IPPB3/423-227/10-4/JB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Banku, przedstawione we wniosku z dnia 22 marca 2010 r. (data wpływu 29 marca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy kwota jednorazowego wynagrodzenia należnego Agencji z tytułu zakończenia współpracy w zakresie świadczenia usług pośrednictwa w promowaniu oraz sprzedaży produktów bankowych, może stanowić koszt uzyskania przychodów, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, uzupełnionym w dniu 17 czerwca 2010 r. (data wpływu 24 czerwca 2010 r.) o dodatkowe informacje z zakresu stanu faktycznego, na podstawie wezwania Organu z dnia 9 czerwca 2010 r. - jest prawidłowe.

W dniu 29 marca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy kwota jednorazowego wynagrodzenia należnego Agencji z tytułu zakończenia współpracy w zakresie świadczenia usług pośrednictwa w promowaniu oraz sprzedaży produktów bankowych, może stanowić koszt uzyskania przychodów, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Bank w celu pozyskania jak największej liczby klientów, korzysta z wyspecjalizowanych podmiotów świadczących usługi z zakresu szeroko rozumianego pośrednictwa finansowego. Bank mając na celu rozbudowę kanałów dystrybucji dla oferowanych przez siebie produktów oraz usług bankowych, nawiązał współpracę z wyspecjalizowanym podmiotem trzecim (dalej: Agencja). W ramach zawartej pomiędzy stronami umowy (dalej: umowa szczegółowa) Agencja zobowiązana była do wykonywania na rzecz Banku usług polegających na pośrednictwie w promowaniu oraz sprzedaży osobom trzecim produktów bankowych znajdujących się w aktualnej ofercie produktowej Banku na zasadach określonych w art. 6a-6d ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo Bankowe (Dz. U. z 2002 r. Nr 72, poz. 665, dalej: Prawo Bankowe). Szczegółowy zakres usług świadczonych przez Agencją na rzecz Banku uregulowany w umowie szczegółowej, obejmował między innymi:

* pośredniczenie w promowaniu oraz sprzedaży produktów bankowych osobom trzecim, w tym w szczególności kart kredytowych, pożyczek pieniężnych oraz kredytów;

* uruchamianie na zlecenie Banku Autoryzowanych Punktów Sprzedaży; wstępną weryfikację pozyskanych klientów;

* wysyłkę wniosków potencjalnych klientów do Banku;

* monitorowanie rachunków zaległych w zakresie uzgodnionym w odrębnych procedurach; pozyskiwanie do współpracy osób prowadzących promocję produktów bankowych.

Do zadań Agencji, oprócz wspomnianych czynności należały także czynności z zakresu działań administracyjnych oraz proceduralnych związane ściśle z realizacją procesu sprzedaży produktów bankowych, w tym w szczególności:

* wydawanie klientom druków oraz formularzy Banku niezbędnych do złożenia wniosku kredytowego;

* przyjmowanie w imieniu Banku wniosków kredytowych oraz dokumentów wymaganych przez Bank w celu udzielenia kredytu lub pożyczki oraz potwierdzania składanych przez klientów dokumentów za zgodność z oryginałem;

* sporządzanie oraz przesyłanie do Banku, przy użyciu dopuszczalnego oprogramowania poprawnie wypełnionych dokumentów;

* potwierdzania tożsamości klientów w trakcie składania dokumentów, podpisywania przez nich wniosków oraz umów;

* weryfikacji dokumentów niezbędnych do udzielenia przez Bank kredytu hipotecznego;

* dokonywanie wstępnej weryfikacji wniosków kredytowych oraz dostarczonych przez klienta dokumentów, wraz z wyliczeniem zdolności kredytowej oraz oceny ryzyka kredytowego;

* przechowywanie dokumentów do czasu przesłania ich do Banku;

* wykonywanie działań windykacyjnych.

Wyżej opisane czynności stanowią, co do zasady działania, które Bank w związku ze świadczeniem szeroko rozumianych usług finansowych wykonuje samodzielnie, jednak w przypadku opisanym w niniejszym wniosku, ze względu na racjonalność sposobu organizacji obsługi klienta działania te zostały przekazane Agencji. W związku z powyższym, należy podkreślić, iż usługi wykonywane przez Agencję na rzecz Banku nie stanowiły wyłącznie usług promocyjnych oraz sprzedażowych, a w istocie obejmowały swoim zakresem także działania, związane z bieżącą obsługą produktów.

