego. Brak ich ujęcia w księgach mógłby rodzić ryzyko zarzutu nierzetelności - w tym zakresie - ksiąg rachunkowych w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych.

Ad 2.

W zakresie podatkowego sposobu rozpoznania kosztów wynikających z otrzymanych faktur należy wskazać na odmienny stan prawny obowiązujący do dnia 31 grudnia 2006 r. oraz od dnia 1 stycznia 2007 r. Wstanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2006 r. - stosownie do art. 15 ust. 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. - koszty uzyskania przychodów były potrącane tylko w tym roku podatkowym, którego dotyczyły, tj. były potrącane także koszty uzyskania poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy, lecz dotyczące przychodów roku podatkowego oraz określone co do rodzaju i kwoty koszty uzyskania, które zostały zarachowane chociaż ich jeszcze nie poniesiono jeżeli odnoszą się do przychodów danego roku podatkowego chyba że ich zarachowanie nie było możliwe; w tym przypadku były one potrącane w roku, w którym zostały poniesione.

Z powyższego wynika, że w przypadku braku możliwości zarachowania kosztu do roku, którego przychodów dotyczył, koszt taki mógł być potrącony (zaliczony do kosztów podatkowych) w roku, w którym został poniesiony, przy czym w tamtym stanie prawnym przez poniesienie kosztu rozumiano - co do zasady - poniesienie wydatku.

W stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia 2007 r., który ma zastosowanie do dochodów osiąganych od tego dnia, obowiązują uregulowania zawarte w art. 15 ust. 4-4c powołanej ustawy. Koszty związane z nabyciem od Miasta usług dzierżawy są dla Stowarzyszenia kosztami bezpośrednio związanymi z przychodami. Na mocy ustępów 4-4c art. 15 powołanej ustawy koszty podatkowe bezpośrednio związane z przychodami:

* poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącane w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody (art. 15 ust. 4 ustawy),

* odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego a poniesione po zakończeniu tego roku podatkowego do dnia sporządzenia sprawozdania finansowego zgodnie z odrębnymi przepisami nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia zeznania, jeżeli podatnicy są obowiązani do sporządzania takiego sprawozdania - są potrącane w roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody (art. 15 ust. 4b pkt 1 tej ustawy)

* odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego a poniesione po dniu o którym mowa w ust. 4b pkt 1 są potrącane w roku podatkowym następującym po roku, za który sporządzane jest sprawozdanie finansowe lub składane zeznanie (art. 15 ust. 4c ustawy).

Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów uważa się przy tym dzień na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku) albo dzień na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku) z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów (art. 15 ust. 4e ustawy).

W opinii Wnioskodawcy, koszty wynikające z faktur dotyczących okresu od grudnia 2004 r. do grudnia 2006 r. należy potrącić (zaliczyć do kosztów podatkowych) w 2010 r., ponieważ w tym roku zostaną ujęte w księgach rachunkowych dla celów bilansowych. Ich ujęcie nastąpi wprawdzie w księgach rachunkowych 2010 r. przed terminem sporządzenia sprawozdania finansowego za 2009 r. (upływem terminu do złożenia zeznania za 2009 r.), to jednak z uwagi na to, że powyższe koszty nie dotyczą przychodów roku 2009 r. - powinny być potrącone (zaliczone do kosztów podatkowych) w 2010 r.

Koszty wynikające z faktur dotyczących roku 2009 r. powinny być potrącone (zaliczone do kosztów podatkowych) w 2009 r.

Wątpliwości prawne związane są z momentem potrącenia kosztów dotyczących lat 2007 i 2008. Z treści art. 15 ust. 4c wynika, że koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po dniu sporządzenia sprawozdania finansowego (upływu terminu określonego do złożenia zeznania) są potrącane w roku podatkowym następującym po roku, za który sporządzane jest sprawozdanie finansowe lub składane zeznanie. Ustawodawca w tym zakresie nie przewidział innych uregulowań, w tym dotyczących przypadków jak w przedstawionym stanie faktycznym. Poniesienie (ujęcie w księgach rachunkowych) po terminie wskazanym powyżej - niekoniecznie w roku następującym po roku, którego przychodów dane koszty dotyczą za które sporządzane jest sprawozdanie finansowe (składane zeznanie), skutkuje prawem do potrącenia kosztów jako kosztów podatkowych w roku następnym po roku, za które sporządzane jest sprawozdanie finansowe (składane zeznanie).