Za wykonywane usługi, Agencja otrzymywała wynagrodzenie, złożona z dwóch części:

Ponadto, Agencja otrzymywała od Banku wynagrodzenie jednorazowe w stałej kwocie Z PLN za każdy nowo otwarty Autoryzowany Punkt Sprzedaży, które pokrywało koszty związane z odbiorem oraz przekazaniem lokali. Dodatkowo Bank zgodnie z postanowieniami umowy szczegółowej zobowiązany był w okresie trwania współpracy z Agencją do pokrywania stałych kosztów związanych w wykonywaniem przez Agencję zadań wynikających z umowy szczegółowej w tym w szczególności koszty:

* rekrutacji oraz wynagrodzenia pracowników Agencji, zatrudnionych w celu realizacji zadań wynikających z umowy szczegółowej;

* wynajmu powierzchni biurowej oraz opłat licznikowych poniesionych przez Agencję w lokalizacjach, w których wykonywane są zadania wynikające z umowy szczegółowej;

* zakupu niezbędnego sprzętu komputerowego oraz urządzeń biurowych niezbędnych do wykonywania zadań wynikających z umowy szczegółowej;

* pozostałe koszty związane z wykonywaniem przez Agencję czynności wynikających z umowy szczegółowej.

Bank wyżej wymienione koszty zaliczał do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 UDPOP, zgodnie z którym kosztami uzyskania przychodów są wydatki ponoszone w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p.

W przypadku przedstawionym w niniejszym wniosku, wszystkie koszty ponoszone przez Bank wymienione powyżej związane były ściśle z osiągnięciem przez Bank przychodów w postaci wynagrodzenia w tytułu świadczonych przez Bank usług, polegających na udzieleniu kredytu, pożyczki gotówkowej, w postaci pobranej przez Bank prowizji oraz oprocentowania. Ponadto, należy zauważyć, iż art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p. wymienia enumeratywnie koszty, które nie mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów. Koszty ponoszone przez Bank celem realizacji postanowień umowy szczegółowej nie mieściły się w kategoriach wydatków, niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, wymienionych w art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p. Bank biorąc pod uwagę racjonalność prowadzenia działalności gospodarczej oraz stosunek uzyskiwanych przychodów do ponoszonych kosztów podjął decyzję o zakończeniu przedmiotowej współpracy z Agencją we wszystkich wykorzystywanych do tego celu lokalizacjach Agencji, położonych na terytorium całego kraju tzw. Autoryzowanych Punktach Sprzedaży, oznakowanych znakami Banku. Jednocześnie Bank kontynuuje współpracę z Agencją przy wykorzystaniu alternatywnych do wspomnianego sposobów dystrybucji produktów.

W związku z podjęciem przez Bank decyzji o rozwiązaniu współpracy z Agencją w powyższym zakresie, Bank zawarł z Agencją porozumienie, w którym strony uzgodniły, iż w związku z zakończeniem wykonywania czynności stanowiących przedmiot umowy szczegółowej, Bank wypłaci Agencji jednorazowe wynagrodzenie w stałej kwocie, celem pokrycia kosztów związanych z zakończeniem działalności Agencji oraz utraty przez Agencję przychodów, jakie mogłaby uzyskać z tytułu czynności wykonanych do czasu upływu terminu zakończenia prowadzenia działalności poprzez Autoryzowane Punkty Sprzedaży.

W przedmiotowym przypadku, w związku z zakończeniem współpracy w ramach umowy szczegółowej, kosztami zakończenia działalności prowadzonej przez Agencję poprzez Autoryzowane Punkty Sprzedaży są przede wszystkim wydatki z tytułu najmu lokali, uwzględniające konieczność ponoszenia opłat za wynajem należny za okres objęty wypowiedzeniem umów najmu, koszty opłat licznikowych, wynagrodzenia pracownikom, w tym za okres objęty wypowiedzeniem umowy o pracę oraz kosztów przekazania do Banku wszelkiej dokumentacji klientowskiej.

W odpowiedzi na wezwanie, z dnia 9 czerwca 2010 r.,nr IPPB3/423-227/10-2/JB w zakresie wyczerpującego przedstawienia stanu faktycznego, Bank złożył w dniu 24 czerwca 2010 r., następujące wyjaśnienia:

Zgodnie z przedstawionym w powyższym wniosku stanem faktycznym podstawą wypłaty było zawarte pomiędzy Bankiem a Agencją (dalej: Strony) porozumienie, w którym Strony ustaliły warunki wypłaty jednorazowego wynagrodzenia w związku z zakończeniem współpracy na podstawie umowy szczegółowej, opisanej we wniosku Banku, która regulowała warunki pośrednictwa w sprzedaży produktów bankowych poprzez autoryzowane punkty sprzedaży. Dodatkowo, ze względu na naturę relacji umowa ramowa regulująca ogólne warunki współpracy pomiędzy Bankiem a Agencją, stanowiąca podstawę do każdorazowego zawarcia umowy szczegółowej dotyczącej współpracy pomiędzy Bankiem a Agencją w zakresie sprzedaży produktów bankowych, zawiera przepis odwołujący się do postanowień art. 7643 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks Cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93), który określa obowiązki zlecającego w przypadku rozwiązania umowy agencyjnej.

Poza zakończoną współpracą z Agencją prowadzoną za pomocą autoryzowanych punktów sprzedaży, Bank na bieżąco współpracuje z tą samą Agencją w zakresie sprzedaży za jej pośrednictwem produktów bankowych przy wykorzystaniu alternatywnych w stosunku do autoryzowanych punktów sprzedaży kanałów dystrybucji, w tym przy wykorzystaniu mobilnych sprzedawców oraz telesprzedaży. Każda z form współpracy z Agencją oraz ustalone w stosunku do niej prawa i obowiązki stron są uregulowane w odrębnych umowach szczegółowych, w tym także w zakresie kalkulacji należnego Agencji wynagrodzenia, które w przypadku umowy szczegółowej dotyczącej sprzedaży produktów bankowych za pomocą autoryzowanych punktów sprzedaży określone było na zasadzie koszt + marża.

W wyniku zakończenia współpracy opisanej we wniosku Banku, w obszarze sprzedaży produktów bankowych przy wykorzystaniu autoryzowanych punktów sprzedaży, Bank nie zawarł z Agencją dodatkowej, nowej umowy, obowiązujące jednak pozostały umowy w zakresie pośrednictwa w sprzedaży produktów bankowych za pomocą alternatywnych kanałów sprzedaży, które zostały opisane powyżej. Decyzja o zakończeniu współpracy w omówionym we wniosku zakresie została podjęta w oparciu o przeprowadzone przez Bank analizy dochodowości przedmiotowej współpracy. Przedmiotowa analiza została przeprowadzona pod kątem każdego prowadzonego przez Agencję autoryzowanego punktu sprzedaży, poprzez porównanie uzyskiwanych przez Bank w wyniku tej relacji przychodów do całościowych jej kosztów, na które składały się koszty prowadzenia działalności autoryzowanych punktów sprzedaży oraz koszty strat kredytowych powstałe na klientach pozyskanych przez każdy z autoryzowanych punktów sprzedaży prowadzonych przez Agencję celem świadczenia na rzecz Banku usług opisanych we wniosku Banku. Mając na względzie wyniki dokonanej przez Bank analizy dochodowości oraz chęć kontynuowania z Agencją współpracy przy wykorzystywaniu alternatywnych do autoryzowanych punktów sprzedaży kanałów dystrybucji, które w biznesowej ocenie Banku na podstawie dostępnych mu mierników ekonomicznych są bardziej efektywne, Bank podjął decyzję o zakończeniu współpracy w zakresie opisanym we wniosku Banku.

Mając na względzie fakt, iż Bank oraz Agencja wyraziły chęć kontynuowania współpracy w zakresie sprzedaży produktów bankowych za pomocą alternatywnych do autoryzowanych punktów sprzedaży kanałów dystrybucji, wolą obu stron było formalne uregulowanie warunków zakończenia współpracy w omówionym we wniosku Banku obszarze, celem wyeliminowania możliwych w przyszłości dodatkowych roszczeń ze strony Agencji. Racjonalne wnioskowanie i doświadczenie biznesowe Banku, związane również z wcześniejszymi sporami z innymi pośrednikami, wskazuje iż decyzja o umownym uregulowaniu zawężenia zakresu współpracy pozwoliła na jej kontynuowanie w sposób bardziej efektywny przy zmienionych uwarunkowaniach rynkowych związanych z sytuacją na rynku usług finansowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Bank jest uprawniony do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kwoty jednorazowego wynagrodzenia należnego Agencji z tytułu zakończenia współpracy w zakresie świadczenia usług pośrednictwa w promowaniu oraz sprzedaży produktów bankowych, wymienionych w niniejszym wniosku na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych.

Stanowisko Wnioskodawcy

Mając na uwadze wyżej przestawiony stan faktyczny Bank wnosi o potwierdzenie, iż jest on uprawniony do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kwoty jednorazowego wynagrodzenia należnego Agencji z tytułu zakończenia współpracy w zakresie świadczenia usług pośrednictwa w promowaniu oraz sprzedaży produktów bankowych, wymienionych w niniejszym wniosku na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z poz. zm., dalej: u.p.d.o.p.).