Koszty wynikające z faktur dotyczących 2007 i 2008 r. zostaną ujęte w księgach rachunkowych w 2010 r. Nie oznacza to jednak, że w 2010 r. zostaną zaliczone do kosztów podatkowych. Wykładnia gramatyczna art. 15 ust. 4c ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. prowadzi bowiem do wyrażenia poglądu, zgodnie z którym koszty wynikające z faktur dotyczących 2007 r. powinny być zaliczone do kosztów podatkowych 2008 r., a koszty wynikające z faktur dotyczących 2008 r. powinny być zaliczone do kosztów podatkowych 2009 r.

Ad 3

Koszty wynikające z otrzymanej noty odsetkowej powinny zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w 2010 r. tzn. w roku w którym zapłacone zostały odsetki Nie są bowiem - stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 11 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. naliczone lecz nie zapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań w tym również od pożyczek (kredytów). W analizowanym stanie faktycznym Stowarzyszenie zapłaciło odsetki z tytułu zaległego czynszu dzierżawnego. Spełnione zostały ponadto przesłanki z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. do zaliczenia kwoty zapłaconych odsetek do kosztów podatkowych.

W odniesieniu do przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

W przedmiotowym wniosku w stanowisku do pierwszego ze sformułowanych pytań Wnioskodawca używa sformułowania: "w księgach rachunkowych... dla celów podatku dochodowego...". W związku z tym należy zaznaczyć, że istnieje różnica między kosztami podatkowymi (uznawanymi za koszty uzyskania przychodów przez ustawę podatkową) a kosztami rachunkowymi (uznawanymi za koszty przez ustawę o rachunkowości). Z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.; dalej: u.p.d.o.p.) wynika, że podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 16a-16m. Należy zaznaczyć, że ujęcie rachunkowe kosztów często pokrywa się z ujęciem podatkowym (inaczej mówiąc koszty dla celów rachunkowych są również kosztami podatkowymi) ale nie można przyjąć, że koszt i przychód w znaczeniu podatkowym będzie tym samym co w ujęciu rachunkowym. Zakresem działania wyznaczonego przez Ministra Finansów właściwego organu podatkowego, zgodnie z art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa jest wydawanie w indywidualnej sprawie pisemnych interpretacji przepisów prawa podatkowego. Do takich przepisów nie zalicza się przepisów ustawy o rachunkowości. Dlatego w interpretacji indywidualnej organ podatkowy nie może oceniać stanowiska wnioskodawcy odnośnie prawidłowości jego działań na gruncie przepisów o rachunkowości, w tym potwierdzać, że pewne zapisy w księgach rachunkowych są dokonywane zgodnie lub niezgodnie z prawem bilansowym. Dlatego organ przyjmuje za wnioskodawcą, jako element stanu faktycznego, że zapisy w księgach dokonywane są przez Stowarzyszenie zgodnie z przepisami ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości, a zadane pytanie dotyczy uznania za koszt podatkowy kosztów ujętych prawidłowo w księgach.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy.

Interpretacja pojęcia "koszty uzyskania przychodów" zawartego w art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p., prowadzi do wniosku, że podatnik ma prawo zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wszelkich wydatków, pod warunkiem że:

* są to koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów,

* są to koszty poniesione w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,

* nie są kosztami wymienionymi w art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p.

Kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów. Koszty ponoszone przez podatnika należy oceniać pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów.

Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu.

Oprócz rozstrzygnięcia czy dany wydatek stanowi koszt uzyskania przychodów istotna pod względem podatkowym pozostaje jeszcze kwestia, w jakim momencie podatnik może zaliczyć taki wydatek do kosztów uzyskania przychodów.

Zgodnie z art. 15 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w brzmieniu obowiązującym do końca 2006 r., koszty uzyskania przychodów są potrącane tylko w tym roku podatkowym, którego dotyczą, tj. są potrącane także koszty uzyskania poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy, lecz dotyczące przychodów roku podatkowego oraz określone co do rodzaju i kwoty koszty uzyskania, które zostały zarachowane, chociaż ich jeszcze nie poniesiono, jeżeli odnoszą się do przychodów danego roku podatkowego, chyba że ich zarachowanie nie było możliwe; w tym przypadku są one potrącane w roku, w którym zostały poniesione.

Począwszy od 1 stycznia 2007 r. ustawodawca, w art. 15 ust. 4-4e powyższej ustawy wprowadził zasady dotyczące momentu rozpoznawania kosztów dla celów podatkowych, w zależności od tego czy dany wydatek w sposób bezpośredni można powiązać z konkretnym przychodem, czy też takiego powiązania nie można zauważyć.