W ocenie Banku, koszt w postaci wynagrodzenia należnego Agencji z tytułu zakończenia współpracy w zakresie pośrednictwa w promowaniu oraz sprzedaży usług bankowych stanowią koszty uzyskania przychodu, o których mowa w art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. Zgodnie z art. 15 ust. 1 przesłanką zaliczenia wydatku do kosztów uzyskania przychodów jest jego powiązanie z osiągnięciem przychodów lub zabezpieczenia źródła przychodu.

W przedmiotowym przypadku uznać należy, iż jak najbardziej dochodzi do powiązania kosztu ze źródłem przychodu, gdyż nie jest możliwe jednoznaczne wykluczenie sytuacji, w której usługi wykonane przez Agencję do czasu upływu terminu zakończenia działalności nie zmaterializują się w przyszłości w konkretne kwoty przychodów, ze względu na fakt, iż w przypadku przedmiotowych produktów bankowych (kredyt/pożyczka) osiągniecie przychodu w postaci prowizji oraz odsetek następuję w późniejszym terminie niż moment wypełniania wniosku czy nawet podpisania umowy a nawet wypłaty kapitału, stanowiącego przedmiot umowy kredytu/pożyczki, niezależnie od warunków wypłaty kapitału (wypłata jednorazowa/wypłata w transzach).

Kwota wynagrodzenia Agencji należnego w efekcie podjęcia decyzji o zakończeniu przedmiotowej współpracy ma na celu pokrycie stałych kosztów prowadzenia działalności polegającej na pośrednictwie w promowaniu oraz sprzedaży produktów bankowych we wszystkich zamykanych lokalizacjach (Autoryzowanych Punktach Sprzedaży), które Bank i tak poniósłby gdyby kontynuował współpracę z Agencją. Ponadto, przedmiotowe wynagrodzenie ma na celu pokrycie przychodów, jakie należne byłyby Agencji z tytułu świadczenia ww. usług, na które składałoby się wynagrodzenie stałe oraz zmienne, obliczane w zależności od kwoty wypłaconych środków pieniężnych wynikających z zawartych z klientami pozyskanymi przez Agencję umów o udzielenie kredytu bądź pożyczki gotówkowej.

Tak jak zostało powyżej wspomniane, uruchomienie wypłaty środków z tytułu umowy kredytu lub pożyczki gotówkowej nie musi być zbieżne w czasie z momentem złożenia wniosku czy nawet zawarcia umowy. W związku z tym, nie można wykluczyć przypadków, w których Bank osiągnie przychody z tytułu wykonania umów zawartych z klientami pozyskanymi na rzecz Banku przez Agencję, której należne z tego tytułu wynagrodzenie wkalkulowane zostało w kwotę wynagrodzenia stałego płatnego na rzecz Agencji w związku z zakończeniem współpracy pomiędzy stronami w zakresie pośrednictwa w promowaniu oraz sprzedaży produktów bakowych.

Ponadto, wnioskując "a contrario", należy zauważyć, iż nie zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów kwoty wynagrodzenia stałego, oznaczałby możliwość wystąpienia sytuacji, w której Bank osiągnąłby przychód powstały w wyniku wykonania przez Agencję usług pośrednictwa w promowaniu oraz sprzedaży produktów bankowych (kredyt/pożyczka), który nie miałyby pokrycia w kosztach podatkowych, co jest de facto sprzeczne z brzmieniem generalnej zasady zaliczania wydatków do kosztów uzyskania przychodów wyrażonej w art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p.

W tym miejscu należy zwrócić uwagę, iż interpretacja art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. była przedmiotem orzecznictwa sądów administracyjnych, w których to sądy administracyjny jednoznacznie stwierdziły, iż przy ustalaniu kosztów uzyskania przychodów każdy wydatek, poza wyraźnie wskazanymi w UDPOP wymaga indywidualnej oceny pod kątem związku z przychodami. O zakwalifikowaniu danego wydatku do kosztu uzyskania przychodu, decyduje więc poniesienie wydatku w celu uzyskania przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów i brak zakwalifikowania go do grupy wydatków wyłączonych z kategorii kosztów uzyskania przychodów.

Jednoczenie Sądy w swoich orzeczeniach podkreślały, iż ustawodawcy nie interesują wszystkie wydatki ponoszone w toku działalności gospodarczej. Z tych wydatków znaczenie mają tylko te z nich, które są ponoszone na rzecz uzyskania przychodów. Definicja zawarta w art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. nie głosi, że muszą to być wyłączenie wydatki skutkujące powstaniem przychodu, gdyż zawarte jest w niej jedynie sformułowanie stanowiące, że rozstrzygające znaczenie dla zaliczenie danego wydatku do kosztów uzyskania przychodów przypisuje ustawodawca celowi, w jakim te konkretne wydatki są ponoszone. Przez słowo "cel" należy rozumieć dążenie do osiągnięcia jakiegoś stanu rzeczy tj. przychodu. W związku z czym, dążenie podatnika ma przymiot celowości, jeżeli na podstawie dostępnych informacji można zasadnie uznać, iż poniesiony wydatek jest podporządkowany osiągnięciu przychodu. Wystarczy przy tym sama możliwość osiągnięcia w przyszłości przychodu z tytułu poniesionego wydatku, z uwagi na fakt, iż podatnik dokonuje oceny celowości wydatku, tj. jego zdolności do wygenerowania przychodu ex ante, a nie zaś ex post.

W konsekwencji, ocena dokonywana przez podatnika na moment poniesienia kosztu ma charakter prognozy. Działanie podatnika będzie pozbawione przymiotu celowości, jeśli w chwili dokonywania wydatku istniały obiektywne przesłanki pozwalające stwierdzić, że poniesiony wydatek nie może przyczynić się do powstania lub zwiększenia przychodu. Za koszt uzyskania przychodu należy potraktować wszystkie te poniesione przez podatnika wydatki, które obiektywnie można powiązać z uzyskaniem przychodu, choćby sam przychód nie wystąpił (wyrok Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy z dn. 26/1 0/2008 r. sygn. akt I SA/Bd 491/08 oraz wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dn. 11/07/2007 r. sygn. akt I SA/Kr 1509/06).

W świetle przytoczonego powyżej orzecznictwa należy uznać, iż jako koszt uzyskania przychodu powinny być potraktowane wszystkie wydatki podatnika, którym podatnik na moment poniesienia kosztu na podstawie dostępnej wiedzy jest w stanie przypisać zdolność do wytworzenia w przyszłości przychodu, nawet jeśli, przychód ten nie zostanie w przyszłości osiągnięty. Takie podejście jest jak najbardziej zasadne biorąc pod uwagę zmienność warunków gospodarczych, w których funkcjonują podmioty gospodarczych. Podatnik działający w zmiennych warunkach gospodarczych, w momencie poniesienia kosztu, w którym podejmuje decyzję o zaliczeniu, czy też nie zaliczeniu danego wydatku do kosztu uzyskania przychodu nie jest w stanie przewidzieć warunków rynkowych, w których będzie funkcjonować w przyszłości, w związku z czym, podejmuje decyzję nie mając pewności co do przyszłych skutków finansowych.

W przedmiotowym przypadku wydatku poniesionego przez Bank powiązanie kosztu z przychodem jest jak najbardziej zachowane, gdyż nie jest możliwe całkowite wykluczenie, iż z relacji klientowskich zawartych w czasie współpracy z Agencją, w szczególności zaś na ostatnim etapie współpracy, nie nastąpi uzyskanie przychodu po stronie Banku w postaci odsetek oraz prowizji wliczonych w ratę kapitałowo-odsetkową płatną systematycznie, najczęściej na zasadach miesięcznych, aż do czasu wygaśnięcia zaciągniętego przez klienta zobowiązania finansowego. Ponadto, nie zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów wydatku w kwocie wynagrodzenia stałego Agencji, które w przyszłości może stanowić źródło stałych przychodów Banku, biorąc w szczególności pod uwagę przeciętny okres na jaki zawierane są umowy kredytu/pożyczki, byłoby sprzeczne z ogólną zasadą ustalenia kosztów podatkowych zawartych w art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p.

Jednocześnie Bank poprzez umowne uregulowanie zasad zakończenia współpracy z Agencja w obszarze Autoryzowanych Punktów Sprzedaży, w których ta prowadziła dystrybucję produktów Banku zmierza do zabezpieczenia źródła przychodów poprzez zapewnienie możliwości kontynuowania efektywnej dystrybucji we współpracy z Agencją w obszarach, które docelowo powinny pozwolić na maksymalizację przychodów z tytułu kontynuowanej dystrybucji. Bez umownego uregulowania zasad zakończenia współpracy w omawianym obszarze dalsza współpraca mogłaby być w znacznym stopniu utrudniona bądź wręcz niemożliwa.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego, uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.