Analiza tych przepisów prowadzi do wniosku, że moment potrącalności kosztów podatkowych jest ściśle związany z tym, jaki charakter mają ponoszone przez podatnika wydatki, a dokładniej, czy można je zaliczyć do kosztów bezpośrednio związanych z uzyskiwanym przychodem (art. 15 ust. 4, 4b-4c ww. ustawy) czy do kosztów innych niż bezpośrednio związanych z przychodami (art. 15 ust. 4d i 4e ustawy).

Koszty bezpośrednio związane z uzyskiwanym przychodem to wydatki, których poniesienie przyczynia się wprost do osiągnięcia konkretnych przychodów składających się na całość przychodów osiąganych przez podatnika w roku podatkowym. Należą do nich koszty określonego rodzaju działalności prowadzonej przez podatnika także koszty związane z konkretnymi transakcjami składającymi się na tę działalność.

Pojęcie kosztów innych niż bezpośrednie (pośrednich) oznacza wydatki, które nie pozostają w związku z konkretnymi przychodami podatnika, natomiast związane są z całokształtem jego działalności, których poniesienie jest konieczne z punktu widzenia prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej.

Koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody (art. 15 ust. 4 ustawy).

Natomiast w odniesieniu do kosztów innych niż bezpośrednio związanych z przychodami zastosowanie znajdują:

Przepis art. 15 ust. 4d u.p.d.o.p., który stanowi, że koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Jednocześnie w odniesieniu do tej kategorii kosztów ustawodawca wyjaśnił jak należy rozumieć dzień poniesienia kosztu, a mianowicie jest to dzień, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów 9 art. 15 ust. 4e u.p.d.o.p.).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Stowarzyszenie dzierżawi od Miasta grunt, od 8 grudnia 2004 r. bezumownie. W związku z bezumowną dzierżawą gruntu od 8 grudnia 2004 r. do grudnia 2009 r. Wnioskodawca musi zapłacić zaległe opłaty wraz z odsetkami na podstawie wystawionych przez Miasto faktur VAT. Faktury zostaną ujęte w księgach rachunkowych roku 2009 i 2010.

Błędne jest stanowisko wnioskodawcy, że koszty dotyczące dzierżawy gruntu, na którym prowadzona jest działalność gospodarcza Stowarzyszenia można zaliczyć do kosztów bezpośrednio związanych z przychodami. W związku z tym błędne jest oparcie stanowiska podatnika na normie art. 15 ust. 4c ustawy, który dotyczy kosztów bezpośrednich.

Wydatki dotyczące dzierżawy gruntu ujęte w fakturach VAT za okres od 8 grudnia 2004 r. do grudnia 2009 r. łącznie z notami odsetkowymi mają niewątpliwie charakter kosztów pośrednich i z uwagi na swój charakter nie mogą być powiązane z określonymi przychodami. Dlatego też należy rozliczać je w dacie ich faktycznego poniesienia (ujęcia w księgach rachunkowych). Spółka nie ma bowiem możliwości powiązania ich z konkretnymi przychodami, natomiast ponoszenie tychże wydatków konieczne jest do prawidłowego jej funkcjonowania.

Biorąc pod uwagę powyższe należy uznać, że zgodnie z art. 15 ust. 4d i 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wydatki poniesione przez Stowarzyszenie na zapłatę faktur wymienionych w pytaniu nr 2 wniosku stanowią koszty uzyskania przychodów w roku 2009 (jeżeli ujęto je w księgach roku 2009) i 2010 (jeżeli w tym roku obciążyły koszty bilansowe Stowarzyszenia). Stanowisko podatnika jest więc w tym zakresie nieprawidłowe (prawdą jest, że koszty wynikające z faktur dotyczących okresu od grudnia 2004 r. do grudnia 2006 r. należy zaliczyć do kosztów podatkowych w 2010 r., ponieważ w tym roku zostaną ujęte w księgach rachunkowych dla celów bilansowych, zaś koszty wynikające z faktur dotyczących roku 2009 r. powinny być zaliczone do kosztów podatkowych w 2009 r., jednakże, jak wyżej wspomniano konkluzja ta jest wynikiem przyjęcia przez wnioskodawcę nie znajdującego w sprawie zastosowania art. 15 ust. 4c ustawy).

Jednocześnie należy zgodzić się z wnioskodawcą, że faktura VAT otrzymana w dniu 15 stycznia 2009 r. i faktura korygująca tę fakturę do zera powinny zostać ujęte w dla celów podatkowych w 2009 r.

Tak samo prawidłowe jest stanowisko Stowarzyszenia w zakresie odpowiedzi na pytanie nr 3 dotyczące sposobu rozliczenia kosztów podatkowych wynikających z noty odsetkowej.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.